บุญเท่ง ทองสวัสดิ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บุญเท่ง ทองสวัสดิ์
บุญเท่งในปี 2489
รองประธานรัฐสภา และ
ประธานสภาผู้แทนราษฎรไทย
ดำรงตำแหน่ง
9 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – 19 มีนาคม พ.ศ. 2526
ก่อนหน้าหะริน หงสกุล
ถัดไปอุทัย พิมพ์ใจชน
รองนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง
7 พฤษภาคม พ.ศ. 2526 – 15 มกราคม พ.ศ. 2529
นายกรัฐมนตรีเปรม ติณสูลานนท์
ดำรงตำแหน่ง
8 มกราคม พ.ศ. 2519 – 4 เมษายน พ.ศ. 2519
นายกรัฐมนตรีหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม
ดำรงตำแหน่ง
8 มกราคม พ.ศ. 2519 – 4 เมษายน พ.ศ. 2519
นายกรัฐมนตรีหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช
ก่อนหน้าใหญ่ ศวิตชาติ
ถัดไปประสิทธิ์ กาญจนวัฒน์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
ดำรงตำแหน่ง
17 มีนาคม พ.ศ. 2518 – 8 มกราคม พ.ศ. 2519
นายกรัฐมนตรีหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช
ก่อนหน้าอรรถสิทธิ์ สิทธิสุนทร
ถัดไปหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด15 เมษายน พ.ศ. 2455
อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง ประเทศไทย
เสียชีวิต1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2542 (87 ปี)
เขตบางแค จังหวัดกรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
พรรคการเมืองประชาธิปัตย์ (2491—2518)
กิจสังคม (2518—2526)
สหประชาธิปไตย (2526—2532)
เอกภาพ (2532—2535)
สามัคคีธรรม (2535)
ชาติพัฒนา (2535—2542)
คู่สมรสเทียมจันทร์ ทองสวัสดิ์ (วานิชขจร)
นารี ทองสวัสดิ์
ลายมือชื่อ

บุญเท่ง ทองสวัสดิ์ (15 เมษายน 2455 - 1 พฤศจิกายน 2542) เป็นนักการเมืองชาวไทย อดีตรองประธานรัฐสภาและอดีตประธานสภาผู้แทนราษฎร อดีตรองนายกรัฐมนตรี อดีตรัฐมนตรีหลายกระทรวง และเป็นอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรรวม 16 สมัย ซึ่งเคยมากที่สุดในโลก[1] (ปัจจุบัน​เป็นชวน หลีกภัย​ 17 สมัย)​ รวมถึงเป็นผู้ร่วมก่อตั้งพรรคประชาธิปัตย์ ได้รับฉายาจากนักสื่อมวลชนว่า เท่งเที่ยงถึง[2]

ประวัติ[แก้]

นายบุญเท่ง ทองสวัสดิ์ เกิดเมื่อวันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2455 [3]ที่ตำบลล้อมแรด อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง บิดาชื่อ นายบุญเย็น เป็นปลัดอำเภอ มารดาชื่อ นางบุญมี มีอาชีพค้าขาย เมื่ออายุได้เพียง 10 ขวบ บิดาก็ถึงแก่กรรม ในวัยเด็กนายบุญเท่งเป็นเด็กที่เรียนหนังสือเก่ง เคยได้ทุนเรียนดีของอำเภอ จบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาที่โรงเรียนบุญวาทย์วิทยาลัย, โรงเรียนเคนเนตแมคเคนซี่ และโรงเรียนยุพราชวิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่ จากนั้นได้เดินทางมาศึกษาต่อที่โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ที่กรุงเทพมหานคร จนกระทั่งจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 8 โดยระหว่างที่อยู่กรุงเทพมหานครนั้น ได้เป็นเด็กวัดอาศัยอยู่ที่วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม[4] ต่อมาได้สำเร็จการศึกษาปริญญาตรี ธรรมศาสตรบัณฑิต จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการเมือง รวมถึงได้รับปริญญา รัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในปี พ.ศ. 2525-2526 สมรสกับ นางเทียมจันทร์ ทองสวัสดิ์ หรือ เทียมจันทร์ วานิชขจร (6 กุมภาพันธ์ 2464) รองนางสาวไทย อันดับ 2 ปี พ.ศ. 2482 [5] มีบุตรสาว คือ นางสาวธารทอง ทองสวัสดิ์ และสมรสอีกครั้งกับ นางนารี ทองสวัสดิ์

การทำงาน[แก้]

นายบุญเท่งได้เข้ารับราชการครั้งแรกเป็นผู้ฟังคดีประจำศาล หรือโปลีสสภา หรืออัยการตำรวจประจำศาลแขวงนครเหนือ ต่อมาศาลโปลีสสภาเปลี่ยนมาเป็นศาลแขวง ตำแหน่งผู้ฟังคดีประจำศาลได้เปลี่ยนเป็นอัยการตำรวจประจำศาลแขวง และได้ทำงานเป็นอัยการตำรวจประจำศาลแขวง เป็นเวลา 1 ปี

งานการเมือง[แก้]

นายบุญเท่ง ทองสวัสดิ์ ลงรับสมัครเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดครั้งแรก ที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2480 เนื่องจากมีญาติที่มีกิจการค้าไม้อยู่ที่อำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ขณะที่อายุได้เพียง 26 ปี และได้รับเลือกตั้ง ทั้งที่มีภูมิลำเนาอยู่ที่จังหวัดลำปาง ทั้งนี้เนื่องจากในขณะนั้น ผู้แทนฯคนเก่าของลำปาง คือ นายสร้อย ณ ลำปาง เป็นบุคคลที่ทางครอบครัวนายบุญเท่งให้การนับถือ จึงไม่ขอลงแข่งขันด้วย ด้วยในขณะนั้นจังหวัดลำปางมีผู้แทนราษฎรได้เพียงคนเดียว[4] และเป็นผู้แทนฯจังหวัดแม่ฮ่องสอนรวม 2 สมัย ต่อมาได้กลับมาลงรับสมัครที่ จังหวัดลำปาง ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2489 และได้รับเลือกติดต่อกัน จนถึง เดือนกันยายน พ.ศ. 2535 รวม 14 สมัย[6][7] ในสังกัดพรรคการเมืองต่างๆ อาทิ พรรคประชาธิปัตย์ พรรคกิจสังคม พรรคสหประชาธิปไตย พรรคเอกภาพ พรรคสามัคคีธรรม และพรรคชาติพัฒนา ตามลำดับ

นายบุญเท่ง ทองสวัสดิ์ ได้รับตำแหน่งทางการเมืองสำคัญหลายตำแหน่ง อาทิ ดำรงตำแหน่งประธานสภาผู้แทนราษฎร ในสภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 13, รัฐมนตรีที่ไม่ได้ประจำกระทรวง 2 สมัย[8], รัฐมนตรีว่าการกระทรวมหาดไทย[9] รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมและรองนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช และเป็นรองนายกรัฐมนตรีอีกครั้งในรัฐบาลพลเอก เปรม ติณสูลานนท์[10]

นอกจากนี้ นายบุญเท่งยังมีส่วนร่วมในการก่อตั้งพรรคการเมืองหลายพรรค อาทิ พรรคประชาธิปัตย์ ที่ร่วมกับนายควง อภัยวงศ์ แกนนำพรรคก้าวหน้า มารวมกับพรรคประชาธิปไตย ของ ดร.โชติ คุ้มพันธ์ ก่อตั้งเมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2489, พรรคกิจสังคม ที่ร่วมกับ หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช ก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2518 และ เคยดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรคสหประชาธิปไตย อีกด้วย

อีกทั้งยังเคยได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในปี พ.ศ. 2516[11]

รางวัลและเกียรติยศ[แก้]

บุญเท่ง ทองสวัสดิ์ ได้รับพระราชทานยศนายกองใหญ่ โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชโปรดเกล้าแต่งตั้ง

ถึงแก่อสัญกรรม[แก้]

บุญเท่ง ทองสวัสดิ์ ถึงแก่อสัญกรรม เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2542 สิริอายุรวม 87 ปี

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ 42,7 (16-22 ก.ค. 2538),38-39 สละ ลิขิตกล
  2. วาทะ “เท่ง เที่ยงถึง” ส.ส.ไร้พ่ายชี้ การซื้อเสียงเป็น “วัฒนธรรมหนึ่งของคนไทยเสียแล้ว”
  3. บุญเท่ง ทองสวัสดิ์
  4. 4.0 4.1 หน้า 10 บทความ-การ์ตูน, บุญเท่ง ทองสวัสดิ์ : ผู้แทนฯตลอดกาล. "ส่วนร่วมสังคมไทย" โดย นรนิติ เศรษฐบุตร. เดลินิวส์ฉบับที่ 24,263: วันศุกร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 ขึ้น 11 ค่ำ เดือน 4 ปีมะแม
  5. "กระทู้จาก thaifilm.com". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-14. สืบค้นเมื่อ 2008-04-17.
  6. ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ผลการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั่วไป
  7. ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ผลการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั่วไป พ.ศ. ๒๕๐๐ ครั้งที่ ๒
  8. พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๒๑ ราย)
  9. พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๒๖ ราย)
  10. พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๔ ราย)
  11. "พระบรมราชโองการ แต่งตั้งสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-09-27. สืบค้นเมื่อ 2014-07-08.
  12. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๗ ตอนที่ ๖๓ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๓, ๑๘ เมษายน ๒๕๒๓
  13. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๗ ตอนที่ ๑๘๘ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๖, ๕ ธันวาคม ๒๕๒๓
  14. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชน, เล่ม ๙๓ ตอนที่ ๘ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑, ๑๔ มกราคม ๒๕๑๙
  15. รายนามผู้ได้รับพระราชทานเหรียญลูกเสือสดุดี ประจำปี ๒๕๒๖ จากเว็บไซต์ thaiscouts