ไชยศิริ เรืองกาญจนเศรษฐ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไชยศิริ เรืองกาญจนเศรษฐ์

ม.ป.ช., ม.ว.ม.
รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง
7 พฤษภาคม พ.ศ. 2526 – 5 สิงหาคม พ.ศ. 2529
ดำรงตำแหน่ง
11 สิงหาคม พ.ศ. 2529 – 3 สิงหาคม พ.ศ. 2531
นายกรัฐมนตรีพลเอกเปรม ติณสูลานนท์
ดำรงตำแหน่ง
11 สิงหาคม พ.ศ. 2531 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2533
นายกรัฐมนตรีพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์
ดำรงตำแหน่ง
10 เมษายน พ.ศ. 2518 – 12 มกราคม พ.ศ. 2519
นายกรัฐมนตรีหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด14 มกราคม พ.ศ. 2474
เสียชีวิต2 มิถุนายน พ.ศ. 2539 (65 ปี)
เขตพญาไท กรุงเทพมหานคร
คู่สมรสสุมาลี เรืองกาญจนเศรษฐ์[1]

นายไชยศิริ เรืองกาญจนเศรษฐ์ (14 มกราคม พ.ศ. 2474 - 2 มิถุนายน พ.ศ. 2539) อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ อดีตรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี (3 สมัย) และ อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอุบลราชธานี 5 สมัย

ประวัติ[แก้]

ไชยศิริ เรืองกาญจนเศรษฐ์ เกิดเมื่อวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2474 สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 [2]

ไชยศิริ เรืองกาญจนเศรษฐ์ เสียชีวิตด้วยการถูกลอบสังหารด้วยอาวุธมีด ในบ้านพักของตนเอง โดยนายอำนาจ เอกพจน์ เป็นผู้ลอบสังหาร และมีนายนิรันดร เรืองกาญจนเศรษฐ์ บุตรชายคนโตเป็นผู้บงการ เมื่อวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2539 สิริอายุรวม 65 ปี [3][4] โดยอำนาจถูกจับกุมในที่เกิดเหตุ หลังจากถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยิงจนได้รับบาดเจ็บ ส่วนนิรันดรได้กระทำอัตวินิบาตกรรมที่บ้านในตำบลจอมอ้น อำเภอจอมบึง เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2539 ในวันต่อมา ภุชงค์ แนวจำปาซึ่งเป็นคนดูต้นทางได้ขอมอบตัวที่สะพานพระราม 9 โดยภุชงค์ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ส่วนอำนาจถูกตัดสินประหารชีวิตและถูกประหารชีวิตด้วยการยิงเป้าเมื่อวันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2542 พร้อมกับนักโทษประหารอีก 4 คน ที่เรือนจำกลางบางขวาง ขณะอายุ 26 ปี[5][6]

งานการเมือง[แก้]

ไชยศิริ ลงรับสมัครเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอุบลราชธานี ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2518 และได้รับเลือกเรื่อยมา จนถึงเดือนมีนาคม พ.ศ. 2535 รวม 5 สมัย[7] เขาเคยเป็นหัวหน้าพรรคประชาราษฎร์ ในปี พ.ศ. 2525[8] ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อพรรคเป็น "พรรคกิจประชาคม"

ไชยศิริ ได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ เมื่อ พ.ศ. 2518 ในรัฐบาลหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช[9] และรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี 3 สมัยติดต่อกัน (ครม. 43-45) ในรัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์[10] และ พลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ[11]

สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร[แก้]

ไชยศิริ เรืองกาญจนเศรษฐ์ ได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั้งหมด 5 สมัย คือ

  1. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2518 จังหวัดอุบลราชธานี สังกัดพรรคประชาธรรม
  2. การเลือกตั้งซ่อมสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอุบลราชธานี แทนตำแหน่งที่ว่าง พ.ศ. 2524 สังกัดพรรคประชาราษฎร์
  3. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2529 จังหวัดอุบลราชธานี สังกัดพรรคกิจสังคม
  4. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2531 จังหวัดอุบลราชธานี สังกัดพรรคกิจสังคม
  5. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป มีนาคม พ.ศ. 2535 จังหวัดอุบลราชธานี สังกัดพรรคสามัคคีธรรม

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ สัมผัส หัวอกแม่ คุณหญิงสุมาลี เรืองกาญจนเศรษฐ ผู้บอบช้ำคดี ปิตุฆาต, มติชน 6 มิถุนายน พ.ศ. 2539[ลิงก์เสีย] ฉบับเต็ม เก็บถาวร 2016-03-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  2. ↑ ภาพและประวัติสมาชิกรัฐสภา พ.ศ. 2531. สำนักงานเลขารัฐสภา. 2531
  3. ↑ คำสารภาพสุดท้ายของนักโทษประหาร 15.อำนาจ เอกพจน์ ผมทำเพื่อทดแทนบุญคุณ
  4. ↑ ย้อน 3 ตำนาน 'บ้านผีเฮี้ยน' หลอนจนเป็นข่าวดังบนหน้าหนังสือพิมพ์
  5. ↑ “ผมไม่ได้เอาเงินเป็นตัวตั้ง แต่จะเน้นเนื้องานเป็นหลัก”
  6. ↑ PUBLIC AI Index: ASA 39/03/99 EXTRA 144/99 Fear of imKINGDOM OF THAILANDA
  7. ↑ ศูนย์ข้อมูลนักการเมือง
  8. ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจดทะเบียนพรรคการเมือง (พรรคประชากรไทย พรรคชาติประชาธิปไตย พรรคพลังใหม่ พรรคกิจสังคม พรรคประชาราษฎร์ พรรคแรงงานประชาธิปไตย พรรคเสรีนิยม และพรรคสังคมประชาธิปไตย พรรคเสรีนิยม และพรรคสังคมประชาธิปไตย)" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2014-12-21.
  9. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (นายไชยศิริ เรืองกาญจนเศรษฐ์ เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์)
  10. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๔ ราย)
  11. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๕ ราย)
  12. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2019-11-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๒ ตอนที่ ๑๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๒, ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๘
  13. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2015-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๐ ตอนที่ ๒๐๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๓, ๓๑ ธันวาคม ๒๕๒๖
  14. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชน, เล่ม ๙๑ ตอนที่ ๖๕ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๖, ๑๕ เมษายน ๒๕๑๗
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ไชยศิริ_เรืองกาญจนเศรษฐ์&oldid=11216221"