หลวงชาตินักรบ (ศุข ชาตินักรบ)
| พลเอก หลวงชาตินักรบ (ศุข ชาตินักรบ) ม.ป.ช., ม.ว.ม. | |
|---|---|
| |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม | |
| ดำรงตำแหน่ง 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 – 25 มิถุนายน พ.ศ. 2492 | |
| ก่อนหน้า | พลโท จิร วิชิตสงคราม |
| ถัดไป | จอมพล ป. พิบูลสงคราม |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| ศาสนา | พุทธ |
พลเอก หลวงชาตินักรบ (ศุข ชาตินักรบ) เป็นอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมในรัฐบาลพันตรี ควง อภัยวงศ์ และรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม
ประวัติ[แก้]
พลเอก หลวงชาตินักรบ (ศุข ชาตินักรบ) จบการศึกษาจากโรงเรียนนายร้อยทหารบก แล้วเข้ารับราชการในกองทัพบก ขณะมียศเป็น พันตรี ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น หลวงชาตินักรบ รับราชการมียศสูงสุดที่ พลโท
พ.ศ. 2490 พลโท หลวงชาตินักรบ (ศุข ชาตินักรบ) ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมในรัฐบาลพันตรี ควง อภัยวงศ์ และลาออกพร้อมคณะรัฐมนตรี[1] พ.ศ. 2491 ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมอีกครั้งในรัฐบาลพันตรี ควง อภัยวงศ์ แต่ก็ต้องลาออกในไม่มีเดือนถัดมาเนื่องจากคณะรัฐประหารบังคับให้ลาออกภายใน 24 ชั่วโมง[2] ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2491 ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมอีกครั้งในรัฐบาลของจอมพล ป. พิบูลสงคราม ก่อนจะพ้นจากตำแหน่งเพราะได้ประกาศใช้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับถาวร) เมื่อวันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2492[3]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
- พ.ศ. 2497 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[4] - พ.ศ. ไม่ปรากฏ –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.) - พ.ศ. 2483 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์มงกุฎไทย (ท.ม.)[5]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "คณะรัฐมนตรีคณะที่ 19 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-11-21. สืบค้นเมื่อ 2015-05-08.
- ↑ "คณะรัฐมนตรีคณะที่ 20 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-01-21. สืบค้นเมื่อ 2015-05-08.
- ↑ "คณะรัฐมนตรีคณะที่ 21 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-04. สืบค้นเมื่อ 2015-05-08.
- ↑ แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, (ในงานพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา รัชกาลที่ 8) เล่ม 57, 1 ตุลาคม พ.ศ. 2483, หน้า 1897.
| นายกรัฐมนตรี |  | |
|---|---|---|
| กลาโหม | ||
| การคลัง | ||
| การต่างประเทศ | ||
| เกษตรตราธิการ | ||
| คมนาคม | ||
| มหาดไทย | ||
| ยุติธรรม | ||
| ศึกษาธิการ | ||
| พาณิชย์ | ||
| สาธารณสุข | ||
| อุตสาหกรรม | ||
| ไม่ประจำกระทรวง | ||
| นายกรัฐมนตรี | | |
|---|---|---|
| กลาโหม | ||
| การคลัง | ||
| การต่างประเทศ | ||
| เกษตรตราธิการ | ||
| คมนาคม | ||
| มหาดไทย | ||
| ยุติธรรม | ||
| ศึกษาธิการ | ||
| พาณิชย์ | ||
| สาธารณสุข | ||
| อุตสาหกรรม | ||
| ไม่ประจำกระทรวง | ||
| นายกรัฐมนตรี | | |
|---|---|---|
| กลาโหม | ||
| การคลัง | ||
| การต่างประเทศ | ||
| เกษตรตราธิการ | ||
| คมนาคม | ||
| มหาดไทย | ||
| ยุติธรรม | ||
| ศึกษาธิการ | ||
| พาณิชย์ | ||
| สาธารณสุข | ||
| อุตสาหกรรม | ||
| ไม่ประจำกระทรวง | ||
