อ้วนเสี้ยว
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| อ้วนเสี้ยว | |
|---|---|
 | |
| เจ้าเมืองแห่งกิจิ๋ว | |
| เกิด | พ.ศ. 695 |
| ถึงแก่กรรม | พ.ศ. 745 |
| ผู้ดำรงตำแหน่งคนก่อนหน้า | ฮันฮก |
| ผู้ดำรงตำแหน่งคนถัดไป | อ้วนซง |
| ชื่อ | |
| อักษรจีนตัวเต็ม | 袁紹 |
| อักษรจีนตัวย่อ | 袁绍 |
| พินอิน | Yuán Shào |
| สำเนียงจีนกลาง | หยวนเซ่า |
| สำเนียงจีนฮกเกี้ยน | อ้วนเสี้ยว |
| สัทอักษรแบบเวด-ไจลส์ | Yuan Shao |
| ชื่อรอง | เปิ่นซู |
| ยุคในประวัติศาสตร์ | ยุคสามก๊ก |
อ้วนเสี้ยว (อังกฤษ: Yuan Shao; จีนตัวย่อ: 袁绍; จีนตัวเต็ม: 袁紹; พินอิน: Yuán Shào; เวด-ไจลส์: Yuan Shao) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก มีบทบาทในช่วงต้นเรื่อง ด้วยเป็นผู้นำก๊กที่มีกองกำลังใหญ่ที่สุด เข้มแข็งที่สุด แต่ท้ายสุดก็ต้องมาล่มสลายเพราะความไม่เอาไหนของตน อ้วนเสี้ยวเคยเป็นทหารติดตาม ที่มีความศรัทธาในตัวของแม่ทัพโฮจิ๋น ผู้เคยมีอาชีพขายเนื้อในเมือง
ประวัติ[แก้]
อ้วนเสี้ยวเป็นเพื่อนสนิทกับโจโฉ ลูกของโจโก๋ อ้วนเสี้ยวสืบตระกูลขุนนางเก่าแก่ หลังจากแม่ทัพโฮจิ๋นถูกตลบแผน จากสิบขันทีแล้ว อ้วนเสี้ยวจึงแยกตัวออกมา สร้างกองทัพจนใหญ่โต และเป็นผู้นำ 18 หัวเมืองต่อต้านตั๋งโต๊ะ เมื่อกำจัดตั๋งโต๊ะได้แล้ว ด้วยความเป็นผู้มีจิตใจไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่นัก เป็นคนโลเล ใช้คนไม่เป็น ชอบคนที่ประจบสอพลอ คนดี ๆ จึงหนีหาย เมื่อครั้งหนึ่งเตียนห้องขัดขวางมิให้จัดทัพไปตีโจโฉก็สั่งขังและต่อมาจึงประหารชีวิต ภายหลังพ่ายแพ้ต่อกองทัพของโจโฉที่มีทหาร 7 หมื่น ในขณะที่อ้วนเสี้ยวมีทหาร 7 สิบหมื่น จนอ้วนเสี้ยวกระอักเลือดตาย ตำราพิชัยสามก๊กของวรรณไว พัธโนทัย กล่าวถึงอ้วนเสี้ยวไว้ว่า อ้วนเสี้ยวนั้นมีข้อเสียเป็นผู้มีอุบายมาก แต่ความเด็ดขาดมีน้อย ชอบฟังแต่คำยุให้รำตำให้รั่ว เห็นแก่ญาติพี่น้องของตนอย่างเดียว ไม่มีความรู้ด้านตำราพิชัยสงคราม ชอบแต่คนมีหน้ามีตาและชอบพูดขัดคอคนอื่น
ดูเพิ่ม[แก้]
บทความเกี่ยวกับสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก