เดช บุญ-หลง

เดช บุญ หลง
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม
ดำรงตำแหน่ง 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2544 – 3 ตุลาคม พ.ศ. 2545
นายกรัฐมนตรี	พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร
ก่อนหน้า	พล.ต.อ.ประชา พรหมนอก
ถัดไป	นายสุวัจน์ ลิปตพัลลภ
รองนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2544 – 11 มีนาคม พ.ศ. 2548
นายกรัฐมนตรี	พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	8 มกราคม พ.ศ. 2473 จังหวัดนครนายก ประเทศไทย
เสียชีวิต	19 สิงหาคม พ.ศ. 2553 (80 ปี) กรุงเทพ ประเทศไทย
พรรคการเมือง	ชาติไทย
ศาสนา	พุทธ
ลายมือชื่อ

ศาสตราจารย์พิเศษเดช บุญ-หลง อดีตรองนายกรัฐมนตรี อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม อดีตเลขาธิการนายกรัฐมนตรี (นายบรรหาร ศิลปอาชา) อดีตที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี (พลเอกสุจินดา คราประยูร)

ประวัติ

เกิดเมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2473 ที่จังหวัดนครนายก เป็นบุตรของขุนเจริญราษฎร์บริบาล กับนางเปรี้ยว บุญ-หลง สำเร็จการศึกษาจากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในปี พ.ศ. 2495

การทำงาน

หลังจากจบการศึกษา นายเดช บุญ-หลง ได้ประกอบธุรกิจบริษัท อุตสาหกรรมทอผ้าไทย จำกัด และเป็นศาสตราจารย์พิเศษ ประจำวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา ต่อมาในปี พ.ศ. 2532 ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา และได้รับแต่งตั้งเป็นที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี (พลเอกสุจินดา คราประยูร)

เข้าสู่แวดวงการเมือง ในปี พ.ศ. 2517 ด้วยการเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งพรรคชาติไทย โดยมีตำแหน่งเป็นเหรัญญิกพรรค และได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดนครนายก ครั้งแรก ในปี พ.ศ. 2535

ในปี พ.ศ. 2538 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเลขาธิการนายกรัฐมนตรี (นายบรรหาร ศิลปอาชา) ต่อจากนั้นในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2544 ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แบบบัญชีรายชื่อ สังกัดพรรชาติไทย และในรัฐบาลของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ได้รับตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม

ต่อมาในการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภา พ.ศ. 2549 นายเดช บุญ-หลง ได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา จังหวัดนครนายก ด้วยคะแนน 32,375 คะแนน

เสียชีวิต

นายเดช บุญ-หลง ต้องพักรักษาตัวด้วยโรคลิ่มเลือดอุดตันในสมองเป็นเวลากว่า 4 ปี และถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2553 สิริอายุได้ 80 ปี

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2533 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2532 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
• พ.ศ. 2538 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นทุติยดิเรกคุณาภรณ์ (ท.ภ.)