ข้ามไปเนื้อหา

ชัยวุฒิ บรรณวัฒน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชัยวุฒิ บรรณวัฒน์
ชัยวุฒิ ในปี พ.ศ. 2553
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม
ดำรงตำแหน่ง
6 มิถุนายน พ.ศ. 2553  9 สิงหาคม พ.ศ. 2554
(1 ปี 2 เดือน 3 วัน)
นายกรัฐมนตรีอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
ก่อนหน้าชาญชัย ชัยรุ่งเรือง
ถัดไปวรรณรัตน์ ชาญนุกูล
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ
ดำรงตำแหน่ง
20 ธันวาคม พ.ศ. 2551  6 มิถุนายน พ.ศ. 2553
(1 ปี 5 เดือน 17 วัน)
นายกรัฐมนตรีอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
เลขาธิการพรรคประชาธิปัตย์
เริ่มดำรงตำแหน่ง
18 ตุลาคม พ.ศ. 2568
(6 วัน)
ก่อนหน้าเดชอิศม์ ขาวทอง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด16 กรกฎาคม พ.ศ. 2502 (66 ปี)
อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ประเทศไทย
พรรคการเมืองประชาธิปัตย์ (2538–ปัจจุบัน)
คู่สมรสวรวรรณ บรรณวัฒน์

ชัยวุฒิ บรรณวัฒน์ (เกิด 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2502) ชื่อเล่น วุฒิ เป็นนักการเมืองชาวไทย ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเลขาธิการพรรคประชาธิปัตย์ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ในรัฐบาลอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ และอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดตาก

ประวัติ

[แก้]

ชัยวุฒิ เกิดเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2502 ที่ตำบลท่าสายลวด อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก[1] ด้านครอบครัวสมรสกับนางวรวรรณ บรรณวัฒน์

สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี จากคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ต่อมาในปี พ.ศ. 2553 เขาได้รับพระราชทานปริญญาวิศวกรรมศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ จากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา[2]

งานการเมือง

[แก้]

ชัยวุฒิ ได้รับเลือกตั้งครั้งแรกด้วยการเป็นสมาชิกสภาจังหวัดตาก ในปี พ.ศ. 2538 ต่อมาได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดตาก สมัยแรกในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2539 ในสังกัดพรรคประชาธิปัตย์ และได้รับเลือกตั้งอีกสมัยในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2544 และการเลือกตั้ง พ.ศ. 2548

ชัยวุฒิ เคยดำรงตำแหน่งผู้ช่วยเลขานุการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ และผู้ช่วยเลขานุการคณะกรรมาธิการพลังงาน สภาผู้แทนราษฎร ที่ปรึกษาคณะกรรมาธิการทหาร สภาผู้แทนราษฎร คณะกรรมาธิการวิสามัญงบประมาณ คณะกรรมาธิการคมนาคม สภาผู้แทนราษฎร คณะกรรมาธิการติดตามผลการปฏิบัติตามมติของสภาผู้แทนราษฎร

ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในประเทศไทย พ.ศ. 2550 ชัยวุฒิ ได้รับมอบหมายให้ดูแลการเลือกตั้งในโซน 1 (ภาคเหนือตอนบน 11 จังหวัด) ของพรรคประชาธิปัตย์ ร่วมกับเทอดพงษ์ ไชยนันทน์ และศิริวรรณ ปราศจากศัตรู พร้อมกับลงสมัคร สส. จังหวัดตาก เขต 1 และสามารถชนะการเลือกตั้งได้คะแนนเป็นอันดับ 1 ของจังหวัด ภายหลังการเลือกตั้ง 23 ธันวาคม พ.ศ. 2550 พรรคประชาธิปัตย์ที่เป็นฝ่ายค้านพรรคเดียวได้ประกาศจัดตั้ง รัฐบาลเงา หรือ ครม.เงา ขึ้น ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 และชัยวุฒิ ได้รับเลือกจากที่ประชุมพรรค ให้ทำหน้าที่ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรมเงา[3]

เมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 พรรคประชาธิปัตย์ได้จัดการประชุมใหญ่วิสามัญประจำปี เพื่อเลือกตั้งคณะกรรมการบริหารพรรคชุดใหม่ตามข้อบังคับพรรค และชัยวุฒิ ได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่ง รองหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ รับผิดชอบดูแลพื้นที่ภาคเหนือ

ต่อมาเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2551 ชัยวุฒิได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ และภายหลังในวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2553 ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม

ต่อเนื่องจากนั้น ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2554 ชัยวุฒิได้รับความไว้วางใจจากประชาชนจังหวัดตาก ให้ได้รับเลือกตั้งเป็น สส.ติดต่อกันเป็นสมัยที่ 5

ในช่วงวิกฤตการณ์การเมืองไทย พ.ศ. 2556–2557 ชัยวุฒิได้เข้าร่วมกับการชุมนุมของ กปปส. (คณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข) โดยมีบทบาทสำคัญในการติดตาม สุเทพ เทือกสุบรรณ เลขาธิการ กปปส. อย่างใกล้ชิด ระหว่างการเดินรณรงค์ตามสถานที่ต่าง ๆ และยังเป็นผู้ดูแลรับผิดชอบเวทีชุมนุมที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย และเวทีแยกปทุมวัน

ต่อมาในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2562 ชัยวุฒิได้รับเลือกตั้งอีกครั้งเป็นสมัยที่ 6 ซึ่งเป็นสมัยสุดท้าย ก่อนที่ชัยวุฒิจะประกาศเว้นวรรคจากบทบาททางการเมืองโดยไม่ลงสมัครรับเลือกตั้ง ทั้งนี้ ตลอดระยะเวลาการดำรงตำแหน่งทางการเมือง ชัยวุฒิได้รับความไว้วางใจจากประชาชนจังหวัดตากให้ได้รับเลือกตั้งเป็น สส. ทุกสมัยติดต่อกัน โดยไม่เคยสอบตกในการเลือกตั้งแม้แต่ครั้งเดียว

ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2568 หลังจากที่อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ประกาศกลับมาดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นสมัยที่ 3 มีกระแสข่าวระบุว่าอภิสิทธิ์ได้เลือกให้ชัยวุฒิ บรรณวัฒน์ เป็นเลขาธิการพรรคคนใหม่ เนื่องจากเป็นผู้ที่อภิสิทธิ์ไว้วางใจมานาน และมีความสนิทกัน[4] และเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม ที่ประชุมใหญ่วิสามัญของพรรคประชาธิปัตย์ได้เลือกให้ชัยวุฒิเป็นเลขาธิการพรรคอย่างเป็นทางการ โดยอภิสิทธิ์เป็นผู้เสนอชื่อต่อที่ประชุมด้วยตนเอง[5]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ร้อยข่าวบลูสกาย, รายการทางบลูสกายแชนแนล โดย อัญชลี ไพรีรักษ์ และสกลธี ภัททิยกุล: อาทิตย์ที่ 4 สิงหาคม 2556
  2. "บัณฑิตกิตติมศักดิ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-05. สืบค้นเมื่อ 2010-11-15.
  3. "เว็บไซต์ ครม.เงา พรรคประชาธิปัตย์". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-25. สืบค้นเมื่อ 2021-08-14.
  4. "อภิสิทธิ์เปิดตัวคัมแบ็ก นั่งหัวหน้าประชาธิปัตย์คนที่ 10". ประชาชาติธุรกิจ. 17 ตุลาคม 2025. สืบค้นเมื่อ 24 ตุลาคม 2025.
  5. "ตามคาด "ชัยวุฒิ บรรณวัฒน์" นั่งแม่บ้านปชป. "อภิสิทธิ์" ตั้ง 8 รองหัวหน้าภารกิจ". ไทยรัฐ. 18 ตุลาคม 2025. สืบค้นเมื่อ 24 ตุลาคม 2025.
  6. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย เก็บถาวร 2009-01-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๒๕ ตอนที่ ๑๗ ข หน้า ๒, ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๑
  7. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย เก็บถาวร 2005-12-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๒๒ ตอนที่ ๒๑ ข หน้า ๙, ๓ ธันวาคม ๒๕๔๘

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
ก่อนหน้า ชัยวุฒิ บรรณวัฒน์ ถัดไป
ชาญชัย ชัยรุ่งเรือง
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม (ครม. 59)
(6 มิถุนายน พ.ศ. 2553 – 9 สิงหาคม พ.ศ. 2554)
วรรณรัตน์ ชาญนุกูล
พงศกร อรรณนพพร
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ (ครม. 59)
(21 ธันวาคม พ.ศ. 2551 – 6 มิถุนายน พ.ศ. 2553)
นริศรา ชวาลตันพิพัทธ์