เตียวหุย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เตียวหุย (จาง เฟย์)
張飛
ภาพวาดเตียวหุยในสมัยราชวงศ์ชิง
ผู้บัญชาการกองพลทหารม้ารถศึก (車騎將軍)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 221 (221) – ค.ศ. 221 (221)
กษัตริย์เล่าปี่
นายพันเอกผู้บัญชาการมณฑลราชธานี
(司隸校尉)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 221 (221) – ค.ศ. 221 (221)
กษัตริย์เล่าปี่
ถัดไปจูกัดเหลียง
แม่ทัพฝ่ายขวา (右將軍)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 219 (219) – ค.ศ. 221 (221)
กษัตริย์เล่าปี่
เจ้าเมืองปาเส (巴西太守)
(ภายใต้เล่าปี่)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 214 (214) – ค.ศ. 219 (219)
กษัตริย์หองจูเหียบ
เจ้าเมืองหนาน (南郡太守)
(ภายใต้เล่าปี่)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. 214 (214)
กษัตริย์หองจูเหียบ
เจ้าเมืองอี๋ตู (宜都太守)
(ภายใต้เล่าปี่)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์หองจูเหียบ
แม่ทัพผู้โจมตีเชลยศึก (征虜將軍)
(ภายใต้เล่าปี่)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 209 (209) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์หองจูเหียบ
General of the Household (中郎將)
(ภายใต้เล่าปี่)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 199 (199) – ค.ศ. 209 (209)
กษัตริย์หองจูเหียบ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ปรากฏ
เมืองจัวจวิ้น จักรวรรดิฮั่น (ปัจจุบันคือ อำเภอจัวโจว มณฑลเหอเป่ย์)
เสียชีวิตกรกฎาคมหรือสิงหาคม ค.ศ. 221[a]
หลางจง เมืองปาเส จ๊กก๊ก (ปัจจุบันคือ เมืองหลางจง มณฑลเสฉวน)
คู่สมรสXiahou Ji
บุตร
อาชีพแม่ทัพ
ชื่อรองอี้เต๋อ/เอ๊กเต๊ก (益德/翼德)
สมัญญานามหฺวันโหฺว (桓侯)
ตำแหน่งขุนนางMarquis of Xi District
(西鄉侯)
เตียวหุย (จาง เฟย์)
"เตียวหุย" (จาง เฟย์) เขียนเป็นอักษรจีนตัวเต็ม (บน) และอักษรจีนตัวย่อ (ล่าง)
อักษรจีนตัวเต็ม張飛
อักษรจีนตัวย่อ张飞

เตียวหุย (เสียชีวิต กรกฎาคมหรือสิงหาคม ค.ศ. 221)[a] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า จาง เฟย์ (จีน: 张飞; พินอิน: Zhāng Fēi; เวด-ไจลส์: Chang Fei; การออกเสียงⓘ) ชื่อรอง เอ๊กเต๊ก[b] หรือภาษาจีนกลางคือ อี้เต๋อ (จีน: 益德; พินอิน: Yìdé) เป็นขุนพลและขุนนางชาวจีนภายใต้ขุนศึกเล่าปี่ในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและต้นยุคสามก๊กของจีน เตียวหุยและกวนอูเป็นหนึ่งในคนกลุ่มแรก ๆ ที่เข้าร่วมกับเล่าปี่ ทั้งคู่มีความสัมพันธ์ฉันท์พี่น้องกับเล่าปี่ผู้เป็นนาย และติดตามเล่าปี่ในช่วงแรก ๆ ของการแสวงอำนาจของเล่าปี่ในฐานะขุนศึก เตียวหุยต่อสู้ในหลายยุทธการในฝ่ายเล่าปี่ เช่น ยุทธการที่เซ็กเพ็ก (ค.ศ. 208–209), การยึดมณฑลเอ๊กจิ๋ว (ค.ศ. 212–214) และยุทธการที่ฮันต๋ง (ค.ศ. 217–218) เตียวหุยถูกลอบสังหารโดยผู้ใต้บังคับบัญชาจองตนเองในปี ค.ศ. 221 หลังรับราชการเพียงไม่กี่เดือนในรัฐจ๊กก๊กที่ก่อตั้งโดยเล่าปี่ก่อนหน้านีั้ในปีเดียวกันนั้น[3]

เตียวหุยเป็นหนึ่งในตัวละครหลักในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่ประพันธ์ในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้) ซึ่งเล่าเรื่องเหตุการณ์ก่อนและระหว่างยุคสามก๊ก ในนวนิยาย เตียวหุยเป็นพี่น้องร่วมสาบานของเล่าปี่และกวนอูด้วยคำสาบานในสวนท้อในช่วงเริ่มต้นของนวนิยายและยังคงความซื่อสัตย์ต่อคำสาบานจนกระทั่งเสียชีวิต

ประวัติ[แก้]

เตียวหุยเกิดในอำเภอจัวจวิน (ปัจจุบันคือ อำเภอจัวโจว, เมืองเป่าติ้ง, มณฑลเหอเป่ย์) ในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เป็นพระอนุชาร่วมสาบานคนสุดท้องของพระเจ้าเล่าปี่และกวนอู โดยการสาบานที่สวนดอกท้อนั้น กระทำขึ้นที่หลังบ้านของเตียวหุยเอง และเป็นเตียวหุยที่ออกทุนทรัพย์ในการรวบรวมผู้คนเป็นครั้งแรกของทั้ง 3 มีนิสัยวู่วามอารมณ์ร้อน ชอบดื่มสุราจนเมามายแล้วเฆี่ยนตีทหารบ่อย ๆ ศีรษะโตเหมือนเสือ หน้าสีดำ ตาพองโต เสียงดังปานฟ้าผ่า กิริยาดั่งม้าควบ เป็นผู้มีพละกำลังมากและมีแรงมากที่สุดในสามพี่น้อง อาวุธประจำตัวคือทวนยาว 8 ศอก หนัก 80 ชั่งจีน เรียกว่าทวนอสรพิษ บางตำราเรียกว่า ทวนยาวอสรพิษ ตัวคมทวนขดไปมาเป็นคลื่นคล้ายงู ปลายคมเป็นรูปจันทร์เสี้ยว อาชีพเดิมของเตียวหุยคือคนขายหมูในเมืองตุ้นกวน ต่อมาได้ติดตามเล่าปี่เพื่อปราบกบฏโจรโพกผ้าเหลือง และเตียวหุยก็ได้ร่วบรบกับพระเจ้าเล่าปี่ มาตลอดทั้งชีวิต ทั้งสู้รบมาหลายศึกอย่างศึกเซ็กเพ็ก ศึกเขาเตงกุนสัน ร่วมรบกับทหารเสือหลายคน ภายหลังเตียวหุยเสียชีวิตขณะยกทัพไปหมายจะล้างแค้นให้กวนอู เพราะถูกลอบฆ่าตัดหัวโดยฮอมเกียงและเตียวตัดทหารฝ่ายตนเอง เตียวหุยอายุได้ 54 ปี (ในฉบับหลอกว้านจงกล่าวว่าเสียชีวิตเมื่ออายุ 50 ปี) เนื่องจากนิสัยวู่วามของตนเอง

ภายนอกเตียวหุยอาจดูเป็นคนหยาบช้า อารมณ์ร้อนไม่มีสติปัญญา แต่แท้ที่จริงแล้วเตียวหุยเป็นผู้ที่มีความซื่อสัตย์มาก เป็นคนตรงไปตรงมา นับถือคุณธรรม กล้าหาญ และเป็นผู้ที่มีสติปัญญาในการวางอุบายรบด้วย ดั่งจะเห็นได้จากหลายตอน เช่น เมื่อครั้งที่เล่าปี่อพยพครอบครัวและชาวเมืองจากเมืองซินเอี๋ยหนีการตามล่าของโจโฉ เตียวหุยเป็นผู้ใช้อุบายใช้กิ่งไม้ผูกหางม้า แล้วให้ทหารวิ่งไปมาในป่าหลังสะพานเตียงปันให้ฝุ่นตลบ เพื่อลวงทหารโจโฉว่ามีกองกำลังซุ่มในป่าจำนวนมาก ทั้งยังมีอุบายเปิดเผยเส้นทาง เพื่อหลอกเงียมหงันให้มาลอบโจมตี แต่สุดท้ายก็เข้าแผนของเตียวหุยที่ใช้กองทัพซุ่มซ้อนกลจนพ่ายแพ้ไป และอีกครั้งที่แสร้งทำเป็นเมามายเพื่อลวงเตียวคับ จนในที่สุดก็เอาชนะเตียวคับได้ ทั้งที่มีชัยภูมิเสียเปรียบกว่า เป็นต้น

แม้ในวรรณคดีสามก๊ก บุคลิกของเตียวหุยจะเป็นคนเจ้าอารมณ์ ชอบใช้แต่กำลัง แต่จากการศึกษาทางประวัติศาสตร์แล้ว พบว่าเตียวหุยตัวจริงหาได้เป็นเช่นนั้น ก่อนที่จะร่วมเป็นพี่น้องกับเล่าปี่และกวนอู เตียวหุยก็ไม่ได้มีอาชีพขายหมู หากแต่ยังเป็นกวี และก่อนที่เล่าปี่จะได้ชีซีและขงเบ้งมาเป็นที่ปรึกษา พบว่าแท้จริงแล้วที่ปรึกษาของเล่าปี่ก็คือ เตียวหุยนั่นเอง[4]

ครอบครัว[แก้]

ในปี ค.ศ. 200 เตียวหุยบังเอิญพบกับหลานสาวของแฮหัวเอี๋ยนระหว่างที่นางออกไปเก็บฟืนจึงลักพาตัวนางมา หลานสาวของแฮหัวเอี๋ยนในเวลานั้นอายุราว 13 ปี เตียวหุยรู้ว่านางได้รับการอบรมเลี้ยงดูมาอย่างดีจึงแต่งงานกับนาง ให้กำเนิดบุตรสาว 2 คนซึ่งภายหลังทั้งคู่ได้แต่งงานกับเล่าเสี้ยนและขึ้นเป็นจักรพรรดินีแห่งรัฐจ๊กก๊ก บุตรสาวคนแรกเป็นที่รู้จักในชือจักรพรรดินีจิ้งไอ[5][6] จักรพรรดินีจิ้งไอมีน้องสาวซึ่งแต่งงานกับเล่าเสี้ยนเช่นกันและรู้จักในชื่อ จักรพรรดินีจาง[7]

บุตรชายคนโตของเตียวหุยชื่อเตียวเปา เสียชีวิตตั้งแต่อยู่ในวัยเยาว์[8] บุตรชายของเตียวเปาชื่อจาง จุน (張遵) รับราชการเป็นราชเลขาธิการ (尚書) ในปี ค.ศ. 263 ระหว่างการพิชิตจ๊กก๊กของวุยก๊ก จาง จุนติดตามจูกัดเจี๋ยมในการป้องกันกิมก๊กจากการบุกของเตงงายขุนพลวุยก๊ก แต่ถูกสังหารในที่รบ[9][10]

บุตรชายคนรองของเตียวหุยชื่อเตียวเซีย (張紹 จาง เช่า) สืบทอดบรรดาศักดิ์ของบิดาและรับราชการเป็นมหาดเล็ก (侍中) และผู้ช่วยราชเลขาธิการ (尚書僕射) ในจ๊กก๊ก[11] ในปี ค.ศ. 263 จักรพรรดิจ๊กก๊กเล่าเสี้ยนมอบหมายให้เตียวเซีย เจียวจิ๋ว และเตงเลียง (鄧良 เติ้ง เหลียง) เป็นผู้แทนพระองค์ในการยอมจำนนต่อเตงงายและนำไปสู่การสิ้นสุดของจ๊กก๊ก หลังการล่มสลายของจ๊กก๊ก เตียวเซียติดตามเล่าเสี้ยนไปยังลกเอี๋ยงราชธานีของวุยก๊ก ได้รับบรรดาศักดิ์โหฺวร่วมกับอดีตขุนนางของจ๊กก๊กคนอื่น ๆ[12]

อาวุธ[แก้]

อาวุธประจำกายของเตียวหุยมีลักษณะเป็นโค้งคล้ายงูเลื้อยไปมา หัวตัด รู้จักกันดีในชื่อว่า ทวนงูเลื้อย หรือ ทวนอสรพิษ (Viper Blade) หลอมพร้อมกันกับอาวุธของเล่าปี่และกวนอู หนักถึง 80 ชั่ง

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 ชีวประวัติเล่าปี่ในจดหมายเหตุสามก๊กบันทึกว่าเตียวหุยเสียชีวิตในศักราชเจี๋ยงบู๋ปีที่ 1 เดือน 6 ในรัสมัยของเล่าปี่[1] เทียบได้กับช่วงระหว่างวันที่ 8 กรกฎาคมถึง 5 สิงหาคม ค.ศ. 221 ในปฏิทินจูเลียนและก่อนเกรโกเรียน
  2. ↑ ในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 1 บรรยายความถึงเตียวหุยเมื่อเริ่มมีบทบาทว่า "ผู้นั้นจึงตอบว่าเราชื่อเตียวหุยเอ๊กเต๊กบ้านอยู่ตุ้นก้วน"[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ ([章武元年]六月， ... 車騎將軍張飛為其左右所害。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 32.
  2. ↑ "สามก๊ก ตอนที่ ๑". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ February 28, 2024.
  3. ↑ de Crespigny 2007, p. 1042.
  4. ↑ Spirit of Asia (2023-07-16). "เตียวหุย...เมตตา ปัญญา หรือบ้าบิ่น". Thai PBS. สืบค้นเมื่อ 2023-08-23.
  5. ↑ (初，建安五年，時霸從妹年十三四，在本郡，出行樵採，為張飛所得。飛知其良家女，遂以為妻，產息女，為劉禪皇后。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ ใน จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  6. ↑ (後主敬哀皇后，車騎將軍張飛長女也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 34.
  7. ↑ (後主張皇后，前后敬哀之妹也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 34.
  8. ↑ (長子苞，早夭。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 36.
  9. ↑ (苞子遵為尚書，隨諸葛瞻於綿竹，與鄧艾戰，死。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 36.
  10. ↑ (忠、纂馳還更戰，大破之，斬瞻及尚書張遵等首，進軍到雒。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
  11. ↑ (次子紹嗣，官至侍中尚書僕射。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 36.
  12. ↑ (用光祿大夫譙周策，降於艾，奉書曰：「... 謹遣私署侍中張紹、光祿大夫譙周、駙馬都尉鄧良奉齎印緩，請命告誠， ...」 ... 紹、良與艾相遇於雒縣。 ... 後主舉家東遷，旣至洛陽， ... 尚書令樊建、侍中張紹、光祿大夫譙周、祕書令郤正、殿中督張通並封列侯。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 33.
  • หนังสือ คุยเฟื่องเรื่องสามก๊ก โดย โกวิท ตั้งตรงจิตร (พ.ศ. 2550 สำนักพิมพ์ชมรมเด็ก)
  • หนังสือ สามก๊กฉบับนายทุน โดย หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช
  • หนังสือ โจโฉ นายกรัฐมนตรีตลอดกาล โดย หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เตียวหุย&oldid=11354133"