วุยก๊ก

รัฐวุย
魏
← พ.ศ. 763–พ.ศ. 808 →
แผนที่สามก๊ก วุยก๊กแสดงด้วยสีเหลือง
เมืองหลวง		ลกเอี๋ยง
ภาษา		ภาษาจีน
ศาสนา		พุทธ,เต๋า,ขงจื๊อ,ศาสนาท้องถิ่น
รัฐบาล		ราชาธิปไตย
ยุคประวัติศาสตร์		ยุคสามก๊ก
-	พระเจ้าโจผีโค่นล้มราชวงศ์ฮั่น ก่อตั้งวุยก๊ก	พ.ศ. 763
-	พระเจ้าสุมาเอี๋ยนโค่นล้มราชวงศ์วุย ก่อตั้งราชวงศ์จิ้น วุยก๊กล่มสลาย	พ.ศ. 808
ประชากร
-	ประมาณการ	8-11ล้านคน

วุยก๊ก หรือ รัฐเว่ย (จีน: 曹魏; พินอิน: Cáo Wèi) จัดเป็นก๊กที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจมากที่สุดในบรรดาสามก๊ก ในระหว่างปี พ.ศ. 763 - พ.ศ. 808 (ปี ค.ศ. 220-265) วุยก๊กครอบครองพื้นที่ทางตอนเหนือของประเทศจีน ปกครองโดยโจโฉ ต่อมาได้รับการสถาปนาเป็นราชวงศ์วุยโดยพระเจ้าโจผีและได้สถาปนาโจโฉเป็นปฐมจักรพรรดิแห่งราชวงศ์วุยอีกพระองค์หนึ่ง วุยก๊กปกครองอาณาจักรโดยจักรพรรดิสืบต่อกันมาทั้งหมด 5 พระองค์ ได้แก่

1. พระเจ้าโจผี ปกครองวุยก๊กในระหว่างปี พ.ศ. 763 - พ.ศ. 769
2. พระเจ้าโจยอย ปกครองวุยก๊กในระหว่างปี พ.ศ. 769 - พ.ศ. 782
3. พระเจ้าโจฮอง ปกครองวุยก๊กในระหว่างปี พ.ศ. 782 - พ.ศ. 797
4. พระเจ้าโจมอ ปกครองวุยก๊กในระหว่างปี พ.ศ. 797 - พ.ศ. 803
5. พระเจ้าโจฮวน ปกครองวุยก๊กในระหว่างปี พ.ศ. 803 - พ.ศ. 808

วุยก๊กถูกยึดอำนาจโดยครอบครัวขุนนางตระกูลสุมา ต่อมาราชวงศ์วุยก็ถูกโค่นล้มโดยสุมาเอี๋ยน ซึ่งต่อมาภายหลังได้สถาปนาราชวงศ์จิ้นขึ้นแทนและรวบรวมแผ่นดินที่แบ่งเป็นก๊กต่าง ๆ เข้าด้วยกัน

ประวัติ

จุดเริ่มต้นและการสถาปนา

สำหรับบทความหลักในหมวดหมู่นี้ ดู ยุคสิ้นราชวงศ์ฮั่น

ในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ภาคเหนือของจีนอยู่ใต้การปกครองของโจโฉ อัครมหาเสนาบดีในพระเจ้าเหี้ยนเต้ จักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์ฮั่น ในปี ค.ศ. 213 พระเจ้าเหี้ยนเต้สถาปนาโจโฉขึ้นเป็น "วุยก๋ง" (魏公 เว่ย์กง) และพระราชทานเมืองให้ปกครองสิบเมือง พื้นที่นี้ถูกเรียกว่า "วุย" (เว่ย์) ขณะนั้นภาคใต้ของจีนถูกแบ่งเป็นสองพื้นที่ที่ปกครองโดยอีกสองขุนศึกคือเล่าปี่และซุนกวน ในปี ค.ศ. 216 พระเจ้าเหี้ยนเต้เลื่อนโจโฉขึ้นเป็น "วุยอ๋อง" (魏王 เว่ย์หวาง) และมอบอาณาเขตให้ปกครองมากขึ้น

โจโฉถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 220 โจผีขึ้นสืบทอดตำแหน่งวุยอ๋อง หลังจากนั้นเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายนในปีเดียวกัน โจผีบังคับพระเจ้าเหี้ยนเต้ให้สละราชสมบัติ โจผีขึ้นครองราชย์แทนและสถาปนาวุยก๊ก (รัฐวุย) ขึ้น เล่าปี่ตอบโต้การอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ของโจผีทันทีโดยการสถาปนาตนเป็น "จักรพรรดิแห่งจ๊กก๊ก" ในปีถัดมา ซุนกวนดำรงตำแหน่งอ๋องภายใต้วุยก๊ก แต่ก็ได้ประกาศตนเป็นอิสระในปี ค.ศ. 222 และสถาปนาตนเป็น "จักรพรรดิแห่งง่อก๊ก" ในปี ค.ศ. 229

วัฒนธรรม

ลายสือศิลป์แบบไข่ชูได้รับการพัฒนาในระหว่างช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและราชวงศ์วุยก๊ก ผู้เชี่ยวชาญลายสือศิลป์แบบไข่ชูที่เป็นที่รู้จักคือจงฮิว ขุนนางแห่งวุยก๊ก

รายพระนามกษัตริย์

ผู้ปกครองวุยก๊ก

ชื่อวัด	พระราชสมัญญานาม	แซ่ (ตัวหนา) และชื่อตัว	ครองราชย์ (ค.ศ.)	ชื่อรัชศกและช่วงเวลา (ค.ศ.)	หมายเหตุ
(-)	จักรพรรดิเกา (เกาหฺวังตี้) 高皇帝	โจเท้ง (เฉา เถิง) 曹騰	(-)	(-)	พระราชสมัญญานามของโจเท้งได้รับการยกย่องย้อนหลังโดยพระเจ้าโจยอย
(-)	จักรพรรดิไท่ (ไท่หฺวังตี้) 太皇帝	โจโก๋ (เฉา ซง) 曹嵩	(-)	(-)	พระราชสมัญญานามของโจโก๋ได้รับการยกย่องย้อนหลังโดยพระเจ้าโจผี
ไท่จู่ 太祖	จักรพรรดิอู่ (อู่หฺวังตี้) 武皇帝	โจโฉ (เฉา เชา) 曹操	(-)	(-)	ชื่อวัดและพระราชสมัญญานามของโจโฉได้รับการยกย่องย้อนหลังโดยพระเจ้าโจผี
ชื่อจู่ 世祖	จักรพรรดิเหวิน (เหวินหฺวังตี้) 文皇帝	โจผี (เฉา ผี) 曹丕	220-226	หฺวังชู 黃初 (220-226)
เลี่ยจู่ 烈祖	จักรพรรดิหมิง (หมิงหฺวังตี้) 明皇帝	โจยอย (เฉา รุ่ย) 曹叡	227-239	ไท่เหอ 太和 (227-233) ชิงหลง 青龍 (233-237) จิ่งชู 景初 (237-239)
(-)	(-)	โจฮอง (เฉา ฟาง) 曹芳	240-249	เจิ้งฉื่อ 正始 (240-249) เจียผิง 嘉平 (249-254)	โจฮองถูกลดขั้นเป็น "เจอ๋อง" (齊王 ฉีหวาง) หลังถูกถอดจากราชสมบัติ โจฮองได้รับการสถาปนาย้อนหลังเป็น "เช่าหลิงลี่กง" (邵陵厲公) ในยุคราชวงศ์จิ้นตะวันตก
(-)	(-)	โจมอ (เฉา เหมา) 曹髦	254-260	เจิ้งยฺเหวียน 正元 (254-256) กานลู่ 甘露 (256-260)	โจมอได้รับการสถาปนาย้อนหลังเป็น "เกากุ้ยเซียงกง" (高貴鄉公).
(-)	จักรพรรดิยฺเหวียน (ยฺเหวียนหฺวังตี้) 元皇帝	โจฮวน (เฉา ฮฺวั่น) 曹奐	260-266	จิ่งยฺเหวียน 景元 (260-264) เสียนซี 咸熙 (264-266)

ดูเพิ่ม

• สามก๊ก
• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก