ข้ามไปเนื้อหา

ซอสศรีราชา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซอสพริกศรีราชา

ศรีราชา เป็นซอสพริกแบบหนึ่งของไทย ตั้งชื่อตามอำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี โดยผลิตขึ้นครั้งแรกเพื่อรับประทานกับอาหารที่ร้านอาหารทะเลท้องถิ่น ทำจากพริกหวาน น้ำส้มสายชูกลั่น กระเทียม น้ำตาลและเกลือ ศรีราชาเป็นเครื่องปรุงรสที่พบได้ทั่วไปในร้านอาหารเอเชียหลายแห่ง และพบว่ามีในบ้านของชาวอเมริกันและชาวยุโรปเพิ่มขึ้น

ซอสศรีราชาเดิมของไทยดูจะมีรสเปรี้ยวกว่า หวานกว่า และหนืดกว่าซอสที่ไม่ใช่ของไทย ซอสที่จำหน่ายในสหรัฐอเมริกา ส่วนใหญ่ผลิตโดย โฮ้ยฟ็องฟูดส์[1] (เวียดนาม: 公司食品匯豐; กงตีถึกเฟิ่มโฮ้ยฟ็อง) แตกต่างจากซอสแบบไทยทั้งรสชาติ สีสันและเนื้อซอส

ในประเทศไทย ศรีราชามักรับประทานเป็นน้ำจิ้ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอาหารทะเล ส่วนนอกประเทศ ศรีราชาเป็นซอสพริกที่รับประทานได้กับอาหารหลากหลายประเภท โดยพบใช้เป็นเครื่องปรุงรสของอาหารเวียดนาม เฝอ ท็อปปิงของม้วนซูชิ และใช้เคลือบปีกไก่บัฟฟาโล

ซอสศรีราชาที่ไทยผลิตเจ้าแรกที่มีการตลาดรวม เป็นของศรีราชาพานิช[2] ศรีราชาพานิชถูกควบกิจการโดย บริษัท ไทยเทพรส จำกัด (มหาชน) ซึ่งขายสินค้าต่อไปโดยเปลี่ยนไปใช้ชื่อ "ภูเขาทองศรีราชาพานิช" มีชื่อภาษาอังกฤษว่า "Sriraja Panich Chilli Sauce"

ศรีราชาได้รับความนิยมในสหรัฐอเมริกาโดยหูยฟงฟูดส์ ซอสนี้เดิมมีกลุ่มเป้าหมายคือ ชาวเอเชีย-อเมริกัน[1] ซอสนี้ยังรู้จักกันในชื่อ ซอสไก่ตัวผู้ เพราะบนฉลากของซอสเป็นรูปไก่ตัวผู้[1][3][4] ซอสนี้ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นอย่างมากจนกระทั่งมีตำราอาหารบางเล่มนำเสนอวิธีทำอาหารที่ต้องใช้ศรีราชาเป็นเครื่องปรุงรสหลัก บองอะเปะดีสต์ระบุว่า มันเป็นหนึ่งในเครื่องปรุงหลักของพวกเขาใน พ.ศ. 2553[5]

รูปภาพ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 Edge, John (May 19, 2009). "A Chili Sauce to Crow About". New York Times. สืบค้นเมื่อ 2009-05-20.
  2. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-16. สืบค้นเมื่อ 2011-07-31.
  3. Sytsma, Alan (Feb 8, 2008). "A ROOSTER'S WAKE-UP CALL". Gourmet Magazine. สืบค้นเมื่อ 2010-02-11.
  4. Seeto, Margot (20 January 2010). "Bloody good times". Honolulu Weekly. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-18. สืบค้นเมื่อ 16 February 2010.
  5. Patterson, Daniel. "Bon Appetit". Sriracha: 4 Recipes for a $5 Ingredient. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-25. สืบค้นเมื่อ 2011-07-31.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]