มณฑลเหอเป่ย์
| มณฑลเหอเป่ย์ 河北省 | |
|---|---|
| มณฑล | |
| การถอดเสียง | |
| • ภาษาจีน | เหอเป่ย์เฉิ่ง (河北省 Héběi Shěng) |
| • ชื่อย่อ | HE / HEB / จี้ (冀 Jì) |
.svg) แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลเหอเป่ย์ | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 39°18′N 116°42′E / 39.3°N 116.7°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 39°18′N 116°42′E / 39.3°N 116.7°E | |
| ตั้งชื่อจาก | เหอ (河 hé) — "แม่น้ำ" (แม่น้ำเหลือง) เป่ย์ (北 běi) — "เหนือ" "ทางเหนือของแม่น้ำเหลือง" |
| เมืองเอก (และเมืองใหญ่สุด) | ฉือเจียจวง |
| เขตการปกครอง | 11 จังหวัด, 121 เทศมณฑล, 2207 ตำบล |
| การปกครอง | |
| • เลขาธิการพรรค | หวัง ตงเฟิง |
| • ผู้ว่าการ | ฉวี่ ฉิน |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 188,800 ตร.กม. (72,900 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 12 |
| ความสูงจุดสูงสุด (ยอดเขาเสียวอู่ไถ[1]) | 2,882 เมตร (9,455 ฟุต) |
| ประชากร (พ.ศ. 2559)[2] | |
| • ทั้งหมด | 74,700,500 |
| • อันดับ | อันดับที่ 6 |
| • ความหนาแน่น | 400 คน/ตร.กม. (1,000 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 11 |
| ประชากรศาสตร์ | |
| • ชาติพันธุ์ | ฮั่น: 96% แมนจู: 3% หุย: 0.8% มองโกล: 0.3% |
| • ภาษาและภาษาถิ่น | จีนกลางจี้หลู่, จีนกลางปักกิ่ง, จิ้น |
| รหัสไอเอสโอ 3166 | CN-HE |
| GDP (พ.ศ. 2560)[3] | 3.60 ล้านล้านเหรินหมินปี้ (อันดับที่ 8) |
| • ต่อหัว | 47,985 เหรินหมินปี้ (อันดับที่ 18) |
| HDI (2010) | 0.691[4] (ปานกลาง) (อันดับที่ 16) |
| เว็บไซต์ | www.hebei.gov.cn (อักษรจีนตัวย่อ) english.hebei.gov.cn (ภาษาอังกฤษ) |
มณฑลเหอเป่ย์ (จีน: 
河北; พินอิน: Héběi) เป็นมณฑลหนึ่งในภาคเหนือของสาธารณรัฐประชาชนจีน ชื่อย่อของมณฑล คือ "จี้" (冀 Jì) ซึ่งตั้งตามชื่อมณฑลในสมัยราชวงศ์ฮั่น คำว่า เหอเป่ย์ เมื่อแปลตรงตัวหมายถึง "ทางเหนือของแม่น้ำ"[5] ตามที่ตั้งของมณฑลที่อยู่ทางทิศเหนือของแม่น้ำเหลือง[6]
พื้นที่มณฑลเหอเป่ย์ล้อมรอบเทศบาลนครสองแห่ง ได้แก่ ปักกิ่ง และเทียนจิน มีอาณาเขตติดต่อกับมณฑลเหลียวหนิงทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เขตปกครองตนเองมองโกเลียในทางทิศเหนือ มณฑลชานซีทางทิศตะวันตก มณฑลเหอหนานทางทิศใต้ มณฑลชานตงทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ และทะเลปั๋วไห่ทางทิศตะวันออก
ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]
- ทิศเหนือ ติดต่อกับ เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ประเทศจีน
- ทิศใต้ ติดต่อกับ มณฑลเหอหนาน และมณฑลซานตง ประเทศจีน
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับ ทะเลจีนตะวันออก และมณฑลเหลียวหนิง
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับ มณฑลซานซี ประเทศจีน
- ล้อมรอบ กรุงปักกิ่ง และนครเทียนจิน
ภูมิศาสตร์[แก้]
ทิศเหนือติดต่อกับมณฑลเหลียวหนิง และมองโกเลียใน ทิศตะวันออกติดซานซีใต้ติดกับเหอหนันและซานตง ทิศตะวันออกติดกับทะเลป๋อไฮ่
ประชากร[แก้]
มีประชากร 68,090,000 คน ความหนาแน่น 363/ก.ม. จีดีพี 876.9 พันล้านเหรินหมินปี้ ต่อประชากร 12,900 ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวฮั่น
ภูมิอากาศ[แก้]
มีสภาพอากาศแบบมรสุมเขตอบอุ่นภาคพื้นทวีป แบ่งเป็น 4 ฤดู ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 300-800 มิลลิเมตร/ปี [7] อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปี 3-27 องศาเซลเซียส ปี 2004
เศรษฐกิจ[แก้]
มีมูลค่าจีดีพีเท่ากับ 883,690 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น 12.9% จีดีพีเฉลี่ยต่อหัว เท่ากับ 13,017 หยวน เพิ่มขึ้น 12.2% อุตสาหกรรมมี 5 ประเภทได้แก่ อุตสาหกรรมผลิตเวชภัณฑ์ยา หลอมโลหะ วัสดุก่อสร้าง เครื่องจักรกล และผลิตภัณฑ์อาหาร นอกจากนี้ยังมีอุตสาหกรรมสิ่งทอและอุตสาหกรรมเบาต่าง ๆ ซึ่งเป็นอุตสาหกรรมในท้องถิ่นที่สำคัญ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Liu, Yanlin (2015). 太行山把最高的山脊留在了河北. Chinese National Geography (in จีน) (2). สืบค้นเมื่อ 20 May 2018.
小五台山是太行山主脉上的最高峰，同时也是河北省的最高峰
- ↑ "Communiqué of the National Bureau of Statistics of People's Republic of China on Major Figures of the 2010 Population Census [1] (No. 2)". National Bureau of Statistics of China. 29 April 2011. Archived from the original on 27 July 2013. สืบค้นเมื่อ 4 August 2013.
- ↑ 河北省2017年国民经济和社会发展统计公报 [Statistical Communiqué of Hebei on the 2017 National Economic and Social Development] (in จีน). Statistical Bureau of Hebei. 2018-02-28. สืบค้นเมื่อ 2018-06-22.
- ↑ 《2013中国人类发展报告》 (PDF) (in จีน). United Nations Development Programme China. 2013. สืบค้นเมื่อ 2014-01-05.
- ↑ "Yellow bridge Chinese Dictionary". Yellow Bridge. สืบค้นเมื่อ 15 April 2016.
- ↑ Origin of the Names of China's Provinces, People's Daily Online. (จีน)
- ↑ http://www.thaigoodview.com/library/studentshow/2549/m6-4/no12-14-45/china/c(herpei)_p4.htm
| ||||||||||||||||||||
บทความเกี่ยวกับประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล 
