เทศบาลเมืองเบตง
เทศบาลเมืองเบตง | |
|---|---|
| การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
| • อักษรโรมัน | Thetsaban Mueang Betong |
ตามเข็มนาฬิกาจากด้านบน: ทิวทัศน์เมืองเบตง, หอนาฬิกาเมืองเบตง, ด่านศุลกากรเบตง, วัดโพธิสัตโตเจ้าแม่กวนอิมเบตง, วัดพุทธาธิวาส | |
| สมญา: เมืองในหมอกและดอกไม้งาม | |
| คำขวัญ: เบตงใต้สุดแดนสยาม เมืองงามน่าอยู่ คู่การลงทุน หนุนการท่องเที่ยว ประชาชนกลมเกลียว ยึดเหนี่ยววัฒนธรรม ค้ำจุนประเพณี ใช้ทรัพยากรอย่างมีคุณค่า | |
  ทม.เบตง ที่ตั้งของเทศบาลเมืองเบตง  ทม.เบตง ทม.เบตง (ประเทศไทย) | |
| พิกัด: 5°46′23″N 101°04′21″E / 5.7731°N 101.0725°E | |
| ประเทศ |  ไทย |
| จังหวัด | ยะลา |
| อำเภอ | เบตง |
| การปกครอง | |
| • นายกเทศมนตรี | ขนบ ชาวนา |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 78 ตร.กม. (30 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2561)[1] | |
| • ทั้งหมด | 26,668 คน |
| • ความหนาแน่น | 341.89 คน/ตร.กม. (885.5 คน/ตร.ไมล์) |
| รหัส อปท. | 04950201 |
| ที่อยู่ สำนักงาน | 335 ถนนสุขยางค์ ตำบลเบตง อำเภอเบตง จังหวัดยะลา 95110 |
| เว็บไซต์ | betongcity |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย | |
เบตง (จีน: 勿洞) เป็นเทศบาลเมืองในอำเภอเบตง จังหวัดยะลา ภาคใต้ของประเทศไทย ติดกับเขตแดนประเทศมาเลเซีย มีพื้นที่ทั้งหมด 78 ตารางกิโลเมตร ครอบคลุมตำบลเบตงทั้งตำบล และมีประชากรในปี พ.ศ. 2548 จำนวน 24,688 คน เบตงเป็นเทศบาลเมืองที่ตั้งอยู่ทางใต้สุดของประเทศไทย[2]
เมืองเบตงมีระยะทางห่างจากตัวเมืองยะลา 140 กิโลเมตร และห่างจากกรุงเทพมหานคร ระยะทางประมาณ 1,590 กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศมาเลเซียทางด้านรัฐเประและรัฐเกอดะฮ์ และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ชาวมาเลเซียนิยมแห่งหนึ่ง[3]
ประวัติ[แก้]
แต่เดิมเมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2482 ตำบลเบตงได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นเทศบาลตำบลเบตง[4] โดยมีสงวน จิรจินดาเป็นนายกเทศมนตรีคนแรก[5] และต่อมาเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547 เทศบาลตำบลเบตงได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นเทศบาลเมืองเบตง[6]
ส่วนชื่อ เบตง ในปัจจุบันนั้น เป็นคำมลายู หมายถึง "ไม้ไผ่ขนาดใหญ่" คือ ไม้ไผ่ตง[7]
ภูมิศาสตร์[แก้]
เมืองเบตงตั้งอยู่ในหุบเขา มีลักษณะเหมือนแอ่งกระทะที่ล้อมรอบด้วยภูเขา โดยมีลำคลองสำคัญไหลผ่านใจกลางเมืองเบตง คือ คลองเบตง ไหลมาจากทางทิศตะวันตกไปทางทิศตะวันออกแล้วไปบรรจบกับแม่น้ำปัตตานี ด้วยลักษณะภูมิประเทศที่เป็นหุบเขาจึงเทำให้พื้นที่รอบ ๆ เมืองเบตงเป็นจุดกำเนิดของแม่น้ำสายสำคัญของจังหวัดยะลาและภาคใต้ คือ แม่น้ำปัตตานี อันเป็นที่ตั้งของเขื่อนบางลาง ซึ่งมีความสำคัญต่อการผลิตกระแสไฟฟ้าให้พื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้และยังแก้ปัญหาน้ำท่วมตัวเมืองยะลา สภาพทางธรรมชาติทำให้เมืองเบตงมีหมอกตลอดปี จึงได้รับสมญานามว่า "เมืองในหมอกและดอกไม้งาม"[8]
ประชากร[แก้]
| ปี | ประชากร | ±% |
|---|---|---|
| 2547 | 24,385 | — |
| 2550 | 25,241 | +3.5% |
| 2551 | 25,480 | +0.9% |
| 2552 | 25,636 | +0.6% |
| 2561 | 26,668 | +4.0% |
| อ้างอิง[1][9][10] | ||
ประชากรส่วนใหญ่ในเทศบาลเมืองเบตงมีหลายเชื้อชาติ ในปี พ.ศ. 2551 มีประชากรทั้งหมด 25,534 คน เป็นเพศชาย 12,412 คน และเพศหญิง 13,113 คน[11] ส่วนใหญ่เป็นชาวไทยเชื้อสายมลายู, ชาวไทยเชื้อสายจีน และชาวไทยพุทธ[12]
สถิติการนับถือศาสนาของประชากรในเทศบาลเมืองเบตงเมื่อปี พ.ศ. 2550[14] พบว่าส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ ร้อยละ 50.8 รองลงมาคือศาสนาอิสลาม ร้อยละ 47.8, ศาสนาคริสต์ ร้อยละ 0.9 และอื่น ๆ อีก 0.5 มีศาสนสถานทั้งหมด 10 แห่ง แบ่งเป็นมัสยิดทั้งหมด 8 แห่ง วัด 1 แห่ง และโบสถ์คริสต์ 1 แห่ง[14] และการสำรวจใน พ.ศ. 2562 พบว่าประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ ร้อยละ 51.92 รองลงมาคือศาสนาอิสลาม ร้อยละ 47.75, ศาสนาคริสต์ ร้อยละ 0.32 และศาสนาซิกข์ ร้อยละ 0.02[13]
| จำนวนผู้นับถือศาสนาในเทศบาลเมืองเบตง[14] | ||
|---|---|---|
| แบ่งตามศาสนา | พ.ศ. 2549 | พ.ศ. 2550 |
| อิสลาม | 12,701 | 12,072 |
| พุทธ | 11,704 | 12,827 |
| คริสต์ | 499 | 252 |
ชุมชน[แก้]
เทศบาลเมืองเบตง มีอาณาเขตปกครองครอบคลุมชุมชน 27 ชุมชน[12][15]
- ชุมชนกาแป๊ะกอตอใน
- ชุมชนกาแป๊ะกอตอนอก
- ชุมชนจาเราะกางา
- ชุมชนกาแป๊ะ กม. 2
- ชุมชนกาแป๊ะฮูลู
- ชุมชนบูเก็ตตักกรู
- ชุมชนกุนุงจนอง
- ชุมชนเบตงฮูลู
- ชุมชนฮางุส
- ชุมชนกือติง
- ชุมชนรัตนกิจ
- ชุมชนตัณฑ์วีระ
- ชุมชนวีระพันธ์
- ชุมชนศาลาประชาคมเทศบาล
- ชุมชนกองร้อย ตชด. 445
- ชุมชนคงคาสามัคคี
- ชุมชนมัสยิดกลาง
- ชุมชนสโมสร
- ชุมชนหลังศาลจังหวัดเบตง
- ชุมชนตลาดสดเทศบาล
- ชุมชนคชฤทธิ์
- ชุมชนแกรนด์วิลล่า
- ชุมชนสวนผัก (ปิยานนท์พงศ์)
- ชุมชนพัฒนะ
- ชุมชนกาแป๊ะ กม. 3
- ชุมชนกาแป๊ะ กม. 5
- ชุมชนร่วมใจพัฒนา
การศึกษา[แก้]
เทศบาลเมืองเบตงมีศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก 1 แห่ง[16] และมีโรงเรียนในสังกัดเทศบาล 5 แห่ง[17] ได้แก่
- โรงเรียนเทศบาล 1 (บ้านกาแป๊ะ)
- โรงเรียนเทศบาล 2 (บ้านกอตอกาแป๊ะ)
- โรงเรียนเทศบาล 3 (บ้านกุนุงจนอง)
- โรงเรียนเทศบาล 4 (บ้านกาแป๊ะฮูลู)
- โรงเรียนเทศบาล 6 (ประชาสันต์)
รางวัล[แก้]
- รางวัลพระปกเกล้า ประจำปี 2551[12]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้าน ประจำปี พ.ศ. 2561 ท้องถิ่นเทศบาลเมืองเบตง". ระบบสถิติทางการทะเบียน กรมการปกครอง. สืบค้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2562.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ The town over the border
- ↑ "Road trip: Kuala Lumpur to Betong". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-20. สืบค้นเมื่อ 2013-03-04.
- ↑ "พระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเทศบาลตำบลเบตง จังหวัดยะลา พุทธศักราช ๒๔๘๒" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 56 (0 ก): 951–954. 30 กันยายน 2482. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-05-16. สืบค้นเมื่อ 2013-03-04.
- ↑ เทศบาลเมืองเบตง. ประวัติเทศบาลเมืองเบตง เก็บถาวร 2012-07-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. เรียกดูเมื่อ 5 มีนาคม 2556
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงฐานะเทศบาลตำบลเป็นเทศบาลเมือง (เทศบาลเมืองชะอำ, เทศบาลเมืองอรัญญประเทศ, เทศบาลเมืองเบตง, เทศบาลเมืองพิบูลมังสาหาร, เทศบาลเมืองนาสาร, เทศบาลเมืองบัวใหญ่)" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-03-24. สืบค้นเมื่อ 2011-10-31.
- ↑ ประพนธ์ เรืองณรงค์. "บทผนวกเกียรติยศ". ใน รัฐปัตตานีใน "ศรีวิชัย" เก่าแก่กว่ารัฐสุโขทัยในประวัติศาสตร์. สุจิตต์ วงษ์เทศ (บรรณาธิการ). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ:มติชน. 2547, หน้า 345
- ↑ ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม (19 พฤษภาคม 2554). ประวัติตำบลเบตง. เรียกดูเมื่อ 5 มีนาคม 2556
- ↑ "รายชื่อเทศบาลนครจำนวน 22 แห่ง (ข้อมูล 16 พฤศจิกายน 2547)" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-11-15. สืบค้นเมื่อ 2013-04-16.
- ↑ ประกาศเทศบาลเมืองเบตง เรื่อง แผนพัฒนาสามปี (พ.ศ. 2554-2556) เทศบาลเมืองเบตง[ลิงก์เสีย]
- ↑ เทศบาลเมืองเบตง ข้อมูลทั่วไป เก็บถาวร 2016-03-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. เรียกดูเมื่อ 5 มีนาคม 2556
- ↑ 12.0 12.1 12.2 ฐานข้อมูลรางวัลพระปกเกล้า. เทศบาลเมืองเบตง. เรียกดูเมื่อ 5 มีนาคม 2556
- ↑ 13.0 13.1 แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2561-2565) เทศบาลเมืองเบตง (PDF). เทศบาลเมืองเบตง. 2562. p. 37.
- ↑ 14.0 14.1 14.2 จำนวนผู้นับถือศาสนารายเทศบาล (ยะลา) - เบตง[ลิงก์เสีย]. เรียกดูเมื่อ 5 มีนาคม 2556
- ↑ "แผนพัฒนาท้องถิ่นสี่ปี (พ.ศ. 2561-2564) เทศบาลเมืองเบตง" (PDF). เทศบาลเมืองเบตง. สืบค้นเมื่อ 19 มีนาคม 2563.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ กองการศึกษาเมืองเบตง (12 กุมภาพันธ์ 2556). เปิดศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก เทศบาลเมืองเบตง[ลิงก์เสีย]. เรียกดูเมื่อ 5 มีนาคม 2556
- ↑ ข้อมูลสถานศึกษาในจังหวัด ยะลา ประเภท โรงเรียนเทศบาล ประจำปีการศึกษา 2555[ลิงก์เสีย]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 | บทความเขตการปกครองของประเทศไทยนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |