ถนนมิตรภาพ
![]() ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 | |
---|---|
ถนนมิตรภาพ, ถนนทหาร (ทน.อุดรธานี) , ถนนอุดรดุษฎี (ทน.อุดรธานี) | |
![]() แผนที่แสดงเส้นทางของทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 | |
ข้อมูลของเส้นทาง | |
ส่วนหนึ่งของ ![]() | |
ความยาว: | 509.000 กิโลเมตร (316.278 ไมล์) |
ใช้งาน: | พ.ศ. 2500 – ปัจจุบัน |
ทางแยกที่สำคัญ | |
ปลายทิศใต้: | ![]() |
ปลายทิศเหนือ: | สะพานมิตรภาพไทย-ลาว 1 ใน อ.เมืองหนองคาย จ.หนองคาย |
ระบบทางหลวง | |
ถนนมิตรภาพ ซึ่งเป็นชื่อเรียกของ ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 หรือ ทางหลวงสายสระบุรี–สะพานมิตรภาพที่หนองคาย (เขตแดนไทย/ลาว) เป็นหนึ่งในทางหลวงสายประธานทั้งสี่ของประเทศไทย โดยสายทางเริ่มต้นที่จังหวัดสระบุรี มุ่งเข้าสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย และสิ้นสุดที่จังหวัดหนองคาย มีระยะทางทั้งสิ้น 509 กิโลเมตร และเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงเอเชียสาย 12
ถนนมิตรภาพเป็นทางหลวงที่ได้รับความช่วยเหลือจากรัฐบาลสหรัฐอเมริกาในด้านงบประมาณการก่อสร้าง เทคนิควิชาการในการก่อสร้าง นับเป็นทางหลวงสายแรกที่ก่อสร้างถูกต้องตามแบบมาตรฐานการก่อสร้างทางหลวงทุกขั้นตอน และเป็นทางหลวงสายแรกของประเทศไทยที่มีผิวจราจรลาดยางแบบแอสฟอลต์คอนกรีต โดยเปิดให้บริการเมื่อปี พ.ศ. 2508
ประวัติ[แก้]
คณะรัฐมนตรีอนุมัติให้ตั้งชื่อถนนช่วงสระบุรี–ปากช่อง–นครราชสีมาว่า "ถนนสุดบรรทัด" และในช่วงนครราชสีมา–ขอนแก่น–อุดรธานี–หนองคายได้รับการตั้งชื่อถนนว่า "ถนนเจนจบทิศ" เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2493[1] ก่อนที่จะได้รับการสนันสนุนการก่อสร้างจากสหรัฐอเมริกา ซึ่งเริ่มสร้างในปี พ.ศ. 2498 จากสระบุรีจนถึงนครราชสีมา ระยะทางประมาณ 148 กิโลเมตร ในสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรี[2] เพื่อแสดงถึงมิตรภาพของประเทศไทยกับสหรัฐอเมริกาในการก่อสร้างถนนร่วมกัน จึงขนานนามถนนสายนี้เป็น ถนนมิตรภาพ เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 โดยมีพิธีมอบถนนให้ประเทศไทย ในวันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2501[3]
ต่อมาได้สร้างช่วงต่อจากนครราชสีมาจนถึงหนองคายในปี พ.ศ. 2504 ระยะทาง 360 กิโลเมตร สายนี้รัฐบาลไทยได้รับความช่วยเหลือจากองค์การบริหารวิเทศกิจแห่งสหรัฐอเมริกา (USOM) พร้อมทั้งได้จ้างผู้เชี่ยวชาญชาวอเมริกันมาช่วยให้คำแนะนำด้วย ส่วนการออกแบบและการก่อสร้างอยู่ภายใต้การควบคุมของกรมทางหลวง ส่วนใหญ่สร้างทับแนวถนนที่มีอยู่เดิม ยกเว้นช่วงนครราชสีมา–บ้านไผ่ ที่แนวถนนเดิมคดเคี้ยวและอยู่ในสภาพชำรุด จึงสร้างแนวถนนขึ้นใหม่ เพราะย่นระยะทางลงกว่า 30 กิโลเมตร (ปัจจุบันเป็นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 207 และ 2440) สายนี้เริ่มเปิดใช้เมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2508 ในการประกอบพิธีเปิด จอมพลถนอม กิตติขจร นายกรัฐมนตรี กล่าวว่า
ถนนหนทางมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาประเทศ ในท้องถิ่นใดก็ตามที่มีถนนไปถึง ความเจริญของท้องที่ การเพิ่มพูนขยายตัวของการทำมาหากินและรายได้ของประชาชนก็ย่อมจะบังเกิดเป็นเงาตามตัวมาด้วย
ทางหลวงสายนี้ จะเป็นประโยชน์ต่อมวลชนและทรัพยากรในภาคตะวันออกเฉียงเหนืออย่างมาก เพราะจะช่วยเชื่อมชุมนุมชน ไร่นา และตลาดในท้องที่สำคัญๆ หลายแห่ง ให้ใกล้ชิดติดต่อกัน และจะเปิดทางเพื่อการพาณิชยกรรม อุตสาหกรรม และเกษตรกรรม ดังเช่นที่ประจักษ์อยู่แล้ว ในความเจริญทางเศรษฐกิจที่บังเกิดขึ้นกับอาณาบริเวณถนนมิตรภาพในเวลาอันไม่นานมานี้— จอมพลถนอม กิตติขจร
การก่อสร้างถนนมิตรภาพก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นแก่ความเจริญก้าวหน้าในทางเศรษฐกิจและสังคมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นอกจากนี้ ยังพัฒนาความเจริญก้าวหน้าให้แก่ประเทศลาวอีกด้วย
แต่เดิมกรมทางหลวงได้กำหนดหมายเลขทางหลวงสำหรับถนนมิตรภาพไว้เป็นหมายเลข 21 ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนเป็นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 ในภายหลัง และได้กำหนดทางหลวงสายสามแยกพุแค–หล่มสักเป็นทางหลวงหมายเลข 21 แทน[4]
เดิมทีถนนมิตรภาพเป็นถนนแบบ 2 ช่องทางจราจรเท่านั้น แต่ปัจจุบันเป็นถนนแบบ 4-10 ช่องทางจราจร โดยเริ่มมีการขยายถนนเป็นถนนแบบ 4 ช่องทางจราจรเมื่อสมัยรัฐบาลพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ โดยในช่วงตั้งแต่ทางแยกต่างระดับมิตรภาพ-ทางรถไฟสายตะวันออก ทางแยกต่างระดับตาลเดี่ยว-ทับกวาง หน้าโรงงานปูนซีเมนต์นครหลวงบางช่วง ทางแยกต่างระดับสีคิ้ว-ตัวเมืองนครราชสีมา ในเมืองนครราชสีมาบางช่วง และในเขตเทศบาลนครขอนแก่นบางช่วงเป็นถนนขนาด 10 ช่องจราจร
รายละเอียดของเส้นทาง[แก้]
ไมล์ | กิโลเมตร | |
---|---|---|
จังหวัดสระบุรี | 22.228 | 35.772 |
จังหวัดนครราชสีมา | 133.922 | 215.527 |
จังหวัดขอนแก่น | 87.260 | 140.431 |
จังหวัดอุดรธานี | 50.251 | 80.872 |
จังหวัดหนองคาย | 14.172 | 22.807 |
รวม | 307.833 | 495.409 |
ถนนมิตรภาพเป็นถนนสายหลักที่สามารถเดินทางไปสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นทางหลวงสายประธานสายเดียวที่ไม่ได้มีจุดเริ่มต้นในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ซึ่งแยกมาจากถนนพหลโยธินกิโลเมตรที่ 106+615 (กิโลเมตรที่ 107+350 เดิม) ที่ทางแยกต่างระดับมิตรภาพ ตำบลปากเพรียว อำเภอเมืองสระบุรี จังหวัดสระบุรี มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ผ่านอำเภอแก่งคอย อำเภอมวกเหล็ก เข้าสู่จังหวัดนครราชสีมา ผ่านอำเภอปากช่อง อำเภอสีคิ้ว อำเภอสูงเนิน อำเภอเมืองนครราชสีมา ผ่านตัวเมืองนครราชสีมา จากนั้นเส้นทางออกจากเมืองขึ้นไปทางทิศเหนือ ผ่านอำเภอเฉลิมพระเกียรติ อำเภอโนนสูง อำเภอคง อำเภอโนนแดง อำเภอสีดา และอำเภอบัวลาย
เมื่อเข้าสู่จังหวัดขอนแก่น เส้นทางจะผ่านอำเภอพล อำเภอโนนศิลา อำเภอบ้านไผ่ อำเภอบ้านแฮด อำเภอเมืองขอนแก่น เข้าเขตเทศบาลนครขอนแก่น ผ่านอุโมงค์แยกขอนแก่น อำเภอน้ำพอง และอำเภอเขาสวนกวาง
เข้าสู่จังหวัดอุดรธานี ผ่านอำเภอโนนสะอาด อำเภอกุมภวาปี อำเภอเมืองอุดรธานี โดยชื่อถนนช่วงที่ผ่านเทศบาลนครอุดรธานีมีชื่อว่า "ถนนทหาร" (ช่วงแยกบ้านจั่น–วงเวียนห้าแยกน้ำพุ) และ "ถนนอุดรดุษฎี" (วงเวียนห้าแยกน้ำพุ–แยกเก่าน้อย) จากนั้นออกจากตัวเมือง และผ่านอำเภอเพ็ญเป็นอำเภอสุดท้ายของจังหวัด
ต่อมาเส้นทางได้เข้าสู่จังหวัดหนองคายเป็นจังหวัดสุดท้าย ผ่านอำเภอสระใคร แล้วสิ้นสุดที่อำเภอเมืองหนองคาย เมื่อใกล้ถึงเทศบาลเมืองหนองคาย ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 จะแยกไปเป็นทางโททางด้านซ้าย ซึ่งเป็นถนนเลี่ยงเมืองที่ก่อสร้างขึ้นมาใหม่ ในชื่อถนนเฉลิมพระเกียรติ โดยไปสิ้นสุดที่สะพานมิตรภาพไทย-ลาว ในตำบลมีชัย ส่วนสายเข้าเมืองที่เป็นทางเอก ปัจจุบันเป็นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 233 จะไปสิ้นสุดที่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 212 หน้าศาลากลางจังหวัดหนองคาย (หลังเก่า) ระยะทาง 7 กิโลเมตร
หลักกิโลเมตรของถนนมิตรภาพ ปัจจุบันเริ่มต้นกิโลเมตรที่ 0 ที่จังหวัดสระบุรี ซึ่งเดิมจะนับกิโลเมตรที่ 0 จากกรุงเทพมหานครตามหลักกิโลเมตรของถนนพหลโยธิน ถนนมิตรภาพตลอดสาย มีระยะทางทั้งสิ้น 508 กิโลเมตร แต่ถ้าหากนับเลขหลักกิโลเมตรตามถนนพหลโยธินจากกรุงเทพมหานครขึ้นมา จะมีระยะทางรวมทั้งสิ้น 615 กิโลเมตร ปัจจุบันถนนมิตรภาพตลอดสาย (รวมทั้งส่วนที่ไปสะพานมิตรภาพไทย-ลาวด้วย) ถูกกำหนดให้เป็นทางหลวงเอเชียสาย 12
รายชื่อทางแยก[แก้]
จังหวัด | กม.ที่ | ชื่อจุดตัด | ซ้าย | ขวา | |
---|---|---|---|---|---|
![]() ![]() | |||||
สระบุรี | 0+000 | ทางต่างระดับมิตรภาพ | ![]() |
![]() ![]() | |
5+000 | แยกตลิ่งชัน (แยกโรบินสัน สระบุรี) |
![]() |
![]() | ||
7+190 | แยกเข้าแก่งคอย (ครั้งที่ 1) | ![]() |
ไม่มี | ||
10+000 | แยกแก่งคอย | ไม่มี | ![]() | ||
13+950 | แยกเข้าแก่งคอย (ครั้งที่ 2) | ![]() |
ไม่มี | ||
− | ไม่มี | ![]() | |||
31+100 | − | ไม่มี | ![]() | ||
34+248 | − | ![]() |
ไม่มี | ||
แยกมวกเหล็ก | ![]() |
ไม่มี | |||
นครราชสีมา | 56+015 | − | ![]() |
ไม่มี | |
58+000 | ทางแยกต่างระดับปากช่อง | ![]() |
![]() | ||
63+515 | ทางแยกต่างระดับนิคมลำตะคอง | ![]() |
![]() | ||
74+890 | ทางแยกต่างระดับหนองสาหร่าย | ![]() |
ไม่มี | ||
102+078 | ทางต่างระดับสีคิ้ว | ![]() |
![]() | ||
103+01 | แยกสีคิ้ว | ![]() |
ไม่มี | ||
115+09 | แยกสูงเนิน | ![]() |
ไม่มี | ||
126+962 | ทางต่างระดับวงแหวนนครราชสีมา | ![]() |
![]() | ||
131+062 | − | ![]() |
ไม่มี | ||
142+062 | ทางต่างระดับนครราชสีมา | ![]() |
![]() ![]() | ||
147+912 | แยกนครราชสีมา (แยกบิ๊กซี นครราชสีมา) | ![]() ![]() |
ไม่มี | ||
ตรงไป: ![]() | |||||
![]() ![]() | |||||
นครราชสีมา | 155+417 | − | ![]() |
![]() | |
159+932 | ทางต่างระดับจอหอ | ![]() |
ไม่มี | ||
สะพาน ข้ามทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ (ชุมทางถนนจิระ–หนองคาย) | |||||
174+984 | แยกโนนสูง | ![]() |
ไม่มี | ||
197+012 | แยกตลาดแค | ไม่มี | ![]() | ||
207+733 | − | ![]() |
ไม่มี | ||
208+285 | แยกบ้านวัด | ไม่มี | ![]() | ||
222+050 | แยกโนนตาเถร | นม.1022 ทางหลวงชนบท นม.1022 ไป บ.หัวหนอง | นม.1055 ทางหลวงชนบท นม.1055 ไป บ.โนนแดง | ||
232+934 | แยกสีดา | ![]() |
![]() | ||
243+400 | แยกหนองแวง | นม.1001 ทางหลวงชนบท นม.1001 ไป อ.บัวลาย | นม.1013 ทางหลวงชนบท นม.1013 ไป บ.ศิริรักษ์, อ.ประทาย | ||
ขอนแก่น | 257+645 | − | ![]() |
ไม่มี | |
แยกพล (2) | ![]() |
ถนนเมืองพล ไปบรรจบถนนพลีสิทธิ์, ![]() | |||
263+050 | แยกพล (1) | ![]() |
![]() | ||
265+053 | สะพาน ข้ามทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ (ชุมทางถนนจิระ–หนองคาย) | ||||
291+142 | − | ไม่มี | ![]() | ||
292+914 | แยกบ้านไผ่ | ![]() |
ไป อ.บ้านไผ่ | ||
325+083 | แยกท่าพระ | ไม่มี | ![]() | ||
331+709 | − | ![]() ![]() ![]() |
![]() ![]() ![]() | ||
334+181 | − | ![]() |
ถนนเหล่านาดี เข้าเมืองขอนแก่น | ||
336+171 | แยกประตูเมือง (แยกเซ็นทรัลพลาซา ขอนแก่น) | ไม่มี | ![]() | ||
337+581 | แยกสามเหลี่ยม | ![]() ![]() |
ไม่มี | ||
![]() ![]() | |||||
ขอนแก่น | 345+581 | − | ![]() ![]() ![]() |
![]() ![]() ![]() | |
364+765 | แยกม่วงหวาน | ![]() |
ไม่มี | ||
370+980 | แยกน้ำพอง | ไม่มี | ![]() | ||
อุดรธานี | 399+800 | แยกโนนสะอาด | ![]() |
ถนนสุขาภิบาล 2 ไป สถานีรถไฟโนนสะอาด | |
410+785 | แยกห้วยเกิ้ง | ![]() |
![]() | ||
419+636 | แยกน้ำฆ้อง | ไม่มี | ![]() | ||
449+931 | แยกบ้านจั่น | ![]() |
![]() ![]() | ||
450+455 | − | ตรงไป: ![]() ![]() | |||
450+290 | แยกกองบิน 23 (1) | ทางเข้ากองบิน 23 | ไม่มี | ||
452+890 | แยกกองบิน 23 (2) | ทางเข้ากองบิน 23 | ![]() | ||
453+870 | แยกจินตคาม | ![]() |
ไม่มี | ||
454+572 | วงเวียนอนุสาวรีย์กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม | ![]() |
![]() | ||
455+000 | วงเวียนน้ำพุ | ![]() |
![]() ![]() ![]() | ||
455+340 | วงเวียนหอนาฬิกา | ![]() |
![]() | ||
455+784 | แยกสี่ศรัทธา | ![]() |
ไม่มี | ||
456+054 | แยกชลประทาน | ![]() |
![]() | ||
456+363 | แยกตลาดบ้านห้วย | ไม่มี | ![]() | ||
456+879 | แยกเบญจางค์ | ![]() |
ไม่มี | ||
457+185 | − | ![]() |
![]() | ||
457+355 | − | เชื่อมต่อจาก: ![]() ![]() | |||
458+359 | แยกเก่าน้อย | ![]() |
![]() ![]() | ||
468+341 | - | ![]() |
โครงการถนนเลี่ยงเมืองรอบที่ 2 | ||
471+400 | แยกนาข่า | ไม่มี | ![]() | ||
484+245 | − | ไม่มี | ![]() | ||
![]() ![]() | |||||
หนองคาย | 496+519 | แยกหนองสองห้อง | ![]() |
ไม่มี | |
501+006 | แยกการเคหะแห่งขาดิ | ![]() ![]() |
ไม่มี | ||
ตรงไป: ![]() | |||||
508+448 | แยกด่านสะพานมิตรภาพไทย-ลาว | ไม่มี | ![]() | ||
สะพานมิตรภาพไทย–ลาว 1 (หนองคาย–เวียงจันทน์) ข้ามแม่น้ำโขง | |||||
สะพาน กำลังก่อสร้างหรือโครงการในอนาคต |
ทางหลวงที่เกี่ยวข้อง[แก้]
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 233[แก้]
![]() ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 233 | |
---|---|
ที่ตั้ง | อ.เมืองหนองคาย จ.หนองคาย |
ความยาว | 7.31 กิโลเมตร (4.54 ไมล์) |
ใช้งาน | พ.ศ. 2500 – ปัจจุบัน |
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 233 สายการเคหะแห่งชาติ–หนองคาย หรือ ถนนเข้าเมืองหนองคาย, ถนนมิตรภาพสายเก่า เป็นทางหลวงแผ่นดินขนาด 6 ช่องจราจร ไปกลับช่องละ 3 ช่องจราจร เดิมเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 ต่อมาได้กำหนดให้เป็นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 233 เส้นทางเริ่มต้นบนทางแยกบริเวณกิโลเมตรที่ 501 ของทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 ในอำเภอเมืองหนองคาย โดยทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2 จะแยกเป็นทางโทไปทางตะวันตกเฉียงเหนือไปยังสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ส่วนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 233 เป็นทางเอกมุ่งไปทางทิศเหนือ ไปสิ้นสุดบนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 212, ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 243 และถนนเจนจบทิศ ที่สี่แยกหนองคาย ในเมืองหนองคาย
จังหวัด | กม.ที่ | ชื่อจุดตัด | ซ้าย | ขวา | |
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
หนองคาย | 0.000 | แยกการเคหะแห่งชาติ | ![]() ![]() |
ตรงไป : ![]() ![]() | |
5.120 | ไม่มี | นค.3045 ทางหลวงชนบท นค.3045 ไป อำเภอโพนพิสัย, จังหวัดบึงกาฬ | |||
5.800 | แยก รร.ปทุมเทพ | ![]() |
ไม่มี | ||
7.000 | แยกหนองคาย | ![]() ![]() |
![]() | ||
สะพาน กำลังก่อสร้างหรือโครงการในอนาคต |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ตั้งชื่อทางหลวงแผ่นดินและสะพานขนาดใหญ่ - ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 67 ตอน 67 ง, 12 ธันวาคม พ.ศ. 2493
- ↑ พีธีเปิดใช้ถนนมิตรภาพเมื่อ 10 ก.ค. 2501
- ↑ Mittraphap Road ถนนมิตรภาพ ถนนแห่งความสัมพันธ์ไทย-สหรัฐอเมริกา
- ↑ เรื่องราวในอดีตของถนนมิตรภาพ : กรุงเทพฯ - หนองคาย ใน 8 ชั่วโมง
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
|