ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 | |
---|---|
ถนนเพชรเกษมสายปัตตานี–นราธิวาส, ถนนเกาหลี | |
ข้อมูลของเส้นทาง | |
ส่วนหนึ่งของ ![]() | |
ความยาว: | 262.312 กิโลเมตร (162.993 ไมล์) |
ทางแยกที่สำคัญ | |
ปลายทางทิศตะวันตก: | ![]() |
ปลายทางทิศตะวันออก: | ![]() |
ระบบทางหลวง | |
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 สายคลองแงะ–จุดผ่านแดนถาวรสุไหงโก-ลก (เขตแดนไทย/มาเลเซีย) หรือที่เรียกกันในช่วงจังหวัดปัตตานีถึงนราธิวาสว่า ถนนเพชรเกษมสายปัตตานี–นราธิวาส[1] หรือ ถนนเกาหลี[2] หรือ บาตะฮ์กอลี ในภาษามลายูปัตตานี[3] เป็นทางหลวงแผ่นดินที่เชื่อมต่อระหว่างจังหวัดสงขลา จังหวัดปัตตานี และจังหวัดนราธิวาส มีระยะทางตลอดทั้งสาย 263.779 กิโลเมตร
รายละเอียดของเส้นทาง[แก้]
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 มีจุดเริ่มต้นบนถนนกาญจนวณิชย์ (ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4) ที่บ้านคลองแงะ ตำบลพังลา อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา เส้นทางมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก ในช่วงแรกเป็นถนนขนาด 2 ช่องจราจร ผ่านอำเภอนาทวี อำเภอเทพา เข้าเขตจังหวัดปัตตานีที่อำเภอโคกโพธิ์ แล้วมุ่งขึ้นเหนือไปยังอำเภอหนองจิก ซึ่งหลังจากนี้ เส้นทางได้ขยายเป็น 4 ช่องจราจร และเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงเอเชียสาย 18 แล้วมุ่งไปทางตะวันออกเข้าอำเภอเมืองปัตตานี อำเภอยะหริ่ง ต่อจากนั้นก็มุ่งไปทางทิศใต้เข้าเขตอำเภอปะนาเระ อำเภอสายบุรี แล้วเข้าสู่จังหวัดนราธิวาสที่อำเภอบาเจาะ ผ่านอำเภอยี่งอ อำเภอเมืองนราธิวาส อำเภอตากใบ และอำเภอสุไหงโก-ลก แล้วสิ้นสุดที่จุดผ่านแดนถาวรสุไหงโก-ลก บริเวณชายแดนมาเลเซีย-ไทย ที่ตำบลสุไหงโก-ลก เชื่อมต่อกับทางหลวงสหพันธ์มาเลเซียหมายเลข 3 ที่เมืองรันเตาปันจัง รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย
ประวัติ[แก้]
ก่อนที่จะมีการกำหนดหมายเลขทางหลวง ถนนในช่วงปัตตานี-นราธิวาสมีชื่อว่า ทางหลวงแผ่นดินสายปัตตานี–นราธิวาส ต่อมาได้รับการขนานนามว่า ถนนรามโกมุท เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2493 ในสมัยที่จอมพล ป. พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรี เพื่อเป็นเกียรติแก่หลวงปริญญาโยควิบูลย์ (ชม-อุบล รามโกมุท) นายช่างควบคุมการสร้าง[4]
ในสมัยก่อนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 ในช่วงบ้านคลองแงะ อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา ถึงบ้านดอนยาง อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี เป็นเส้นทางสายหลักในการเดินทางระหว่างจังหวัดสงขลาสู่จังหวัดปัตตานี แต่เมื่อมีการก่อสร้างทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 43 ขึ้น ทำให้รถที่สัญจรไปมาได้หันไปใช้เส้นทางนี้แทน เนื่องจากช่วยย่นเวลาและระยะทางได้ดีกว่า และยังเป็นทางหลวงขนาด 4 ช่องจราจร ขณะที่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 ช่วงคลองแงะ–ดอนยาง เป็นทางหลวงขนาด 2 ช่องจราจร
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 เคยมีจุดสิ้นสุดอยู่ที่ตัวเมืองนราธิวาส มีระยะทางในตอนนั้นประมาณ 198 กิโลเมตร ต่อมาได้มีการรวมทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4084 และทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4057 เข้าเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงสายนี้ด้วย เพื่อเชื่อมต่อกับจุดผ่านแดนที่สุไหงโก-ลก
รายชื่อทางแยก[แก้]
จังหวัด | กม.ที่ | ชื่อจุดตัด | ซ้าย | ขวา | ||
---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||
สงขลา | 0+000 | แยกคลองแงะ | ![]() ![]() |
![]() ![]() | ||
29+183 | แยกนาทวี | ![]() |
ไม่มี | |||
29+693 | แยกวังโต้ | ไม่มี | ![]() | |||
60+132 | แยกลำไพล | ![]() |
![]() | |||
ปัตตานี | 82+600 | แยกนาเกตุ | ![]() |
![]() | ||
ตรงไป: ปน.2010 ทางหลวงชนบท ปน.2010 ไปบ้านบาซาเอ | ||||||
89+600 | แยกดอนยาง | ![]() ![]() |
![]() | |||
![]() ![]() | ||||||
ปัตตานี | สะพาน ข้ามคลองชลประทาน | |||||
แยกดอนรัก | 4296 ถนนหนองจิก เข้าตัวเมืองปัตตานี | ไม่มี | ||||
100+236 | แยกงาแม่นอก | ![]() |
![]() | |||
สะพาน ข้ามแม่น้ำปัตตานี | ||||||
103+658 | − | ถนนยะรัง เข้าตัวเมืองปัตตานี | ![]() | |||
− | 4355 ถนนรามโกมุท เข้าตัวเมืองปัตตานี | ไม่มี | ||||
− | 4356 ทล.4356 ไปบ้านแหลมนก, ท่าเรือปัตตานี | ไม่มี | ||||
− | ไม่มี | ![]() | ||||
− | ปน.2062 ทางหลวงชนบท ปน.2062 ไป อำเภอยะหริ่ง, บ้านตะโละกาโปร์ | ปน.2020 ทางหลวงชนบท ปน.2020 ไปบ้านตาแกะ, บ้านกระโด | ||||
126+208 | − | ![]() |
ไม่มี | |||
135+108 | แยกปาลัส | ![]() |
![]() | |||
145+325 | − | ปน.2061 ทางหลวงชนบท ปน.2061 ไป อำเภอสายบุรี | ![]() | |||
สะพาน ข้ามแม่น้ำสายบุรี | ||||||
152+866 | − | ![]() |
![]() | |||
154+559 | − | ![]() |
ไม่มี | |||
สะพาน ข้ามคลองกอตอ | ||||||
159+042 | − | ![]() |
ไม่มี | |||
160+461 | − | ![]() |
![]() | |||
171+196 | − | ![]() |
ทางหลวงท้องถิ่น ไปบ้านปาแตรายอ | |||
แยกยาโง๊ะ | ![]() |
![]() | ||||
− | ไม่มี | 4300 ทล.4300 ไป อำเภอยี่งอ | ||||
− | ไม่มี | 4300 ทล.4300 ไป อำเภอยี่งอ | ||||
193+536 | แยกปูต๊ะ | ไม่มี | ![]() ![]() | |||
ตรงไป: ![]() | ||||||
![]() ![]() | ||||||
นราธิวาส | สะพาน ข้ามคลองยะกัง | |||||
197+333 | แยกลำภู | ![]() |
![]() | |||
สะพาน ข้ามแม่น้ำบางนรา | ||||||
211+988 | แยกสะปอม | ![]() |
![]() ![]() | |||
229+962 | − | ไม่มี | ![]() ![]() | |||
ตรงไป: 4327 ทล.4327 ไป อำเภอตากใบ, บ้านตาบา | ||||||
262+283 | − | ![]() ![]() |
ไม่มี | |||
ตรงไป: นธ.2031 ถนนทรายทอง 4 ไป อำเภอสุไหงปาดี | ||||||
− | ไม่มี | ถนนทรายทอง 5 ไป สถานีรถไฟสุไหงโก-ลก | ||||
ตรงไป: ทางข้ามทางรถไฟสายใต้ ไปด่านพรมแดนสุไหงโก-ลก | ||||||
262+929 | − | เชื่อมต่อจาก: ![]() | ||||
− | ทางข้าม ทางรถไฟสายใต้ ไป อำเภอตากใบ | ไม่มี | ||||
263+779 | สะพาน ข้ามแม่น้ำโก-ลก | |||||
− | ตรงไป: ![]() ![]() | |||||
สะพาน กำลังก่อสร้างหรือโครงการในอนาคต |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "แผนที่ทางหลวงในความควบคุมของสำนักทางหลวงที่ 15 (สงขลา)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2556.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ วลัยลักษณ์ ทรงศิริ. ""ปาตานี" นครแห่งความทรงจำ". มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์. สืบค้นเมื่อ 2 สิงหาคม 2557.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ Najib Bib Ahmad. "ถนนเกาหลี". มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์. สืบค้นเมื่อ 2 สิงหาคม 2557.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ ประวัติที่มาของชื่อ ถนนทางหลวง ต่างๆ
- ↑ ปัจจุบัน ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 43 ช่วงวงเวียนมะพร้าวต้นเดียว-ยะหริ่ง ยังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- ระบบสารสนเทศโครงข่ายทางหลวง กรมทางหลวง กระทรวงคมนาคม
- Google แผนที่
- แผนที่ทางหลวงในความควบคุมของสำนักทางหลวงที่ 15 (สงขลา) เก็บถาวร 2016-03-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- สำนักงานศุลกากรภูมิภาคที่ 4 - สำนัก/ด่านศุลกากร เก็บถาวร 2012-06-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน