เอียวสิ้ว
 | บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
เอียวสิ้ว | |
|---|---|
| 楊修 | |
 ภาพวาดเอียวสิวในสมัยราชวงศ์ชิง | |
| อาลักษณ์แห่งอัครมหาเสนาบดี (丞相主簿) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. 219 | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
| หัวหน้ารัฐบาล | โจโฉ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ค.ศ. 175[1] ฮว่าหยิน มณฑลส่านซี |
| เสียชีวิต | สิงหาคม ค.ศ. 219 (44 ปี)[1] ฮั่นจง มณฑลส่านซี |
| บุตร | Yang Xiao |
| บุพการี | |
| อาชีพ | ขุนนาง, ที่ปรึกษา |
| ชื่อรอง | เต๋อสู่ (德祖) |
เอียวสิ้ว หรือ หยาง ซิ่ว (ค.ศ. 175[2]–219[3])[a] ชื่อรองว่า เต๊อะจู่ เป็นข้าราชการและที่ปรึกษาของโจโฉแห่งวุยก๊กในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน
ช่วงชีวิต
[แก้]เอียวสิ้วเป็นชาวเมืองหัวะอิน มณฑลส่านซี เป็นบุตรชายของเอียวปิด(หยาง เปียว) และหลานชายของหยางซือ หยางซือเป็นบุตรชายของหยางปิง บุตรชายของหยาง เจิ้น ของตระกูลหยางแห่งหงหนง(ฮองหลง)[4] มารดาของเขามีนามว่า ฮูหยินหยวน น้องสาวของอ้วนสุด
ในช่วงปี ค.ศ. 200 เอี้ยวสิ้วได้รับการเสนอชื่อให้เป็นเซียวเหลียนและได้กลายเป็นนายทะเบียน (主簿) ภายใต้การนำของโจโฉ อัครมหาเสนาบดีแห่งจักรวรรดิ เขาได้รับการกล่าวขานว่ามีความเชี่ยวชาญทั้งด้านกิจการพลเรือนและการทหาร และเข้าใจโจโฉเป็นอย่างดี ด้วยเหตุนี้ เอี้ยวสิ้วจึงเป็นกลายเป็นบุคลลที่มีอิทธิพลในรัฐบาล
เอี้ยวสิ้วเป็นเพื่อนสนิทของโจสิด(เฉา จื๋อ) บุตรชายของโจโฉ และเข้าไปพัวพันในศึกชิงราชบังลังก์ระหว่างโจสิดและโจผี(เฉา ผี) ผู้เป็นพระเชษฐา ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างเอี้ยวสิ้วกับโจสิดทำให้ต้องประสบเคราะห์กรรม เมื่อโจสิดประพฤติตัวเหลวแหลกเป็นครั้งคราว เช่น เหตุการณ์ในเมืองเย่ที่โจสิดขี่ม้าเข้าประตูที่สงวนไว้เฉพาะสำหรับองค์จักรพรรดิด้วยความเมา แต่จุดแตกหักครั้งสุดท้ายได้เกิดขึ้น เมื่อเอี้ยวสิ้วถูกกล่าวหาว่าดูหมิ่นโจเจียง(เฉา จาง) เพราะด้วยเหตุนี้และนึกถึงความสัมพันธ์ของเขากับอ้วนสุด โจโฉจึงสั่งประหารชีวิตเอี้ยวสิ้ว[5]
อย่างไรก็ตาม โจผีเองก็ไม่ได้เกลียดเอียวสิ้ว ดาบเล่มโปรดของโจผีเป็นของขวัญจากเอี้ยวสิ้ว และโจผีก็เก็บดาบเล่มนี้ไว้กับตัวเป็นประจำ ต่อมาหลังจากได้เป็นจักรพรรดิ โจผีก็จำได้ว่า ครั้งหนึ่งเอียวสิ้วได้เคยกล่าวว่าดาบเล่มนี้เป็นของหวาง เหมา (王髦) โจผีผู้มีจิตใจคิดถึงจึงออกตามหาหวาง เหมาและมอบอาหารและเสื้อผ้าให้แก่หวาง[6]
การตายของเอียวสิ้วมักเกี่ยวข้องกับเรื่องราวของ "ซี่โครงไก่" ซึ่งกล่าวถึงในคำอธิบายของสามก๊กจี่ ที่เขียนโดยเผย์ ซงจือ[7] และได้รับความนิยมจากวรรณกรรมสามก๊ก เชื่อกันว่า สาเหตุการตายของเอียวสิ้วไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ของเขากับโจสิด แต่เป็นเพราะเขาเดาความคิดภายในของโจโฉได้อย่างถูกต้องซึ่งเป็นเรื่องต้องห้าม และเปิดเผยความคิดเหล่านี้ให้ผู้อื่นโดยไม่ใส่ใจซึ่งยิ่งเป็นสิ่งต้องห้ามเข้าไปอีก คนอย่างโจโฉมักต้องการสร้างความสัมสนให้กับพวกเขาเหล่านั้นและมีความลับทางการเมืองที่ไม่สามารถเปิดเผยให้ใครรู้โดยพลการ ดังนั้นผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างเอียวสิ้วถือว่าเป็นหอกข้างแคร่ ภัยใกล้ตัวที่จะเกิดขึ้นได้ทุกเวลา[8]
ก่อนที่เอี้ยวสิ้วจะถูกประหาร โจโฉได้เขียนจดหมายถึงเอียวปิด บิดาของเขาเพื่อตำหนิถึงความเย่อหยิ่งของบุตรชาย ภายหลังจากที่ทราบข่าว เอียวปิดรู้สึกโศกเศร้าเสียใจและโทษตัวเอง จนผมหงอกขาวโพลนและผอมลง เมื่อได้ยินเช่นนี้ โจโฉจึงส่งของขวัญมากมายให้แก่เอียวปิดเพื่อแสดงความเสียใจต่อการสูญเสียบุตรชายของเขา แต่เอียวปิดไม่ยอมรับ
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ Rafe de Crespigny ระบุเครื่องหมายคำถามหลังปีเกิดของเอียวสิ้วใน A biographical dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23–220 AD)[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 de Crespigny (2007), p. 962.
- ↑ A Continuation of the Book of Han annotation in Yang Xiu's biography in Book of the Later Han indicated that he was 45 (by East Asian reckoning) when he died. (续汉书曰：...故遂收杀之，时年四十五矣。) Xu Hanshu annotation in Houhanshu, vol. 54
- ↑ A Dianlüè annotation in Cao Zhi's biography in Sanguozhi indicated that Yang Xiu was killed in the autumn (7th to 9th month) of the 24th year of the Jian'an era. The period corresponds to 30 Jul to 25 Oct 219 in the Julian calendar. (《典略》曰：杨脩字德祖，太尉彪子也。谦恭才博。建安中，....至二十四年秋，公以脩前后漏泄言教，交关诸侯，乃收杀之。) Dianlüè annotation in Sanguozhi, vol.19
- ↑ Book of the Later Han, biography of Yang Zhen
- ↑ (人有白修与临淄侯植饮醉共载，从司马门出，谤讪鄢陵侯彰，太祖闻之大怒，故遂收杀之。时年四十五矣。) Xu Hanshu annotation in Houhanshu, vol.54.
- ↑ Yi Zhongtian. Analysis of the Three Kingdoms. Vol. 2. (Vietnamese translation). Publisher of People's Public Security, 2010. Chapter 29: The truth of the notorious cases.
- ↑ (《九州春秋》曰：时王欲还，出令曰“鸡肋”，官属不知所谓。主簿杨脩便自严装，人惊问脩：“何以知之？”脩曰：“夫鸡肋，弃之如可惜，食之无所得，以比汉中，知王欲还也。”) Jiuzhou Chunqiu annotation in Sanguozhi, vol.01
- ↑ Yi Zhongtian. Analysis of the Three Kingdoms. Vol. 2. (Vietnamese translation). Publisher of People's Public Security, 2010. Chapter 29: The truth of the notorious cases.
- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
- de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.
- ฟ่าน เย่ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). โฮ่วฮั่นชู
- ล่อกวนตง (คริสต์ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (Sanguo Yanyi).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อจู้).
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.