ข้ามไปเนื้อหา

อรุณ ภาณุพงศ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ศาสตราจารย์พิเศษ
อรุณ ภาณุพงศ์
ม.ป.ช., ม.ว.ม.
ไฟล์:อรุณ ภาณุพงศ์.gif
รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง
27 กรกฎาคม พ.ศ. 2530 – 9 สิงหาคม พ.ศ. 2531
นายกรัฐมนตรีเปรม ติณสูลานนท์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด15 มีนาคม พ.ศ. 2465
อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง ประเทศไทย
เสียชีวิต28 ตุลาคม พ.ศ. 2564 (99 ปี)[1]
กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย

ศาสตราจารย์พิเศษ อรุณ ภาณุพงศ์ เป็นสมาชิกฝ่ายไทยในศาลประจำอนุญาโตตุลาการ ณ กรุงเฮก[2] อดีตปลัดกระทรวงการต่างประเทศ อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และอดีตรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลพลเอก เปรม ติณสูลานนท์

ประวัติ

[แก้]

ศาสตราจารย์พิเศษ อรุณ ภาณุพงศ์ หรือ ศ.ดร.อรุณ ภาณุพงศ์ เกิดเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2465 (นับแบบใหม่) ที่ตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี ปริญญาธรรมศาสตรบัณฑิต จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อปี พ.ศ. 2489 ระดับปริญญาโท ด้านกฎหมายระหว่างประเทศ และปริญญาโทด้านเศรษฐศาสตร์ จากประเทศฝรั่งเศส สำเร็จการศึกษาปริญญาเอก ด้านกฎหมาย จากประเทศฝรั่งเศส ในปี พ.ศ. 2496 ได้รับปริญญานิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในปี พ.ศ. 2537

ดร.อรุณ ภาณุพงศ์ ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์พิเศษ จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อปี พ.ศ. 2539[3]

นอกจากนั้น ได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นกรรมการกฤษฎีกา ตั้งแต่ พ.ศ. 2525 ถึงปัจจุบัน และดำรงตำแหน่งประธานกรรมการกฤษฎีกา (คณะที่ 6,กฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ)

การทำงาน

[แก้]

อรุณ ภาณุพงศ์ เข้ารับราชการในสังกัด กระทรวงการต่างประเทศ เคยประจำการที่สถานทูตไทยในประเทศฝรั่งเศส เคยดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตไทยประจำอินโดนีเซีย เอกอัครราชทูตไทยประจำสหภาพโซเวียต เอกอัครราชทูตไทยประจำสหรัฐอเมริกา และเอกอัครราชทูตไทยประจำฝรั่งเศส รวมทั้งเป็นปลัดกระทรวงการต่างประเทศ ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ (ครม.41, 42)[4][5] และเป็นรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี (ครม.44)[6] ในรัฐบาลพลเอก เปรม ติณสูลานนท์

ศ.ดร.อรุณ ภาณุพงศ์ เคยปฏิบัติหน้าที่เป็นอาจารย์พิเศษ สอนวิชากฎหมายให้กับนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และเคยได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในปี พ.ศ. 2516[7]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ คารวะ ศ.ดร.อรุณ ภานุพงษ์ โดย ภุมรัตน ทักษาดิพงศ์
  2. ↑ สมาชิกฝ่ายไทยในศาลประจำอนุญาโตตุลาการ ณ กรุงเฮก
  3. ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งศาสตราจารย์พิเศษ (นายอรุณ ภาณุพงศ์)
  4. ↑ "พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๔ ราย)" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-09-23. สืบค้นเมื่อ 2019-10-29.
  5. ↑ "พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๓๗ ราย)" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-10-25. สืบค้นเมื่อ 2015-09-21.
  6. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ รัฐมนตรีลาออกและตั้งรัฐมนตรี (นายจิรายุ อิศรางกูร ณ อยุธยา ลาออก และตั้งนายอรุณ ภาณุพงศ์ เป็นรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี)
  7. ↑ "พระบรมราชโองการ แต่งตั้งสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-09-27. สืบค้นเมื่อ 2014-07-08.
  8. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๗ ตอนที่ ๑๘๘ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๖, ๕ ธันวาคม ๒๕๒๓
  9. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๗ ตอนที่ ๖๓ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๔, ๑๘ เมษายน ๒๕๒๓
  10. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๑๐๓ ตอนที่ ๑๘๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๐, ๒๒ ตุลาคม ๒๕๒๙
  11. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญจักรมาลาและเหรียญจักรพรรดิมาลา, เล่ม ๘๙ ตอนที่ ๒๐๒ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๑๘๗, ๓๑ ธันวาคม ๒๕๑๕

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
Stub icon

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อรุณ_ภาณุพงศ์&oldid=12065230"