การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนา พ.ศ. 2562–2563 เรียงตามประเทศและดินแดน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัส พ.ศ. 2562–2563
แผนที่การระบาดของโคโรนาไวรัส พ.ศ. 2562–2563 (ณ วันที่ 5 สิงหาคม 2563):
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1,000,000 คนขึ้นไป
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 100,000– 999,999 คน
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 10,000–99,999 คน
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1,000–9,999 คน
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 100–999 คน
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1–99 คน
  ไม่มีผู้ติดเชื้อยืนยันหรือไม่มีข้อมูล

บทความนี้แสดงประเทศและดินแดนที่ได้รับผลกระทบและมีการตอบสนองต่อโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2) อันเนื่องมาจากการระบาดทั่วของโคโรนาไวรัส พ.ศ. 2562–2563 ซึ่งปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรกในอู่ฮั่น ประเทศจีน ทั้งนี้อาจไม่รวมถึงการตอบสนองและมาตรการสำคัญ

การระบาดตามประเทศและดินแดน[แก้]

[แสดงทั้งหมด]
ประเทศและดินแดน[A] ผู้ป่วย[B] เสียชีวิต[C] หาย[D] อ้างอิง
229 18,480,000 699,575 11,083,012
Flag of the United States.svg สหรัฐ[E][F][G][H] 4,877,403 159,500 2,383,464 [3][4]
Flag of Brazil.svg บราซิล 2,808,076 96,096 1,970,767 [5][6]
Flag of India.svg อินเดีย 1,908,254 39,795 1,282,215 [7]
Flag of Russia.svg รัสเซีย[I][J] 861,423 14,351 661,471 [11]
Flag of South Africa.svg แอฟริกาใต้ 521,318 8,884 363,751 [12]
Flag of Mexico.svg เม็กซิโก 449,961 48,869 300,254 [13][14]
Flag of Peru.svg เปรู 439,890 20,007 302,457 [15][16]
Flag of Chile.svg ชิลี[K][L][M][N] 362,962 9,745 336,330 [17]
Flag of Colombia.svg โคลอมเบีย 334,979 11,315 180,258 [18]
Flag of Iran.svg อิหร่าน[O] 314,786 17,617 272,535 [19]
Flag of the United Kingdom.svg สหราชอาณาจักร[P][Q] 306,293 46,299 – [21][22]
Flag of Spain.svg สเปน[R][S] 302,814 28,498 150,376 [23]
Flag of Saudi Arabia.svg ซาอุดีอาระเบีย 281,435 2,984 243,688 [24]
Flag of Pakistan.svg ปากีสถาน 281,136 6,014 254,286 [25]
Flag of Italy.svg อิตาลี[T] 248,419 35,171 200,766 [28][29]
Flag of Bangladesh.svg บังกลาเทศ 244,020 3,234 139,860 [30]
Flag of Turkey.svg ตุรกี 234,934 5,765 218,491 [31]
Flag of Argentina.svg อาร์เจนตินา 213,522 3,979 94,116 [32]
Flag of Germany.svg เยอรมนี[U] 212,331 9,232 193,999 [33][34]
Flag of France.svg ฝรั่งเศส[V][W] 192,334 30,296 82,166 [35][36]
Flag of Iraq.svg อิรัก 134,722 5,017 96,103 [37]
Flag of Canada.svg แคนาดา 117,792 8,958 102,345 [38]
Flag of Indonesia.svg อินโดนีเซีย 115,056 5,388 72,050 [39]
Flag of the Philippines.svg ฟิลิปปินส์ 112,593 2,115 66,049 [40][41]
Flag of Qatar.svg กาตาร์ 111,538 177 108,254 [42]
Flag of Egypt.svg อียิปต์[X] 94,752 4,912 45,569 [43]
Flag of Kazakhstan.svg คาซัคสถาน 93,820 1,058 65,132 [44]
Flag of Ecuador.svg เอกวาดอร์ 87,963 5,808 70,985 [45]
Flag of the People's Republic of China.svg จีน (แผ่นดินใหญ่)[Y][Z][AA][AB] 84,491 4,634 79,047 [46]
Flag of Bolivia.svg โบลิเวีย 81,846 3,228 24,510 [47]
Flag of Sweden.svg สวีเดน[AC] 81,181 5,747 – [4][48]
Flag of Oman.svg โอมาน 79,159 422 61,421 [49]
Flag of Israel.svg อิสราเอล[AD] 76,198 561 49,834 [50]
Flag of Ukraine.svg ยูเครน[AE][AF] 74,219 1,764 40,613 [51]
Flag of the Dominican Republic.svg สาธารณรัฐโดมินิกัน 74,295 1,213 39,305 [52][53]
Flag of Belgium.svg เบลเยียม[AG] 70,314 9,850 17,598 [54]
Flag of Kuwait.svg คูเวต 68,774 465 60,326 [55]
Flag of Panama.svg ปานามา 68,456 1,497 42,093 [56]
Flag of Belarus.svg เบลารุส 68,250 574 63,163 [57]
Flag of the United Arab Emirates.svg สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ 61,352 351 55,090 [58]
Flag of the Netherlands.svg เนเธอร์แลนด์[AH][AI][AJ] 55,955 6,150 – [60]
Flag of Romania.svg โรมาเนีย 54,241 2,480 28,006 [61][62]
Flag of Singapore.svg สิงคโปร์ 53,346 27 47,454 [63][64]
Flag of Guatemala.svg กัวเตมาลา 52,365 2,037 40,285 [65]
Flag of Portugal.svg โปรตุเกส 51,681 1,739 37,318 [66]
Flag of Poland.svg โปแลนด์ 48,149 1,738 35,056 [4][67]
Flag of Nigeria.svg ไนจีเรีย 44,433 910 31,851 [68]
Flag of Honduras (2008 Olympics).svg ฮอนดูรัส 43,794 1,384 5,854 [69][70]
Flag of Bahrain.svg บาห์เรน 42,132 151 39,335 [71]
Flag of Japan.svg ญี่ปุ่น 39,858 1,016 27,197 [72]
Flag of Armenia.svg อาร์มีเนีย 39,298 768 30,372 [73]
Flag of Ghana.svg กานา 37,812 191 34,313 [74]
Flag of Kyrgyzstan.svg คีร์กีซสถาน 37,541 1,427 28,743 [75][76]
Flag of Afghanistan.svg อัฟกานิสถาน 36,783 1,288 25,669 [4][77]
Flag of Switzerland.svg สวิสเซอร์แลนด์[AK] 35,746 1,706 31,600 [78]
Flag of Azerbaijan.svg อาเซอร์ไบจาน 32,910 473 28,348 [79]
Flag of Algeria.svg แอลจีเรีย 32,504 1,248 22,375 [80][81]
Flag of Morocco.svg โมร็อกโก 27,217 417 19,629 [82]
Flag of Uzbekistan.svg อุซเบกิสถาน 27,047 165 18,051 [83]
Flag of Serbia.svg เซอร์เบีย[AL] 26,738 605 22,299 [84][85]
Flag of Ireland.svg ไอร์แลนด์ 26,253 1,763 24,000 [86][87]
Flag of Moldova.svg มอลโดวา[AM] 25,814 810 18,167 [88][89]
Flag of Kenya.svg เคนยา 23,202 388 9,327 [90]
Flag of Austria.svg ออสเตรีย 21,481 719 19,336 [91][92]
Flag of Venezuela.svg เวเนซุเอลา 21,438 187 11,875 [93]
Flag of Nepal.svg เนปาล 21,009 58 15,026 [94]
Flag of Ethiopia.svg เอธิโอเปีย 19,877 343 8,240 [95]
Flag of Costa Rica.svg คอสตาริกา 19,837 181 6,590 [96]
Flag of Australia.svg ออสเตรเลีย[AN][AO] 18,729 232 10,790 [98]
Flag of El Salvador.svg เอลซัลวาดอร์ 18,262 486 8,954 [99]
Flag of the Czech Republic.svg เช็กเกีย 17,286 383 11,812 [100]
Flag of Cameroon.svg แคเมอรูน 17,255 387 15,320 [101][102]
Flag of Côte d'Ivoire.svg โกตดิวัวร์ 16,293 103 11,955 [103]
Flag of South Korea.svg เกาหลีใต้ 14,456 302 13,406 [104]
Flag of Denmark.svg เดนมาร์ก[AP][AQ] 14,073 616 12,715 [106]
Flag of Palestine.svg ปาเลสไตน์ 12,770 86 6,419 [107]
Flag of Bosnia and Herzegovina.svg บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา 12,856 373 6,592 [108]
Flag of Bulgaria.svg บัลแกเรีย 12,159 404 6,684 [109][4]
Flag of Madagascar.svg มาดากัสการ์ 11,895 123 9,286 [110]
Flag of Sudan.svg ซูดาน 11,738 752 6,137 [111]
Flag of North Macedonia.svg นอร์ทมาซิโดเนีย 11,202 505 7,108 [112][113]
Flag of Senegal.svg เซเนกัล 10,432 64 6,920 [114]
Flag of Norway.svg นอร์เวย์[AR][AS][AT] 9,348 256 8,752 [116]
Flag of Kosovo.svg คอซอวอ 9,274 296 5,190 [117][118]
Flag of the Democratic Republic of the Congo.svg สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก  9,178 215 7,727 [119]
Flag of Malaysia.svg มาเลเซีย 9,002 125 8,684 [120]
Flag of Gabon.svg กาบอง 7,646 51 5,408 [121]
Flag of Tajikistan.svg ทาจิกิสถาน 7,583 61 6,356 [122]
Flag of Haiti.svg เฮติ 7,511 166 4,832 [123][124]
Flag of Guinea.svg กินี 7,489 48 6,591 [125]
Flag of Finland.svg ฟินแลนด์[AU][AV] 7,483 331 6,950 [128]
Flag of Puerto Rico.svg ปวยร์โตรีโก 7,713 237 1,359 [129]
Flag of Luxembourg.svg ลักเซมเบิร์ก 6,917 118 5,537 [130][4]
Flag of Zambia.svg แซมเบีย 6,793 173 5,109 [131]
Flag of Mauritania.svg มอริเตเนีย 6,418 157 5,209 [132]
Flag of Paraguay.svg ปารากวัย 5,852 55 4,645 [133][4]
Flag of Albania.svg แอลเบเนีย 5,750 176 3,054 [134]
Flag of Croatia.svg โครเอเชีย 5,318 154 4,517 [135]
Flag of Djibouti.svg จิบูตี 5,248 55 5,044 [136]
Flag of Lebanon.svg เลบานอน 5,062 65 1,837 [137]
Flag of Greece.svg กรีซ 4,855 210 1,374 [138][139]
Flag of Equatorial Guinea.svg อิเควทอเรียลกินี 4,821 83 2,182 [140]
Flag of the Central African Republic.svg สาธารณรัฐแอฟริกากลาง 4,618 59 1,640 [141][142]
Flag of Hungary.svg ฮังการี 4,553 598 3,415 [143]
Flag of Maldives.svg มัลดีฟส์ 4,446 19 2,691 [144][145]
Flag of Malawi.svg มาลาวี 4,347 128 2,038 [146]
Flag of Libya.svg ลิเบีย 4,224 96 633 [147]
Flag of Zimbabwe.svg ซิมบับเว 4,221 81 1,238 [148]
Flag of Nicaragua.svg นิการากัว 3,902 123 2,913 [149]
Flag of Hong Kong.svg ฮ่องกง 3,670 42 2,141 [150]
Flag of the Republic of the Congo.svg สาธารณรัฐคองโก 3,546 58 1,589 [151][152]
Flag of Montenegro.svg มอนเตเนโกร 3,361 53 1,869 [153][4]
Flag of Thailand.svg ไทย 3,328 58 3,142 [154]
Flag of Somalia.svg โซมาเลีย[AW] 3,220 93 1,598 [155]
Flag of Eswatini.svg เอสวาตีนี 2,856 49 1,258 [156]
Flag of Sri Lanka.svg ศรีลังกา 2,834 11 2,524 [157]
Flag of Cuba.svg คิวบา[AX] 2,701 88 2,382 [158]
Flag of Cape Verde.svg กาบูเวร์ดี 2,631 26 1,930 [159]
Flag of Mali.svg มาลี 2,543 124 1,943 |[160]
Flag of Namibia.svg นามิเบีย 2,470 12 211 [161]
Flag of South Sudan.svg เซาท์ซูดาน 2,437 47 1,175 [162]
Flag of Slovakia.svg สโลวาเกีย 2,368 29 1,771 [163][164]
Flag of Slovenia.svg สโลวีเนีย 2,190 123 1,854 [165][166]
Flag of Lithuania.svg ลิทัวเนีย 2,137 80 1,647 [167]
Flag of Rwanda.svg รวันดา 2,099 5 1,222 [168][169]
Flag of Estonia.svg เอสโตเนีย 2,091 69 1,959 [170]
Flag of Guinea-Bissau.svg กินี-บิสเซา 2,032 27 944 [171]
Flag of Mozambique.svg โมซัมบิก 2,029 15 765 [172]
Flag of Suriname.svg ซูรินาม 1,981 27 1,278 [173]
Flag of Iceland.svg ไอซ์แลนด์ 1,918 10 1,825 [174]
Flag of Sierra Leone.svg เซียร์ราลีโอน 1,855 67 1,397 [175]
Flag of Donetsk People's Republic.svg สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์[AY] 1,829 107 854 [176]
Flag of Benin.svg เบนิน 1,770 35 1,036 [177]
Flag of Yemen.svg เยเมน 1,760 506 863 [178]
Flag of Tunisia.svg ตูนิเซีย 1,584 51 1,227 [179]
Flag of Angola.svg แองโกลา 1,344 59 503 [180]
Flag of Uruguay.svg อุรุกวัย 1,300 37 1,048 [181][182]
Flag of Latvia.svg ลัตเวีย 1,249 32 1,070 [4][183]
Flag of Jordan.svg จอร์แดน 1,224 11 1,155 [184]
Flag of New Zealand.svg นิวซีแลนด์ 1,217 22 1,173 [185]
Flag of Liberia.svg ไลบีเรีย 1,216 78 698 [186]
Flag of Uganda.svg ยูกันดา 1,203 5 1,073 [187]
Flag of Georgia.svg จอร์เจีย[AZ] 1,182 17 962 [188]
Flag of Cyprus.svg ไซปรัส[BA] 1,180 19 856 [189]
Flag of Burkina Faso.svg บูร์กินาฟาโซ 1,153 54 947 [190]
Flag of Niger.svg ไนเจอร์ 1,152 69 1,037 [191]
Flag of Togo.svg โตโก 988 19 663 [192]
Flag of Andorra.svg อันดอร์รา 939 52 825 [193]
Flag of Chad.svg ชาด 938 75 814 [194]
Flag of Jamaica.svg จาเมกา 920 12 745 [195]
Flag of Syria.svg ซีเรีย 892 46 283 [196]
Flag of Malta.svg มอลตา 890 9 666 [197]
Flag of Sao Tome and Principe.svg เซาตูเมและปรินซีปี 875 15 794 [198]
Flag of Somaliland.svg โซมาลีแลนด์ 859 26 265 [199][200]
Flag of Lesotho.svg เลโซโท 726 21 174 [201]
Flag of the Bahamas.svg บาฮามาส 715 14 91 [202]
Flag of San Marino.svg ซานมารีโน 699 42 656 [203]
Flag of Vietnam.svg เวียดนาม 672 8 378 [204]
Flag of The Gambia.svg แกมเบีย 671 14 79 [205]
Flag of the Luhansk People's Republic.svg สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[AY] 614 15 586 [206]
Flag of Tanzania.svg แทนซาเนีย 509 21 183 [207][208]
Flag of Guyana.svg กายอานา 497 22 186 [209]
Flag of the Republic of China.svg ไต้หวัน 476 7 441 [210][211]
Flag of the United States Virgin Islands.svg หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ 463 8 364 [212]
Flag of Burundi.svg บุรุนดี 395 1 304 [213]
Flag of the Comoros.svg คอโมโรส 388 7 340 [214]
Flag of Guam.svg กวม 375 5 318 [215][216]
Flag of Myanmar.svg พม่า 355 6 302 [217]
Flag of Mauritius.svg มอริเชียส 344 10 334 [218]
Flag of Jersey.svg เจอร์ซีย์[BB] 343 15 320 [219]
Flag of the Isle of Man.svg ไอล์ออฟแมน[BB] 336 24 312 [220]
Flag of Mongolia.svg มองโกเลีย 293 0 230 [221]
Flag of Eritrea.svg เอริเทรีย 282 0 225 [222]
Flag of Guernsey.svg เกิร์นซีย์[BB] 252 13 238 [223]
Flag of Artsakh.svg สาธารณรัฐอาร์ทซัค 247 0 181 [224]
Flag of Cambodia.svg กัมพูชา 241 0 200 [225]
Flag of the Faroe Islands.svg หมู่เกาะแฟโร 227 0 192 [226]
Flag of the Cayman Islands.svg หมู่เกาะเคย์แมน 203 1 202 [227]
Flag of Trinidad and Tobago.svg ตรินิแดดและโตเบโก 192 8 135 [228]
Flag of Gibraltar.svg ยิบรอลตาร์ 189 0 183 [229]
Flag of the Turkish Republic of Northern Cyprus.svg นอร์เทิร์นไซปรัส 158 4 121 [230]
Flag of Bermuda.svg เบอร์มิวดา 157 9 144 [231]
Flag of Sint Maarten.svg ซินต์มาร์เติน 150 16 64 [232]
Flag of Brunei.svg บรูไน 141 3 138 [233]
Flag of Botswana.svg บอตสวานา 140 2 63 [234]
Flag of Barbados.svg บาร์เบโดส 132 7 98 [235]
Flag of Aruba.svg อารูบา 132 3 112 [236]
Flag of Monaco.svg โมนาโก 123 4 105 [237]
Flag of the Turks and Caicos Islands.svg หมู่เกาะเติกส์และเคคอส 116 2 39 [238]
Flag of Papua New Guinea.svg ปาปัวนิวกินี 114 2 40 [239]
Flag of Seychelles.svg เซเชลส์ 114 0 113 [240]
Flag of Bhutan.svg ภูฏาน 103 0 90 [241]
Flag of the Republic of Abkhazia.svg อับคาเซีย 98 3 37 [242]
Flag of Antigua and Barbuda.svg แอนติกาและบาร์บูดา 91 3 67 [4][243]
Flag of South Ossetia.svg เซาท์ออสซีเชีย[BC] 89 0 88 [244]
Flag of Liechtenstein.svg ลิกเตนสไตน์ 88 1 85 [245][246]
Flag of French Polynesia.svg เฟรนช์พอลินีเชีย 62 0 60 [247]
Flag of Belize.svg เบลีซ 57 2 30 [248]
Flag of Saint Vincent and the Grenadines.svg เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ 55 0 45 [249][250]
Flag of Macau.svg มาเก๊า 46 0 46 [251]
Flag of the Northern Mariana Islands.svg หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา 38 2 19 [252]
Flag of Curaçao.svg กือราเซา 29 1 27 [253][254]
Flag of Fiji.svg ฟีจี 27 1 19 [255]
Flag of Saint Lucia.svg เซนต์ลูเชีย 25 0 22 [256]
Flag of East Timor.svg ติมอร์-เลสเต 25 0 24 [257]
Flag of Grenada.svg เกรเนดา 24 0 23 [258]
Flag of France.svg นิวแคลิโดเนีย 22 0 22 [259]
Flag of Laos.svg ลาว 20 0 19 [260]
Flag of Dominica.svg โดมินิกา 18 0 18 [261]
Flag of Saint Kitts and Nevis.svg เซนต์คิตส์และเนวิส 17 0 16 [262]
Flag of Greenland.svg กรีนแลนด์ 14 0 13 [263]
Flag of the Falkland Islands.svg หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ 13 0 13 [264]
Flag of Montserrat.svg มอนต์เซอร์รัต 12 1 10 [265]
Flag of the Vatican City.svg นครรัฐวาติกัน 12 0 12 [266]
Flag of the British Virgin Islands.svg หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน 8 1 7 [267]
Flag of Bonaire.svg โบแนเรอ 5 0 2 [268]
Flag of Saba.svg ซาบา 5 0 3 [269]
Flag of France.svg แซงปีแยร์และมีเกอลง 4 0 1 [270]
Flag of Anguilla.svg แองกวิลลา 3 0 3 |[271]
Flag of Sint Eustatius.svg ซินต์เอิสตาซียึส 2 0 2 [272]
Flag of the United States.svg อ่าวกวนตานาโม 1 0 0 [273]
พาหนะระหว่างประเทศ 
Flugzeugträger Silhouette.svg เรือยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์[BD] 1,102 1 751 [274]
Flugzeugträger Silhouette.svg เรือชาร์ลเดอโกล[BE] 1,081 0 0 [275]
Cruise ship side view.svg เรือไดมอนด์พรินเซส[BF] 712 14 653 [276]
Cruise ship side view.svg เรือคอสตาแอตแลนติกา 148 0 148 [277]
Cruise ship side view.svg เรือเกร็กมอร์ติเมอร์[BG] 128 1 – [278]
Cruise ship side view.svg เรือเอ็มเอส ซานดัม[BH] 13 4 – [280][281]
Cruise ship side view.svg เรือคอรัลพรินเซส[BI] 12 3 – [282]
Sub.svg เรือฮาเอ็นเอลเอ็มเอส ดอลแฟง[BJ] 8 0 8 [283]
ณ วันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2563 เวลา 11:50 น.
 หมายเหตุ 
  1. ↑ ประเทศ ดินแดน รวมถึงการโอนสิทธิในที่ดินระหว่างประเทศที่ได้รับการวินิจฉัยว่าพบผู้ติดเชื้อ แต่ละกรณีอาจมีความแตกต่างทางด้านสัญชาติ ในบางประเทศอาจครอบคลุมถึงหลายพื้นที่ตามที่ระบุไว้
  2. ↑ รายงานเฉพาะจำนวนผู้ป่วยยืนยันแล้ว จำนวนผู้ป่วยจริงอาจสูงกว่าที่รายงาน แต่ไม่สามารถยืนยันจำนวนดังกล่าวได้[1] เกณฑ์การรายงานและความสามารถในการทดสอบนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ
  3. ↑ ยอดผู้เสียชีวิตทั้งหมดอาจไม่จำเป็นต้องเพิ่มขึ้น เนื่องจากความถี่ของการอัปเดตข้อมูลในแต่ละพื้นที่มีความแตกต่างกัน
  4. ↑ เนื่องจากความถี่ของการอัปเดตข้อมูลในแต่ละพื้นที่มีความแตกต่างกัน ยอดผู้ป่วยรักษาหายทั้งหมดอาจไม่จำเป็นต้องเพิ่มขึ้น และ "—" หมายถึง ขณะนี้ไม่มีข้อมูลที่เชื่อถือได้สำหรับประเทศ หรือดินแดนนั้น ไม่ใช่ข้อมูลที่มีค่าเป็นศูนย์
  5. ↑ รวมกรณีบนเรือสำราญ แกรนด์พรินเซส ซึ่งเทียบท่าที่รัฐแคลิฟอร์เนีย และไม่รวมกรณีจาก ดินแดนโพ้นทะเลของสหรัฐ
  6. ↑ ไม่ใช่ทุกรัฐหรือดินแดนโพ้นทะเลที่รายงานข้อมูลผู้รักษาหาย
  7. ↑ กรณีผู้ป่วยรวมถึงกรณีจากการวินิจฉัยทางคลินิก ผู้รักษาหายและเสียชีวิต รวมถึงการเสียชีวิตที่อาจเกิดขึ้น และผู้ที่ได้รับการปล่อยตัวจากการกักกัน เป็นไปตามวิธีปฏิบัติของ CDC[2]
  8. ↑ กรณีของเรือยูเอสเอส ทีโอดอร์ รูสเวลต์ ปัจจุบันเทียบท่าอยู่ที่กวม รายงานแยกจากกรณีของประเทศ แต่รวมอยู่ในรายงานของกองทัพเรือสหรัฐ
  9. ↑ รวมกรณีในดินแดน ไครเมีย และ เซวัสโตปอล ซึ่งถูกรัสเซียผนวกในปี 2557 แต่นานาชาติยังคงรับรองเป็นดินแดนของยูเครน
  10. ↑ ไม่รวมกรณีบนเรือสำราญ ไดมอนด์พรินเซส ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" กรณีเสียชีวิตหนึ่งรายบนเรือนั้นไม่ได้ถูกบันทึกอย่างเป็นทางการโดยรัฐบาลรัสเซีย[8][9][10]
  11. ↑ รวมถึงดินแดนเขตพิเศษของเกาะอีสเตอร์
  12. ↑ วันที่ 29 เมษายน 2563 รัฐบาลชิลีเริ่มแจ้งจำนวนผู้ป่วยที่ไม่แสดงอาการแยกจากจำนวนผู้ป่วยที่ยืนยันอย่างเป็นทางการ ตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน กรณีผู้ป่วยยืนยันทั้งหมด (ไม่ว่าจะมีอาการหรือไม่) จะรวมอยู่ในรายงานอย่างเป็นทางการ
  13. ↑ กระทรวงสาธารณสุขชิลี พิจารณารายงานจำนวนผู้รักษาหายจากผู้ป่วยยืนยันที่ติดเชื้อมาแล้ว 14 วันไม่ว่าผู้นั้นจะยังมีอาการป่วยหรือยังมีผลทดสอบเป็นบวกต่อไวรัส โดยหักออกเฉพาะจำนวนผู้เสียชีวิตเท่านั้น
  14. ↑ จำนวนผู้เสียชีวิต รายงานเฉพาะกรณีที่มีผลตรวจเชื้อไวรัสเป็นบวกเท่านั้น
  15. ↑ เนื่องจากภาวะขาดแคลน การทดสอบการติดเชื้อถูกจำกัดเฉพาะในกรณีที่มีอาการรุนแรง จำนวนกรณีรวมถึงที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกและการเสียชีวิตตั้งแต่ 9 มีนาคม 2563 เป็นต้นมา
  16. ↑ ไม่รวมกรณีจากดินแดนโพ้นทะเลของบริเตน และ เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ ภายใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร
  17. ↑ ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม รัฐบาลสหราชอาณาจักรไม่ได้เผยแพร่จำนวนผู้รักษาหาย ข้อมูลของวันที่ 22 มีนาคม รายงานผู้รักษาหาย 135 ราย[20]
  18. ↑ ไม่รวมกรณีผู้ป่วยยืนยัน จากการตรวจแอนติบอดีในซีรัม
  19. ↑ รวมกรณีจากดินแดนปกครองตนเอง เซวตา และ เมลียา
  20. ↑ ตั้งแต่วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2563 มีการวินิจฉัยผลการติดเชื้อเฉพาะผู้ที่มีความเสี่ยงเท่านั้น[26][27]
  21. ↑ หน่วยงานของรัฐต่าง ๆ ไม่ได้รายงานจำนวนผู้รักษาหายครบทุกรัฐ
  22. ↑ การทดสอบการติดเชื้อสงวนไว้สำหรับผู้ป่วยในกลุ่มเสี่ยงที่มีอาการรุนแรงเท่านั้น รวมกรณีในจังหวัดโพ้นทะเลคือ เฟรนช์เกียนา, กัวเดอลุป, มาร์ตีนิก, มายอต, เรอูนียง, แซ็ง-บาร์เตเลมี และ แซ็ง-มาแต็ง และไม่รวมอาณานิคมโพ้นทะเลคือ เฟรนช์พอลินีเชีย, นิวแคลิโดเนีย, แซ็งปีแยร์และมีเกอลง
  23. ↑ จำนวนผู้รักษาหายรวมเฉพาะผู้ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ส่วนจำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันและจำนวนผู้เสียชีวิตรวมทั้งจากโรงพยาบาลและจากสถานพักฟื้น (ESMS: établissements sociaux et médico-sociaux)
  24. ↑ รวมกรณีของเรือสำราญในแม่น้ำไนล์ ริเวอร์ อะนูเคต ที่เมืองลักซอร์
  25. ↑ รวมกรณีที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกและกรณีเสียชีวิต ตั้งแต่วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2563 เป็นต้นมาในจังหวัดต่าง ๆ ของมณฑลหูเป่ย์ และไม่รวมกรณีในเขตปกครองพิเศษฮ่องกง, มาเก๊า และไต้หวัน
  26. ↑ ไม่รวม 1,268 กรณีไม่แสดงอาการซึ่งอยู่ภายใต้การสังเกตอาการโดยแพทย์ตั้งแต่วันที่ 4 เมษายน
  27. ↑ กรณีไม่แสดงอาการไม่ถูกรายงานก่อนวันที่ 31 มีนาคม
  28. ↑ ไม่รวมกรณีผู้ป่วยที่ไม่มีอาการ 448 ราย ภายใต้การดูแลของแพทย์ ณ วันที่ 17 พฤษภาคม 2563
  29. ↑ การทดสอบกรณีที่สงสัยว่าติดเชื้อ ถูกระงับชั่วคราวทั้งประเทศ ตั้งแต่วันที่ 12 มีนาคม 2563 เพื่อเน้นความพยายามเพิ่มขึ้น ไปที่ผู้ที่มีความเสี่ยงจากการเจ็บป่วยที่รุนแรง และภาวะแทรกซ้อน
  30. ↑ รวมกรณีจากดินแดนที่เป็นข้อโต้แย้ง ที่ราบสูงโกลัน และไม่รวมกรณีจากรัฐปาเลสไตน์
  31. ↑ ไม่รวมกรณีในดินแดน ไครเมีย และ เซวัสโตปอล ซึ่งถูกรัสเซียผนวกในปี 2557 โดยนานาชาติยังรับรองเป็นดินแดนของยูเครน
  32. ↑ ไม่รวมกรณีของสาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์และสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์
  33. ↑ จำนวนผู้เสียชีวิตยังรวมถึงกรณีผู้ป่วยที่ไม่ได้ทดสอบหาเชื้อ และกรณีในบ้านพักคนชราที่สันนิษฐานว่าเสียชีวิตจาก COVID-19
  34. ↑ แยกรายงานกรณีจากกลุ่มประเทศองค์ประกอบของเนเธอร์แลนด์คือ อารูบา, กือราเซา และ ซินต์มาร์เติน
  35. ↑ แยกรายงานกรณีของเขตเทศบาลพิเศษคือ ซาบา, ซินต์เอิสตาซียึส และ โบแนเรอ
  36. ↑ รัฐบาลของเนเธอร์แลนด์ (RIVM) ซึ่งรับผิดชอบประเทศองค์ประกอบด้วย ไม่สรุปจำนวนผู้รักษาหาย[59]
  37. ↑ แม้ว่าจะพบผู้ป่วยที่ให้ผลการตรวจเป็นบวกอีกจำนวนมากในสวิสเซอร์แลนด์ แต่ตัวเลขที่รายงานในที่นี้เป็นเพียงเฉพาะผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันแล้วเท่านั้น
  38. ↑ ไม่รวมกรณีในคอซอวอ ซึ่งเป็นดินแดนข้อพิพาทระหว่างกัน
  39. ↑ รวมกรณีผู้ป่วยในดินแดนที่เป็นข้อขัดแย้ง ทรานส์นีสเตรีย
  40. ↑ ไม่รวมกรณีบนเรือสำราญ ไดมอนด์พรินเซส ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" ผู้ติดเชื้อจำนวน 10 ราย ซึ่งหนึ่งในนั้นรวมถึงผู้เสียชีวิต 1 ราย บันทึกไว้โดยรัฐบาลออสเตรเลีย
  41. ↑ รวมกรณีบนเรือสำราญเอ็มวี อาร์ตาเนีย ซึ่งมีรายงานผู้ป่วยโดยหน่วยงานของรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย[97]
  42. ↑ แยกกรณีจากหมู่เกาะแฟโร และ กรีนแลนด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของเดนมาร์ก
  43. ↑ ระหว่างวันที่ 12 มีนาคม 2563 ถึง 1 เมษายน เกณฑ์สำหรับการเข้าตรวจสอบผลติดเชื้อ มีเพียงผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงและบุคลากรทางสาธารณสุขเท่านั้นที่สามารถเข้ารับการตรวจสอบได้ ช่วงเวลาก่อนหน้าและหลังจากนั้น การตรวจสอบเชื้อเป็นโดยทั่วไปรวมทั้งผู้มีอาการน้อยและผู้สัมผัสใกล้ชิดผู้ป่วย[105]
  44. ↑ ตั้งแต่วันที่ 13 มีนาคม 2563 การตรวจสอบผลติดเชื้อของผู้ที่มีอาการปกติถูกยกเลิก และสงวนไว้สำหรับบุคลากรทางสาธารณสุขและผู้ป่วยเฉียบพลันในกลุ่มเสี่ยงเท่านั้น
  45. ↑ กระทรวงสาธารณสุขแห่งนอร์เวย์ ระบุว่ามีผู้ติดเชื้อในนอร์เวย์มากกว่าตัวเลขที่รายงาน สันนิษฐานว่าตัวเลขที่ไม่ได้แสดงจะสูงกว่าเนื่องจากการจำกัดการทดสอบ อย่างไรก็ตาม จำนวนการทดสอบทั้งหมดต่อประชากร 1 คน เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2563 ค่อนข้างสูง[115]
  46. ↑ ประมาณการจำนวนผู้ติดเชื้อตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคมจากแพทย์เวชปฏิบัติ 40% มีผู้ป่วย 20,200 รายตามหลักเกณฑ์ "corona code" R991, จำนวนในตารางรวมทั้งกรณีตรวจสอบพบเชื้อและกรณีตามเกณฑ์วินิจฉัย corona code ของสถาบันการสาธารณสุขนอร์เวย์ (FHI)
  47. ↑ รวมกรณีจากหมู่เกาะโอลันด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของฟินแลนด์[126]
  48. ↑ จำนวนผู้หายป่วยเป็นค่าประมาณตามรายงานกรณีผู้ป่วยที่ได้รับอย่างน้อยสองสัปดาห์ที่ผ่านมา และไม่มีข้อมูลการติดตามอื่น ๆ เกี่ยวกับโรคนี้ ยังไม่ทราบจำนวนผู้หายป่วยที่แน่ชัด เนื่องจากมีผู้ป่วยเพียงเล็กน้อยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล[127]
  49. ↑ ไม่รวมจำนวนของรัฐโดยพฤตินัย โซมาลีแลนด์
  50. ↑ รวมกรณีบนเรือ เอ็มเอส แบรมาร์
  51. ↑ 51.0 51.1 กรณีของดินแดนที่ไม่ได้รับการรับรอง สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์ และ สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ ไม่ถูกนับรวมกับจำนวนของแคว้นโดเนตสค์และลูฮันสค์ของยูเครน
  52. ↑ ไม่รวมกรณีผู้ป่วยในดินแดน อับคาเซีย และ เซาท์ออสซีเชีย ซึ่งมีสถานะเป็นรัฐที่มีการรับรองอย่างจำกัด
  53. ↑ รวมกรณีในแอโครเทียรีและดิเคเลีย และไม่รวมกรณีในนอร์เทิร์นไซปรัส
  54. ↑ 54.0 54.1 54.2 เป็นดินแดนปกครองตนเอง เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ ภายใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร
  55. ↑ กรณีผู้ป่วยในรัฐที่ไม่ได้รับการรับรองเซาท์ออสซีเชีย ไม่ถูกนับรวมกับกรณีของจอร์เจีย
  56. ↑ แม้เรือบรรทุกเครื่องบินยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์ จะเทียบท่าอยู่ที่กวม แต่ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ
  57. ↑ เรือบรรทุกเครื่องบิน ชาร์ลเดอโกล ของกองทัพเรือฝรั่งเศส ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ
  58. ↑ กรณีเรือสัญชาติอังกฤษ ไดมอนด์พรินเซส ได้ถูกกักกันอยู่ในน่านน้ำญี่ปุ่น และดูแลจัดการผู้โดยสารอยู่ภายในเรือโดยรัฐบาลญี่ปุ่น กรณีนี้จึงไม่รวมอยู่ในการนับจำนวนผู้ติดเชื้ออย่างเป็นทางการของรัฐบาลญี่ปุ่น หรือสหราชอาณาจักร อย่างไรก็ตามองค์การอนามัยโลก แบ่งแยกกรณีเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ"
  59. ↑ แม้เรือ'เกร็กมอร์ติเมอร์ จะเทียบท่าอยู่ที่ประเทศอุรุกวัย แต่ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ
  60. ↑ กรณีเรือเอ็มเอส ซานดัม จอดอยู่ในน่านน้ำนอกชายฝั่งชิลีหลังถูกปฏิเสธการเข้าเทียบท่าตั้งแต่ 14 มีนาคม เรือเอ็มเอส รอตเทอร์ดัม มาสมทบกับเรือเอ็มเอส ซานดัม เพื่อให้การช่วยเหลือในวันที่ 26 มีนาคม ทั้งสองลำแสดงความประสงค์ที่จะผ่านคลองปานามา แต่ถูกปฏิเสธไม่มีท่าเรือที่แยกเฉพาะใดให้เทียบท่า[279] จำนวนกรณีบนเรือทั้งสองไม่นับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ
  61. ↑ กรณีพบผลตรวจเชื้อผู้โดยสารบนเรือ คอรัลพรินเซส เป็นบวก ตั้งแต่ต้นเดือนเมษายน 2563 แต่ไม่มีท่าเรือที่แยกเฉพาะใดให้เทียบท่า จำนวนกรณีบนเรือไม่นับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ
  62. ↑ กรณีทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเรือดำน้ำ ดอลแฟง (HMLMS Dolfijn) ถูกรายงานขณะที่เรืออยู่ในน่านน้ำระหว่างสกอตแลนด์และเนเธอร์แลนด์ ไม่ชัดเจนว่า สถาบันสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมแห่งชาติเนเธอร์แลนด์ (RIVM) รวมกรณีเหล่านี้ในการนับรวมในรายงานหรือไม่ และเนื่องจาก RIVM ไม่ได้รายงานจำนวนผู้รักษาหาย สำหรับกองทัพเนื่องจากความกังวลใน ความมั่นคงในการปฏิบัติการ จึงสันนิษฐานว่าไม่มีรายงานอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับจำนวนผู้รักษาหาย

มีผู้ป่วยยืนยันแล้ว[แก้]

แผนที่ภาพเคลื่อนไหวการแพร่ของผู้ป่วย 2019-nCoV ยืนยันแล้วตั้งแต่วันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2563

ณ 5 สิงหาคม ​2563​ เวลามาตรฐานกรีนิช 02.41 น. มีผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)​ ยืนยันแล้ว 18,701,672 คนใน 229 ประเทศและดินแดน[284] มีผู้เสียชีวิตโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ​แล้วมากกว่า 704,365 คน และมีผู้หายป่วยแล้วมากกว่า คน11,915,331 [285]มีจำนวน​ 45 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิตมากกว่า​ 1,000 ราย​ ​ในวันดังกล่าว โดย ประเทศญี่ปุ่น รายงานรวม 1,016 ราย

หากรวมจำนวนผู้เสียชีวิตจากการติดเชื้อบนเรือสำรา​ญ ซึ่งเสียชีวิตลงในโรงพยาบาลในประเทศญี่ปุ่นอีก 13 ราย[286]จะได้จำนวนผู้เสียชีวิตรวม 1,029 ราย

มีจำนวน​ 58 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิต​มากกว่า 500​ รายขึ้นไปโดย ประเทศนอร์ทมาซิโดเนีย มีผู้เสียชีวิตรวม 505 ราย มีจำนวน 96 ประเทศ ประเทศที่มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 100 รายขึ้นไปโดย ประเทศโกตดิวัวร์ มีผู้​เสียชีวิต 103 ราย เป็นอันดับที่ 96 ของโลก​ ประเทศที่มีผู้เสียชีวิตเท่ากับ ​50​ หรือมากกว่า 50 รายขึ้นไปมี​ 122 ประเทศ โดย ประเทศกาบอง และ ประเทศตูนิเซีย​ มีผู้เสียชีวิตเท่ากับ 51 ราย​

ผู้ติดเชื้อรายใหม่ในวันที่ 31 กรกฎาคม ​2563​ เวลามาตรฐานกรีนิช 23.57 น. เพิ่มขึ้น 281,287 รายภายในวันเดียว

ในวันที่ 31 เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2563​ ศูนย์​กลางแพร่ระบาดอยู่ที่ สหรัฐอเมริกา​ มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 1 ของโลก และ มีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 1 ของโลก และ ประเทศบราซิล​ มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 2 ของโลก และ มีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 2 ของโลก

ในส่วนของประเทศที่มีผู้ติดเชื้อ และ ผู้เสียชีวิตอยู่ใน 10 อันดับแรกของโลก ณ วันที่ 31 เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2563​ เวลามาตรฐานกรีนิช 23.02 นาฬิกา มี 5 ประเทศ ได้แก่ ประเทศสเปน มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 9 ของโลก และ มีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 8 ของโลก ประเทศอินเดีย มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 3 ของโลก และ มีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 5 ของโลก ประเทศเม็กซิโก มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 6 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 4 ของโลก ประเทศเปรู ​มีจำนวนผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 7 ของโลก จำนวนผู้เสียชีวิต เป็นอันดับที่ 9 ของโลก ประเทศอิหร่าน​ จำนวนผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 10 ของโลก จำนวนผู้เสียชีวิต เป็นอันดับที่ 10 ของโลก

อีกทั้งยังพบผู้ป่วยในเรือสำราญอีก 26 ลำ ​ พื้นที่เหนือสุดของโลกที่พบผู้เสียชีวิต​ได้แก่แคว้นมูร์มันสค์ พื้นที่ใต้สุดของโลกที่พบผู้เสียชีวิตได้แก่แคว้นมากายาเนสและลาอันตาร์ตีกาชีเลนา​

ณ​ วันที่​ 26-31 พฤษภาคม​ เมื่อเรียงตามจำนวนผู้เสียชีวิตสูงสุดในแต่ละประเทศ​ 26​ อันดับแรก พบว่า​ ​14​ ประเทศอยู่ในทวีปยุโรปคิดเป็น​ 53.85% โดยจำนวนประเทศ​ 26 อันดับแรกของโลกมีผู้เสียชีวิตมากกว่า​ 1,000​ รายของแต่ละประเทศ​

ต่อมา ณ วันที่ 28 กรกฎาคม เมื่อเรียงตามจำนวนผู้เสียชีวิตสูงสุดในแต่ละประเทศ​ 38​ อันดับแรก พบว่า​ ​15​ ประเทศอยู่ในทวีปยุโรปคิดเป็น​ 39.47% โดยจำนวนประเทศ​ 38 อันดับแรกของโลกมีผู้เสียชีวิตมากกว่า​ 1,615​ รายของแต่ละประเทศ​

ยุโรป[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในทวีปยุโรป พ.ศ. 2563

ในวันที่ 28 กรกฎาคม​ ศูนย์​กลางการแพร่ระบาดของทวีปยุโรป​อยู่ที่สหราชอาณาจักร ประเทศสเปน และ​ ประเทศอิตาลี​

ผู้ป่วยรายแรก ๆ ของทวีปยุโรปมีรายงานจากในประเทศฝรั่งเศสและในประเทศเยอรมนี​รวมถึงประเทศอื่น ๆ โดยเป็นผู้ป่วยเพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้น จนวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ได้เกิดการแพร่ระบาดครั้งใหญ่ขึ้นในประเทศอิตาลี ซึ่งผู้ติดเชื้อส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณตอนเหนือของมิลาน จากนั้นมีผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากการแพร่กระจายของโรคไปทั่วทั้งทวีปยุโรป โดยหลังจากที่ประเทศมอนเตเนโกรได้รายงานการพบผู้ติดเชื้อเมื่อวันที่ 17 มีนาคม ทำให้มีผู้ป่วยอยู่ในทุกประเทศเอกราชของทวีปยุโรป​

ทวีปยุโรปเป็นทวีปที่มีประเทศขนาดเล็กที่สุดในโลกที่มีผู้ติดเชื้อและเสียชีวิตได้แก่ที่ประเทศโมนาโก​ มีผู้เสียชีวิต 4 ราย​

ต่อเมื่อวันที่ 19 มีนาคม ได้มีรายงานการพบผู้ติดเชื้อในไอล์ออฟแมนซึ่งเป็นอาณานิคมของสหราชอาณาจักร และพบการติดเชื้อในดินแดน​ที่ยังมีปัญหาข้อพิพาทเรื่องอำนาจอธิปไตยของตนเองอย่าง​ทรานส์นีสเตรีย[287]​นอกจากนี้ยังพบการติดเชื้อในดินแดนปกครองตนเองอย่างหมู่เกาะโอลันด์​ทำให้การติดเชื้อพบในทุกประเทศเอกราชและของทวีปยุโรป ปัจจุบันองค์การอนามัยโลก​ได้ประกาศให้ทวีปยุโรปเป็นศูนย์กลางแห่งใหม่ของไวรัสหลังจากสถานการณ์ดีขึ้นในประเทศจีน[288][289] [285][290][291][292]

ณ​ วันที่​ 31 กรกฎาคม​ เวลามาตรฐานกรีนิช 23:15 น. ผู้เสียชีวิตในยุโรปจำนวนสูงสุด 17 อันดับแรก​ (นับเฉพาะทวีปยุโรป) ​ได้แก่ สหราชอาณาจักร 46,119 ราย​ ประเทศอิตาลี 35,141 ราย​ ประเทศฝรั่งเศส 30, 265 ราย ประเทศสเปน 28,445 ราย ​ประเทศรัสเซีย​ 13,963 ราย ​​ประเทศเบลเยียม ​9,840 ราย​ ประเทศเยอรมนี​ ​9,224 ราย ประเทศเนเธอร์แลนด์​ 6,147 ราย ประเทศสวีเดน​ 5,743 ราย​ ประเทศโรมาเนีย​ 2,343 ราย ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ​1,981 ราย​ ​ประเทศไอร์แลนด์ ​1,763 ราย ประเทศโปรตุเกส 1,735 ราย ประเทศโปแลนด์ 1,716 ราย ประเทศยูเครน 1,693 ราย ประเทศมอลโดวา 778 ราย ประเทศออสเตรีย 718 ราย ทั้ง 17 ประเทศ ติดอันดับจำนวนผู้เสียชีวิตมากที่สุด 51 อันดับแรกของโลก โดยทั้ง​ 17​ ประเทศ มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 700 รายขึ้นไป​ ขณะที่จำนวนผู้เสียชีวิตมากกว่า 700 ราย มีทั้งหมด 51 ประเทศ

ณ​ วันที่​ 31 กรกฎาคม ​ เวลามาตรฐานกรีนิช 23:57 น. ผู้ติดเชื้อในทวีปยุโรป ​2,871,890 ราย และเสียชีวิตรวม​ 203,319 ราย

ประเทศที่มีผู้เสียชีวิตเพียงรายเดียวได้แก่ประเทศลิกเตนสไตน์

พื้นที่ที่ไม่พบผู้ติดเชื้อได้แก่ หมู่เกาะอะราน​ Aran Islands​ สฟาลบาร์​ ยานไมเอน ราชอาณาจักรตาโวลารา ​และ ซีแลนด์ไม่พบผู้ติดเชื้อ ดินแดนที่พบผู้ติดเชื้อแต่ไม่มีรายงานผู้เสียชีวิตได้แก่ หมู่เกาะแฟโรหมู่เกาะโอลันด์​นครรัฐวาติกันยิบรอลตาร์

ดินแดนอาณานิคม​[แก้]

หมู่เกาะที่มีผู้เสียชีวิตเพียงรายเดียวได้แก่หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน​(หมู่เกาะในทวีปอเมริกาเหนือ)​และหมู่เกาะเคย์แมน​

ที่เกิร์นซีย์​มีผู้​เสียชีวิต ​13 ราย และไอล์ออฟแมน​ มีผู้​เสียชีวิต​ 24 ราย หมู่เกาะแชนเนล​มีผู้เสียชีวิต 44 ราย แซ็งปีแยร์และมีเกอลง ​มีผู้ติดเชื้อ1ราย หมู่เกาะเติกส์และเคคอส มีผู้เสียชีวิต 2 ราย ที่เรอูนียง​ มีผู้​เสียชีวิต ​4 ราย

รัสเซีย[แก้]

วันที่ 28 กรกฎาคม ประเทศรัสเซียมีจำนวนผู้ติดเชื้อ 818,120 ราย เป็นอันดับ 4 ของโลก และเสียชีวิต 13,354 ราย เป็นอันดับที่ 11 ของโลก

รัสเซียเป็นประเทศที่พบผู้เสียชีวิตใกล้ขั้วโลกเหนือมากที่สุดโดยผู้ป่วยโควิดเสียชีวิต59รายที่แคว้นมูร์มันสค์​

ทวีปอเมริกาเหนือ[แก้]

วันที่ 28 กรกฎาคม​ สหรัฐอเมริกา​ ประเทศเม็กซิโก และ ประเทศแคนาดา​ เป็นศูนย์กลาง​การแพร่ระบาดของทวีปอเมริกาเหนือ

ณ​ วันที่​ 28 กรกฎาคม ​ทวีปอเมริกาเหนือมีจำนวน​ 11 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิต​ในแต่ละประเทศมากกว่า 100 ราย​ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา​ ประเทศเม็กซิโก ประเทศแคนาดา​ ​ประเทศโดมินิกัน ประเทศปานามา ​ประเทศฮอนดูรัส ​ประเทศกัวเตมาลา ประเทศเอลซัลวาดอร์ ประเทศเฮติ ประเทศคอสตาริกา ประเทศนิการากัว

ดินแดนโพ้นทะเลของฝรั่งเศส[แก้]

พบผู้ป่วยทั้งหมดจำนวน 4 คน โดยมีการยืนยันผู้ป่วยครั้งแรกจำนวน 2 คนเมื่อวันที่ 1 มีนาคม ในเกาะเซนต์มาร์ติน ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส โดยตัวผู้ป่วยได้เดินทางมาจากฝรั่งเศสผ่านดินแดนซินต์มาร์เตินของเนเธอร์แลนด์ และแซ็ง-บาร์เตเลมี ซึ่งบุตรชายของผู้ป่วยได้เกิดการติดเชื้อขึ้น ทั้งคู่เดินทางกลับไปยังเกาะเซนต์มาร์ตินและถูกตรวจพบที่ท่าอากาศยาน และได้ถูกส่งตัวต่อไปกักโรคที่โรงพยาบาลบนเกาะ[293] ขณะที่ในกัวเดอลุป มีรายงานผู้ป่วยจำนวนหนึ่งคน[294]

ปานามา[แก้]

ณ วันที่ 28 กรกฎาคม ประเทศปานามามีผู้เสียชีวิต 1,322 ราย เป็นอันดับที่ 39 ของโลก และมีผู้ติดเชื้อ 61,442 ราย เป็นอันดับที่ 39 ของโลก

กัวเตมาลา[แก้]

ณ วันที่ 28 กรกฎาคม ประเทศกัวเตมาลา ​มีผู้เสียชีวิต 1,761 ราย อันดับที่ 35 ของโลก ผู้ติดเชื้อ 45,309 เป็นอันดับที่ 45 ของโลก

เม็กซิโก[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศเม็กซิโก พ.ศ. 2563

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ ประเทศเม็กซิโกมีการยืนยันผู้ป่วยครั้งแรกจำนวน 3 คน เป็นชายอายุ 35 ปี และ 59 ปีในเม็กซิโกซิตี และชายอายุ 41 ปีในรัฐซีนาโลอา ซึ่งทั้งสามมีผลการทดสอบเป็นบวกและได้ถูกกักโรคไว้ที่โรงพยาบาลและโรงแรม ตามลำดับ สองคนแรก ทั้งคู่ได้เดินทางไปยังเมืองเบอร์กาโม ประเทศอิตาลี และพำนักอยู่เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ในช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์[295][296][297][298] วันที่ 29 กุมภาพันธ์ มีการพบผู้ป่วยรายที่สี่ เป็นหญิงอายุ 20 ปี ซึ่งได้มีการเดินทางไปยังประเทศอิตาลีมา[299] วันที่ 1 มีนาคม มีการพบผู้ป่วยรายที่ 5 เป็นนักศึกษาในรัฐเชียปัส ซึ่งเพิ่งได้เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี[300] ณ 28 กรกฎาคม มีผู้เสียชีวิต 43,680 ราย เป็นอันดับที่ 4 ของโลก และมีจำนวนผู้ติดเชื้อ 390,516 ราย เป็นอันดับที่ 6 ของโลก

แคนาดา[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศแคนาดา พ.ศ. 2563

ณ วันที่ 4 มีนาคม มีรายงานผู้ป่วยโคโรนาไวรัสในประเทศแคนาดา 33 คน โดยแบ่งเป็นพบในบริติชโคลัมเบีย 8 คน รัฐออนแทรีโอ 24 คน และรัฐควิเบก 1 คน[301] ผู้ป่วยทุกคนมีประวัติการเดินทางไปยังประเทศที่มีผู้ป่วยจำนวนมาก และรักษาหายแล้วจำนวน 8 คน (แบ่งเป็นบริติชโคลัมเบีย 5 คน และรัฐออนแทรีโอ 3 คน)[302] ณ 28 กรกฎาคม มีผู้เสียชีวิต 8,901 ราย มากเป็นอันดับที่ 15 ของโลก ไม่พบผู้ป่วยที่เกาะแบฟฟิน จำนวนผู้ติดเชื้อ 114,597 ราย เป็นอันดับที่ 21 ของโลก

สหรัฐ[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในสหรัฐ พ.ศ. 2563

วันที่ 21 มกราคม สหรัฐรายงานพบผู้ป่วยรายแรก เป็นชายอายุ 35 ปีที่อาศัยอยู่ในเทศมณฑลสโนโฮมิช รัฐวอชิงตัน ซึ่งเพิ่งเดินทางกลับมาจากอู่ฮั่นที่ท่าอากาศยานนานาชาติซีแอตเทิล–ตาโคมา ในวันที่ 15 มกราคม

วันที่ 25 กุมภาพันธ์ มีการพบผู้ป่วย 66 คน[303] และมีผู้หายป่วยจำนวน 7 คน วันที่ 27 กุมภาพันธ์ ศูนย์ควบคุมโรคสหรัฐรายงานพบผู้ป่วยในรัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งอาจเป็นกรณีแรกของการติดต่อกันภายในประเทศ[291] วันที่ 29 กุมภาพันธ์ ทางการรัฐวอชิงตันแถลงยืนยันว่าพบผู้เสียชีวิตรายแรกจากโรคโคโรนาไวรัสในสหรัฐ[304]

วันที่ 2 มีนาคม เทศมณฑลคิง รัฐวอชิงตัน ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินและมีรายงานพบผู้ป่วยยืนยัน 14 คน และยังมีรายงานผู้เสียชีวิตเพิ่มเติมอีก 5 คน[305] ศูนย์อนามัยออรีกอนยังได้รายงานว่าพบผู้อาจติดเชื้อใหม่จำนวนสามรายในรัฐด้วย ซึ่งเป็นชายในเทศมณฑลอูมาทิลลา ซึ่งเข้ารับการรักษาตัวในวัลลาวัลลา รัฐวอชิงตัน[306] ที่เกาะไซปัน หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา มีผู้เสียชีวิต 2 ราย ผู้ติดเชื้อ 14 ราย เกาะกวม เสียชีวิต 5 ราย รัฐฮาวาย เสียชีวิต 17 ราย

ณ 28 กรกฎาคม มีผู้เสียชีวิต 150,444 ราย มากเป็นอันดับ 1 ของโลก และมีจำนวนผู้​ติดเชื้อ​ ​4,433,410 ราย มากเป็นอันดับ 1 ของโลกเช่นเดียวกัน

[307] ณ 31 กรกฎาคม ​2563​ เวลามาตรฐานกรีนิช 23.55 น. มีผู้ติดเชื้อ​รายใหม่ 70,033 ราย

สาธารณรัฐโดมินิกัน[แก้]

วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานพบผู้ป่วยติดเชื้อไวรัสรายแรกในประเทศโดมินิกัน และภูมิภาคแคริบเบียน เป็นชายอายุ 62 ปีจากประเทศอิตาลี ซึ่งเดินทางเข้าประเทศในวันที่ 22 กุมภาพันธ์ และเกิดอาการป่วยในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยผู้นี้ถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาลทหารรามอนลารา[308]

วันที่ 28 กรกฎาคม มีผู้เสียชีวิต 1,083 ราย เป็นอันดับที่ 44 ของโลก ติดเชื้อ 64,156 ราย เป็นอันดับที่ 37 ของโลก

ฮอนดูรัส[แก้]

ณ​ วันที่​ 28 กรกฎาคม ประเทศฮอนดูรัส​ มีผู้เสียชีวิต​ 1,116 ราย เป็นอันดับที่​ 50 ของโลก มีผู้ติดเชื้อ 39,276 ราย อันดับที่ 43 ของโลก

อาร์กติก[แก้]

วันที่ 23 กรกฎาคม ศูนย์กลาง​การแพร่ระบาดในพื้นที่วงกลมอาร์กติก ได้แก่แคว้นมูร์มันสค์ (Murmansk Oblast) ​มีผู้ติดเชื้อ8,975ราย หายแล้ว 4,835 และมีผู้เสียชีวิตแล้ว 59 ราย เทศบาลทรุมเซอ และ ​เทศมณฑลฟินมาร์ก ประเทศนอร์เวย์​ พบผู้ติดเชื้อ 258 ราย รัฐอะแลสกา เฉพาะพื้นที่ใน วงกลมอาร์กติก ได้แก่ เขตนอร์ทสโลป (North Slope Borough)​ ติดเชื้อ​ 3 ราย​ และ เขตนอร์ทเวสต์ อาร์กติก​ (Northwest Arctic Borough)​ ติดเชื้อ 4 ราย รวมจำนวนผู้ติดเชื้อทั้งหมด 9,240 ราย

ดินแดนในอาร์กติก​ที่อยู่ในวงกลมอาร์กติก มีรายงานว่าพบผู้ป่วยที่โรงงานแก๊สธรรมชาติเหลว ในหมู่บ้านเบโลคาเมนกา (Belokamenka) ในเมือง มูร์มันสค์ ในประเทศรัสเซีย ราว 200 ราย[309][310]

ทวีปอเมริกาใต้[แก้]

วันที่ 28 กรกฎาคม​ ศูนย์​กลางการแพร่ระบาดของทวีปอเมริกาใต้ อยู่ที่ ประเทศบราซิล ประเทศเปรู และ ประเทศชิลี​

พื้นที่ที่ไม่พบผู้ติดเชื้อในทวีปคือ เกาะเซาท์จอร์เจียและหมู่เกาะเซาท์แซนด์วิช พื้นที่ที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุด​ ณ​ วันที่​ 28 กรกฎาคม​ ​ได้แก่ที่ ประเทศบราซิล 87,679 ราย อันดับที่ 2 ของโลก รองลงมาได้แก่ ประเทศเปรู 18,418 ราย อันดับที่ 9​ ของโลก ​ประเทศชิลี​ 9,187 ราย อันดับที่​ 14 ของโลก ประเทศโคลอมเบีย​ 8,777 ราย​ อันดับที่ 16​ ของโลก ประเทศเอกวาดอร์ 5,532 ราย อันดับที่​ 22 ของโลกประเทศอาร์เจนตินา​ 3,059 ราย อันดับที่ 27​ ของโลก ​ประเทศโบลิเวีย ​2,583 ราย ​อันดับที่ 37 ของโลก ​ ประเทศเวเนซุเอลา 142 ราย ​อันดับที่​ 83 ของโลก จำนวนประเทศที่มีผู้เสียชีวิตมากกว่า​ 2,500 ราย มีทั้งหมด​ ​7 ประเทศ​

ประเทศชิลี[แก้]

ณ​ วันที่​ 28 กรกฎาคม ทั้งประเทศมีผู้ติดเชื้อ 347,923 ราย อันดับที่ 8 ของโลก เสียชีวิต 9187 ราย อันดับที่ 14 ของโลก ประเทศชิลีเป็นประเทศที่พบผู้เสียชีวิตใกล้แอนตาร์กติกา​มากที่สุดโดยพบที่ แคว้นมากายาเนสและลาอันตาร์ตีกาชีเลนา​ มีผู้เสียชีวิต 18 ราย[311]

ประเทศบราซิล[แก้]

ในวันที่​ 28 กรกฎาคม​ ​จำนวน​ผู้​ติดเชื้อ​ 2,443,480 ราย เป็นอันดับที่​ 2 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 87,679​ ราย​ เป็นอันดับที่​ 2 ของโลก

ประเทศเปรู[แก้]

ในวันที่​ 28 กรกฎาคม​ ​จำนวน​ผู้​ติดเชื้อ​ 389,717 ราย เป็นอันดับที่​ 7 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 18,418​ ราย​ เป็นอันดับที่​ 9 ของโลก

ทวีปแอนตาร์กติกา[แก้]

พบผู้ป่วยบนเรือสำราญ Australian cruise ship Greg Mortimer ซึ่งติดเชื้อบนเรือขณะท่องเที่ยวทวีปแอนตาร์กติกา ผู้ป่วยได้เดินทางท่องเที่ยวที่ เกาะคิงจอร์จ (King George Island) และเกาะเซาท์เชตแลนด์ (South Shetland Islands) ส่งผลให้ทั้งสองเกาะมีผู้ติดเชื้อซึ่งเป็นนักท่องเที่ยวที่เดินทางออกจากเกาะแล้ว 165 ราย[312]

เอเชีย[แก้]

ในวันที่ 28 กรกฎาคม ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของทวีปเอเซีย อยู่ที่ ​ประเทศอินเดีย ​ซึ่งเป็นประเทศที่มีผู้ติดเชื้อ เป็นอันดับ 3 ของโลก และผู้เสียชีวิต เป็นอันดับ 6 ของโลก ประเทศอิหร่าน ซึ่งเป็นประเทศที่มีผู้ติดเชื้อ เป็นอันดับ 11 ของโลก และผู้เสียชีวิต เป็นอันดับ 10 ของโลก และ ประเทศปากีสถาน​ ซึ่งเป็นประเทศที่มีผู้ติดเชื้อ เป็นอันดับ 12 ของโลก และผู้เสียชีวิต เป็นอันดับ 19 ของโลก

ประเทศเติร์กเมนิสถาน​ เกาะคริสต์มาส หมู่เกาะโคโคส (คีลิง) ​และประเทศเกาหลีเหนือ​ ไม่พบผู้ติดเชื้อ ประเทศลาว ​ประเทศกัมพูชา​ ประเทศติมอร์-เลสเต มองโกเลีย ​มาเก๊า ไม่มีรายงานผู้เสียชีวิต​

ณ​ วันที่​ 28​ กรกฎาคม​ ​จำนวนประเทศที่มีผู้เสียชีวิต​มากกว่า 1,000 ราย มีจำนวน 12 ประเทศ​ ได้แก่ ประเทศอิหร่าน​ ประเทศจีน​ ประเทศตุรกี​ ประเทศอินเดีย​ ประเทศอินโดนีเซีย​ ประเทศปากีสถาน​ ประเทศฟิลิปปินส์ ประเทศบังคลาเทศ ประเทศอิรัก​ ประเทศซาอุดีอาระเบีย ประเทศคีร์กีซสถาน ประเทศอัฟกานิสถานและ​จำนวนผู้เสียชีวิตมากกว่า 500 ราย มี 15 ประเทศ ​โดยเพิ่ม ประเทศญี่ปุ่น ประเทศอาร์มีเนีย ประเทศคาซัคสถานและผู้เสียชีวิตทั้งหมดของทวีปเอเซียจำนวน 91,247 ราย

กัมพูชา[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศกัมพูชา
(ณ วันที่ 22 มีนาคม 2563):
  พบผู้ป่วยยืนยันแล้ว
  พบผู้ต้องสงสัย

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ กัมพูชายืนยันพบผู้ป่วยครั้งแรกในเมืองพระสีหนุ เป็นชายชาวจีนอายุ 60 ปี เดินทางไปยังเมืองนี้จากนครอู่ฮั่นพร้อมครอบครัว[313] โดยคนในครอบครัวของเขาถูกกักไว้ พวกเขาไม่มีการแสดงอาการของไวรัส ขณะที่ชายคนดังกล่าวถูกแยกไว้เพื่อรักษาที่โรงพยาบาลส่งต่อพระสีหนุ (Preah Sihanouk Referral Hospital)[314] มีรายงานว่าอาการของเขาคงที่แล้ว[315][316] ณ​ 28 กรกฎาคม​ มีผู้ติดเชื้อ 225 ราย และไม่มีรายงานผู้เสียชีวิต​

กาตาร์[แก้]

กระทรวงสาธารณสุขแห่งกาตาร์ รายงานว่าพบผู้ป่วยไวรัสรายแรกในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยเป็นชาวกาตาร์ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่าน[317][318][319]ณ​ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต 165 ราย และมีผู้ติดเชื้อ​ 109,597 ราย

เกาหลีใต้[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศเกาหลีใต้ พ.ศ. 2563

เกาหลีใต้มีผู้ป่วยในวันที่ 28 กรกฎาคม​ จำนวน​ 14,175 ราย และเสียชีวิต 299 ราย เป็นการระบาดที่ใหญ่ที่สุดนอกประเทศจีน[320] ผู้ป่วยรายแรกของการระบาดของโรคติดเชื้อโคโรนาไวรัส 2019 ในประเทศเกาหลีใต้ ได้รับการประกาศเมื่อวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2563[321] วันที่ 19 กุมภาพันธ์ จำนวนผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอีก 20 คน และวันที่ 20 เพิ่มขึ้นอีก 53 คน ทำให้มีผู้ป่วยรวมขณะนั้นที่ 104 คน ตามการรายงานของศูนย์ป้องกันและควบคุมโรคแห่งเกาหลีใต้ (KCDC) ผู้ป่วยรายใหม่ส่วนมากมาจาก "ผู้ป่วยรายที่ 31" ซึ่งเข้าร่วมชุมนุมที่โบสถ์ชินช็อนจีในแดกู[322]

คูเวต[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศคูเวต พ.ศ. 2563

ประเทศคูเวตในปัจจุบันเป็นประเทศที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดในโลกอาหรับ และมีจำนวนผู้ป่วยเป็นรองเพียงประเทศอิหร่านในเอเชียตะวันตก โดยมีผู้ป่วยในประเทศถูกพบแล้ว ณ วันที่​ 28 กรกฎาคม​ ​จำนวน 64,379 คน[323]เสียชีวิต 438 ราย

จอร์เจีย[แก้]

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ ประเทศจอร์เจีย​ยืนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 รายแรกของประเทศ เป็นชายอายุ 50 ปี ซึ่งเดินทางมาจากประเทศอิหร่าน โดยเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยายาลโรคติดเชื้อในทบิลีซี ซึ่งผู้ป่วยรายนี้กลับเข้าสู่จอร์เจียทางพรมแดนประเทศอาร์เซอร์ไบจานโดยรถแท็กซี[324][325][326][327]

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันว่าผู้หญิงชาวจอร์เจียอายุ 31 ปีที่เพิ่งเดินทางไปประเทศอิตาลีมามีผลการทดสอบเป็นบวก และเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยายาลโรคติดเชื้อในทบิลีซี[327] นอกจากนั้นยังมีผู้ถูกกักกันอยู่ณโรงพยาบาลทบิลิซีอีก 29 คน โดยที่ อามิรัน กัมเกรลิเซ รัฐมนตรีอนามัยระบุว่าพวกเขาเป็นบุคคลที่ "มีความเป็นไปได้สูง" ที่อาจมีไวรัสอยู่[328]ณ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต 16 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 1,137 ราย

จอร์แดน[แก้]

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ ประเทศจอร์แดนริเริ่มการห้ามบุคคลที่เดินทางมาจากประเทศจีน ประเทศเกาหลีใต้ และประเทศอิหร่านเข้าสู่ราชอาณาจักรเป็นการชั่วคราว[329] ประเทศจอร์แดนได้ทำการคัดกรองทุกคนที่เดินทางเข้าสู่ประเทศผ่านทางท่าอากาศยาน โดยมีการตรวจสอบทรวงอกและลำคอตลอดจนอุณหภูมิร่างกาย ส่วนชาวจอร์แดนที่มีผลทดสอบเป็นบวกจะถูกกักโรคไว้เป็นเวลา 2 สัปดาห์[330]

วันที่ 2 มีนาคม นายกรัฐมนตรีจอร์แดนแถลงว่าพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายแรกในประเทศ[331][332] เป็นชาวจอร์แดนที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี เมื่อสองสัปดาห์ก่อนที่จะเริ่มใช้มาตรการกักโรคชาวจอร์แดนที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี[331][333] ณ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต 11 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 1,176 ราย

จีนแผ่นดินใหญ่[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ พ.ศ. 2563

ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต 4,634 ราย เป็นอันดับที่​ 25 ของโลก จำนวน​ผู้ติดเชื้อ 83,891 ราย เป็นอันดับที่ 26 ของโลก

ซาอุดีอาระเบีย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศซาอุดีอาระเบีย พ.ศ. 2563

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ประเทศซาอุดีอาระเบียประกาศระงับการเข้าประเทศเป็นการชั่วคราวสำหรับผู้ที่ต้องการเดินทางไปประกอบพิธีอุมเราะห์ในเมกกะ หรือผู้ที่ต้องการเดินทางไปเข้าชมมัสยิดอันนะบะวี รวมถึงนักท่องเที่ยว ต่อมากฎนี้ได้ขยายไปครอบคลุมนักท่องเที่ยวที่มาจากประเทศที่มีความเสี่ยงต่อโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่[334]

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแห่งซาอุดีอาระเบีย ประกาศระงับการเข้าสู่ประเทศของพลเมืองในประเทศสมาชิกสภาความร่วมมืออ่าว (GCC) ยังเมกกะและมะดีนะหฺเป็นการชั่วคราว โดยพลเมืองของประเทศกลุ่ม GCC ที่พำนักอยู่ในประเทศซาอุดีอาระเบียนานเกิน 14 วันติดต่อกัน และไม่ปรากฏอาการใด ๆ อันแสดงถึงโรคโควิด-19 นั้นจะอยู่นอกเหนือกฎดังกล่าว[334]

วันที่ 2 มีนาคม ทางการซาอุดีอาระเบียยืนยันว่าพบผู้ป่วยเป็นรายแรก เป็นชาวซาอุดีที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่านผ่านทางประเทศบาห์เรน[335]ณ 28​ กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต 2,760 ราย และมี​ผู้​ติดเชื้อ​ 268,934 ราย

ญี่ปุ่น[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศญี่ปุ่น พ.ศ. 2563

ประเทศญี่ปุ่นยืนยันผู้ป่วยรายแรกเป็นชาวจีนอายุ 30 ปี ซึ่งเคยมีการเดินทางไปยังอู่ฮั่นมาก่อน มีอาการเมื่อวันที่ 3 มกราคม และกลับเข้าสู่ประเทศญี่ปุ่นในวันที่ 6 มกราคม ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต ​996 ราย​ และมีผู้​ติดเชื้อ​ 29,989 ราย ที่ประเทศญี่ปุ่นมีผู้เสียชีวิตอีก 14 ราย บนเรือสำราญ แต่มีผู้เสียชีวิตที่ประเทศญี่ปุ่นเพียง 13 ราย เนื่องจากอีกหนึ่งราย เสียชีวิตในโรงพยาบาลที่ประเทศออสเตรเลีย ซึ่งไม่ได้นับรวมไว้กับตัวเลขที่รายงาน ในเว็บไซด์ worldometer

ไต้หวัน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศไต้หวัน พ.ศ. 2563

ประเทศไต้หวันพบผู้ป่วยรายแรกในวันที่ 21 มกราคม[336]ณ​​วันที่​ 28 กรกฎาคม ​มีผู้เสียชีวิต​รวม 7 ราย และผู้ติดเชื้อ 462 ราย

ตุรกี[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในประเทศตุรกี พ.ศ. 2563

ประเทศตุรกีเมื่อวันที่ 10 มีนาคม ผู้ป่วยติดเชื้อโควิดไวรัสโคโรนารายแรก เป็นผู้หญิงชาวจีนอุย อายุ 32 ปีที่เดินทางมาจากอู่ฮั่น ประเทศจีน ซึ่งมีผลตรวลหา SARS-CoV-2 เป็นบวก ทำให้ชาวตุรกีถูกกักโรค โดยถูกส่งตัวต่อไปยังโรงพยาบาลในอิสตันบูล 28 กรกฎาคม ประเทศตุรกีมีผู้เสียชีวิต 5,630 ราย อันดับที่ 21 ของโลก และมีจำนวนผู้​ติดเชื้อ ​227,019 ราย มากเป็นอันดับที่ 16 ของโลก

ไทย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศไทย พ.ศ. 2563

วันที่ 13 มกราคม ประเทศไทยพบผู้ป่วยรายแรก ซึ่งเป็นการพบผู้ป่วยนอกประเทศจีนเป็นครั้งแรก[337][338][339] วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานผู้เสียชีวิตเป็นรายแรก[340]แม้ทางการประเทศไทยจะไม่นับจังหวัดสตูลเป็นพื้นที่มีโรคระบาดแต่ในวันที่ 6 เมษายน เที่ยวบินจากจาการ์ตาที่ทำการบินลงที่ท่าอากาศยานหาดใหญ่ นำผู้ติดเชื้อเข้าสู่จังหวัดจำนวน 18 ราย​

เกาะที่มีขนาดใหญ่ 5 อันดับแรกของประเทศไทยพบผู้ติดเชื้อ 3 เกาะ ณ​ 15​ พฤษภาคม​ เฉพาะที่ภูเก็ต ​มีผู้ติดเชื้อ 224 ราย เสียชีวิต 3 ราย​ซึ่งจำนวนผู้​เสียชีวิต​มากเป็นอันดับ 3 ของทั้งประเทศ​ รองจากกรุงเทพมหานคร และสมุทรปราการ​

เกาะสมุย​ ติดเชื้อ 7 ราย ส่วนเกาะพะงัน ซึ่งมีขนาดใหญ่​เป็นอันดับที่ 5 ของประเทศไทย ติดเชื้อ 1 ราย ยอดรวมทั้งประเทศ​ ​ณ​ วันที่​ 28 กรกฎาคม​ ​เสียชีวิต 58 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 3,295 ราย

ทาจิกิสถาน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในประเทศทาจิกิสถาน พ.ศ. 2563

ประเทศทาจิกิสถาน ในวันที 30 เมษายน พบติดเชื้อโรคไวรัสโคโรนา เป็นผู้ชายชาวทาจิกิสามคนกลับมาจากประเทศอินเดีย มีผู้ป่วย 15 ราย วันที่ 2 พฤษภาคม พบผู้เสียชีวิตรายแรก

ต่อมาวันที่ 7 พฤษภาคม ทาจิกิสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกันอัฟกานิสถาน ณ 28 กรกฎาคม มีผู้เสียชีวิต 60 ราย​ ผู้ติดเชื้อ 7,235 ราย

เนปาล[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศเนปาล
(ณ วันที่ 26 มกราคม 2563):
  พบผู้ป่วยยืนยันแล้ว
  พบผู้ต้องสงสัย

นักศึกษาชาวเนปาลซึ่งเดินทางกลับมาจากนครอู่ฮั่นและถูกกักโรคอยู่ในกาฐมาณฑุ[341] กลายเป็นผู้ป่วยรายแรกของประเทศเนปาลและภูมิภาคเอเชียใต้ในวันที่ 24 มกราคม หลังจากตัวอย่างถูกส่งไปยังศูนย์ร่วมองค์การอนามัยโลกในฮ่องกง[342][343] และถูกเลิกกักตัวหลังจากที่อาการดีขึ้น[344]ณ​ วันที่​ 28 กรกฎาคม ​รายงานผู้เสียชีวิต ​48 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 18,752 ราย

บาห์เรน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศบาห์เรน พ.ศ. 2563

ณ​ วันที่​ 28 กรกฎาคม มีผู้ติดเชื้อ 39,482 ราย และเสียชีวิต 141 ราย

บังคลาเทศ​[แก้]

ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ ประเทศบังคลาเทศ​มีผู้เสียชีวิต ​2965 ราย เป็นและมีผู้ติดเชื้อ 226,225 ราย

เยเมน[แก้]

ประเทศเยเมน ในวันที่ 10 เมษายน พบผู้ป่วย 1 ราย ในเมืองฮาดราเมาต์ ณ​ ​วันที่​ 28 กรกฎาคม​ ผู้เสียชีวิต 483 ราย ติดเชื้อ 1691 ราย

รัฐชัมมูและกัศมีร์[แก้]

​ณ วันที่ 1​ กรกฎาคม​ ​รัฐชัมมูและกัศมีร์ มีผู้ติดเชื้อ 7,237 ราย และเสียชีวิต 95 ราย

ปากีสถาน[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศปากีสถาน
(ณ วันที่ 9 เมษายน 2563):
  พบผู้ป่วยยืนยันแล้ว
  พบผู้ต้องสงสัย

รัฐบาลปากีสถานเริ่มใช้มาตรการคัดกรองผู้โดยสารที่ท่าอากาศยานในอิสลามาบาด การาจี ลาฮอร์ และเปศวาร์ เพื่อป้องกันการเข้าสู่ประเทศของไวรัสโคโรนา[345] นอกจากนี้ปากีสถานอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์ยังประกาศใช้มาตรการคัดกรองผู้โดยสารก่อนเดินทางขึ้นเครื่องในเที่ยวบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่งด้วย[346] วันที่ 27 มกราคม สภานิติบัญญัติกิลกิต-บัลติสตันประกาศหน่วงเวลาการเปิดด่านแนวเขตแดนจีน–ปากีสถานที่ช่องผ่านแดนคุนเยรับในเดือนกุมภาพันธ์[347] และยังประกาศปิดพรมแดนปากีสถาน–อิหร่านด้วย[348]

วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานพบผู้ป่วยโควิด-19 เพิ่มเติมในการาจีและอิสลามาบาด ทำให้จำนวนผู้ป่วยของประเทศเพิ่มเป็นสี่ราย[349] ส่วนผู้ป่วยรายแรกและรายที่สองมีประวัติการเดินทางไปยังประเทศอิหร่าน ซึ่งเจ้าหน้าที่สาธารณสุขเชื้อว่าเขาติดเชื้อ[350]

วันที่ 3 มีนาคม ทางการปากีสถานยืนยันพบผู้ป่วยรายที่ห้า ในแคว้นสินธ์ ผู้ที่เพิ่งเดินทางกลับจากการแสวงบุญที่ประเทศอิหร่านจำนวน 960 ราย ถูกกักโรคในทันที[351] ณ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต 5,842 ราย มีผู้ติดเชื้อ 274,289 ราย

ฟิลิปปินส์[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศฟิลิปปินส์ พ.ศ. 2563

ผู้ป่วยรายแรกของประเทศฟิลิปปินส์ ได้รับการยืนยันในวันที่ 30 มกราคม[352] วันที่ 5 กุมภาพันธ์ กรมอนามัย (DOH) ได้มีการยืนยันผู้ป่วยรายที่สาม[353] ณ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต 1945 ราย ผู้ติดเชื้อ 82,040 ราย

มาเก๊า[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในมาเก๊า พ.ศ. 2563

​ ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ มีผู้ติดเชื้อ 46 ราย


มาเลเซีย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศมาเลเซีย พ.ศ. 2563

ชาวจีนแปดคนถูกกักตัวอยู่ที่โรงแรมในรัฐยะโฮร์ เมื่อวันที่ 24 มกราคม หลังจากที่มีการติดต่อกับผู้ป่วยในประเทศสิงคโปร์[354] แม้จะมีรายงานในตอนแรกว่าผลการทบสอบให้ผลเป็นลบ[355] แต่ต่อมาในวันที่ 25 มกราคม มีการยืนยันว่าทั้งสามคนติดเชื้อ และถูกส่งตัวไปกักไว้ที่โรงพยาบาลสุไหงบูโลห์ในรัฐเซอลาโงร์[356][357]

วันที่ 16 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยรายที่สิบห้าซึ่งเป็นชาวจีนได้หายป่วยอย่างสมบูรณ์ นับเป็นผู้ป่วยที่หายป่วยเป็นรายที่แปดของประเทศมาเลเซีย[358] ต่อมาก็มีรายงานว่าชาวมาเลเซียอีกคนที่ติดเชื้อก็หายดีเป็นรายที่ 9[359] ณ วันที่ 28 ​กรกฎาคม​ มีผู้ติดเชื้อ 8,904 ราย และมีผู้เสียชีวิต 124 ราย

เลบานอน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศเลบานอน พ.ศ. 2563

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ประเทศเลบานอนยีนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 รายแรก เป็นหญิงอายุ 45 ปีที่เดินทางมาจากกอม ประเทศอิหร่าน ซึ่งมีผลตรวจหา SARS-CoV-2 เป็นบวก โดยถูกส่งตัวต่อไปยังโรงพยาบาลในเบรุต[360]​ ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ มีผู้ติดเชื้อ 3,882 ราย และเสียชีวิต ​51 ราย

เวียดนาม[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในประเทศเวียดนาม พ.ศ. 2563

ผู้ป่วยยืนยันสองรายแรกเข้าโรงพยาบาลในวันที่ 22 มกราคม และรับการรักษาที่โรงพยาบาลโช่เซย ในนครโฮจิมินห์ กรณีแรกเป็นชาวจีนที่เดินทางจากนครอู่ฮั่นไปฮานอย เพื่อเยื่ยมลูกชายที่อาศัยอยู่ในเวียดนาม และรายที่สองคือลูกชายของเชื่อว่าติดโรคจากผู้เป็นพ่อ[361] หลังจากที่ยืนยันแล้ว รักษาการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข สั่งให้เปิดใช้งานศูนย์ป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดฉุกเฉิน[362]

วันที่ 13 กุมภาพันธ์ บิดาของผู้ป่วยดังกล่าวมีผลการทดสอบเป็นบวก และกลายเป็นผู้ป่วยรายที่สิบหก[363] วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พวกเขาทั้งหมดได้หายป่วย[364] ​ณ วันที่ 31 กรกฎาคม​ ​มีผู้ติดเชื้อ 531 ราย เสียชีวิต 1 ราย

ศรีลังกา[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศศรีลังกา พ.ศ. 2563

​

สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ พ.ศ. 2563

ผู้ป่วยรายแรกของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้รับการยืนยันในวันที่ 29 มกราคม พรัอมกับครบครัว ของ ชาวอู่ฮั่น[365][366]​ เป็นผู้หญิงชราชาวจีน อายุ 72 ปี และ ลูกชาย อายุ 34 ปี ที่กรณีแรกเป็นชาวจีนเดินทางมาจากนครอู่ฮั่นไปนครดูไบ ซึ่งมีผลตวรจหา SASR-Cov-2 ถูกกักโรค โดยถูกส่งตัวไปเข้าโรงพยาบาลในดูไบ

ณ วันที่ 20 กุมภาพันธ์ หลังจากชาวเอมิเรตส์ได้ติดเชื้อโรคโควิด-19 เพื่อลูกสาวที่อาศัยอยู่ที่ดูไบ และรายที่สามคือลูกสาวของเชื้อว่าติดโรคกับแม่

วันที่ 2 มืนาคม กรุงอาบูดาบียีนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 เป็นผู้ชายชาวรัสเซีย อายุ 38 ปี และผู้หญิงชาวรัสเซีย อายุ 36 ปี กรณีแรกเป็นชาวรัสเซียเดินทางจากกรุงมอสโกไปอาบูดาบี ชาวรัสเซียสองคนถูกกักตัวอยู่ที่โรงแรมในอาบูดาบี ต่อมา วันที่ 25 มืนาคม รัฐบาลเอมิเรตส์ได้โอกาศปัญหากับ อาบูดาบีและดูไบ จากปิดชั่วคราว เช่า รันอาหาร รันกาแฟ หัง โรงภาพยนตร์ และทั้งหมด ยกเว็น โรงพยาบาล และรันขายยา สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้ประกาศปิดพรมแดนที่ตัดกับประเทศซาอุดีอาระเบีย ณ วันที่ 28 กรกฎาคม ​ มีผู้ติดเชื้อ 59,177 ราย เสียชีวิต 345 ราย

สิงคโปร์[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศสิงคโปร์ พ.ศ. 2563

ผู้ป่วยรายแรกในประเทศสิงคโปร์ได้รับการยืนยันในวันที่ 23 มกราคม[367] ต่อมามีการรายงานพบผู้ป่วยในท้องถิ่นเป็นรายแรกเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ร้านย่งไทฮั่ง (Yong Thai Hang) เป็นร้านค้าที่ให้บริการนักท่องเที่ยวชาวจีนได้รับการระบุเป็นสถานที่ที่เกิดการติดเชื้อ เนื่องจากมีผู้หญิงจำนวนสี่คนที่ไม่เคยเดินทางไปยังประเทศจีนเกิดติดเชื้อไวรัสขึ้น[368]

วันที่ 4 มีนาคม มีผู้ป่วยในประเทศรวม 112 คน[369] ณ วันที่ 28​ กรกฎาคม มีผู้ป่วย 50,838 ราย จำนวนผู้เสียชีวิต 27 ราย

อัฟกานิสถาน[แก้]

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 มีพลเมืองในเฮรัตอย่างน้อยสามคน ซึ่งเพิ่งเดินทางกลับมาจากกอม ถูกต้องสงสัยว่าติดเชื้อโควิด-19 ตัวอย่างเลือดถูกส่งไปยังคาบูลเพื่อทดสอบเพิ่มเติม[370] ภายหลังอัฟกานิสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับอิหร่าน

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันผู้ป่วยรายแรก ซึ่งเป็นหนึ่งในสามคนจากเฮรัตดังกล่าว โดยเป็นชายอายุ 35 ปีซึ่งมีผลการทดสอบ SARS-CoV-2 เป็นบวก[371] ณ​ 28​ กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต​ ​1269 ราย ผู้ติดเชื้อ 36,263 ราย

อาเซอร์ไบจาน[แก้]

ประเทศอาเซอร์ไบจานมีการยืนยันผู้ป่วยรายแรกในวันที่ 28 กุมภาพันธ์ จากรัสเซีย ซึ่งเคยเพิ่งเดินทางมาจากประเทศอิหร่าน[372] และยังมีการพบผู้ป่วยเพิ่มเติมอีกสองรายในประเทศ ทั้งหมดถูกกักโรค ต่อมาอาเซอร์ไบจานได้ประกาศปิดชายแดนที่ติดกับประเทศอิหร่าน[373] ​​ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต ​423 ราย ผู้ติดเชื้อ 30,446 ราย

คาซัคสถาน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศคาซัคสถาน พ.ศ. 2563

ประเทศคาซัคสถานยีนยันพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายในวันที่ 13 มีนาคม จากจีน ซึ่งเคยเพิ่งเดินทางมาจากประเทศตุรกี และยังมีการพบผู้ป่วยเพิ่มอีกสองรายในประเทศ ทั้งหมดถูกกักโรค ต่อมาคาซัคสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับประเทศรัสเซีย​ ​ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ ​มีผู้​ติดเชื้อ​ 83,122 ราย ​และผู้​เสียชีวิต ​585 ราย

อาร์มีเนีย[แก้]

ประเทศอาร์มีเนียยืนยันพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายแรกในช่วงปลายของวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ถึงวันที่ 1 มีนาคม เป็นชาวอาร์มีเนียอายุ 29 ปีที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่านและมีรายงานยืนยันผลทดสอบเป็นบวก ภริยาของบุคคลนี้ได้ถูกนำไปทดสอบเช่นกัน โดยผลออกมาเป็นลบ นายกรัฐมนตรีนิกอล ปาชินยันแถลงว่าผู้ป่วยนั้น "มีอาการดีขึ้นแล้ว" นอกจากนี้ยังมีผู้เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยประมาณ 30 คนถูกนำไปทดสอบและจะถูกกักโรค ซึ่งก่อนหน้านี้อาร์มีเนียได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับประเทศอิหร่านไปแล้ว[374]​ณ วันที่ 28 กรกฎาคม ​มีผู้เสียชีวิต ​711 ราย และมี​ผู้ติดเชื้อ 37,390 ราย

อินเดีย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศอินเดีย พ.ศ. 2563
แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศอินเดีย
(ณ วันที่ 9 เมษายน 2563):
  พบผู้ป่วยยืนยันแล้ว
  พบผู้ต้องสงสัย

รัฐบาลอินเดียออกคำแนะนำการเดินทางแก่ประชาชน โดยเฉพาะกับนครอู่ฮั่น ซึ่งมีนักศึกษาแพทย์ชาวอินเดียกำลังศึกษาอยู่ประมาณ 500 คน[375]

ผู้โดยสารที่เดินทางมาจากประเทศจีนเข้าสู่ท่าอากาศยานหลักเจ็ดแห่งของประเทศอินเดีย ต้องเดินผ่านเครื่องตรวจจับความร้อน[376][377]

วันที่ 24 มกราคม มีรายงานผู้ต้องสงสัยจำนวนสองราย ซึ่งกำลังเข้ารับการรักษาอยู่ในมุมไบ[378] ​ณ วันที่ 28​ กรกฎาคม​ ​จำนวนผู้เสียชีวิตในอินเดียมากถึง 33,448 ราย ผู้ติดเชื้อ 1,482,503 ราย

อินโดนีเซีย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศอินโดนีเซีย พ.ศ. 2563

ประเทศอินโดนีเซียได้ทำการติดตั้งเครื่องตรวจอุณหภูมิที่เกตและท่าเรือโดยกระทรวงอนามัย และยังมีการจัดเตรียมห้องกักโรคที่โรงพยาบาลกว่า 100 แห่ง

อินโดนีเซียประกาศห้ามทุกเที่ยวบินที่เดินทางมาจากจีนแผ่นดินใหญ่เข้า รวมถึงออกจากประเทศ ซึ่งมีผลตั้งแต่วันที่ 5 กุมภาพันธ์เป็นต้นไป และยังยกเลิกการให้ฟรีวีซ่าและวีซ่าเมื่อมาถึงกับบุคคลสัญชาติจีนด้วย และยังห้ามผู้ที่อยู่หรือพำนักในประเทศจีนแผ่นดินใหญ่เป็นเวลาอย่างน้อย 14 วันเข้าหรือผ่านประเทศอินโดนีเซีย[379]

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ ชาวอินโดนีเซียจำนวน 9 คนที่เดินทางไปบนเรือไดมอนด์พรินเซสมีผลการทดสอบการติดเชื้อเป็นบวก ขณะที่รัฐบาลอินโดนีเซียเตรียมส่งลูกเรือที่เหลือ 68 คนจาก 188 คนจากเรือเวิลด์ดรีม ไปยังเกาะเซอบารูเคกิล ซึ่งเป็นเกาะที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ในบรรดาหมู่เกาะนับพัน[380][381][382]

วันที 2 มีนาคม ทางการอินโดนีเซียได้ยืนยันติดเชื้อว่าพบผู้ป่วย ชาวอินโดนีเซียที่เดินทางกลับมาจากประเทศจีน

ณ วันที่ 28​ กรกฎาคม​ ​อินโดนีเซียมีผู้เสียชีวิต 4,838 ราย ผู้ติดเชื้อ 100,303 ราย

อิรัก[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศอิรัก พ.ศ. 2563

​ณ วันที่ 28 ​กรกฎาคม​ ​ประเทศอิรักมีผู้ป่วยรวม 112,585 ราย และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 4,458 ราย[383]

อิหร่าน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศอิหร่าน พ.ศ. 2563

ประเทศอิหร่านเป็นศูนย์กลางการแพร่ระบาดของโลกในทวีปเอเซีย

โดยเจอผู้ติดเชื้อรายแรกที่เมืองกอม (Qom City) ในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ณ วันที่ 28 ​กรกฎาคม​ ​พบผู้ติดเชื้อ 293,603 ราย[384] ประเทศอิหร่าน มีผู้เสียชีวิต 15,912 ราย

โอมาน[แก้]

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันผู้ป่วยโคโรนาไวรัสสองรายแรก เป็นหญิงชาวโอมานสองคนที่กลับมาจากประเทศอิหร่าน[385][386]​ณ วันที่ 28 ​กรกฎาคม​ ​มีผู้เสียชีวิตรวม 393 ราย ผู้ติดเชื้อ 77,058 ราย

อิสราเอล[แก้]

​ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ ​ป​ระเทศอิสราเอลมีผู้เสียชีวิต 474 ราย ติดเชื้อ 63,985 ราย

ฮ่องกง[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในฮ่องกง พ.ศ. 2563

วันที่ 26 พฤษภาคม​ ศูนย์ปกป้องอนามัยฮ่องกงพบผู้ป่วยรวม 1,206 คน ในฮ่องกง และผู้เสียชีวิต 7 คน[387][388][389]​ณ วันที่ 28 กรกฎาคม​ ฮ่องกง มีผู้เสียชีวิต 22 ราย ติดเชื้อ 2,779 ราย

โอเชียเนีย[แก้]

ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของโอเซียเนียได้แก่ประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์​ และ​ ประเทศปาปัวนิวกินี

ณ วันที่ 28 กรกฎาคม จำนวนผู้ติดเชื้อมากกว่า 20 ราย พบใน 5 ประเทศ คือ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์ ประเทศฟิจิ ประเทศปาปัวนิวกินี เฟรนช์พอลินีเชีย​ นิวแคลิโดเนีย

​ณ​ ​28 ​​​กรกฎาคม โอเชียเนียมีผู้เสียชีวิตรวม​ 183 ราย ติดเชื้อรวม 16,664 ราย

ประเทศที่มีจำนวนผู้เสียชีวิตมากกว่า 20 ราย มี สองประเทศได้แก่ประเทศออสเตรเลียและประเทศนิวซีแลนด์

ประเทศออสเตรเลีย[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศออสเตรเลีย
(ณ วันที่ 9 เมษายน​ 2563):
  มีรายงานยืนยันผู้ป่วย

วันที่ 25 มกราคม มีการยืนยันผู้ป่วยรายแรก เป็นชายอายุราว 50 ปี ซึ่งเดินทางจากเมืองกว่างโจวมายังเมลเบิร์นในวันที่ 19 มกราคม ผ่านสายการบินไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ CZ321 เขาเข้ารับการรักษาตัวที่ศูนย์การแพทย์โมนาชในเมลเบิร์น[390][391] จากนั้นมีการประกาศว่ามีผู้ป่วยอีกสามรายที่มีผลการทดสอบเป็นบวกในรัฐนิวเซาท์เวลส์[392][393] ต่อมามีการเฝ้าสังเกตอาการอีกหกราย และมีการยืนยันว่าจะเข้ารับการตรวจที่โรงพยาบาลหลังจากเพิ่งเดินทางกลับมาจากนครอู่ฮั่น จากในหกราย มีผู้ต้องสงสัยถึงสองรายที่มีโอกาสติดเชื้อไวรัส ส่วนที่เหลืออีกสี่รายอาจถูกสงสัยว่าติดเชื้อไวรัส[394]

หัวหน้าเจ้าหน้าที่การแพทย์ออสเตรเลีย ระบุว่าเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยทางชีวภาพ จะเริ่มคัดกรองผู้โดยสารที่เดินทางมาถึงในสามสัปดาห์โดยเที่ยวบินจากอู่ฮั่นถึงซิดนีย์ ในวันที่ 23 มกราคม ผู้โดยสารจะได้รับแผ่นพับข้อมูล และข้อให้แสดงตัวหากมีไข้หรือต้องสงสัยว่าอาจติดเชื้อโรค[395] รัฐแทสเมเนีย มีผู้เสียชีวิต 13 ราย

วันที่ 28 กรกฎาคม​ มีผู้เสียชีวิต​ 161 ราย ผู้ติดเชื้อ 14,935 ราย

ประเทศนิวซีแลนด์[แก้]

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พบผู้ป่วยรายแรกกลับมาจากประเทศอิหร่าน[396] วันที่ 25 มีนาคม ประเทศนิวซีแลนด์ พบผู้ติดเชื้อ 205 ราย รักษาหายแล้ว 22 ราย ส่งผลให้นายกรัฐมนตรีประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน[397] 29 มีนาคม พบผู้เสียชีวิตรายแรก[398]วันที่ 28 กรกฎาคม​ ประเทศนิวซีแลนด์​มีผู้เสียชีวิต 22 ราย ​ผู้ติดเชื้อ 1,556 ราย

หมู่เกาะแชทัม​ และ เกาะสจวร์ต​ไม่พบผู้ติดเชื้อ

ประเทศฟิจิ[แก้]

ประเทศฟิจิ​ วันที่ 31 กรกฎาคม​พบผู้ติดเชื้อ 27 ราย เสียชีวิต 1 ราย

ประเทศปาปัวนิวกินี[แก้]

ประเทศปาปัวนิวกินี วันที่ 31 กรกฎาคมพบผู้ติดเชื้อ 72 รายเสียชีวิต 2 ราย

แอฟริกา[แก้]

ณ วันที่ 28 กรกฎาคม จำนวนผู้เสียชีวิตที่มากกว่า 100 ราย มีทั้งหมด 15 ประเทศ จำนวนผู้เสียชีวิตเท่ากับหรือมากกว่า 50 ราย มีจำนวน 30 ประเทศ จำนวนผู้ติดเชื้อพบทั้งทวีปแอฟริกา

ศูนย์กลางการแพร่ระบาดอยู่ที่ ประเทศแอฟริกาใต้ ประเทศอียิปต์ และ ประเทศแอลจีเรีย​

ประเทศอียิปต์​[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศอียิปต์
(ณ วันที่ 31 มีนาคม 2563):
  มีรายงานยืนยันผู้ป่วย
  มีการรายงานผู้ต้องสงสัย

ประเทศอียิปต์วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2563 อียิปต์ได้ยืนยันติดเชื้อผู้ป่วย มีผู้ชายชาวจีนอายุ 30 ปี ใด้เดินทางมาจาก ประเทศจีน ต้องหา ไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ เป็นบวก ทำไห้ชาวอียิปต์ถูกติดเชิ้อโควิด-19 ต้องสั่งไปเข้าโรงพยาบาลในไคโร

วันที่ 25 มีนาคม 2563 สายการบินอียิปต์แอร์ ถูกยกเลิกเที่ยวบินแล้ว ต่อมา วันที่ 12 เมษายน 2563 สนามบินแห่งไคโรได้ปิดทำการ อียิปต์ได้ประกาศปิดแดนทะเลซาอุดีอาระเบีย ณ วันที่​ 28 กรกฎาคม​ มี​ผู้เสียชีวิต 4,652 ราย ผู้ติดเชื้อ 92,482 ราย

ประเทศแอลจีเรีย[แก้]

ณ​ ​28 กรกฎาคม​ ​มีผู้เสียชีวิต 1,163 ราย มีจำนวนผู้ติดเชื้อ​ 27,973 ราย

ประเทศโมร็อกโก[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศโมร็อกโก พ.ศ. 2563

ณ​ ​วันที่​ 28 กรกฎาคม​ ​มีผู้เสียชีวิต 317 รายจำนวนมาก เป็นอันดับที่ 7 ของทวีป จำนวนผู้ติดเชื้อ 20,887 ราย

ประเทศแอฟริกาใต้[แก้]

ประเทศแอฟริกาใต้ เป็นประเทศพบผู้ป่วยรายแรก 25 กุมภาพันธ์

ณ​ 28 ​กรกฎาคม​ ​ผู้ติดเชื้อ 452,529 ราย ซึ่งจำนวนผู้ติดเชื้อมากที่สุดในทวีปแอฟริกา มีผู้เสียชีวิต 7,067 ราย ซึ่งจำนวนผู้เสียชีวิตมากที่สุดในทวีปแอฟริกา

ประเทศไนจีเรีย[แก้]

ณ​ วันที่ 28 กรกฎาคม ป​ระเทศไนจีเรียมีผู้เสียชีวิต 860 ราย ผู้ติดเชื้อ 41,180 ราย

ประเทศแคเมอรูน[แก้]

ณ​ 28 กรกฎาคม​ ​ประเทศแคเมอรูน มีรายงานผู้เสียชีวิต 391 รายม ผู้ติดเชื้อ 17,110 ราย

ประเทศซูดาน[แก้]

ณ​ วันที่​ 28 ​กรกฎาคม​​ ประเทศซูดาน​มีผู้เสียชีวิต 720 ราย ผู้ติดเชื้อ 11,424 ราย

เส้นเวลาของการยืนยันผู้ป่วยกรณีแรกเรียงตามประเทศและดินแดน[แก้]

ผู้ป่วยกรณีแรกเรียงตามประเทศและดินแดน
วันที่ ประเทศหรือดินแดน
2 มกราคม จีน (แผ่นดินใหญ่)
13 มกราคม ไทย
16 มกราคม ญี่ปุ่น
20 มกราคม เกาหลีใต้ • สหรัฐ
21 มกราคม ไต้หวัน[a]
22 มกราคม ฮ่องกง[b] • มาเก๊า[b]
23 มกราคม สิงคโปร์ • เวียดนาม
24 มกราคม ฝรั่งเศส • เนปาล
25 มกราคม ออสเตรเลีย • แคนาดา • มาเลเซีย
27 มกราคม กัมพูชา • เยอรมนี • ศรีลังกา
29 มกราคม ฟินแลนด์ • สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
30 มกราคม อินเดีย • อิตาลี • ฟิลิปปินส์
31 มกราคม รัสเซีย • สเปน • สวีเดน • สหราชอาณาจักร
4 กุมภาพันธ์ เบลเยียม
14 กุมภาพันธ์ อียิปต์
19 กุมภาพันธ์ อิหร่าน
21 กุมภาพันธ์ อิสราเอล • เลบานอน
24 กุมภาพันธ์ อัฟกานิสถาน • บาห์เรน • อิรัก • คูเวต • โอมาน
25 กุมภาพันธ์ แอลจีเรีย • ออสเตรีย • บราซิล • โครเอเชีย • สวิตเซอร์แลนด์
26 กุมภาพันธ์ จอร์เจีย • กรีซ • นอร์ทมาซิโดเนีย • นอร์เวย์ • ปากีสถาน • โรมาเนีย
27 กุมภาพันธ์ เดนมาร์ก • เอสโตเนีย • เนเธอร์แลนด์ • ไนจีเรีย • ซานมารีโน
28 กุมภาพันธ์ อาเซอร์ไบจาน • เบลารุส • ไอซ์แลนด์ • ลิทัวเนีย • เม็กซิโก • โมนาโก • นิวซีแลนด์ • เวลส์[c]
29 กุมภาพันธ์ เอกวาดอร์ • ไอร์แลนด์ • ลักเซมเบิร์ก • กาตาร์
1 มีนาคม อาร์เมเนีย • เช็กเกีย • สาธารณรัฐโดมินิกัน • แซ็ง-บาร์เตเลมี[d] • แซ็ง-มาร์แต็ง[d] • สกอตแลนด์[c]
2 มีนาคม อันดอร์รา • อินโดนีเซีย • จอร์แดน • ลัตเวีย • โมร็อกโก • โปรตุเกส • ซาอุดีอาระเบีย • เซเนกัล • ตูนิเซีย
3 มีนาคม อาร์เจนตินา • ชิลี • ยิบรอลตาร์[e] • ลิกเตนสไตน์ • ยูเครน
4 มีนาคม หมู่เกาะแฟโร[f] • เฟรนช์เกียนา[g] • ฮังการี • โปแลนด์ • สโลวีเนีย
5 มีนาคม บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา • มาร์ตีนิก[g] • ปาเลสไตน์ • แอฟริกาใต้
6 มีนาคม ภูฏาน • แคเมอรูน • โคลอมเบีย • คอสตาริกา • เปรู • เซอร์เบีย • สโลวาเกีย • โตโก • นครรัฐวาติกัน
7 มีนาคม มัลดีฟส์ • มอลตา • มอลโดวา • ปารากวัย
8 มีนาคม แอลเบเนีย • บังกลาเทศ • บัลแกเรีย
9 มีนาคม บรูไน • ไซปรัส • เกิร์นซีย์[h] • ปานามา
10 มีนาคม โบลิเวีย • บูร์กินาฟาโซ • สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก • จาเมกา • เจอร์ซีย์[h] • เมลียา[i] • มองโกเลีย • นอร์เทิร์นไซปรัส[a] • ตุรกี
11 มีนาคม คิวบา • เฟรนช์พอลินีเชีย[d] • กายอานา • ฮอนดูรัส • โกตดิวัวร์ • เรอูนียง[g]
12 มีนาคม เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ • ตรินิแดดและโตเบโก
13 มีนาคม แอนติกาและบาร์บูดา • อารูบา[j] • หมู่เกาะเคย์แมน[e] • เซวตา[i] • กือราเซา[j] • เอธิโอเปีย • กาบอง • กานา • กัวเดอลุป[g] • กัวเตมาลา • กินี • คาซัคสถาน • เคนยา • คอซอวอ[a] • ปวยร์โตรีโก[k] • เซนต์ลูเซีย • ซูดาน • ซูรินาม • หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ[k] • อุรุกวัย • เวเนซุเอลา
14 มีนาคม สาธารณรัฐแอฟริกากลาง • สาธารณรัฐคองโก • อิเควทอเรียลกินี • เอสวาตีนี • มอริเตเนีย • มายอต[g] • นามิเบีย • รวันดา • เซเชลส์
15 มีนาคม แอโครเทียรีและดิเคเลีย[e] • บาฮามาส • กวม[k] • อุซเบกิสถาน
16 มีนาคม เบนิน • กรีนแลนด์[f] • ไลบีเรีย • โซมาเลีย • แทนซาเนีย
17 มีนาคม บาร์เบโดส • แกมเบีย • มอนเตเนโกร • ซินต์มาร์เติน[j]
18 มีนาคม เบอร์มิวดา[e] • จิบูตี • เอลซัลวาดอร์ • คีร์กีซสถาน • มอริเชียส • มอนต์เซอร์รัต[e] • นิวแคลิโดเนีย[l] • นิการากัว • แซมเบีย
19 มีนาคม แองโกลา • ชาด • ฟิจิ • เฮติ • ไอล์ออฟแมน[h] • ไนเจอร์
20 มีนาคม กาบูเวร์ดี • ติมอร์-เลสเต • มาดากัสการ์ • ปาปัวนิวกินี • ยูกันดา • ซิมบับเว
21 มีนาคม หมู่เกาะโอลันด์[m] • สาธารณรัฐไครเมีย[n] • เอริเทรีย • ทรานส์นีสเตรีย[o]
22 มีนาคม โดมินิกา • เกรเนดา • โมซัมบิก • ซีเรีย
23 มีนาคม เบลีซ • พม่า • หมู่เกาะเติกส์และเคคอส[e]
24 มีนาคม เกาะอีสเตอร์[p] • อ่าวกวนตานาโม • ลาว • ลิเบีย
25 มีนาคม หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน[e] • กินี-บิสเซา • มาลี • เซนต์คิตส์และเนวิส
26 มีนาคม แองกวิลลา[e]
28 มีนาคม หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา[k]
30 มีนาคม บอตสวานา
31 มีนาคม บุรุนดี • สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์[q] • สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[q] • เซียร์ราลีโอน • ซินต์เอิสตาซียึส[r] • โซมาลีแลนด์[s]
2 เมษายน มาลาวี
3 เมษายน หมู่เกาะฟอล์กแลนด์[e][n]
4 เมษายน เวสเทิร์นสะฮารา[n][t]
5 เมษายน แซงปีแยร์และมีเกอลง[d] • เซาท์ซูดาน
6 เมษายน เซาตูเมและปรินซีปี
7 เมษายน อับคาเซีย[a] • นากอร์โน-คาราบัค[o]
10 เมษายน เยเมน
11 เมษายน ซาบา[r]
16 เมษายน โบแนเรอ[r]
30 เมษายน คอโมโรส • ทาจิกิสถาน
6 พฤษภาคม เซาท์ออสซีเชีย[a]
13 พฤษภาคม เลโซโท
 หมายเหตุ 
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 ไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์การสหประชาช่าติ และได้รับการรับรองอย่างจำกัดโดยรัฐสมาชิก UN บางรัฐ
  2. ↑ 2.0 2.1 เขตบริหารพิเศษของประเทศจีน
  3. ↑ 3.0 3.1 ประเทศของสหราชอาณาจักร
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 อาณานิคมโพ้นทะเลของประเทศฝรั่งเศส
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 5.7 5.8 ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร
  6. ↑ 6.0 6.1 ดินแดนปกครองตนเองของเดนมาร์ก
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 จังหวัดโพ้นทะเลของฝรั่งเศส
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ของสหราชอาณาจักร
  9. ↑ 9.0 9.1 นครปกครองตนเองของสเปน
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 ประเทศของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 ดินแดนของสหรัฐ
  12. ↑ อาณานิคมพิเศษของประเทศฝรั่งเศส
  13. ↑ ดินแดนปกครองตนเองของฟินแลนด์
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 ดินแดนที่เป็นข้อพิพาท
  15. ↑ 15.0 15.1 ไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์การสหประชาช่าติ และได้รับการรับรองอย่างจำกัดเฉพาะรัฐอื่นที่ไม่ได้เป็นสมาชิก UN
  16. ↑ ดินแดนพิเศษของชิลี
  17. ↑ 17.0 17.1 หนึ่งในสองรัฐจัดตั้งที่สถาปนาโดยกลุ่มกบฏที่รัสเซียหนุนหลัง ได้รับการรับรองระหว่างรัฐทั้งสองและเซาท์ออสซีเชียเท่านั้น
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 เทศบาลพิเศษของเนเธอร์แลนด์
  19. ↑ ไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์การสหประชาช่าติ และไม่ได้รับการรับรองจากรัฐใด
  20. ↑ กรณีผู้ป่วยได้รับการยืนยันในภูมิภาค Laâyoune-Sakia El Hamra ในส่วนที่ควบคุมโดยโมร็อกโก

ประเทศที่พบผู้ต้องสงสัย[แก้]

เอเชีย[แก้]

ประเทศเกาหลีเหนือ[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศเกาหลีเหนือ
(ณ วันที่ 31 มกราคม 2563):
  มีรายงานยืนยันผู้ป่วย
  มีการรายงานผู้ต้องสงสัย

ประเทศเติร์กเมนิสถาน[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Lau, Hien; Khosrawipour, Veria; Kocbach, Piotr; และคณะ (March 2020). "Internationally lost COVID-19 cases". Journal of Microbiology, Immunology and Infection. doi:10.1016/j.jmii.2020.03.013.
  2. ↑ "Cases in U.S." CDC. 7 May 2020.
  3. ↑ "COVID-19/Coronavirus Real Time Updates With Credible Sources in US and Canada | 1Point3Acres". coronavirus.1point3acres.com.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 4.8 4.9 "Coronavirus COVID-19 Global Cases". Center for Systems Science and Engineering (CSSE). Johns Hopkins University.
  5. ↑ "Brasil tem 74.133 mortes por coronavírus, diz Ministério da Saúde". G1 (in Portuguese). 12 July 2020. สืบค้นเมื่อ 14 July 2020.
  6. ↑ "PAINEL CONASS – Covid-19" (in Portuguese). Conselho Nacional de Secretários de Saúde. สืบค้นเมื่อ 14 July 2020.
  7. ↑ "Home - Ministry of Health and Family Welfare - GOI". mohfw.gov.in (in English). สืบค้นเมื่อ 2020-07-16.
  8. ↑ "First death from coronavirus registered in Moscow". TASS. 19 March 2020. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
  9. ↑ "О подтвержденных случаях новой коронавирусной инфекции COVID-2019 в России". Rospotrebnadzor. 19 March 2020. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
  10. ↑ "Оперштаб заявил об отсутствии в России летальных исходов от коронавируса". RBC (in Russian). 19 March 2020. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
  11. ↑ Оперативные данные. По состоянию на 15 июля 10:45. Стопкоронавирус.рф (in Russian). 15 July 2020. สืบค้นเมื่อ 15 July 2020.
  12. ↑ "COVID-19 Statistics in South Africa". sacoronavirus.co.za (in English). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  13. ↑ "Covid-19 Mexico" (in Spanish). Instituciones del Gobierno de México. สืบค้นเมื่อ 26 June 2020.
  14. ↑ "Datos Abiertos - Dirección General de Epidemiología" (in Spanish). Secretaría de Salud, Gobierno de México.
  15. ↑ Ministry of Health (Peru). "Sala Situactional COVID-19 Perú" (in Spanish). สืบค้นเมื่อ 14 July 2020.
  16. ↑ "Minsa: Casos confirmados por coronavirus Covid-19 ascienden a 337,724 en el Perú (Comunicado N° 172)" (in Spanish). 15 July 2020. สืบค้นเมื่อ 15 July 2020.
  17. ↑ "Casos confirmados COVID-19". Gobierno de Chile (in Spanish).
  18. ↑ "Coronavirus en Colombia" (in Spanish). Instituto Nacional de Salud. สืบค้นเมื่อ 26 June 2020.
  19. ↑ "COVID-19 kills 125 Iranians more over past 24 hours". IRNA English (in English). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  20. ↑ "Historic data". Public Health England. สืบค้นเมื่อ 4 April 2020.
  21. ↑ "Coronavirus (COVID-19) cases in the UK". Public Health England.
  22. ↑ "Number of coronavirus (COVID-19) cases and risk in the UK". ww.gov.uk.
  23. ↑ "La pandemia del coronavirus, en datos, mapas y gráficos". RTVE (in Spanish). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  24. ↑ "COVID 19 Dashboard: Saudi Arabia" (in Arabic). Ministry of Health (Saudi Arabia). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  25. ↑ "COVID-19 Health Advisory Platform by Ministry of National Health Services Regulations and Coordination". covid.gov.pk. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  26. ↑ "Italy blasts virus panic as it eyes new testing criteria". AP NEWS. February 27, 2020.
  27. ↑ Perrone, Alessio (March 14, 2020). "How Italy became the ground zero of Europe's coronavirus crisis" – โดยทาง www.wired.co.uk.
  28. ↑ "COVID-19 ITALIA" [COVID-19 ITALY]. opendatadpc.maps.arcgis.com (in Italian). Protezione Civile. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  29. ↑ "Ministero della Salute – Nuovo coronavirus". www.salute.gov.it (in Italian). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  30. ↑ করোনা ভাইরাস ইনফো ২০১৯. corona.gov.bd (in Bengali). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  31. ↑ "T.C Sağlık Bakanlığı Günlük Koronavirüs Tablosu, Turkey Ministry of Health Daily Coronavirus Table". covid19.saglik.gov.tr (in Turkish). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  32. ↑ "Mapa del coronavirus en Argentina en tiempo real". Página 12 (in Spanish). สืบค้นเมื่อ 26 June 2020.
  33. ↑ "Corona-Karte Deutschland: COVID-19 live in allen Landkreisen und Bundesländern". Tagesspiegel (in German). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  34. ↑ "Wie sich das Coronavirus in Ihrer Region ausbreitet" [How the coronavirus affects your region] (in German). Zeit Online. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  35. ↑ "info coronavirus covid-19". Gouvernement.fr (in French). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  36. ↑ "Nombre cumulé de personnes retournées à domicile depuis le 1er mars 2020". geodes.santepubliquefrance.fr (in French). 2020-03-30. สืบค้นเมื่อ 2020-04-10.
  37. ↑ "The daily epidemiological situation of registered infections of the emerging coronavirus in Iraq" (in English). Ministry of Health of Iraq. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020 – โดยทาง Facebook.
  38. ↑ "Tracking every case of COVID-19 in Canada". CTV News. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  39. ↑ "Peta Sebaran". COVID-19 Response Acceleration Task Force. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  40. ↑ "COVID-19 Tracker". Department of Health (Philippines). สืบค้นเมื่อ 28 June 2020.
  41. ↑ "COVID 19 PH Official Website". covid19.gov.ph. สืบค้นเมื่อ 28 June 2020.
  42. ↑ "Coronavirus Disease 2019 (COVID-19)". Ministry of Public Health Qatar. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  43. ↑ وزيرة الصحة تتابع مستجدات فيروس كورونا وتوجه بتذليل أي تحديات لسير العمل بالمستشفيات (in Arabic). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020 – โดยทาง Facebook.
  44. ↑ "Ситуация с коронавирусом официально". coronavirus2020.kz (in Russian). Kazinform. สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  45. ↑ "Actualización de casos de coronavirus en Ecuador". Ministerio de Salud Pública. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  46. ↑ 截至7月12日24时新型冠状病毒肺炎疫情最新情况 (in Chinese). National Health Commission. 13 July 2020. สืบค้นเมื่อ 13 July 2020.
  47. ↑ "Datos Oficiales". Bolivia Segura (in Spanish). สืบค้นเมื่อ 2020-03-30.
  48. ↑ "Antal fall av covid-19 i Sverige - data uppdateras 11:30 och siffrorna är tillgängliga 14:00". Public Health Agency of Sweden – Official statistics at arcgis (in Swedish). สืบค้นเมื่อ 2020-06-27. Lay summary – Antal fall av covid-19 – Statistik – antal fall covid-19. Data updated daily at 11:30 [CEST]
  49. ↑ "Covid-19 cases in Oman". Ministry of Health. สืบค้นเมื่อ 28 June 2020.
  50. ↑ מידע נגיש לאנשים עם מוגבלות על נגיף קורונה (in Hebrew). สืบค้นเมื่อ 26 April 2020.
  51. ↑ Оперативна інформація про поширення коронавірусної інфекції COVID-19. Ministry of Healthcare of Ukraine (in Ukrainian). สืบค้นเมื่อ 28 June 2020.
  52. ↑ "Publicaciones Oficiales". Ministerio de Salud Pública (Dominican Republic) (in Spanish). 20 April 2020. สืบค้นเมื่อ 20 April 2020.
  53. ↑ "Homepage". Dominican Today (in English). สืบค้นเมื่อ 25 April 2020.
  54. ↑ "Coronavirus COVID-19". info-coronavirus.be (in ดัตช์). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  55. ↑ "COVID 19 Updates .::. Home". corona.e.gov.kw. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  56. ↑ "Casos de Coronavirus COVID-19 en Panamá". Ministerio de Salud de la República de Panamá (in Spanish).
  57. ↑ "В Беларуси уже 61 095 случаев коронавируса. Умерли 377 человек". Onliner.by (in Russian). 27 June 2020. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  58. ↑ "UAE CORONAVIRUS (COVID-19) UPDATES". UAE's national emergency crisis and disaster management authority. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  59. ↑ "Coronavirus in the Netherlands: the questions you want answered". Dutch News. 2020-03-12.
  60. ↑ "Actuele informatie over het nieuwe coronavirus (COVID-19)" (in Dutch). RIVM. สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  61. ↑ "Informare COVID -19, Grupul de Comunicare Strategică, 24 Aprilie 2020, ora 13.00" (in Romanian). สืบค้นเมื่อ 24 April 2020.
  62. ↑ "Ultimele informații oficiale". stirioficiale.ro (in Romanian). สืบค้นเมื่อ 24 April 2020.
  63. ↑ "UPDATES ON COVID-19 (CORONAVIRUS DISEASE 2019) LOCAL SITUATION". Ministry of Health (Singapore). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  64. ↑ "338 MORE CASES DISCHARGED, 291 NEW CASES OF COVID-19 INFECTION CONFIRMED". Ministry of Health (Singapore). สืบค้นเมื่อ 27 June 2020.
  65. ↑ "Coronavirus" (in Spanish). Ministerio de Salud Pública (Guatemala).
  66. ↑ "Ponto de Situação Atual em Portugal" (in Portuguese). Portugal: Ministry of Health. สืบค้นเมื่อ 28 June 2020.
  67. ↑ Ministerstwo Zdrowia [MZ_GOV_PL] (25 April 2020). "Mamy 206 nowych i potwierdzonych przypadków zakażenia #koronawirus" (ทวีต) (in Polish) – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  68. ↑ "NCDC Covid-19 Page". Nigeria Centre for Disease Control. สืบค้นเมื่อ 5 May 2020.
  69. ↑ "Honduras llega a 139 contagios de coronavirus y tres fallecimientos". Diario La Prensa (in Spanish). สืบค้นเมื่อ 30 March 2020.
  70. ↑ "Coronavirus COVID-19 En Honduras" (in Spanish). Gobierno de la República de Honduras.
  71. ↑ "Covid-19 Updates". Ministry of Health (Bahrain).
  72. ↑ 新型コロナウイルス感染症の現在の状況と厚生労働省の対応について（令和２年７月8日版）. Ministry of Health, Labour and Welfare (Japan) (in Japanese). 10 July 2020.
  73. ↑ "Հաստատված դեպքերն ըստ օրերի – NCDC Armenia" (in Armenian). สืบค้นเมื่อ 2020-05-05.
  74. ↑ "COVID-19 Updates". ghanahealthservice.org. สืบค้นเมื่อ 2020-05-04.
  75. ↑ "13 new coronavirus cases confirmed in Kyrgyzstan on March 31, 107 in total". AKIpress. 31 March 2020. สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  76. ↑ "Первые выздоровевшие пациенты" (in Russian). Ministry of Health (Kyrgyz Republic). สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  77. ↑ "COVID-19 cases have jumped to 174, says MoPH". Pajhwok Afghan News. 31 March 2020. สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  78. ↑ "Cas d'infection au Sars-CoV-2 en Suisse". Tribune de Genève (in French). สืบค้นเมื่อ 2020-04-25.
  79. ↑ "Azərbaycanda cari vəziyyət" (in Azerbaijani). สืบค้นเมื่อ 14 May 2020.
  80. ↑ "COVID-19 : Carte épidémiologique" (in French). Ministry of Health, Population, and Hospital Reform (Algeria). สืบค้นเมื่อ 6 May 2020.
  81. ↑ "Algeria COVID-19 Tracker". dz-covid19.com. สืบค้นเมื่อ 6 May 2020.
  82. ↑ "Le Portail Officiel du Coronavirus au Maroc". Ministère de la santé (in French).
  83. ↑ "Коронавирусная инфекция (COVID-19)" (in Russian). สืบค้นเมื่อ 5 May 2020.
  84. ↑ "COVID-19". Ministry of Health (Serbia). สืบค้นเมื่อ 25 April 2020.
  85. ↑ "Coronavirus UPDATE: Five dead, 207 test positive" (in English). 24 April 2020. สืบค้นเมื่อ 24 April 2020.
  86. ↑ "Latest updates on COVID-19 (Coronavirus)". Department of Health (Ireland). 23 April 2020.
  87. ↑ "Covid-19: 49 more deaths, 631 additional cases". RTÉ News and Current Affairs. 25 April 2020.
  88. ↑ "COVID-19 în Republica Moldova: situaţia la zi". gismoldova.maps.arcgis.com. สืบค้นเมื่อ 30 March 2020.
  89. ↑ "Situația epidemiologică privind evoluția noului tip de Coronavirus în Republica Moldova, 29 martie". msmps.gov.md. 29 March 2020. สืบค้นเมื่อ 29 March 2020.
  90. ↑ Junior, Mireri (31 March 2020). "Kenya covid-19 cases hit 59 after nine more people test positive". Standard Digital. สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  91. ↑ "Neuartiges Coronavirus (2019-nCov)" (in German). Federal Ministry of Labour, Social Affairs and Consumer Protection.
  92. ↑ "Amtliches Dashboard COVID19 - öffentlich zugängliche Informationen" (in German). Federal Ministry of Labour, Social Affairs and Consumer Protection.
  93. ↑ "Suben a 135 los casos positivos de coronavirus en Venezuela". Voz de América (in Spanish). สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  94. ↑ "Fifth person tests positive for COVID-19 in Nepal". The Himalayan Times. 28 March 2020.
  95. ↑ lia_tadesse (4 June 2020). "የኢትዮጵያ የኮሮና ቫይረስ ሁኔታ መግለጫ Status update on #COVID19Ethiopia" (ทวีต) – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  96. ↑ "Situacion Nacional Covid-19" (in Spanish). Ministerio de Salud (Costa Rica). สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  97. ↑ McGowan, Mark (2020-05-06). "WA COVID-19 update for Wednesday 6 May 2020". @MarkMcGowanMP (in English). สืบค้นเมื่อ 2020-05-06.
  98. ↑ Department of Health, Australian Government (4 May 2020). "Coronavirus (COVID-19) current situation and case numbers in Australia". health.gov.au. สืบค้นเมื่อ 4 May 2020.
  99. ↑ "SITUACIÓN NACIONAL". Ministry of Health (El Salvador). สืบค้นเมื่อ 29 March 2020.
  100. ↑ "COVID-19 | Onemocnění aktuálně od MZČR" (in Czech). Ministry of Health (Czech Republic). สืบค้นเมื่อ 10 July 2020.
  101. ↑ "STATISTIQUES COVID-19". covid19.minsante.cm (in French). 2020-05-22. สืบค้นเมื่อ 2020-05-26.
  102. ↑ "Point Statistiques Covid 19". Journal du Cameroun (in French). 2020-05-26. สืบค้นเมื่อ 2020-05-26.
  103. ↑ "Ministère de la Santé et de l'Hygiène Publique" (in English). สืบค้นเมื่อ 2020-05-09 – โดยทาง Facebook.
  104. ↑ 보도자료 [Press releases] (in Korean). 질병관리본부 (KCDC).
  105. ↑ name. "Epidemiologiske overvågningsrapporter om COVID-19". www.ssi.dk (in Danish). สืบค้นเมื่อ 2020-03-21.
  106. ↑ "Tal og overvågning af COVID-19". Coronavirus/COVID-19 (in Danish). Sundhedsstyrelsen (Danish Health Authority). 25 April 2020. สืบค้นเมื่อ 25 April 2020.
  107. ↑ "فايروس كورونا (COVID-19) في فلسطين" (in Arabic). สืบค้นเมื่อ 22 March 2020.
  108. ↑ "COVID-19 in Bosnia and Herzegovina". Ministry of Civil Affairs of Bosnia and Herzegovina. สืบค้นเมื่อ 5 May 2020.
  109. ↑ "Актуални новини". Ministry of Health (Bulgaria).
  110. ↑ "Situation Covid-19 du 12.05.2020" (in English). Ministry of Public Health (Madagascar). 2020-05-12. สืบค้นเมื่อ 2020-05-14.
  111. ↑ وزارة الصحَّة الإتحاديَّة. www.facebook.com (in English). สืบค้นเมื่อ 2020-05-16.
  112. ↑ "Страница за состојбата со КОВИД-19 на Министерството за здравство". Ministry of health (North Macedonia).
  113. ↑ "Real-time Coronavirus condition in North Macedonia". gdi.net (in Macedonian).
  114. ↑ "Communiqué de Presse N°29 du Lundi 31 mars 2020 du Ministère de la Santé et de l'Action sociale : Point de Situation sur le COVID-19". Ministry of Health and Social Action (Senegal). 31 March 2020.
  115. ↑ "Total COVID-19 tests performed per million people". Our World in Data.
  116. ↑ Nilsen, Av Sondre; Skjetne, Oda Leraan; Sfrintzeris, Yasmin; Røset, Hanna Haug; Hunshamar, Carina; Fraser, Sofie; Løkkevik, Ole; breaking-avdeling, og VGs. "Live: Corona-viruset sprer seg i Norge og verden". VG Nett.
  117. ↑ "Coronavirusi, Qeveria vendos që kufizimi i qarkullimit të qytetarëve të jetë prej orës 17:00 deri në 06:00". Telegrafi (in Albanian). 28 March 2020. สืบค้นเมื่อ 28 March 2020.
  118. ↑ "Statistikat e fundit" (in Albanian). สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  119. ↑ "Covid19 Info Congo" (in French). สืบค้นเมื่อ 2020-05-12.
  120. ↑ "Covid-19 (Maklumat Terkini)". Ministry of Health (Malaysia).
  121. ↑ Lembet, Henriette. "Gabon : 9 nouveaux cas de contamination au Coronavirus". Gabon Media Time (in French). สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  122. ↑ "Таджикистан официально признал наличие коронавируса COVID-19 в стране" (in Russian). Avesta. 30 April 2020. สืบค้นเมื่อ 30 April 2020.
  123. ↑ Charles, Jacqueline (30 March 2020). "Haiti is making face masks, medical garments to fight the coronavirus and save jobs". Miami Herald. สืบค้นเมื่อ 31 March 2020.
  124. ↑ Eddy Jackson Alexis [Eddyjalexis] (25 March 2020). "Gen 8 ka #COVID19 konfime nan peyi a. #CIPC" (ทวีต) (in Haitian Creole) – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  125. ↑ "Situation du coronavirus en Guinée". anss-guinee.org. สืบค้นเมื่อ 2020-05-09.
  126. ↑ "Åland Islands confirms first coronavirus cases, recommends quarantine for visitors from Finland". Y