สมภพ โหตระกิตย์

ศาสตราจารย์ สมภพ โหตระกิตย์ ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.ว.
รองนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 – 21 ธันวาคม พ.ศ. 2521
นายกรัฐมนตรี	พลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์
ดำรงตำแหน่ง 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – 3 มีนาคม พ.ศ. 2523
นายกรัฐมนตรี	พลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงยุติธรรม
ดำรงตำแหน่ง 19 ธันวาคม พ.ศ. 2515 – 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2518
นายกรัฐมนตรี	จอมพลถนอม กิตติขจร สัญญา ธรรมศักดิ์
ก่อนหน้า	มนูญ บริสุทธิ์
ถัดไป	ชวน หลีกภัย
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	22 มกราคม พ.ศ. 2461
เสียชีวิต	5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540 (79 ปี)
ศาสนา	พุทธ
คู่สมรส	คุณหญิงเบ็ญจางค์ โหตระกิตย์ วัลธิภา โหตระกิตย์
บุตร	ดิสทัต โหตระกิตย์

ศาสตราจารย์ ดร. สมภพ โหตระกิตย์ (22 มกราคม พ.ศ. 2461 - 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540) อดีตรองนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ และอดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงยุติธรรม อดีตกรรมการเครื่องหมายการค้าอดีตนายกสภามหาวิทยาลัยมหิดล

ประวัติ

สมภพ โหตระกิตย์ เป็นบุตรของขุนกิจสุงกากร (กิจ โหตระกิตย์) กับ นางแพร โหตระกิตย์ จบการศึกษาระดับมัธยมจากโรงเรียนอัสสัมชัญ (อสช 8055) และจบปริญญาด้านกฎหมาย พ.ศ. 2511 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา

สมภพ โหตระกิตย์ ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540 ขณะดำรงตำแหน่งสมาชิกวุฒิสภาไทย ชุดที่ 7

การทำงาน

สมภพ โหตระกิตย์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงยุติธรรมครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2515 ในรัฐบาลจอมพลถนอม กิตติขจร และได้ดำรงตำแหน่งต่อเรื่อยมาจนถึงรัฐบาลนายสัญญา ธรรมศักดิ์ และพ้นจากตำแหน่งไปหลังมีการเลือกตั้ง

หลังการรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2519 ได้รับแต่งตั้งเป็นกรรมการองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2520 ได้รับการแต่งตั้งเป็นรองนายกรัฐมนตรีฝ่ายกฎหมายในรัฐบาลพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ ซึ่งเป็นผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ร่างกฎหมายจัดตั้งสำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค และดำรงตำแหน่งต่อในคณะรัฐมนตรีถัดมา ก่อนจะพ้นจากตำแหน่งไปเมื่อ พ.ศ. 2523

สมภพ โหตระกิตย์ เคยได้รับการแต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาในวุฒิสภาไทย ชุดที่ 3 และวุฒิสภาไทย ชุดที่ 7 เมื่อ พ.ศ. 2534 นายสมภพ โหตระกิตย์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นกรรมการที่ปรึกษาด้านการเมืองและการต่างประเทศของคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ และเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2534

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2518 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2517 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
• พ.ศ. 2519 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)
• พ.ศ. 2508 – เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)
• พ.ศ. 2522 – เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1
• พ.ศ. 2522 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 2 (ภ.ป.ร.2)