หม่อมเจ้ารังษิยากร อาภากร
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
 | บทความนี้ต้องการการจัดหน้า จัดหมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือเก็บกวาดเนื้อหา ให้มีคุณภาพดีขึ้น คุณสามารถปรับปรุงแก้ไขบทความนี้ได้ และนำป้ายออก พิจารณาใช้ป้ายข้อความอื่นเพื่อชี้ชัดข้อบกพร่อง |
| หม่อมเจ้ารังษิยากร อาภากร | |
|---|---|
| |
|
| |
| พระนาม | หม่อมเจ้ารังษิยากร อาภากร |
| พระนามเต็ม | พลอากาศโท หม่อมเจ้ารังษิยากร อาภากร |
| พระอิสริยยศ | หม่อมเจ้า |
| ฐานันดรศักดิ์ | หม่อมเจ้า |
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์จักรี |
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
| ประสูติ | 11 สิงหาคม พ.ศ. 2449 |
| สิ้นชีพิตักษัย | 30 ธันวาคม พ.ศ. 2508 (59 ปี) |
| พระบิดา | พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ |
| พระมารดา | พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทิพยสัมพันธ์ |
| หม่อม | หม่อมราชวงศ์ไพเราะ อาภากร |
| พระบุตร | 3 คน |
พลอากาศโท หม่อมเจ้ารังษิยากร อาภากร (11 สิงหาคม พ.ศ. 2449 - 30 ธันวาคม พ.ศ. 2508) เป็นพระโอรสในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์กับพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทิพยสัมพันธ์ ทรงดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีสั่งราชการแทนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมเมื่อ พ.ศ. 2491 หลังจากนั้นทรงรับราชการในกองทัพอากาศในตำแหน่งรองผู้บังคับการกองบินยุทธการในปี พ.ศ. 2501 จากในโอนไปรับราชการกระทรวงการต่างประเทศในตำแหน่งเอกอัครราชทูต ณ กรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ สิ้นชีพตักษัยเมื่อวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2508 รวมอายุ 59 ปี
พลอากาศโท หม่อมเจ้ารังษิยากร อาภากร เสกสมรสกับ หม่อมราชวงศ์หญิงไพเราะ กฤดากร ธิดาหม่อมเจ้าอมรทัต กฤดากร มีโอรสและธิดา 3 คน คือ [1]
- หม่อมราชวงศ์หญิงทิพย์ไพเราะ อาภากร สมรสกับสุคนธ์ ศรโชติ มีบุตรธิดา 3 คน คือ
- อรทิพย์ รวคนธ์
- ภัทเรก ศรโชติ
- หม่อมราชวงศ์หญิงดารณี อาภากร สมรสกับ น.พ.วิบูลย์ วัฒนายากร มีบุตรธิดา 2 คนคือ
- สลีลา วัฒนายากร
- สิทธิ วัฒนายากร
- หม่อมราชวงศ์ชัยกร อาภากร
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
- พ.ศ. 2508 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[2] - พ.ศ. 2503 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[3] - พ.ศ. 2500 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นทุติยจุลจอมเกล้า (ท.จ.) (ฝ่ายหน้า)[4] - พ.ศ. 2484 -
เหรียญกล้าหาญ (ร.ก.)[5] - พ.ศ. 2482 -
เหรียญจักรมาลา (ร.จ.ม.) - พ.ศ. 2500 -
เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 3 (ภ.ป.ร.3)[6]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
พงศาวลี[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ กิติวัฒนา (ไชยันต์) ปกมนตรี, หม่อมราชวงศ์. สายพระโลหิตในพระพุทธเจ้าหลวง. กรุงเทพฯ : ดีเอ็มดี, พ.ศ. 2551. 290 หน้า. ISBN 978-974-312-022-0
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา,แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เล่ม 82 ตอนที่ 111 วันที่ 23 ธันวาคม 2508
- ↑ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา,แจ้งสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่องพระราชทานองพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า หน้า ๑๒๐๙ เล่ม ๗๔ ตอนที่ ๔๗, ๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๐๐
- ↑ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญกล้าหาญ
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา,แจ้งสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่องพระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ หน้า ๖๒ เล่ม ๗๔ ตอนที่ ๑, ๑๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๙๙
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
