คั่วกลิ้ง
 | |
| ประเภท | คั่ว |
|---|---|
| มื้อ | อาหารจานหลัก |
| แหล่งกำเนิด | ไทย |
| ส่วนผสมหลัก | เนื้อสัตว์ เครื่องแกง เครื่องปรุงรสต่าง ๆ |
คั่วกลิ้ง เป็นอาหารไทยภาคใต้ ที่มาของชื่ออาหารมาจากลักษณะกรรมวิธีการทำแกงคั่วกลิ้ง นำเนื้อสัตว์มาคั่วในกระทะ จนเนื้อแห้งและกลิ้งไปกลิ้งมาในกระทะได้ มีการใส่เครื่องแกงลงไปผัดกับเนื้อสัตว์ แล้วปรุงรสต่าง ๆ[1] ส่วนประกอบของเครื่องแกง คือพริกไทยดำ พริกขี้หนูแห้ง กระเทียม ข่า ตะไคร้ ผิวมะกรูด ขมิ้น และกะปิ สีเหลืองของคั่วกลิ้งเกิดมาจากขมิ้น
คั่วกลิ้งมีลักษณะคล้ายกับเรินดังที่นิยมกินกันตั้งแต่สิงคโปร์ มาเลเซีย ไปจนถึงเกาะสุมาตราของอินโดนีเซีย ต่างกันที่เรินดังมีกะทิเป็นเครื่องปรุงสำคัญ[2] ส่วนอาหารไทยภาคกลางปรากฏสูตรอาหาร 2 สูตร ที่มีกรรมวิธีเดียวกับคั่วกลิ้ง เนื้ออร่อย ปรากฏในหนังสือรวมสูตรอาหารของจิตต์สมาน โกมลฐิติ และสูตร เนื้อคั่ว ของหม่อมราชวงศ์ถนัดศรี สวัสดิวัตน์ ซึ่งทั้งสองเมนูนี้มีวิธีปรุงคล้ายคั่วกลิ้ง คือ ผัดชิ้นเนื้อวัวในกระทะน้ำมันกับพริกแกงเผ็ด จนเนื้อนั้นค่อนข้างแห้ง แล้วรับประทานกับผักสด[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "คั่วกลิ้ง". ศูนย์การเรียนรู้ด้วยตนเอง คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
- ↑ กฤช เหลือลมัย. "ชื่อเรียก "คั่วกลิ้ง" มาจากไหน ค้นร่องรอยที่มาและสูตรที่แตกต่าง". ศิลปวัฒนธรรม.
- ↑ "คั่วกลิ้งแห้งขมิ้นเหลืองปักษ์ใต้".