พระยานลราชสุวัจน์ (ทองดี นลราชสุวัจน์)
| พระยานลราชสุวัจน์ (ทองดี นลราชสุวัจน์) | |
|---|---|
| |
| ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ (ชั่วคราว) | |
| ดำรงตำแหน่ง 9 มิถุนายน พ.ศ. 2489 – 16 มิถุนายน พ.ศ. 2489 | |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม | |
| ดำรงตำแหน่ง 17 กันยายน พ.ศ. 2488 – 31 มกราคม พ.ศ. 2489 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 8 สิงหาคม พ.ศ. 2424 |
| เสียชีวิต | 6 มีนาคม พ.ศ. 2496 |
| ศาสนา | พุทธ |
มหาอำมาตย์ตรี พระยานลราชสุวัจน์ ชื่อจริง ทองดี นลราชสุวัจน์ เดิม ทองดี วณิกพันธุ์ อดีตผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เป็นการชั่วคราว และอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมในคณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 13
ประวัติ[แก้]
พระยานลราชสุวัจน์ (ทองดี นลราชสุวัจน์) เป็นบุตรนายคง และนางจุ้ย เกิดเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2424 ที่ตำบลหัวรอ อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา มีพี่น้องร่วมบิดามารดา 10 คน
พระยานลราชสุวัจน์ ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2496 พระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุวัดมกุฏกษัตริยาราม วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2496[1]
งานการเมือง[แก้]
พระสุธรรมวินิจฉัย เคยดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เป็นการชั่วคราว เมื่อพ.ศ. 2489 และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมในคณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 13
ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์[แก้]
หลังการลาออกของปรีดี พนมยงค์ พระยานลราชสุวัจน์ (ทองดี นลราชสุวัจน์) พระสุธรรมวินิจฉัย (ชม วณิกเกียรติ) และสงวน จูฑะเตมีย์ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ชั่วคราว ตาม รัฐธรรมนูญ มาตรา 11 และได้มีส่วนร่วมในการกราบบังคมทูลเชิญสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าภูมิพลอดุลยเดชให้เสด็จขึ้นครองราชย์[2][3]
รัฐมนตรี[แก้]
พระยานลราชสุวัจน์ (ทองดี นลราชสุวัจน์) ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีมาแล้ว 1 สมัย คือ
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
- พ.ศ. 2473 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้า (ท.จ.) (ฝ่ายหน้า)[5][6] - พ.ศ. 2471 –
เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)[7]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิง[แก้]
- ↑ อธิบายแผนที่พระนครศรีอยุธยากับคำวินิจฉัยของพระยาโบราณราชธานินทร์ ฉบับชำระครั้งที่ 2[ลิงก์เสีย]
- ↑ บทที่ 3 สถาบันพระมหากษัตริย์ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช[ลิงก์เสีย]
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งนายตำรวจเอกเป็นหัวราชสำนัก (จำนวน ๑๖ ราย)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๒๒ ราย)
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ในงานพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา, เล่ม ๔๗ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๓๐๘๑, ๑๖ พฤศจิกายน ๒๔๗๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์และเหรียญ, เล่ม ๔๗ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๓๑๑๓, ๑๖ พฤศจิกายน ๒๔๗๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๔๕ ตอน ๐ ง หน้า ๒๔๑๐ ๑๘ พฤศจิกายน ๒๔๗๑
| นายกรัฐมนตรี |  | |
|---|---|---|
| รองนายกรัฐมนตรี | ||
| กลาโหม | ||
| การคลัง | ||
| การต่างประเทศ | ||
| เกษตราธิการ | ||
| คมนาคม | ||
| มหาดไทย | ||
| ยุติธรรม | ||
| ศึกษาธิการ | ||
| พาณิชย์ | ||
| สาธารณสุข | ||
| อุตสาหกรรม | ||
| ไม่ประจำกระทรวง | ||
