เจริญ เชาวน์ประยูร

เจริญ เชาวน์ประยูร ม.ป.ช., ม.ว.ม.
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม
ดำรงตำแหน่ง 9 ธันวาคม พ.ศ. 2533 – 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534
นายกรัฐมนตรี	พลเอก ชาติชาย ชุณหะวัณ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	25 กันยายน พ.ศ. 2477
พรรค	พรรคราษฎร (2543-2547)
คู่สมรส	อำไพ เชาวน์ประยูร
ศาสนา	พุทธ

เจริญ เชาวน์ประยูร อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดเชียงใหม่ 7 สมัย ได้รับเลือกตั้งครั้งแรกในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2522

ประวัติ

นายเจริญ หรือที่ชาวเชียงใหม่เรียกว่า “อาจารย์เจริญ” เกิดเมื่อวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2477 เป็นบุตรของร้อยตำรวจโท จันทร์ เชาวน์ประยูร กับนางบุญศรี เชาวน์ประยูร อาศัยอยู่บ้านย่านวัดพญาเม็งราย อำเภอเมืองเชียงใหม่ เข้ารับการศึกษาชั้นประถมศึกษาจากโรงเรียนประชาบาลอำเภอขุนยวม ระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนแม่สะเรียง "บริพัตรศึกษา" จังหวัดแม่ฮ่องสอนเนื่องจากขณะนั้นบิดารับราชการตำรวจที่อำเภอแม่สะเรียง ต่อมาเมื่อบิดาเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2489 จึงย้ายกลับมาเรียนต่อ ระดับเตรียมอุดมศึกษาแผนกอักษรศาสตร์ที่โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย

ต่อมาได้ศึกษาวิชาครูด้วยตนเองด้วยการสมัครสอบจนได้รับประกาศนียบัตรครูพิเศษมัธยม (พ.ม.) ต่อมาได้เข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อปี พ.ศ. 2502 และสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทจากคณะรัฐศาสตร์ (การเมืองการปกครอง) จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ นอกจากนี้นายเจริญ เชาวน์ประยูร ยังได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาพัฒนาชุมชนและทางการเกษตร จากมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ และมหาวิทยาลัย Gregorio Araneta University Foundation ประเทศฟิลิปปินส์ โดยความเห็นชอบของกระทรวงศึกษาวัฒนธรรมและการกีฬาของประเทศฟิลิปปินส์

นายเจริญ สมรสกับนางอำไพ มีบุตรธิดารวม 4 คน

การทำงาน

นายเจริญ ได้เริ่มทำงานเป็นครูที่โรงเรียนบูรณศักดิ์ ในปี พ.ศ. 2498 จนได้รับตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ เมื่ออายุ 27 ปี เข้าสู่งานการเมืองระดับท้องถิ่น โดยการสมัครได้รับเลือกตั้งเป็นกรรมการสุขาภิบาลช้างเผือก เป็นสมาชิกสภาจังหวัด (ส.จ.) เขตเลือกตั้งอำเภอแม่ริม 3 สมัย และได้รับตำแหน่งประธานสภาจังหวัดเชียงใหม่ (2521 - 2522) เคยทำงานร่วมกับนายเลิศ ชินวัตร นายปรีดา พัฒนถาบุตร

ต่อมาได้ตัดสินใจลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ในปี พ.ศ. 2522 สังกัดพรรคกิจสังคม ซึ่งได้รับเลือกตั้งเนื่องจากตอนเป็นครูโรงเรียนบูรณศักดิ์ จึงได้รับคะแนนจากลูกศิษย์จำนวนมาก เอาชนะเจ้าบุญเลิศ ณ เชียงใหม่ อดีต ส.ส.เชียงใหม่ จากนั้นได้รับเลือกตั้งในอีก 5 สมัยต่อมา คือ สมัยที่สองในปี พ.ศ. 2526 สังกัดพรรคกิจสังคม ในปี พ.ศ. 2529 ได้เข้าร่วมงานกับพรรคกิจประชาคม แต่ต่อมาได้ลงสมัครรับเลือกตั้งในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2529 สังกัดพรรคสหประชาธิปไตย ที่มีนายบุญเท่ง ทองสวัสดิ์ เป็นหัวหน้าพรรค ซึ่งการเลือกตั้งในปี 2529 เขาได้รับเลือกตั้งด้วยคะแนน 101,480 คะแนน มากที่สุดเป็นอันดับ 8 ของประเทศ รองจากณรงค์ วงศ์วรรณ และนิพนธ์ พร้อมพันธุ์ ในปี พ.ศ. 2531 สังกัดพรรคเอกภาพ โดยได้รับตำแหน่งรองหัวหน้าพรรค และปี พ.ศ. 2535 ได้ร่วมก่อตั้งพรรคสามัคคีธรรม ต่อมาในปลายปี พ.ศ. 2535 ได้รับเลือกตั้งในสังกัดพรรคชาติพัฒนา

นายเจริญ เคยได้รับตำแหน่งสูงสุดทางการเมือง เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม สมัยรัฐบาลพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ นอกจากนี้เคยได้รับตำแหน่งเลขานุการรัฐมนตรีว่าการทบวงมหาวิทยาลัย และรองเลขาธิการนายกรัฐมนตรีฝ่ายการเมือง สมัยรัฐบาลพลเอกสุจินดา คราประยูร เป็นกรรมาธิการวิสามัญพิจารณาเรื่องพม่ากักตัวเจ้าหน้าที่ฝ่ายไทย เมื่อปี พ.ศ. 2535

ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2544 นายเจริญ ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งอีกครั้งในสังกัดพรรคราษฎร แต่ไม่ได้รับการเลือกตั้ง โดยได้รับคะแนนเป็นอันดับที่ 3 รองจากนายยงยุทธ สุวภาพ จากพรรคประชาธิปัตย์ และนายทวีศักดิ์ สุภาศรี จากพรรคไทยรักไทย และได้คะแนนใกล้เคียงกับนายณรงค์ นิยมไทย จากพรรคความหวังใหม่ คือประมาณ 2 พันคะแนนเศษ

นายเจริญ ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภา ในปี พ.ศ. 2549 แต่ไม่ได้รับเลือกตั้ง

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2536 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2532 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
• พ.ศ. 2528 – เหรียญราชการชายแดน (ช.ด.)
• พ.ศ. 2521 – เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1
• พ.ศ. 2531 – เหรียญสนองเสรีชน (ส.ส.ช.)