ชุมพล โลหะชาละ
พลตำรวจเอก ชุมพล โลหะชาละ ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.ว. | |
---|---|
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย | |
ดำรงตำแหน่ง 16 ตุลาคม พ.ศ. 2516 – 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2518 | |
นายกรัฐมนตรี | สัญญา ธรรมศักดิ์ |
ดำรงตำแหน่ง 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2523 | |
นายกรัฐมนตรี | พลเอก เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 4 มกราคม พ.ศ. 2461 |
เสียชีวิต | 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2544 (83 ปี) |
คู่สมรส | คุณหญิงทองอยู่ โลหะชาละ |
ศิษย์เก่า | โรงเรียนนายร้อย |
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
ยศ | พลตำรวจเอก |
พลตำรวจเอก ชุมพล โลหะชาละ (หงศ์ โลหะชาละ) เป็นนายตำรวจและนักการเมืองชาวไทย เริ่มชีวิตการงานเป็นคนสนิทของจอมพล ป. พิบูลสงคราม แต่สุดท้ายกลายเป็นนายตำรวจใกล้ชิดกับราชสำนัก เคยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ในรัฐบาลของนายสัญญา ธรรมศักดิ์ 2 สมัย และในรัฐบาลบาลของพลเอก เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ และเป็นอดีตรองอธิบดีกรมตำรวจ
ประวัติ[แก้]
พลตำรวจเอก ชุมพล โลหะชาละ เดิมชื่อ หงส์ โลหะชาละ สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนเทพศิรินทร์[1] และจบโรงเรียนนายร้อยในปี 2483[2]:204
ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2544 อายุ 83 ปี และมีงานพระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2544 ในการนี้ พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร โปรดเกล้าฯ ให้ พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะดำรงพระราชอิสริยยศเป็น สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราลงกรณ สยามมกุฎราชกุมาร เสด็จพระราชดำเนินแทนพระองค์[3]
การงานและบทบาททางการเมือง[แก้]
พลตำรวจเอกชุมพลเป็นคนสนิทของจอมพล ป.พิบูลสงคราม เขาเป็นหนึ่งในสามคนที่ได้ติดตามจอมพล ป.พิบูลสงคราม หลบหนีโดยเดินทางไปโดยรถยนต์ประจำตัวนายกรัฐมนตรียี่ห้อฟอร์ด รุ่นธันเดอร์เบิร์ดไปทางจังหวัดตราด และว่าจ้างเรือประมงลำหนึ่งเดินทางไปที่เกาะกง ประเทศกัมพูชา[4] เมื่อครั้งเกิดรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2500[5] อย่างไรก็ดีเมื่อเขากลับไปรายงานตัวที่จังหวัดพระนคร เขาไม่ถูกลงโทษ[2]:204
หลังจากพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เสด็จฯ ต่างประเทศหลังจากจอมพลสฤษดิ์ฟื้นฟูพระราชอำนาจ เขาตามเสด็จฯ แทบทุกครั้งในฐานะนายตำรวจราชสำนัก ซึ่งรวมถึงตามถวายอารักขาการเสด็จฯ เยี่ยมราษฎรทั่วประเทศ[2]:204–5 ในช่วงนั้นเขาเป็นผู้บัญชาการตำรวจสอบสวนกลาง[2]:205
ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา ในปี พ.ศ. 2511[6] ต่อมาเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ในรัฐบาลของนายสัญญา ธรรมศักดิ์ ในปี พ.ศ. 2516 และในปี พ.ศ. 2517 ซึ่งเป็นรัฐบาลที่ประกอบขึ้นจากผู้ที่พระมหากษัตริย์ไว้วางพระราชหฤทัย[2]:205 เขาได้เลื่อนเป็นรองอธิบดีกรมตำรวจในปี 2519[2]:205[7][8] ในคดีการเมืองที่เขาคุมอยู่นั้น คดีที่ผู้เสียหายเป็นฝ่ายซ้ายจะตามจับผู้ใดไม่ได้ ซึ่งรวมถึงคดีฆ่าแขวนคอพนักงานการไฟฟ้าที่จังหวัดนครปฐมในวันที่ 24 กันยายน 2519 ด้วย แต่ถ้าเป็นฝ่ายนักศึกษาจะตามจับได้ทุกราย[2]:205–6
ในเหตุการณ์ 6 ตุลา (2519) เขาเป็นผู้สั่งการให้ตำรวจสลายการชุมนุมของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์[2]:199 ทั้งนี้แม้ว่า สุธรรม แสงประทุมและนักศึกษาที่ถูกกล่าวหาว่าหมิ่นพระบมเดชานุภาพยอมมอบตัวแล้ว[2]:202 พฤติกรรมของเขาสะท้อนชัดเจนว่าต้องการปราบนักศึกษาให้สิ้นซากหรือลบชื่อ ศนท.[2]:203
กระทั่งได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ในรัฐบาลของพลเอก เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ ในปี พ.ศ. 2522 จนถึงปี พ.ศ. 2523[9][10]
ยศและตำแหน่ง[แก้]
- 1 สิงหาคม พ.ศ. 2483 - ร้อยตำรวจตรี[11]
- 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2489 - ร้อยตำรวจเอก[12]
- 1 ตุลาคม พ.ศ. 2514 - พลตำรวจโท[13]
- - ผู้บัญชาการตำรวจสอบสวนกลาง
- 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2516 - ผู้ช่วยอธิบดีกรมตำรวจ[14]
ครอบครัว[แก้]
พลตำรวจเอก ชุมพล เป็นบิดาของ ร้อยตำรวจตรี เกรียงศักดิ์ โลหะชาละ อดีตประธานสภากรุงเทพมหานคร
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย[แก้]
- พ.ศ. 2521 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[15]
- พ.ศ. 2517 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[16]
- พ.ศ. 2515 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)[17]
- พ.ศ. 2508 –
เหรียญชัยสมรภูมิ สงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ส.)[18]
- พ.ศ. 2478 –
เหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ (พ.ร.ธ.)[19]
- พ.ศ. 2514 –
เหรียญพิทักษ์เสรีชน ชั้นที่ 2 ประเภทที่ 2 (ส.ช.)[20]
- พ.ศ. 2486 –
เหรียญช่วยราชการเขตภายใน การรบสงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ร.)[21]
- พ.ศ. 2510 –
เหรียญราชการชายแดน (ช.ด.)[22]
- พ.ศ. 2496 –
เหรียญจักรมาลา (ร.จ.ม.)[23]
- พ.ศ. 2533 –
เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1[24]
- พ.ศ. 2502 –
เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 4 (ภ.ป.ร.4)[25]
- พ.ศ. 2534 –
เหรียญราชรุจิทอง รัชกาลที่ 9 (ร.จ.ท.9)[26]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ[แก้]
อิตาลี:
- พ.ศ. 2505 -
เครื่องอิสริยาภรณ์คุณธรรมแห่งสาธารณรัฐอิตาลี ชั้นที่ 2[27]
- พ.ศ. 2505 -
สเปน:
- พ.ศ. 2505 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์กิตติคุณฝ่ายพลเรือน ชั้นนายทัพ[27]
- พ.ศ. 2505 -
เดนมาร์ก:
- พ.ศ. 2505 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์แดนเนอโบร ชั้นที่ 3[27]
- พ.ศ. 2505 -
นอร์เวย์:
- พ.ศ. 2505 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญโอลาฟ ชั้นตริตาภรณ์[27]
- พ.ศ. 2505 -
ลักเซมเบิร์ก:
- พ.ศ. 2505 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์กูโรนน์เดอเชน ชั้นที่ 3[27]
- พ.ศ. 2505 -
เนเธอร์แลนด์:
- พ.ศ. 2505 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ออเรนจ์-นัสเซา ชั้นเจ้าพนักงาน[27]
- พ.ศ. 2505 -
อาร์เจนตินา:
- พ.ศ. 2505 -
เครื่องอิสริยาภรณ์นายพลซาน มาร์ติน ผู้ปลดปล่อย ชั้นนายกอง[28]
- พ.ศ. 2505 -
อ้างอิง[แก้]
- ↑ พลตำรวจเอกชุมพล โลหะชาละ - โรงเรียนเทพศิรินทร์
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 2.9 เจียมธีรสกุล, สมศักดิ์ (2544). ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งสร้าง. สำนักพิมพ์ 6 ตุลารำลึก. ISBN 9745728772.
{{cite book}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=
(help) - ↑ ข่าวในพระราชสำนัก (หน้า ๑๔๐)
- ↑ เลียววาริณ, วินทร์ (2540). ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน. ดอกหญ้า. ISBN 974-85854-7-6. หน้า 421
- ↑ เพื่อนร่วมตาย คืนปฏิวัติ ๑๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๐๐[ลิงก์เสีย]
- ↑ "รายชื่อสมาชิกวุฒิสภาชุดที่ ๓" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2018-07-08.
- ↑ เพื่อนร่วมตาย คืนปฏิวัติ ๑๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๐๐[ลิงก์เสีย]
- ↑ เส้นทางลี้ภัยจอมพลป.
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๔ ราย)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ รัฐมนตรีลาออก ให้รัฐมนตรีพ้นจากตำแหน่ง และแต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๓๗ ราย)
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานยศตำรวจ (หน้า ๑๓๘๖)
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานยศตำรวจ (หน้า ๑๗๖๑)
- ↑ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานยศตำรวจ
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งข้าราชการตำรวจ
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๖ ตอนที่ ๑๑ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๓, ๓๑ มกราคม ๒๕๒๒
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๑ ตอนที่ ๒๒๙ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๘, ๓๑ ธันวาคม ๒๕๑๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๙ ตอนที่ ๗๖ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๕, ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๑๕
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๘๒ ตอนที่ ๙๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๑๙๔, ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๐๘
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, บัญชีรายนาม ผู้ที่ได้รับพระราชทานเหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ, เล่ม ๕๒ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๔๐๗๔, ๒๙ มีนาคม ๒๔๗๘
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชน, เล่ม ๘๘ ตอนที่ ๙๑ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓, ๒๖ สิงหาคม ๒๕๑๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญช่วยราชการเขตภายใน, เล่ม ๖๐ ตอนที่ ๔๕ ง หน้า ๒๘๐๓, ๓๑ สิงหาคม ๒๔๘๖
- ↑ ราชกิจจานุดเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญราชการชายแดน, เล่ม ๘๔ ตอนที่ ๗๘ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒, ๒๓ สิงหาคม ๒๕๑๐
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๗๐ ตอนที่ ๗๘ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๖๕, ๒๓ ธันวาคม ๒๔๙๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญลูกเสือสดุดี, เล่ม ๑๐๗ ตอนที่ ๒๐๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๕, ๑๐ ตุลาคม ๒๕๓๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๗๖ ตอนที่ ๗๔ ง หน้า ๑๘๖๗, ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๐๒
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญราชรุจิ, เล่ม ๑๐๙ ตอนที่ ๕๕ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓, ๒๗ เมษายน ๒๕๓๕
- ↑ 27.0 27.1 27.2 27.3 27.4 27.5 27.6 27.7 27.8 ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 79 ตอนที่ 109 หน้า 2635, 11 ธันวาคม 2505
- ↑ ราชกิจจานุเบกศา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 79 ตอนที่ 109 หน้า 2631, 11 ธันวาคม 2505
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2461
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2544
- นักการเมืองไทย
- สมาชิกวุฒิสภาไทยแบบแต่งตั้ง
- ตำรวจชาวไทย
- บุคคลจากโรงเรียนเทพศิรินทร์
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ป.ช.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ท.จ.ว. (ฝ่ายหน้า)
- ผู้ได้รับเหรียญรัตนาภรณ์ ภ.ป.ร.4
- ผู้ได้รับเหรียญจักรมาลา
- บุคคลในประวัติศาสตร์กรุงรัตนโกสินทร์