ข้ามไปเนื้อหา

ทวี ไกรคุปต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ทวี ไกรคุปต์
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์
ดำรงตำแหน่ง
11 มีนาคม พ.ศ. 2524 – 27 ตุลาคม พ.ศ. 2525
(0 ปี 230 วัน)
นายกรัฐมนตรีเปรม ติณสูลานนท์
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม
ดำรงตำแหน่ง
27 กันยายน พ.ศ. 2535 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2537
(2 ปี 73 วัน)
นายกรัฐมนตรีชวน หลีกภัย
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด29 พฤษภาคม พ.ศ. 2482
อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี ประเทศไทย
เสียชีวิต19 เมษายน พ.ศ. 2567 (84 ปี)
โรงพยาบาลราชบุรี จังหวัดราชบุรี ประเทศไทย
พรรคการเมืองสยามประชาธิปไตย (2522—2526)
ชาติไทย (2526—2529)
กิจสังคม (2529—2534)
ความหวังใหม่ (2534—2537)
ประชาธิปัตย์ (2537—2543)
ไทยรักไทย (2543–2544)
พลังประชารัฐ (2561—2565)
ก้าวไกล (2565—2567)
คู่สมรสสิริบังอร ไกรคุปต์
บุตร

ทวี ไกรคุปต์ (29 พฤษภาคม พ.ศ. 2482 – 19 เมษายน พ.ศ. 2567) เป็นนักการเมืองชาวไทย อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคมและกระทรวงพาณิชย์ อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดราชบุรี 7 สมัย และอดีตหัวหน้าพรรคประชาไทย (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นพรรครวมไทย และพรรคเอกภาพ)

ประวัติ

[แก้]

ทวี ไกรคุปต์ เกิดเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2482 ที่ตำบลเจ็ดเสมียน อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี เป็นบุตรของแสวง ไกรคุปต์ กับทุเรียน ไกรคุปต์[1] สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจาก​โรงเรียน​อำนวยศิลป์[2] สำเร็จการศึกษาปริญญาตรี คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สมรสกับ สิริบังอร ไกรคุปต์ อดีตผู้พิพากษาสมทบ มีบุตร-ธิดา 3 คน คือ สีหเดช ไกรคุปต์ อดีตนายกองค์การบริหารส่วนตำบลบางโตนด, สีหนาท ไกรคุปต์ และ ปารีณา ไกรคุปต์ อดีต สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรราชบุรี 4 สมัย

งานการเมือง

[แก้]

ทวีเข้าสู่งานการเมือง ด้วยการเป็นสมาชิกสภากรุงเทพมหานคร ใน พ.ศ. 2518 ก่อนที่จะมาลงรับสมัครเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดราชบุรี และได้รับเลือกตั้งเป็นครั้งแรก ใน พ.ศ. 2522 ได้รับเลือกเรื่อยมา จนถึงปี พ.ศ. 2539 ส่วนการเลือกตั้งในปี พ.ศ. 2544 ได้ลงสมัครในนามพรรคไทยรักไทย แต่แพ้ให้กับนางประไพพรรณ เส็งประเสริฐ จากพรรคประชาธิปัตย์ ต่อมาจึงวางมือ โดยให้นางปารีณา บุตรสาวลงสมัครรับเลือกตั้งแทน

ทวี ไกรคุปต์ เข้ามาโลดแล่นบนการเมือง จากการต่ออายุราชการ พลเอก เปรม ติณสูลานนท์ ทวีทำประชามติ ผ่านไปรษณียบัตรจำนวน 5 แสนใบ[3]ประชาชนความเห็นให้ต่ออายุราชการ[3] จนได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ ในรัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ เมื่อปี พ.ศ. 2524[4] แต่รับผลประโยชน์กับบริษัทประกัน จนทวีต้องลาออก[5]และเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม ในรัฐบาลนายชวน หลีกภัย เมื่อปี พ.ศ. 2535[6] วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 ทวี ไกรคุปต์ได้เดินทางมาสมัครเป็นสมาชิก พรรคพลังประชารัฐ พร้อมกับนาย บุญจง วงศ์ไตรรัตน์

สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

[แก้]

ทวี ไกรคุปต์ ได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั้งหมด 7 สมัย คือ

  1. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2522 จังหวัดราชบุรี สังกัดพรรคสยามประชาธิปไตย
  2. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2526 จังหวัดราชบุรี สังกัดพรรคชาติไทย
  3. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2529 จังหวัดราชบุรี สังกัดพรรคกิจสังคม
  4. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2531 จังหวัดราชบุรี สังกัดพรรคกิจสังคม
  5. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป กันยายน พ.ศ. 2535 จังหวัดราชบุรี สังกัดพรรคความหวังใหม่
  6. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2538 จังหวัดราชบุรี สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
  7. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2539 จังหวัดราชบุรี สังกัดพรรคประชาธิปัตย์

หลังจากวางมือทางการเมือง

[แก้]

ช่วงรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2549 ทวี ได้นั่งอดข้าวประท้วงที่บริเวณอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ถนนราชดำเนิน ตั้งแต่เวลาเที่ยง เพื่อประท้วงการปฏิวัติยึดอำนาจการบริหารราชการแผ่นดินของคณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

ในปี พ.ศ. 2557 นายทวี ได้เข้าร่วมกิจกรรมทางการเมืองกับกลุ่มสื่อวิทยุประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (กวป.) สนับสนุนแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ[7]

คดีความ

[แก้]

การกระทำอันเสื่อมเสียแก่เกียรติศักดิ์ของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

[แก้]

เมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2525 ที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎรได้ตั้งคณะกรรมาธิการวิสามัญ เพื่อพิจารณาข้อกล่าวหา กรณี ทวี ไกรคุปต์ กระทำการอันเสื่อมเสียแก่เกียรติศักดิ์ของสภาผู้แทนราษฎร[8] เนื่องจากกระทำการหมิ่นประมาท[9]

คดีหมิ่นประมาทนายสุเทพ เทือกสุบรรณ

[แก้]

ทวี ไกรคุปต์ ถูกศาลชั้นต้นพิพากษาเมื่อปี พ.ศ. 2546 ในฐานความผิดหมิ่นประมาทนายสุเทพ เทือกสุบรรณ[10] โดยการลงพิมพ์บทความในหนังสือพิมพ์มติชน ว่านายสุเทพมีพฤติการณ์ทุจริตในโครงการโทรศัพท์ผ่านสัญญาณดาวเทียมอิริเดียม ลงโทษจำคุก 3 เดือน และปรับ 5,000 บาท แต่โทษจำคุกให้ยก คงโทษปรับสถานเดียว ต่อมาศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น และศาลฎีกา มีคำพิพากษาลงโทษจำคุก 3 เดือน โดยให้รอการลงโทษ 2 ปี[11]

คดีทารุณกรรมสัตว์

[แก้]

เมื่อวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2559 ทวี ไกรคุปต์ได้ใช้อาวุธปืนยิงสุนัขเร่ร่อนหน้าร้าน 7-11 จนตาย ที่ บริเวณถนนหน้าร้านสะดวกซื้อ 7-11 สาขาชัฎป่าหวาย อำเภอสวนผึ้ง เบื้องต้นทราบว่านายทวี ขับรถไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อดังกล่าว ขณะออกจากร้านสุนัขตัวดังกล่าวกัดเข้าที่ขา นายทวีจึงโมโห เดินกลับไปที่รถหยิบอาวุธปืนมารัวยิงสุนัขถึง 5 นัด ทั้งนี้สืบสวนสอบสวนมีพยานเห็น แต่กล้องวงจรปิดหน้าร้านสะดวกซื้อไม่สามารถจับภาพได้ ตำรวจจึงตามไปที่บ้านเชิญตัวสอบปากคำเบื้องต้น พร้อมสั่งการฝ่ายสืบสวนรวบรวมภาพจากกล้องภายในร้านเพื่อยืนยันทางหนึ่งแล้ว[12] เบื้องต้นดำเนินคดี แจ้งข้อกล่าวหา ทารุณกรรมสัตว์ตาม พ.ร.บ. ป้องกันการทารุณกรรมสัตว์ ม.20 ที่ว่าห้ามมิให้ผู้ใดกระทำการอันเป็นการทารุณกรรมสัตว์โดยไม่มีเหตุอันสมควร ซึ่งผู้ใดฝ่าฝืนมาตรา 20 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสองปี หรือปรับไม่เกินสี่หมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ข้อหา พกอาวุธปืนไปในเมือง หมู่บ้าน ทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาต และยิงปืนโดยไม่มีเหตุอันควร

คดีขับรถชนคนแล้วหนี

[แก้]

เสียชีวิต

[แก้]

เมื่อวันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2567 ทางครอบครัวของ ทวี ไกรคุปต์ ได้เปิดเผยว่า ทวีได้ล้มเมื่อวันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2567 และได้นําตัวส่งโรงพยาบาลสวนผึ้ง หมู่ที่ 5 ตําบลท่าเคย อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี ก่อนทางครอบครัวจะนำตัวเข้ารักษาตัวที่ โรงพยาบาลศิริราช แขวงศิริราช เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร ในวันเดียวกัน และเข้ารับการผ่าตัด จากนั้นเข้าพักที่ห้องไอซียู มีอาการตอบสนองเพียงมือขยับได้ แต่พอช่วงเช้าวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2567 คณะแพทย์แจ้งกับทางครอบครัวว่า ทวี ไม่มีอาการตอบสนองใด ๆ ม่านตาไม่รับรู้ต่อแสงและไม่สามารถหายใจด้วยตนเองได้ เท่ากับก้านสมองตาย ครอบครัวได้ทำใจและย้ายกลับมารักษาตัวที่ โรงพยาบาลราชบุรี ขณะที่รักษาตัวทวีไม่มีอาการตอบสนองและอยู่ได้ด้วยเครื่องช่วยหายใจ กระทั่งเวลา 22.40 น. ของวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2567 แพทย์แจ้งครอบครัวว่า ทวีไม่สามารถหายใจด้วยเครื่องช่วยหายใจได้และถึงแก่อนิจกรรมลงอย่างสงบ สิริอายุ 84 ปี 10 เดือน 21 วัน

ในการนี้พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานน้ำหลวงอาบศพ พร้อมด้วยเครื่องประกอบเกียรติยศประกอบศพ ได้แก่ โกศพระราชทาน โกศแปดเหลี่ยม ฉัตรเบญจาตั้งประดับ ปี่ กลองชนะ 10 ประโคมเวลารับพระราชทานน้ำอาบศพ และ พระราชทานพระพิธีธรรมสวดพระอภิธรรม จำนวน 3 คืน ผู้ร่วมงาน อาทิ นภินทร ศรีสรรพางค์ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ / ชัยธวัช ตุลาธน ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร / มานิต นพอมรบดี อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข / พลตำรวจเอก เสรีพิศุทธ์ เตมียเวส อดีตผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ / พลเอก ประวิตร วงษ์สุวรรณ อดีตรองนายกรัฐมนตรีไทย

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ประวัติผู้สมัคร ส.ส.[ลิงก์เสีย]
  2. ปูมหลัง "ทวี" ลูกชาวนา เรียนวัด ส.ส. 7 สมัย สู่รัฐมนตรี รัวยิงหมา แย่งไมค์ป้องลูก
  3. 3.0 3.1 "ทวี ไกรคุปต์ หนุ่มใหญ่ผู้เข้าได้กับทุกคน เปรม-ทักษิณ-ประยุทธ์". BBC News ไทย. สืบค้นเมื่อ 2024-04-20.
  4. พระบรมราชโองการ ประกาศ รัฐมนตรีลาออก ให้รัฐมนตรีพ้นจากตำแหน่งและตั้งรัฐมนตรี (ปรับปรุงคณะรัฐมนตรีในสมัยพลเอก เปรม ติณสูลานนท์ เป็นนายกรัฐมนตรี จำนวน ๒๖ ราย)
  5. "ทวี ไกรคุปต์ กับการ 'อยู่เป็น' ใน 4 ทศวรรษทางการเมืองไทย". The MATTER (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2019-12-04.
  6. พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๘ ราย)
  7. ทวี ไกรคุปต์ เวที กวป หน้าสำนักงาน ปปช สนามบินน้ำ นนทบุรี 27-3-14
  8. ประกาศสภาผู้แทนราษฎร เรื่อง ตั้งคณะกรรมการพิจารณาข้อกล่าวหากรณี นายทวี ไกรคุปต์ ได้กระทำการอันเสื่อมเสียแก่เกียรติศักดิ์การเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
  9. ขออนุญาตสภาผู้แทนราษฎรเพื่อพิจารณาคดีอาญา นายทวี ไกรคุปต์ ระหว่างสมัยประชุม
  10. ฎีกาแก้! ให้รอลงอาญา “ทวี ไกรคุปต์” หมิ่น “สุเทพ” ส่อโกงอีริเดียม
  11. คดีหมิ่นประมาทนายสุเทพ เทือกสุบรรณ[ลิงก์เสีย]
  12. “ทวี ไกรคุปต์” อดีต สส.ราชบุรี ปืนดุ รัว 5 นัด เจ้าตูบหน้า 7-11 ตายคาที่ ตำรวจแจ้งข้อหาทารุณสัตว์
  13. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-09-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๙ ตอนที่ ๑๕๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑, ๔ ธันวาคม ๒๕๓๕
  14. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-09-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๔ ตอนที่ ๒๔๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓, ๑ ธันวาคม ๒๕๓๐