บุญถึง ผลพานิชย์

บุญถึง ผลพานิชย์ ป.ช., ป.ม.
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ
ดำรงตำแหน่ง 14 ธันวาคม พ.ศ. 2533 – 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534
นายกรัฐมนตรี	ชาติชาย ชุณหะวัณ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	16 มิถุนายน พ.ศ. 2487 อำเภอเมืองนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมา
พรรคการเมือง	พลังประชารัฐ
คู่สมรส	ละมุล ผลพานิชย์

บุญถึง ผลพานิชย์ (เกิด 16 มิถุนายน พ.ศ. 2487) อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครราชสีมา 2 สมัย และอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แบบบัญชีรายชื่อ ปัจจุบันเป็นสมาชิกกลุ่มพลังโคราช สังกัดพรรคพลังประชารัฐ

ประวัติ

นายบุญถึง ผลพานิชย์ เกิดเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2487 เป็นบุตรของนายเล็ก และนางสุบิน ผลพานิชย์ สำเร็จการศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ จาก โรงเรียนพาณิชยการพระนคร (มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร วิทยาเขตพณิชยการพระนคร ในปัจจุบัน)

งานการเมือง

อดีตเคยเป็นสมาชิกสภาจังหวัด ใน พ.ศ. 2526 ก่อนที่จะลงรับสมัครเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครราชสีมา ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2529 และได้รับเลือกติดต่อกัน จนถึง พ.ศ. 2531 รวม 2 สมัย

บุญถึง เคยเป็นรองเลขาธิการนายกรัฐมนตรี ฝ่ายการเมืองในปี พ.ศ. 2531 ได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ เมื่อ พ.ศ. 2533 ในรัฐบาลพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ

บุญถึง ลงรับสมัครเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อ ลำดับที่ 56 สังกัดพรรคไทยรักไทย เมื่อ พ.ศ. 2544 แต่ไม่ได้รับเลือกตั้ง ต่อมานายปองพล อดิเรกสาร ลาออก บุญถึงจึงได้รับเลื่อนขึ้นมาเป็นแทน

ในปี พ.ศ. 2548 ได้รับแต่งตั้งเป็นที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง (สมคิด จาตุศรีพิทักษ์)

สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

บุญถึง ผลพานิชย์ ได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั้งหมด 3 สมัย คือ

1. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2529 จังหวัดนครราชสีมา สังกัดพรรคราษฎร
2. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2531 จังหวัดนครราชสีมา สังกัดพรรคราษฎร
3. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2544 แบบบัญชีรายชื่อ สังกัดพรรคไทยรักไทย (เลื่อนแทน)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2546 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)
• พ.ศ. 2545 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์มงกุฎไทย (ป.ม.)