ซุนเสียว
ซุนเสียว (ซุน เฉา) | |
|---|---|
| 孫韶 | |
| เจ้ามณฑลอิวจิ๋ว (幽州牧 โยวโจวมู่) (ในนาม) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. 241 | |
| กษัตริย์ | ซุนกวน |
| ขุนพลพิทักษ์ภาคเหนือ (鎮北將軍 เจิ้นเป่ย์เจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 229 – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | ซุนกวน |
| ขุนพลเชิดชูอำนาจ (揚威將軍 หยางเวย์เจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 221 – ค.ศ. 229 | |
| กษัตริย์ | ซุนกวน |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ค.ศ. 188[1] |
| เสียชีวิต | ค.ศ. 241 (53 ปี)[1] |
| บุตร | |
| ญาติ | ดูพงศาวลีง่อก๊ก |
| อาชีพ | ขุนพล |
| ชื่อรอง | กองเล (公禮 กงหลี่) |
| บรรดาศักดิ์ | เจี้ยนเต๋อโหว (建德侯) |
| ชื่ออื่น | ยฺหวี เฉา (俞韶) |
ซุนเสียว[2] (ค.ศ. 188–241)[1] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ซุน เฉา (จีน: 孫韶; พินอิน: Sūn Sháo) ชื่อโดยกำเนิด ยฺหวี เฉา (จีน: 俞韶; พินอิน: Yú Sháo) ชื่อรอง กองเล[3] หรือในภาษาจีนกลางว่า กงหลี่ (จีน: 公禮; พินอิน: Gōnglǐ) เป็นขุนพลของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน ซุนเซ็กขุนศึกในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกมอบชื่อสกุล "ซุน" ให้กับซุนเสียวแต่ไม่เคยรับซุนเสียวเป็นบุตรบุญธรรม ลุงของซุนเสียวคือซุน เหอ (孫河) หรือชื่อเดิม ยฺหวี เหอ (俞河) ซึ่งได้รับเข้าตระกูลซุนโดยซุนเกี๋ยน[4] มีการบันทึกว่าซุนเสียวเป็นชายรูปงามและสูงแปดฉื่อ (ประมาณ 184 เซนติเมตร)
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 de Crespigny (2007), p. 775.
- ↑ "สามก๊ก ตอนที่ ๖๖". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ March 6, 2025.
- ↑ ("ฝ่ายซุนเกี๋ยนนั้นมีภรรยาสองคนเปนพี่น้องร่วมท้องกัน พี่นั้นชื่อนางงอฮูหยิน น้องชื่องอยี่ฮูหยิน แลนางผู้พี่นั้นมีบุตรชายสี่คน ชื่อซุนเซ็กหนึ่ง ชื่อซุนก๋วนหนึ่ง ซุนเสียงหนึ่ง ซุนของหนึ่ง นางผู้น้องนั้นมีบุตรชายชื่อซุนลองหนึ่ง บุตรหญิงชื่อซุนหยินหนึ่ง บุตรเลี้ยงนั้นชื่อกองเลหนึ่ง น้องซุนเกี๋ยนชื่อซุนเจ้งหนึ่ง") "สามก๊ก ตอนที่ ๖". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ March 6, 2025.
- ↑ Records of the Three Kingdoms, chapter 51, p. 1214.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (1977) [คริสต์ทศวรรษ 280 หรือ คริสต์ทศวรรษ 290]. เผย์ ซงจือ (บ.ก.). 三國志 [สามก๊กจี่]. Taipei: Dingwen Printing.
- de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.
- de Crespigny, Rafe (2004) [1990]. Generals of the South (internet ed.). Canberra: Faculty of Asian Studies, Australian National University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-07.
- Hucker, Charles O. (1985). Dictionary of Official Titles of Imperial China. Stanford: Stanford University Press.
- ซือหม่า กวาง, บ.ก. (1956) [1084]. 資治通鑒 [จือจื้อทงเจี้ยน]. Beijing: Zhonghua Publishing House.