สุรจิต จารุเศรนี
| พลเอก สุรจิต จารุเศรนี ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.ว. | |
|---|---|
| |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร | |
| ดำรงตำแหน่ง 9 กันยายน พ.ศ. 2502 – 8 ธันวาคม พ.ศ. 2506 | |
| นายกรัฐมนตรี | สฤษดิ์ ธนะรัชต์ |
| ก่อนหน้า | สวัสดิ์ มหาผล |
| ดำรงตำแหน่ง 11 ธันวาคม พ.ศ. 2506 – 8 กันยายน พ.ศ. 2507 | |
| นายกรัฐมนตรี | ถนอม กิตติขจร |
| ถัดไป | พระประกาศสหกรณ์ (สดับ วีรเธียร) |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | พ.ศ. 2449 |
| เสียชีวิต | พ.ศ. 2511 |
| คู่สมรส | น้อมจิตร จารุเศรนี |
| ลายมือชื่อ | 
|
พลเอก สุรจิต จารุเศรนี (พ.ศ. 2449 - พ.ศ. 2511[1]) เป็นอดีต รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร ในรัฐบาลจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ และรัฐบาลจอมพล ถนอม กิตติขจร และเป็นรัฐมนตรีที่ถูกศาลตัดสินจำคุกในคดีรับสินบนสัมปทานป่าไม้ ในขณะดำรงตำแหน่ง
ประวัติ[แก้]
พลเอก สุรจิต รับราชการทหารในสังกัดกองทัพบก เคยโอนไปเป็นอธิบดีกรมโฆษณาการ (ชื่อในขณะนั้น) ในปี พ.ศ. 2493 และกลับมาดำรงตำแหน่งเจ้ากรมส่งกำลังบำรุงทหารบก ในปี พ.ศ. 2495 - 2497 จากนั้นกลับไปเป็นอธิบดีกรมประชาสัมพันธ์ ในปี พ.ศ. 2500-2506[2]
พลเอก สุรจิต ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร ในรัฐบาลจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ในปี พ.ศ. 2502 แทนนายสวัสดิ์ มหาผล ซึ่งถึงแก่อนิจกรรม[3] และได้รับแต่งตั้งต่อเนื่องอีกวาระหนึ่ง ในรัฐบาลจอมพล ถนอม กิตติขจร ซึ่งเข้ามาทำหน้าที่หลังการถึงแก่อสัญกรรมของจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ในปี พ.ศ. 2506[4] แต่เขาก็ได้ลาออกจากตำแหน่งในเวลาต่อมา[5]
คดีความ[แก้]
ต่อมาเขาถูกตัดสินจำคุกในคดีเกี่ยวกับการรับสินบนการสัมปทานป่าไม้[6] โดยถูกนายสมฤกษ์ กิตติสุวรรณ พ่อค้าเพชรย่านสะพานหัน ฟ้องร้องว่า "เรียกสินบน" เพื่อแลกกับการได้รับอนุญาตให้เช่าที่ดินป่าสงวนแห่งชาติในจังหวัดยะลากว่า 100,000 ไร่ โดยเรียกรับผลประโยชน์ตอบแทนไร่ละ 25 บาทให้แก่ พล.อ.สุรจิต และค่าตอบแทนไร่ละ 15 บาท ให้แก่นางจำรูญ ศศิประภา แต่นายสมฤกษ์กลับไม่ได้รับอนุญาต จนทำให้พลเอก สุรจิต ต้องลาออกจากตำแหน่งรัฐมนตรี ศาลฎีกาพิพากษาให้พลเอกสุรจิต จำคุก 15 ปี จนกระทั่งเสียชีวิตในเรือนจำ และจำคุกภรรยาของเขาคือ คุณหญิงน้อมจิตร จารุเศรนี และเพื่อนภรรยาคือ นางจำรูญ ศศิประภา จำนวน 10 ปี[7][8][9]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
สุรจิต จารุเศรนี เคยได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นสูงสุด ดังนี้
- พ.ศ. 2503 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[10] - พ.ศ. 2502 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[11] - พ.ศ. 2504 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)[12]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิง[แก้]
- ↑ อนุสรณ์งานฌาปนกิจศพ คุณพ่อสุรจิต จารุเศรนี ณ เมรุวัดโสมนัสวิหาร วันอาทิตย์ที่ 3 ตุลาคม 2514
- ↑ https://www.prd.go.th/download/management.pdf
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (พลเอก สุรจิต จารุเศรนี)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๑๙ ราย)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ รัฐมนตรีลาออกและปรับปรุงแต่งตั้งรัฐมนตรี (พลเอก สุรจิต จารุเศรนี ลาออก และตั้งพระประกาศสหกรณ์ หม่อมหลวงชูชาติ กำภู)
- ↑ https://www.matichonweekly.com/column/article_242719
- ↑ คุกของท่านผู้นำจาก ไทยรัฐออนไลน์
- ↑ http://www.pwo.co.th/ewtadmin_new/ewt/pwo_web/ewt_dl_link.php?nid=4516
- ↑ จร จารึก, สีสด, ปราโมทย์ คชสุนทร. คำพิพากษาศาลฎีกา คดีกินป่า. กรุงเทพฯ :สัตยการพิมพ์. 2510
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ หน้า 22 เล่ม 77 ตอน 102 14 ธันวาคม 2503
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ หน้า 37 เล่ม 76 ตอน 115 16 ธันวาคม 2502
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ หน้า 1280 เล่ม 78 ตอน 40 9 พฤษภาคม 2504
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2449
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2511
- ทหารบกชาวไทย
- นักการเมืองไทย
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ไทย
- นักโทษของประเทศไทย
- บุคคลจากโรงเรียนเทพศิรินทร์
- อธิบดีกรมประชาสัมพันธ์
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ป.ช.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ท.จ.ว. (ฝ่ายหน้า)