สังขยา (อาหารนึ่ง)
 ข้าวเหนียวสังขยา | |
| ชื่ออื่น | Srikaya, kaya |
|---|---|
| ประเภท | อาหารหวาน |
| ส่วนผสมหลัก | มะพร้าว, น้ำตาลมะพร้าว |
| รูปแบบอื่น | สังขยาฟักทอง สังขยามะพร้าวอ่อน สังขยาเผือก |
| ข้อมูลอื่น | คนละชนิดกับสังขยาที่กินกับขนมปัง |
สังขยา หรือที่เรียกในภาษามลายูว่า เซอรีกายาหรือกายา (มลายู: kaya, seri kaya; ตากาล็อก: matamis sa bao, matamis na bao, kalamay-hati; ภาษาจีนฮกเกี้ยน: 咖吔 ka-iā) เป็นขนมนึ่งทำจากกะทิและน้ำตาล พบในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หลายประเทศ
อินโดนีเซีย มาเลเซีย และสิงคโปร์[แก้]
กายาหรือเซอรีกายา (มาจากคำว่าร่ำรวยในภาษามลายู) เป็นขนมที่ทำจาก กะทิ ไข่เป็ดหรือไขไก่ ซึ่งขยำให้เข้ากันด้วยใบเตย ปรุงรสหวานด้วยน้ำตาล มีจุดกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพราะใช้เครื่องปรุงที่พบมาในท้องถิ่นคือน้ำตาลมะพร้าวและใบเตย ปรุงให้สุกด้วยการนึ่ง สุกแล้วแข็ง นิยมใช้แต่งหน้าข้าวเหนียวแบบข้าวเหนียวสังขยาของไทย ในมาเลเซียใส่สีกายาเป็นสีเขียวเรียก ปูลุตเซอรีกายา หรือ เซอรีมูกา ในอินโดนีเซียทำกายาหน้าสีน้ำตาลอย่างสีไข่ เรียก เกอตันเซอรีกายา หรือนึ่งในผลฟักทอง เรียก เซอรีกายาลาบูกูนิง สังขยาอย่างหลังนี้แพร่หลายในหมู่ชาวย่าหยาที่เป็นลูกผสมระหว่างจีนกับมลายู[1]
ไทย[แก้]
สังขยาในไทยเป็นขนมที่จัดอยู่ในกลุ่มที่ได้รับอิทธิพลจากโปรตุเกส นิยมรับประทานกับข้าวเหนียว หรือใส่ในฟักทอง เผือกหรือมะพร้าว แล้วนำไปนึ่ง เป็นคนละชนิดกับสังขยาที่ปรุงด้วยการกวนและมักกินกับขนมปัง
กัมพูชา[แก้]
สังขยาในกัมพูชา (សង់ខ្យាល្ពៅ) ลักษณะคล้ายสังขยาในประเทศไทย นิยมปรุงกับฟักทองแบบสังขยาฟักทองในไทย[2][3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ พจน์ สัจจะ. สังขยามาจากไหน. ครัว. ปีที่ 19 ฉบับที่ 217 กรกฎาคม 2555. หน้า 91 - 95
- ↑ Recipe: http://www.abc.net.au/perth/stories/s1334440.htm
- ↑ Writing:http://www.csaj-khmer.org/newsite/modules.php?op=modload&name=News&file=index&catid=&topic=1
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Famous Thai Dishes เก็บถาวร 2015-02-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน including photos of Thai sangkhaya desserts