ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พิชัย รัตตกุล"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Setawut (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 30: บรรทัด 30:
| death_place =
| death_place =
| party = [[พรรคประชาธิปัตย์]]
| party = [[พรรคประชาธิปัตย์]]
| spouse = [[จรวย รัตตกุล]]
| spouse = [[คุณหญิงจรวย รัตตกุล]]
| religion = [[พุทธ]]
| religion = [[พุทธ]]
| signature =
| signature =

รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:48, 14 พฤษภาคม 2559

พิชัย รัตตกุล
ประธานรัฐสภา
โดยตำแหน่งประธานสภาผู้แทนราษฎร
ดำรงตำแหน่ง
30 มิถุนายน – 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543
ก่อนหน้าวันมูหะมัดนอร์ มะทา
ถัดไปอุทัย พิมพ์ใจชน
รองนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง
30 เมษายน พ.ศ. 2526 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2533
(7 ปี 223 วัน)
นายกรัฐมนตรีเปรม ติณสูลานนท์
ชาติชาย ชุณหะวัณ
ดำรงตำแหน่ง
14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540 – 28 มิถุนายน พ.ศ. 2543
(2 ปี 226 วัน)
นายกรัฐมนตรีชวน หลีกภัย
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
ดำรงตำแหน่ง
21 เมษายน – 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519
นายกรัฐมนตรีเสนีย์ ปราโมช
ก่อนหน้าชาติชาย ชุณหะวัณ
ถัดไปอุปดิศร์ ปาจรียางกูร
หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์
ดำรงตำแหน่ง
พ.ศ. 2525 – พ.ศ. 2534
ก่อนหน้าถนัด คอมันตร์
ถัดไปชวน หลีกภัย
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด16 กันยายน พ.ศ. 2469 (97 ปี)
กรุงเทพมหานคร
ศาสนาพุทธ
พรรคการเมืองพรรคประชาธิปัตย์
คู่สมรสคุณหญิงจรวย รัตตกุล
บุตรพิจิตต รัตตกุล
อาณัฐชัย รัตตกุล

พิชัย รัตตกุล (16 กันยายน พ.ศ. 2469 — ) เป็นอดีตประธานรัฐสภา ประธานสภาผู้แทนราษฎร อดีตรองนายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และเป็นอดีตหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ปัจจุบันเป็นรองประธานสภาที่ปรึกษาพรรคประชาธิปัตย์

ประวัติ

พิชัย รัตตกุล เกิดวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2469 ที่กรุงเทพมหานคร ในครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีน โดยเป็นลูกชายคนโต จบการศึกษาระดับมัธยมจาก โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน จากนั้นจึงไปศึกษาต่อด้านพาณิชยศาสตร์ที่โรงเรียนเซนต์สตีเฟ่น ที่ฮ่องกง หลังจบการศึกษาแล้วได้กลับมาดูแลธุรกิจของครอบครัว ก่อนจะเข้าสู่แวดวงการเมือง

ชีวิตครอบครัว สมรสกับ คุณหญิงจรวย รัตตกุล (สกุลเดิม ศิริบุญ) มีบุตรชาย 2 คนคือ ดร.พิจิตต รัตตกุล และ ดร.อาณัฐชัย รัตตกุล และบุตรสาว คือ คุณหญิงพัชรี ว่องไพฑูรย์ (สมรสกับ ดร.วีระนนท์ ว่องไพฑูรย์)

งานการเมือง

นายพิชัยเข้าสู่แวดวงการเมืองด้วยการเป็นสมาชิกพรรคประชาธิปัตย์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2501 โดยมีนายควง อภัยวงศ์ เป็นหัวหน้าพรรค และเป็น ส.ส.ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ในการเลือกตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2512 ก่อนเกิดเหตุการณ์ 14 ตุลาไม่นาน นายพิชัยได้เป็น 1 ใน 100 ของบุคคลที่ลงชื่อคัดค้านการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของจอมพลถนอม กิตติขจร และเป็น 1 ใน 4 สมาชิกพรรคประชาธิปัตย์ที่ลงชื่อในคราวนั้น (อีก 3 คนคือ นายดำรง ลัทธพิพัฒน์, นายเทพ โชตินุชิต, นายชวลิต อภัยวงศ์) เขาได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในปี พ.ศ. 2516[1]

ได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ในรัฐบาลหม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช[2] จนกระทั่งพ้นจากตำแหน่งเนื่องจากนายกรัฐมนตรีลาออก และได้รับแต่งตั้งอีกสมัยหนึ่ง[3] แต่ดำรงตำแหน่งเพียง 12 วัน และได้เข้าเฝ้าถวายสัตย์ปฏิญาณเพียงวันเดียวก็ต้องพ้นจากตำแหน่ง เนื่องจากการรัฐประหารของพลเรือเอก สงัด ชลออยู่

ได้เป็นหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ในปี พ.ศ. 2525 หลังจากการครบวาระของ พันเอก (พิเศษ) ดร.ถนัด คอมันตร์ ซึ่งพรรคประชาธิปัตย์ในช่วงนี้ได้ร่วมเป็นพรรคร่วมรัฐบาลที่ให้การสนับสนุนการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของ พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ซึ่งนายพิชัยได้เป็นรองนายกรัฐมนตรีด้วย ในปี พ.ศ. 2529 จากนั้นในรัฐบาล พลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ นายพิชัยและพรรคประชาธิปัตย์ได้เป็นพรรคร่วมรัฐบาลในวาระแรก แต่ในวาระที่ 2 ของการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี นายพิชัยและพรรคประชาธิปัตย์ได้ถอนตัวจากการร่วมรัฐบาลเนื่องจากมีเสียงสนับสนุนรัฐบาลในสภา ฯ เป็นจำนวนมาก เนื่องจากไม่ต้องการให้เกิดสภาพการเป็นเผด็จการรัฐสภา

ในวาระของการเป็นหัวหน้าพรรคของนายพิชัยนั้น ได้มีเหตุการณ์ความแตกแยกในพรรคเกิดขึ้น เมื่อกลุ่ม "10 มกรา" ที่นำโดยนายวีระ มุสิกพงศ์ ได้ลาออกจากพรรคไป เนื่องจากความขัดแย้งกันในแต่งตั้งหัวหน้าพรรค

จากนั้น เมื่อ นายชวน หลีกภัยเป็นหัวหน้าพรรคและเป็นนายกรัฐมนตรีในสมัยที่ 2 นายพิชัยได้ดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี มีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบกิจการเกี่ยวกับต่างประเทศและรับผิดชอบการจัดมหกรรมกีฬาเอเชียนเกมส์ 1998 และได้ดำรงตำแหน่งประธานรัฐสภาด้วย[4] หลังจากนี้ไม่นาน นายพิชัยได้วางมือจากการเมืองเนื่องจากมีอายุที่มากแล้ว จนได้รับฉายาว่า "คุณปู่" แต่ยังมีตำแหน่งเป็นสภาที่ปรึกษาของพรรคประชาธิปัตย์อยู่

ในแวดวงสังคม นายพิชัย มีตำแหน่งเป็นประธานสโมสรโรตารีในประเทศ และเป็นคนไทยคนแรก ที่ได้ดำรงตำแหน่ง ประธานสโมสรโรตารีสากลในระหว่างปี พ.ศ. 2545 - พ.ศ. 2546

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

อ้างอิง

  1. พระบรมราชโองการ แต่งตั้งสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
  2. พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน 35 ราย)
  3. พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๓๓ ราย)
  4. พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งประธานสภาผู้แทนราษฎร (นายพิชัย รัตตกุล)
  5. แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (เครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นสายสะพาย) เล่ม ๑๐๐ ตอน ๒๐๗ ฉบับพิเศษ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๖
  6. แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 102 ตอนที่ 60ง วันที่ 16 พฤษภาคม 2528
  7. ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ อันเป็นสิริยิ่งรามกีรติ ลูกเสือสดุดีชั้นพิเศษ เล่ม ๑๐๖ ตอน ๑๑๘ ง ฉบับพิเศษ ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๒ หน้า ๒

แหล่งข้อมูลอื่น

ก่อนหน้า พิชัย รัตตกุล ถัดไป
วันมูหะมัดนอร์ มะทา ไฟล์:Seal of the National Assembly of Thailand.png
ประธานรัฐสภา
(ประธานสภาผู้แทนราษฏร)

(30 มิถุนายน – 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543)
อุทัย พิมพ์ใจชน
พลตรี ประมาณ อดิเรกสาร
พลเอก เสริม ณ นคร
พันเอก (พิเศษ) ถนัด คอมันตร์
ทองหยด จิตตวีระ
ไฟล์:Seal Prime Minister of Thailand.png
รองนายกรัฐมนตรี
(30 เมษายน พ.ศ. 2526 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2533)
บุญเอื้อ ประเสริฐสุวรรณ
เฉลิมพันธ์ ศรีวิกรม์
โกศล ไกรฤกษ์
พลเอก มานะ รัตนโกเศศ
พลเอก อาทิตย์ กำลังเอก
สมัคร สุนทรเวช
พันตำรวจโท ทักษิณ ชินวัตร
วีรพงษ์ รามางกูร
สุวิทย์ คุณกิตติ
รองนายกรัฐมนตรี
(14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540 – 28 มิถุนายน พ.ศ. 2543)
สุทัศน์ เงินหมื่น
พลตรี ชาติชาย ชุณหะวัณ ไฟล์:กระทรวงการต่างประเทศ.gif
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
(21 เมษายน – 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519)
อุปดิศร์ ปาจรียางกูร
พันเอก (พิเศษ) ถนัด คอมันตร์ ไฟล์:Democrat Party logo.png
หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์
(พ.ศ. 2525 - พ.ศ. 2534)
ชวน หลีกภัย