พิชัย รัตตกุล

พิชัย รัตตกุล
ประธานรัฐสภา โดยตำแหน่งประธานสภาผู้แทนราษฎร
ดำรงตำแหน่ง 30 มิถุนายน – 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543 (50000000000000000000 ปี 7002132000000000000132 วัน)
ก่อนหน้า	วันมูหะมัดนอร์ มะทา
ถัดไป	อุทัย พิมพ์ใจชน
รองนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง 30 เมษายน พ.ศ. 2526 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2533 (70007000000000000007 ปี 7002223000000000000223 วัน)
นายกรัฐมนตรี	เปรม ติณสูลานนท์ ชาติชาย ชุณหะวัณ
ดำรงตำแหน่ง 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540 – 28 มิถุนายน พ.ศ. 2543 (70002000000000000002 ปี 7002226000000000000226 วัน)
นายกรัฐมนตรี	ชวน หลีกภัย
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
ดำรงตำแหน่ง 21 เมษายน – 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519
นายกรัฐมนตรี	เสนีย์ ปราโมช
ก่อนหน้า	ชาติชาย ชุณหะวัณ
ถัดไป	อุปดิศร์ ปาจรียางกูร
หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์
ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2525 – พ.ศ. 2534
ก่อนหน้า	ถนัด คอมันตร์
ถัดไป	ชวน หลีกภัย
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	16 กันยายน พ.ศ. 2469 กรุงเทพมหานคร
พรรคการเมือง	พรรคประชาธิปัตย์
คู่สมรส	คุณหญิงจรวย รัตตกุล
บุตร	พิจิตต รัตตกุล อาณัฐชัย รัตตกุล
ศาสนา	พุทธ
ลายมือชื่อ

พิชัย รัตตกุล (16 กันยายน พ.ศ. 2469 — ) เป็นอดีตรองนายกรัฐมนตรี (4 สมัย) ประธานรัฐสภา ประธานสภาผู้แทนราษฎร และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และเป็นอดีตหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ คนที่ 4 ระหว่างปี พ.ศ. 2525 ถึงปี พ.ศ. 2534

ประวัติ

พิชัย รัตตกุล เกิดวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2469 ที่กรุงเทพมหานคร ในครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีน โดยเป็นลูกชายคนโตของ นายพิศาล รัตตกุล และ นางวิไล รัตตกุล มีพี่น้องจำนวน 8 คนได้แก่

1. นายไพโรจน์ รัตตกุล
2. นายแพทย์ปราโมทย์ รัตตกุล
3. นางสาวยุพิน รัตตกุล
4. นางสาวสุภาพรรณ รัตตกุล
5. นางยุพยงค์ รัตตกุล
6. คุณหญิงสุภัจฉรีย์ ภิรมย์ภักดี (สมรสกับ นายจำนงค์ ภิรมย์ภักดี)
7. นางยุพเรศ เที่ยงธรรม
8. นายแสนดี รัตตกุล

นายพิชัยจบการศึกษาระดับมัธยมจาก โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน จากนั้นจึงไปศึกษาต่อด้านพาณิชยศาสตร์ที่โรงเรียนเซนต์สตีเฟ่น ที่ฮ่องกง หลังจบการศึกษาแล้วได้กลับมาดูแลธุรกิจของครอบครัว ก่อนจะเข้าสู่แวดวงการเมือง

ชีวิตครอบครัว สมรสกับ คุณหญิงจรวย รัตตกุล (สกุลเดิม ศิริบุญ) มีบุตรชาย 2 คนคือ ดร.พิจิตต รัตตกุล และ ดร.อาณัฐชัย รัตตกุล และบุตรสาว คือ คุณหญิงพัชรี ว่องไพฑูรย์ (สมรสกับ ดร.วีระนนท์ ว่องไพฑูรย์)

งานการเมือง

นายพิชัยเข้าสู่แวดวงการเมืองด้วยการเป็นสมาชิกพรรคประชาธิปัตย์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2501 โดยมีนายควง อภัยวงศ์ เป็นหัวหน้าพรรค และเป็น ส.ส.ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ในการเลือกตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2512 ก่อนเกิดเหตุการณ์ 14 ตุลาไม่นาน นายพิชัยได้เป็น 1 ใน 100 ของบุคคลที่ลงชื่อคัดค้านการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของจอมพลถนอม กิตติขจร และเป็น 1 ใน 4 สมาชิกพรรคประชาธิปัตย์ที่ลงชื่อในคราวนั้น (อีก 3 คนคือ นายดำรง ลัทธพิพัฒน์, นายเทพ โชตินุชิต, นายชวลิต อภัยวงศ์) เขาได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในปี พ.ศ. 2516

ได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ในรัฐบาลหม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช จนกระทั่งพ้นจากตำแหน่งเนื่องจากนายกรัฐมนตรีลาออก และได้รับแต่งตั้งอีกสมัยหนึ่ง แต่ดำรงตำแหน่งเพียง 12 วัน และได้เข้าเฝ้าถวายสัตย์ปฏิญาณเพียงวันเดียวก็ต้องพ้นจากตำแหน่ง เนื่องจากการรัฐประหารของพลเรือเอก สงัด ชลออยู่

ได้เป็นหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ในปี พ.ศ. 2525 หลังจากการครบวาระของ พันเอก (พิเศษ) ดร.ถนัด คอมันตร์ ซึ่งพรรคประชาธิปัตย์ในช่วงนี้ได้ร่วมเป็นพรรคร่วมรัฐบาลที่ให้การสนับสนุนการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของ พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ซึ่งนายพิชัยได้เป็นรองนายกรัฐมนตรีด้วย ในปี พ.ศ. 2529 จากนั้นในรัฐบาล พลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ นายพิชัยและพรรคประชาธิปัตย์ได้เป็นพรรคร่วมรัฐบาลในวาระแรก แต่ในวาระที่ 2 ของการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี นายพิชัยและพรรคประชาธิปัตย์ได้ถอนตัวจากการร่วมรัฐบาลเนื่องจากมีเสียงสนับสนุนรัฐบาลในสภา ฯ เป็นจำนวนมาก เนื่องจากไม่ต้องการให้เกิดสภาพการเป็นเผด็จการรัฐสภา

ในวาระของการเป็นหัวหน้าพรรคของนายพิชัยนั้น ได้มีเหตุการณ์ความแตกแยกในพรรคเกิดขึ้น เมื่อ "กลุ่ม 10 มกรา" ที่นำโดยนายวีระ มุสิกพงศ์ ได้ลาออกจากพรรคไป เนื่องจากความขัดแย้งกันในแต่งตั้งหัวหน้าพรรค

จากนั้น เมื่อ นายชวน หลีกภัยเป็นหัวหน้าพรรคและเป็นนายกรัฐมนตรีในสมัยที่ 2 นายพิชัยได้ดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี มีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบกิจการเกี่ยวกับต่างประเทศและรับผิดชอบการจัดมหกรรมกีฬาเอเชียนเกมส์ 1998 และได้ดำรงตำแหน่งประธานรัฐสภาด้วย หลังจากนี้ไม่นาน นายพิชัยได้วางมือจากการเมืองเนื่องจากมีอายุที่มากแล้ว จนได้รับฉายาว่า "คุณปู่" แต่ยังมีตำแหน่งเป็นสภาที่ปรึกษาของพรรคประชาธิปัตย์อยู่

ในแวดวงสังคม นายพิชัย มีตำแหน่งเป็นประธานสโมสรโรตารีในประเทศ และเป็นคนไทยคนแรก ที่ได้ดำรงตำแหน่ง ประธานสโมสรโรตารีสากลในระหว่างปี พ.ศ. 2545 - พ.ศ. 2546

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้น มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก
• พ.ศ. 2526 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้น มหาวชิรมงกุฏ
• พ.ศ. 2528 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.)
• พ.ศ. 2532 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นสิริยิ่งรามกีรติ ลูกเสือสดุดีชั้นพิเศษ

แหล่งข้อมูลอื่น

• พิชัย รัตตกุล Saviour ของ BAGOC
• Bhichai Rattakul 2002 - 2003

ก่อนหน้า		พิชัย รัตตกุล		ถัดไป
วันมูหะมัดนอร์ มะทา		ประธานรัฐสภา (ประธานสภาผู้แทนราษฏร) (30 มิถุนายน – 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543)		อุทัย พิมพ์ใจชน
พลตรี ประมาณ อดิเรกสาร พลเอก เสริม ณ นคร พันเอก (พิเศษ) ถนัด คอมันตร์ ทองหยด จิตตวีระ		รองนายกรัฐมนตรี (30 เมษายน พ.ศ. 2526 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2533)		บุญเอื้อ ประเสริฐสุวรรณ เฉลิมพันธ์ ศรีวิกรม์ โกศล ไกรฤกษ์ พลเอก มานะ รัตนโกเศศ พลเอก อาทิตย์ กำลังเอก
สมัคร สุนทรเวช พันตำรวจโท ทักษิณ ชินวัตร วีรพงษ์ รามางกูร สุวิทย์ คุณกิตติ		รองนายกรัฐมนตรี (14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540 – 28 มิถุนายน พ.ศ. 2543)		สุทัศน์ เงินหมื่น
พลตรี ชาติชาย ชุณหะวัณ		รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ (21 เมษายน – 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519)		อุปดิศร์ ปาจรียางกูร
พันเอก (พิเศษ) ถนัด คอมันตร์		หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ (พ.ศ. 2525 - พ.ศ. 2534)		ชวน หลีกภัย