เจริญจิตต์ ณ สงขลา
เจริญจิตต์ ณ สงขลา | |
---|---|
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย | |
ดำรงตำแหน่ง 10 มิถุนายน – 22 กันยายน พ.ศ. 2535 | |
นายกรัฐมนตรี | อานันท์ ปันยารชุน |
ดำรงตำแหน่ง 6 มีนาคม พ.ศ. 2534 – 22 มีนาคม พ.ศ. 2535 | |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2473 อำเภอเมืองสงขลา จังหวัดสงขลา |
เสียชีวิต | 12 ตุลาคม พ.ศ. 2567 (93 ปี) โรงพยาบาลศรีสังวาลย์ อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน จังหวัดแม่ฮ่องสอน |
คู่สมรส | ปราณี ณ สงขลา |
เจริญจิตต์ ณ สงขลา (8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2473 – 12 ตุลาคม พ.ศ. 2567) อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ในรัฐบาลอานันท์ ปันยารชุน อดีตปลัดกระทรวงมหาดไทย อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดกระบี่ อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดสงขลา อดีตสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ และอดีตสมาชิกวุฒิสภา
ประวัติ
[แก้]เจริญจิตต์ เกิดเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2473 ที่ จังหวัดสงขลา เป็นบุตรหลวงจรูญบูรกิจ (จรูญ ณ สงขลา) ด้านครอบครัวสมรสกับนางปราณี ณ สงขลา (สกุลเดิม: ระนองธานี)
สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษา จากโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย ระดับปริญญาตรีรัฐศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร รุ่นที่ 27 ได้รับปริญญารัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีบัณฑิตกิตตมศักดิ์ จากมหาวิทยาลัยทักษิณ
การทำงาน
[แก้]เจริญจิตต์ เริ่มรับราชการในตำแหน่งปลัดอำเภอตรี อำเภอเมืองสงขลา เป็นนายอำเภอยะหริ่ง จังหวัดปัตตานี รองผู้ว่าราชการจังหวัดสงขลา ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดกระบี่ จังหวัดสงขลา เป็นผู้อำนวยการ ศอ.บต. (คนแรก) เป็นรองปลัดกระทรวงมหาดไทย เป็นปลัดกระทรวงมหาดไทย ในปี พ.ศ. 2534 และอดีตปลัดจังหวัดสงขลา
ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการนโยบายแห่งชาติ ซึ่งแต่งตั้งขึ้นภายหลังการรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2534 โดยคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ[1] และเป็นปลัดกระทรวงมหาดไทย[2] ต่อมาได้รับการคัดเลือกเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติในปีพุทธศักราช 2534-2535 ได้รับการคัดเลือกเป็นสมาชิกวุฒิสภาในปีพุทธศักราช 2535-2539 ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการศูนย์ดำเนินการวิจัยผู้อพยพ กระทรวงมหาดไทย ผู้ช่วยผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในแห่งราชอาณาจักร ผู้อำนวยการศูนย์ป้องกันภัยฝ่ายพลเรือนภาคใต้ ในปีพุทธศักราช 2531 นอกจากนั้นยังเป็นอาจารย์บรรยายหลักสูตรวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักรและบรรยายวิชาปัญหาความขัดแย้งในจังหวัดชายแดนภาคใต้แก่นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงและมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง
ต่อมาเขาได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ในรัฐบาล อานันท์ ปันยารชุน (ครม.47, 49)[3][4]
ถึงแก่อนิจกรรม
[แก้]เจริญจิตต์ ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อช่วงค่ำ วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2567 ณ โรงพยาบาลศรีสังวาลย์ ตำบลจองคำ อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน จังหวัดแม่ฮ่องสอน ด้วยโรคชรา สิริอายุ 93 ปี มีการประกอบพิธีทางศาสนาที่วัดโสมนัสราชวรวิหาร แขวงวัดโสมนัส เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร และมีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2567
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
[แก้]- พ.ศ. 2530 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[5]
- พ.ศ. 2526 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ประกาศคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ ฉบับที่ ๑๗ (ไม่เป็นกฎหมาย เรื่อง การแต่งตั้งคณะกรรมการนโยบายแห่งชาติและคณะที่ปรึกษา)
- ↑ ประกาศคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ ฉบับที่ ๓๑ (ไม่เป็นกฎหมาย เรื่อง การแต่งตั้งให้ข้าราชการรับราชการในตำแหน่งต่าง ๆ)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (แต่งตั้งให้ นายเจริญจิตต์ ณ สงขลา เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย (สมัย นายอานันท์ ปันยารชุน))
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน 26 ราย)
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นสายสะพาย (๕ ธันวาคม ๒๕๓๐) เก็บถาวร 2015-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน เล่ม ๑๐๔ ตอนที่ ๒๔๗ ง ฉบับพิเศษ ๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๐ หน้า ๑
- ↑ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (เครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นสายสะพาย) เก็บถาวร 2015-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน เล่ม ๑๐๐ ตอน ๒๐๗ ฉบับพิเศษ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๖
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2473
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2567
- สกุล ณ สงขลา
- นักการเมืองไทย
- ข้าราชการพลเรือนชาวไทย
- ปลัดกระทรวงมหาดไทยไทย
- ผู้ว่าราชการจังหวัดสงขลา
- ผู้ว่าราชการจังหวัดกระบี่
- บุคคลจากโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย
- บุคคลจากคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
- บุคคลจากวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร
- ผู้ได้รับปริญญากิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
- สมาชิกวุฒิสภาไทยแบบแต่งตั้ง
- สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ป.ช.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม.
- ผู้ได้รับเหรียญจักรพรรดิมาลา