การระบาดทั่วของโควิด-19 เรียงตามประเทศและดินแดน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนา พ.ศ. 2562–2563
แผนที่การระบาดของโคโรนาไวรัส พ.ศ. 2562–2563 (ณ วันที่ 9 มิถุนายน 2564):
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1,000,000 คนขึ้นไป
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 100,000– 999,999 คน
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 10,000–99,999 คน
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1,000–9,999 คน
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 100–999 คน
  ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1–99 คน
  ไม่มีผู้ติดเชื้อยืนยันหรือไม่มีข้อมูล

บทความนี้แสดงประเทศและดินแดนที่ได้รับผลกระทบและมีการตอบสนองต่อโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2) อันเนื่องมาจากการระบาดทั่วของโคโรนาไวรัส พ.ศ. 2562–2563 ซึ่งปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรกในอู่ฮั่น ประเทศจีน ทั้งนี้อาจไม่รวมถึงการตอบสนองและมาตรการสำคัญ

การระบาดตามประเทศและดินแดน[แก้]

[แสดงทั้งหมด]
ประเทศและดินแดน[A] ผู้ป่วย[B] เสียชีวิต[C] หาย[D] อ้างอิง
243 170,354,142 3,541,800 –
Flag of the United States.svg สหรัฐ[E][F][G][H] 33,416,364 600,067 – [3][4]
Flag of India.svg อินเดีย 27,894,800 325,972 25,454,320 [5]
Flag of Brazil.svg บราซิล 16,515,120 461,931 14,912,744 [6][7]
Flag of France.svg ฝรั่งเศส[I][J] 5,657,572 109,387 – [8][9]
Flag of Turkey.svg ตุรกี 5,242,911 47,405 5,105,042 [10]
Flag of Russia.svg รัสเซีย[K][L] 5,071,917 121,501 4,684,585 [14]
Flag of the United Kingdom.svg สหราชอาณาจักร[M][N] 4,484,056 127,781 – [16]
Flag of Italy.svg อิตาลี[O] 4,216,003 126,046 3,851,661 [19][20]
Flag of Argentina.svg อาร์เจนตินา 3,753,546 77,456 3,319,005 [21][22]
Flag of Germany.svg เยอรมนี[P] 3,695,283 89,008 3,471,139 [23][24]
Flag of Spain.svg สเปน[Q][R] 3,668,658 79,905 – [25]
Flag of Colombia.svg โคลอมเบีย 3,383,279 88,282 3,153,961 [26]
Flag of Iran.svg อิหร่าน[S] 2,902,094 79,939 2,441,528 [27][28]
Flag of Poland.svg โปแลนด์ 2,871,950 73,738 2,638,222 [4][29]
Flag of Mexico.svg เม็กซิโก 2,412,810 223,507 1,926,287 [30]
Flag of Ukraine.svg ยูเครน[T][U] 2,202,494 50,536 2,041,082 [31][32]
Flag of Peru.svg เปรู 1,955,469 69,342 1,905,433 [33][34]
Flag of Indonesia.svg อินโดนีเซีย 1,816,041 50,404 1,663,998 [35]
Flag of the Czech Republic.svg เช็กเกีย 1,661,159 30,104 1,617,517 [36]
Flag of South Africa.svg แอฟริกาใต้ 1,659,070 56,363 1,554,184 [37][38]
Flag of the Netherlands.svg เนเธอร์แลนด์[V][W][X] 1,647,418 17,621 – [40][41]
Flag of Canada.svg แคนาดา 1,378,409 25,506 1,316,589 [42][43]
Flag of Chile.svg ชิลี[Y][Z][AA][AB] 1,369,756 29,047 1,295,646 [44]
Flag of the Philippines.svg ฟิลิปปินส์ 1,223,627 20,860 1,149,010 [45][46]
Flag of Iraq.svg อิรัก 1,197,082 16,351 1,111,466 [47]
Flag of Romania.svg โรมาเนีย 1,077,584 30,276 1,039,173 [48][49]
Flag of Sweden.svg สวีเดน[AC] 1,068,473 14,451 – [50]
Flag of Belgium.svg เบลเยียม[AD] 1,059,763 24,921 – [51][52]
Flag of Pakistan.svg ปากีสถาน 918,936 20,736 839,322 [53]
Flag of Portugal.svg โปรตุเกส 848,658 17,023 808,813 [54][55]
Flag of Israel.svg อิสราเอล[AE] 839,457 6,411 832,693 [56]
Flag of Hungary.svg ฮังการี 804,382 29,728 696,029 [57]
Flag of Bangladesh.svg บังกลาเทศ 798,830 12,583 738,805 [58][59]
Flag of Japan.svg ญี่ปุ่น 741,674 12,920 671,772 [60]
Flag of Jordan.svg จอร์แดน 734,659 9,436 713,633 [61]
Flag of Serbia.svg เซอร์เบีย[AF] 712,224 6,854 – [62]
Flag of Switzerland (with spacing).svg สวิสเซอร์แลนด์[AG] 693,023 10,253 317,600 [63][64]
Flag of Austria.svg ออสเตรีย 644,586 10,596 628,312 [65]
Flag of the United Arab Emirates.svg สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ 569,073 1,677 548,785 [66]
Flag of Malaysia.svg มาเลเซีย 565,533 2,729 484,787 [67]
Flag of Nepal (with spacing, aspect ratio 4-3).svg เนปาล 557,124 7,272 440,955 [68][69]
Flag of Lebanon.svg เลบานอน 540,277 7,723 517,859 [70]
Flag of Morocco.svg โมร็อกโก[AH] 519,108 9,143 506,962 [71]
Flag of Saudi Arabia.svg ซาอุดีอาระเบีย 449,191 7,347 432,138 [72]
Flag of Ecuador.svg เอกวาดอร์ 425,841 20,545 375,151 [73][74]
Flag of Bulgaria.svg บัลแกเรีย 418,274 17,662 380,537 [75][76]
Flag of Greece.svg กรีซ 401,301 12,054 363,915 [77]
Flag of Belarus.svg เบลารุส 393,807 2,841 384,933 [78][79]
Flag of Slovakia.svg สโลวาเกีย 389,690 12,339 – [80]
Flag of Kazakhstan.svg คาซัคสถาน 385,144 3,935 353,545 [81][82]
Flag of Panama.svg ปานามา 377,428 6,366 364,783 [83][84]
Flag of Bolivia.svg โบลิเวีย 366,714 14,435 291,325 [85]
Flag of Croatia.svg โครเอเชีย 356,141 8,014 345,823 [86]
Flag of Paraguay.svg ปารากวัย 350,613 8,987 288,232 [87]
Flag of Georgia.svg จอร์เจีย[AI] 343,603 4,757 326,423 [88]
Flag of Tunisia.svg ตูนิเซีย 343,374 12,574 301,273 [89]
Flag of Azerbaijan.svg อาเซอร์ไบจาน 333,723 4,903 323,627 [90]
Flag of Costa Rica.svg คอสตาริกา 314,102 3,963 242,019 [91]
Flag of Palestine.svg ปาเลสไตน์ 307,838 3,492 300,524 [92]
Flag of Kuwait.svg คูเวต 307,812 1,771 292,701 [93]
Flag of Uruguay.svg อุรุกวัย 291,488 4,213 250,049 [94]
Flag of the Dominican Republic.svg สาธารณรัฐโดมินิกัน 290,526 3,628 238,810 [95][96]
Flag of Denmark.svg เดนมาร์ก[AJ][AK] 280,383 2,516 264,562 [98][99]
Flag of Lithuania.svg ลิทัวเนีย 274,199 4,257 254,582 [100]
Flag of Ethiopia.svg เอธิโอเปีย 271,345 4,155 237,544 [101]
Flag of Ireland.svg ไอร์แลนด์ 261,604 4,941 – [102][103]
Flag of Egypt.svg อียิปต์[AL] 260,659 15,009 191,475 [104]
Flag of Moldova.svg มอลโดวา[AM] 255,105 6,100 247,349 [105]
Flag of Guatemala.svg กัวเตมาลา 253,837 8,121 232,359 [106]
Flag of Slovenia.svg สโลวีเนีย 253,493 4,372 – [107][108]
Flag of Honduras (2008 Olympics).svg ฮอนดูรัส 236,952 6,296 84,389 [109][110]
Flag of Bahrain.svg บาห์เรน 235,698 939 205,962 [111]
Flag of Venezuela.svg เวเนซุเอลา 230,147 2,595 212,199 [112]
Flag of Armenia.svg อาร์มีเนีย 222,636 4,432 212,981 [113]
Flag of Qatar.svg กาตาร์ 217,230 554 213,007 [114]
Flag of Oman.svg โอมาน 216,183 2,334 199,287 [115]
Flag of Bosnia and Herzegovina.svg บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา 203,839 9,211 174,236 [116]
Flag of Libya.svg ลิเบีย 185,181 3,125 171,637 [117][118]
Flag of Sri Lanka.svg ศรีลังกา 183,452 1,441 149,825 [119]
Flag of Kenya.svg เคนยา 170,647 3,157 116,776 [120]
Flag of Nigeria.svg ไนจีเรีย 166,315 2,071 156,558 [121]
Flag of Thailand.svg ไทย 159,792 1,031 108,345 [122][123]
Flag of North Macedonia.svg นอร์ทมาซิโดเนีย 155,269 5,408 148,664 [124][125]
Flag of Myanmar.svg พม่า 143,571 3,216 132,318 [126]
Flag of Cuba.svg คิวบา[AN] 141,166 950 134,021 [127]
Flag of South Korea.svg เกาหลีใต้ 139,910 1,957 130,381 [128][129]
Flag of Latvia.svg ลัตเวีย 133,098 2,370 125,712 [4][130]
Flag of Albania.svg แอลเบเนีย 132,309 2,450 129,308 [131]
Flag of Estonia.svg เอสโตเนีย 129,486 1,251 122,997 [132]
Flag of Algeria.svg แอลจีเรีย 128,456 3,460 89,419 [133][134]
Flag of Norway.svg นอร์เวย์[AO][AP][AQ] 124,773 783 88,952 [136]
Flag of Puerto Rico.svg ปวยร์โตรีโก 121,955 2,501 – [137][138]
Flag of Kosovo.svg คอซอวอ 107,405 2,243 102,782 [139]
Flag of Kyrgyzstan.svg คีร์กีซสถาน 104,555 1,803 98,300 [140]
Flag of Montenegro.svg มอนเตเนโกร 99,605 1,583 97,161 [141]
Flag of Uzbekistan.svg อุซเบกิสถาน 99,580 687 95,250 [142]
Flag of Zambia.svg แซมเบีย 95,050 1,278 91,752 [143][144]
Flag of Ghana.svg กานา 93,898 785 91,961 [145]
Flag of Finland.svg ฟินแลนด์[AR][AS] 92,244 948 31,000 [148]
Flag of the People's Republic of China.svg สาธารณรัฐประชาชนจีน[AT][AU][AV][AW] 91,072 4,636 86,117 [149]
Flag of Cameroon.svg แคเมอรูน 77,982 1,270 57,008 [150][151]
Flag of El Salvador.svg เอลซัลวาดอร์ 73,236 2,241 68,408 [152]
Flag of Cyprus.svg ไซปรัส[AX] 72,407 360 – [153]
Flag of Afghanistan.svg อัฟกานิสถาน 71,838 2,944 57,450 [154]
Flag of Mozambique.svg โมซัมบิก 70,780 836 69,507 [155]
Flag of Luxembourg.svg ลักเซมเบิร์ก 69,830 814 67,993 [156]
Flag of Singapore.svg สิงคโปร์ 62,028 33 61,423 [157][158]
Flag of Maldives.svg มัลดีฟส์ 61,844 156 36,588 [159][160]
Flag of Mongolia.svg มองโกเลีย 57,512 272 49,754 [161]
Flag of Namibia.svg นามิเบีย 54,659 818 50,241 [162]
Flag of Botswana.svg บอตสวานา 52,865 809 49,641 [163][164]
Flag of Transnistria (state).svg ทรานส์นีสเตรีย[AY] 49,186 1,192 47,510 [165]
Flag of Jamaica.svg จาเมกา 48,374 942 24,866 [166][167]
Flag of Côte d'Ivoire.svg โกตดิวัวร์ 47,233 303 46,642 [168]
Flag of Uganda.svg ยูกันดา 45,931 362 43,401 [169][170]
Flag of Senegal.svg เซเนกัล 41,296 1,138 39,932 [171]
Flag of Madagascar.svg มาดากัสการ์ 41,234 829 39,101 [172]
Flag of Zimbabwe.svg ซิมบับเว 38,933 1,594 36,578 [173][174]
Flag of Donetsk People's Republic.svg สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์[AZ] 38,851 2,927 31,401 [175]
Flag of Sudan.svg ซูดาน 35,495 2,630 29,270 [176][177]
Flag of Malawi.svg มาลาวี 34,335 1,155 32,609 [178]
Flag of Angola.svg แองโกลา 34,180 757 27,646 [179]
Flag of the Democratic Republic of the Congo.svg สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก  31,557 782 27,665 [180]
Flag of Malta.svg มอลตา 30,533 419 30,046 [181]
Flag of Cape Verde.svg กาบูเวร์ดี 30,359 264 28,428 [182]
Flag of Australia.svg ออสเตรเลีย[BA][BB] 30,098 910 – [184]
Flag of Cambodia.svg กัมพูชา 29,404 209 22,188 [185]
Flag of Rwanda.svg รวันดา 26,892 352 25,602 [186][187]
Flag of Syria.svg ซีเรีย[BC] 24,440 1,763 21,593 [188]
Flag of Gabon.svg กาบอง 24,365 150 21,791 [189]
Flag of Guinea.svg กินี 23,172 161 20,971 [190][191]
Flag of Trinidad and Tobago.svg ตรินิแดดและโตเบโก 23,001 470 13,281 [192][193]
Flag of Mauritania.svg มอริเตเนีย 19,494 463 18,475 [194][195]
Flag of French Polynesia.svg เฟรนช์พอลินีเชีย 18,860 142 18,658 [196]
Flag of Eswatini.svg เอสวาตีนี 18,591 673 17,867 [197]
Flag of Guyana.svg กายอานา 16,910 385 14,506 [198]
Flag of Papua New Guinea.svg ปาปัวนิวกินี 15,415 162 14,343 [199]
Flag of Abkhazia.svg อับคาเซีย 15,292 230 14,589 [200]
Flag of Suriname.svg ซูรินาม 14,764 292 11,585 [201]
Flag of Somalia.svg โซมาเลีย[BD] 14,624 759 6,415 [202]
Flag of Mali.svg มาลี 14,265 517 9,700 [203]
Flag of Haiti.svg เฮติ 14,258 307 12,528 [204]
Flag of Tajikistan.svg ทาจิกิสถาน 13,714 91 13,218 [205][206]
Flag of Andorra.svg อันดอร์รา 13,693 127 13,416 [207]
Flag of Togo.svg โตโก 13,447 125 12,737 [208]
Flag of Burkina Faso.svg บูร์กินาฟาโซ 13,430 166 13,248 [209][210]
Flag of Belize.svg เบลีซ 12,791 324 12,378 [211]
Flag of Curaçao.svg กือราเซา 12,272 122 12,121 [212]
Flag of Hong Kong.svg ฮ่องกง 11,838 210 11,561 [213]
Flag of the Bahamas.svg บาฮามาส 11,745 229 10,642 [214][215]
Flag of the Republic of the Congo.svg สาธารณรัฐคองโก 11,658 153 8,208 [216][217]
Flag of Djibouti.svg จิบูตี 11,528 154 11,364 [218]
Flag of the Seychelles.svg เซเชลส์ 11,145 40 9,936 [219]
Flag of Aruba.svg อารูบา 10,978 107 10,810 [220]
Flag of Lesotho.svg เลโซโท 10,825 326 6,434 [221]
Flag of South Sudan.svg เซาท์ซูดาน 10,688 115 10,514 [222][223]
Flag of Equatorial Guinea.svg อิเควทอเรียลกินี 8,529 118 8,146 [224]
Flag of the Republic of China.svg ไต้หวัน 8,160 109 1,133 [225]
Flag of Guam.svg กวม 8,156 139 7,962 [3][226]
Flag of Benin.svg เบนิน 8,025 101 7,893 [227]
Flag of Nicaragua.svg นิการากัว 7,324 186 – [4][228]
Flag of the Turkish Republic of Northern Cyprus.svg นอร์เทิร์นไซปรัส 7,139 33 6,825 [229]
Flag of Vietnam.svg เวียดนาม 7,107 47 2,950 [230]
Flag of the Central African Republic.svg สาธารณรัฐแอฟริกากลาง 7,085 98 5,112 [231]
Flag of Yemen.svg เยเมน 6,737 1,320 3,427 [232]
Flag of East Timor.svg ติมอร์-เลสเต 6,622 15 3,915 [233]
Flag of Iceland.svg ไอซ์แลนด์ 6,576 30 6,505 [234]
Flag of Gambia.svg แกมเบีย 5,990 178 5,767 [235]
Flag of Niger.svg ไนเจอร์ 5,410 192 5,083 [236]
Flag of San Marino.svg ซานมารีโน 5,089 90 4,995 [237]
Flag of Saint Lucia.svg เซนต์ลูเชีย 5,053 77 4,799 [238][239]
Flag of Chad.svg ชาด 4,929 173 4,746 [240]
Flag of Burundi.svg บุรุนดี 4,754 6 773 [241]
Flag of Lugansk People's Republic.svg สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[AZ] 4,723 437 4,115 [242]
Flag of Somaliland.svg โซมาลีแลนด์ 4,608 311 3,899 [243][244]
Flag of Gibraltar.svg ยิบรอลตาร์ 4,293 94 4,192 [245]
Flag of Sierra Leone.svg เซียร์ราลีโอน 4,140 79 3,128 [246][247]
Flag of Eritrea.svg เอริเทรีย 4,061 14 3,812 [248]
Flag of Barbados.svg บาร์เบโดส 4,012 47 3,922 [249]
Flag of Comoros.svg คอโมโรส 3,881 146 3,719 [250]
Flag of Guinea-Bissau.svg กินี-บิสเซา 3,751 68 3,493 [251]
Flag of the United States Virgin Islands.svg หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ 3,383 27 3,266 [252]
Flag of South Ossetia.svg เซาท์ออสซีเชีย[BE] 3,339 60+ 3,198 [200]
Flag of Jersey.svg เจอร์ซีย์[BF] 3,243 69 3,177 [253]
Flag of Liechtenstein.svg ลิกเตนสไตน์ 3,008 58 2,929 [254]
Flag of Artsakh.svg สาธารณรัฐอาร์ทซัค 2,751 31 337 [200]
Flag of Monaco.svg โมนาโก 2,503 32 2,461 [255]
Flag of Bermuda.svg เบอร์มิวดา 2,491 32 2,428 [256]
Flag of the Turks and Caicos Islands.svg หมู่เกาะเติกส์และเคคอส 2,415 17 2,381 [257][258]
Flag of Sint Maarten.svg ซินต์มาร์เติน 2,414 28 2,315 [259]
Flag of Sao Tome and Principe.svg เซาตูเมและปรินซีปี 2,345 37 2,291 [260]
Flag of New Zealand.svg นิวซีแลนด์ 2,316 26 2,274 [261]
Flag of Liberia.svg ไลบีเรีย 2,179 86 2,033 [262]
Flag of Saint Vincent and the Grenadines.svg เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ 2,006 12 1,831 [263]
Flag of Laos.svg ลาว 1,911 3 1,426 [264]
Flag of Bhutan.svg ภูฏาน 1,612 1 1,275 [265]
Flag of the Isle of Man.svg ไอล์ออฟแมน[BF] 1,592 29 1,561 [266]
Flag of Bonaire.svg โบแนเรอ 1,586 17 1,549 [267]
Flag of Mauritius.svg มอริเชียส 1,367 18 1,191 [268]
Flag of Antigua and Barbuda.svg แอนติกาและบาร์บูดา 1,258 42 1,206 [269]
Flag of Guernsey.svg เกิร์นซีย์[BF] 822 14 808 [270]
Flag of the Sahrawi Arab Democratic Republic.svg สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี[BG] 732 42 649 [271]
Flag of the Faroe Islands.svg หมู่เกาะแฟโร 718 1 669 [272][99]
Flag of the Cayman Islands.svg หมู่เกาะเคย์แมน 581 2 567 [273]
Flag of Tanzania.svg แทนซาเนีย 509 21 183 [274][275]
Flag of Wallis and Futuna.svg วาลิสและฟูตูนา 445 7 438 [276][277]
Flag of Fiji.svg ฟีจี 401 4 164 [278][279]
Flag of the British Virgin Islands.svg หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน 284 1 282 [280]
Flag of Brunei.svg บรูไน 240 3 228 [281][282]
Flag of Dominica.svg โดมินิกา 188 0 172 [283]
Flag of the Northern Mariana Islands.svg หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา 183 2 32 [284]
Flag of Grenada.svg เกรเนดา 160 1 158 [285][286]
Flag of France.svg นิวแคลิโดเนีย 128 0 30 [287]
Flag of Anguilla.svg แองกวิลลา 109 0 109 [288]
Flag of Saint Kitts and Nevis.svg เซนต์คิตส์และเนวิส 68 0 45 [289]
Flag of Falkland Islands.svg หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ 63 0 63 [290]
Flag of the Antarctic Treaty.svg แอนตาร์กติกา 58 0 0 [291]
Flag of Macau.svg มาเก๊า 51 0 49 [292]
Flag of Greenland.svg กรีนแลนด์ 40 0 33 [293][99]
Flag of the Vatican City.svg นครรัฐวาติกัน 29 0 27 [294]
Flag of France.svg แซงปีแยร์และมีเกอลง 25 0 25 [295]
Flag of Montserrat.svg มอนต์เซอร์รัต 20 1 18 [296]
Flag of Sint Eustatius.svg ซินต์เอิสตาซียึส 20 0 20 [297]
Flag of the Solomon Islands.svg หมู่เกาะโซโลมอน 20 0 18 [298][299]
Flag of Saba.svg ซาบา 7 0 7 [300]
Flag of Saint Helena.svg เซนต์เฮเลนา อัสเซนชัน และตริสตันดากูนยา 7 0 7 [301][302]
Flag of the Commissioner of the British Indian Ocean Territory.svg บริติชอินเดียนโอเชียนเทร์ริทอรี 5 0 2 [303][304]
Flag of the Marshall Islands.svg สาธารณรัฐหมู่เกาะมาร์แชลล์ 4 0 4 [305][306]
Flag of American Samoa.svg อเมริกันซามัว 4 0 3 [307]
Flag of Samoa.svg ซามัว 4 0 2 [308]
Flag of Vanuatu.svg วานูอาตู 3 0 3 [309]
Flag of the United States.svg อ่าวกวนตานาโม 2 0 2 [310]
Flag of Kiribati.svg คิริบาส 2 0 0 [311][312]
Flag of the Federated States of Micronesia.svg สหพันธรัฐไมโครนีเซีย 1 0 1 [313]
พาหนะระหว่างประเทศ 
Flugzeugträger Silhouette.svg เรือยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์[BH] 1,102 1 751 [314][315]
Flugzeugträger Silhouette.svg เรือชาร์ลเดอโกล[BI] 1,081 0 0 [316]
Cruise ship side view.svg เรือไดมอนด์พรินเซส[BJ] 712 14 698 [317][318]
Cruise ship side view.svg เรือคอสตาแอตแลนติกา 148 0 148 [319][320]
Cruise ship side view.svg เรือเกร็กมอร์ติเมอร์[BK] 128 1 – [321][322]
Cruise ship side view.svg เรือเอ็มเอส ซานดัม[BL] 13 4 – [324][325]
Cruise ship side view.svg เรือคอรัลพรินเซส[BM] 12 3 – [326]
Cruise ship side view.svg เรือซีดรีมวัน[BN] 9 0 – [327][328]
Sub.svg เรือฮาเอ็นเอลเอ็มเอส ดลแฟง[BO] 8 0 8 [329][330]
ณ วันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 16:00 น.
 หมายเหตุ 
  1. ↑ ประเทศ ดินแดน รวมถึงเขตอำนาจรัฐเหนือเรือที่ชักธงของตน การโอนสิทธิในที่ดินระหว่างประเทศ ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าพบผู้ติดเชื้อ แต่ละกรณีอาจมีความแตกต่างทางด้านสัญชาติ ในบางประเทศอาจครอบคลุมถึงหลายพื้นที่ตามที่ระบุไว้
  2. ↑ รายงานเฉพาะจำนวนผู้ป่วยยืนยันแล้ว จำนวนผู้ป่วยจริงอาจสูงกว่าที่รายงาน แต่ไม่สามารถยืนยันจำนวนดังกล่าวได้[1] เกณฑ์การรายงานและความสามารถในการทดสอบนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ
  3. ↑ ยอดผู้เสียชีวิตทั้งหมดอาจไม่จำเป็นต้องเพิ่มขึ้น เนื่องจากความถี่ของการอัปเดตข้อมูลในแต่ละพื้นที่มีความแตกต่างกัน
  4. ↑ เนื่องจากความถี่ของการอัปเดตข้อมูลในแต่ละพื้นที่มีความแตกต่างกัน ยอดผู้ป่วยรักษาหายทั้งหมดอาจไม่จำเป็นต้องเพิ่มขึ้น และ "—" หมายถึง ขณะนี้ไม่มีข้อมูลที่เชื่อถือได้สำหรับประเทศ หรือดินแดนนั้น ไม่ใช่ข้อมูลที่มีค่าเป็นศูนย์
  5. ↑ รวมกรณีบนเรือสำราญ แกรนด์พรินเซส ซึ่งเทียบท่าที่รัฐแคลิฟอร์เนีย และไม่รวมกรณีจาก ดินแดนโพ้นทะเลของสหรัฐ
  6. ↑ ไม่ใช่ทุกรัฐหรือดินแดนโพ้นทะเลที่รายงานข้อมูลผู้รักษาหาย
  7. ↑ กรณีผู้ป่วยรวมถึงกรณีจากการวินิจฉัยทางคลินิก ผู้รักษาหายและเสียชีวิต รวมถึงการเสียชีวิตที่อาจเกิดขึ้น และผู้ที่ได้รับการปล่อยตัวจากการกักกัน เป็นไปตามวิธีปฏิบัติของ CDC[2]
  8. ↑ กรณีของเรือยูเอสเอส ทีโอดอร์ รูสเวลต์ ปัจจุบันเทียบท่าอยู่ที่กวม รายงานแยกจากกรณีของประเทศ แต่รวมอยู่ในรายงานของกองทัพเรือสหรัฐ
  9. ↑ การทดสอบการติดเชื้อสงวนไว้สำหรับผู้ป่วยในกลุ่มเสี่ยงที่มีอาการรุนแรงเท่านั้น รวมกรณีในจังหวัดโพ้นทะเลคือ เฟรนช์เกียนา, กัวเดอลุป, มาร์ตีนิก, มายอต, เรอูนียง, แซ็ง-บาร์เตเลมี และ แซ็ง-มาแต็ง และไม่รวมอาณานิคมโพ้นทะเลคือ เฟรนช์พอลินีเชีย, นิวแคลิโดเนีย, แซ็งปีแยร์และมีเกอลง
  10. ↑ จำนวนผู้รักษาหายรวมเฉพาะผู้ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ส่วนจำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันและจำนวนผู้เสียชีวิตรวมทั้งจากโรงพยาบาลและจากสถานพักฟื้น (ESMS: établissements sociaux et médico-sociaux)
  11. ↑ รวมกรณีในดินแดน ไครเมีย และ เซวัสโตปอล ซึ่งถูกรัสเซียผนวกในปี 2557 แต่นานาชาติยังคงรับรองเป็นดินแดนของยูเครน
  12. ↑ ไม่รวมกรณีบนเรือสำราญ ไดมอนด์พรินเซส ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" กรณีเสียชีวิตหนึ่งรายบนเรือนั้นไม่ได้ถูกบันทึกอย่างเป็นทางการโดยรัฐบาลรัสเซีย[11][12][13]
  13. ↑ ไม่รวมกรณีจากดินแดนโพ้นทะเลของบริเตน และ เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ ภายใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร
  14. ↑ ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม รัฐบาลสหราชอาณาจักรไม่ได้เผยแพร่จำนวนผู้รักษาหาย ข้อมูลของวันที่ 22 มีนาคม รายงานผู้รักษาหาย 135 ราย[15]
  15. ↑ ตั้งแต่วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2563 มีการวินิจฉัยผลการติดเชื้อเฉพาะผู้ที่มีความเสี่ยงเท่านั้น[17][18]
  16. ↑ หน่วยงานของรัฐต่าง ๆ ไม่ได้รายงานจำนวนผู้รักษาหายครบทุกรัฐ
  17. ↑ ไม่รวมกรณีผู้ป่วยยืนยัน จากการตรวจแอนติบอดีในซีรัม
  18. ↑ รวมกรณีจากดินแดนปกครองตนเอง เซวตา และ เมลียา
  19. ↑ เนื่องจากภาวะขาดแคลน การทดสอบการติดเชื้อถูกจำกัดเฉพาะในกรณีที่มีอาการรุนแรง จำนวนกรณีรวมถึงที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกและการเสียชีวิตตั้งแต่ 9 มีนาคม 2563 เป็นต้นมา
  20. ↑ ไม่รวมกรณีในดินแดน ไครเมีย และ เซวัสโตปอล ซึ่งถูกรัสเซียผนวกในปี 2557 โดยนานาชาติยังรับรองเป็นดินแดนของยูเครน
  21. ↑ ไม่รวมกรณีของสาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์และสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์
  22. ↑ แยกรายงานกรณีจากกลุ่มประเทศองค์ประกอบของเนเธอร์แลนด์คือ อารูบา, กือราเซา และ ซินต์มาร์เติน
  23. ↑ แยกรายงานกรณีของเขตเทศบาลพิเศษคือ ซาบา, ซินต์เอิสตาซียึส และ โบแนเรอ
  24. ↑ รัฐบาลของเนเธอร์แลนด์ (RIVM) ซึ่งรับผิดชอบประเทศองค์ประกอบด้วย ไม่สรุปจำนวนผู้รักษาหาย[39]
  25. ↑ รวมถึงดินแดนเขตพิเศษของเกาะอีสเตอร์
  26. ↑ วันที่ 29 เมษายน 2563 รัฐบาลชิลีเริ่มแจ้งจำนวนผู้ป่วยที่ไม่แสดงอาการแยกจากจำนวนผู้ป่วยที่ยืนยันอย่างเป็นทางการ ตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน กรณีผู้ป่วยยืนยันทั้งหมด (ไม่ว่าจะมีอาการหรือไม่) จะรวมอยู่ในรายงานอย่างเป็นทางการ
  27. ↑ กระทรวงสาธารณสุขชิลี พิจารณารายงานจำนวนผู้รักษาหายจากผู้ป่วยยืนยันที่ติดเชื้อมาแล้ว 14 วันไม่ว่าผู้นั้นจะยังมีอาการป่วยหรือยังมีผลทดสอบเป็นบวกต่อไวรัส โดยหักออกเฉพาะจำนวนผู้เสียชีวิตเท่านั้น
  28. ↑ จำนวนผู้เสียชีวิต รายงานเฉพาะกรณีที่มีผลตรวจเชื้อไวรัสเป็นบวกเท่านั้น
  29. ↑ การทดสอบกรณีที่สงสัยว่าติดเชื้อ ถูกระงับชั่วคราวทั้งประเทศ ตั้งแต่วันที่ 12 มีนาคม 2563 เพื่อเน้นความพยายามเพิ่มขึ้น ไปที่ผู้ที่มีความเสี่ยงจากการเจ็บป่วยที่รุนแรง และภาวะแทรกซ้อน
  30. ↑ จำนวนผู้เสียชีวิตยังรวมถึงกรณีผู้ป่วยที่ไม่ได้ทดสอบหาเชื้อ และกรณีในบ้านพักคนชราที่สันนิษฐานว่าเสียชีวิตจาก COVID-19
  31. ↑ รวมกรณีจากดินแดนที่เป็นข้อโต้แย้ง ที่ราบสูงโกลัน และไม่รวมกรณีจากรัฐปาเลสไตน์
  32. ↑ ไม่รวมกรณีในคอซอวอ ซึ่งเป็นดินแดนข้อพิพาทระหว่างกัน
  33. ↑ แม้ว่าจะพบผู้ป่วยที่ให้ผลการตรวจเป็นบวกอีกจำนวนมากในสวิสเซอร์แลนด์ แต่ตัวเลขที่รายงานในที่นี้เป็นเพียงเฉพาะผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันแล้วเท่านั้น
  34. ↑ รวมกรณีดินแดนที่มีข้อพิพาทเวสเทิร์นสะฮารา ในส่วนที่ควบคุมโดยโมร็อกโก และไม่รวมดินแดนในส่วนของรัฐโดยพฤฒินัยสาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี
  35. ↑ ไม่รวมกรณีผู้ป่วยในดินแดน อับคาเซีย และ เซาท์ออสซีเชีย ซึ่งมีสถานะเป็นรัฐที่มีการรับรองอย่างจำกัด
  36. ↑ แยกกรณีจากหมู่เกาะแฟโร และ กรีนแลนด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของเดนมาร์ก
  37. ↑ ระหว่างวันที่ 12 มีนาคม 2563 ถึง 1 เมษายน เกณฑ์สำหรับการเข้าตรวจสอบผลติดเชื้อ มีเพียงผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงและบุคลากรทางสาธารณสุขเท่านั้นที่สามารถเข้ารับการตรวจสอบได้ ช่วงเวลาก่อนหน้าและหลังจากนั้น การตรวจสอบเชื้อเป็นโดยทั่วไปรวมทั้งผู้มีอาการน้อยและผู้สัมผัสใกล้ชิดผู้ป่วย[97]
  38. ↑ รวมกรณีของเรือสำราญในแม่น้ำไนล์ ริเวอร์ อะนูเคต ที่เมืองลักซอร์
  39. ↑ นับรวมกรณีที่รายงานโดยดินแดนปกครองตนเองทรานส์นีสเตรียที่เป็นข้อพิพาทซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐมอลโดวา ในขณะที่กรณีที่รายงานโดยสาธารณรัฐมอลเดเวียพรีดเนสโตรวี ไม่รวมอยู่ด้วย
  40. ↑ รวมกรณีบนเรือ เอ็มเอส แบรมาร์
  41. ↑ ตั้งแต่วันที่ 13 มีนาคม 2563 การตรวจสอบผลติดเชื้อของผู้ที่มีอาการปกติถูกยกเลิก และสงวนไว้สำหรับบุคลากรทางสาธารณสุขและผู้ป่วยเฉียบพลันในกลุ่มเสี่ยงเท่านั้น
  42. ↑ กระทรวงสาธารณสุขแห่งนอร์เวย์ ระบุว่ามีผู้ติดเชื้อในนอร์เวย์มากกว่าตัวเลขที่รายงาน สันนิษฐานว่าตัวเลขที่ไม่ได้แสดงจะสูงกว่าเนื่องจากการจำกัดการทดสอบ อย่างไรก็ตาม จำนวนการทดสอบทั้งหมดต่อประชากร 1 คน เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2563 ค่อนข้างสูง[135]
  43. ↑ ประมาณการจำนวนผู้ติดเชื้อตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคมจากแพทย์เวชปฏิบัติ 40% มีผู้ป่วย 20,200 รายตามหลักเกณฑ์ "corona code" R991, จำนวนในตารางรวมทั้งกรณีตรวจสอบพบเชื้อและกรณีตามเกณฑ์วินิจฉัย corona code ของสถาบันการสาธารณสุขนอร์เวย์ (FHI)
  44. ↑ รวมกรณีจากหมู่เกาะโอลันด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของฟินแลนด์[146]
  45. ↑ จำนวนผู้หายป่วยเป็นค่าประมาณตามรายงานกรณีผู้ป่วยที่ได้รับอย่างน้อยสองสัปดาห์ที่ผ่านมา และไม่มีข้อมูลการติดตามอื่น ๆ เกี่ยวกับโรคนี้ ยังไม่ทราบจำนวนผู้หายป่วยที่แน่ชัด เนื่องจากมีผู้ป่วยเพียงเล็กน้อยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล[147]
  46. ↑ รวมกรณีที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกและกรณีเสียชีวิต ตั้งแต่วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2563 เป็นต้นมาในจังหวัดต่าง ๆ ของมณฑลหูเป่ย์ และไม่รวมกรณีในเขตปกครองพิเศษฮ่องกง, มาเก๊า และไต้หวัน
  47. ↑ ไม่รวม 1,268 กรณีไม่แสดงอาการซึ่งอยู่ภายใต้การสังเกตอาการโดยแพทย์ตั้งแต่วันที่ 4 เมษายน
  48. ↑ กรณีไม่แสดงอาการไม่ถูกรายงานก่อนวันที่ 31 มีนาคม
  49. ↑ ไม่รวมกรณีผู้ป่วยที่ไม่มีอาการ 448 ราย ภายใต้การดูแลของแพทย์ ณ วันที่ 17 พฤษภาคม 2563
  50. ↑ รวมกรณีในแอโครเทียรีและดิเคเลีย และไม่รวมกรณีในนอร์เทิร์นไซปรัส
  51. ↑ ยกเว้นกรณีที่รายงานโดยดินแดนปกครองตนเองทรานส์นีสเตรีย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐมอลโดวา
  52. ↑ 52.0 52.1 กรณีของดินแดนที่ไม่ได้รับการรับรอง สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์ และ สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ ไม่ถูกนับรวมกับจำนวนของแคว้นโดเนตสค์และลูฮันสค์ของยูเครน
  53. ↑ ไม่รวมกรณีบนเรือสำราญ ไดมอนด์พรินเซส ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" ผู้ติดเชื้อจำนวน 10 ราย ซึ่งหนึ่งในนั้นรวมถึงผู้เสียชีวิต 1 ราย บันทึกไว้โดยรัฐบาลออสเตรเลีย
  54. ↑ รวมกรณีบนเรือสำราญเอ็มวี อาร์ตาเนีย ซึ่งมีรายงานผู้ป่วยโดยหน่วยงานของรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย[183]
  55. ↑ ไม่รวมกรณีจากดินแดนที่มีข้อพิพาท ที่ราบสูงโกลัน
  56. ↑ ไม่รวมจำนวนของรัฐโดยพฤตินัย โซมาลีแลนด์
  57. ↑ กรณีผู้ป่วยในรัฐที่ไม่ได้รับการรับรองเซาท์ออสซีเชีย ไม่ถูกนับรวมกับกรณีของจอร์เจีย
  58. ↑ 58.0 58.1 58.2 เป็นดินแดนปกครองตนเอง เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ ภายใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร
  59. ↑ กรณีผู้ป่วยในรัฐโดยพฤฒินัย สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี ไม่ถูกนับรวมกับกรณีของโมร็อกโก
  60. ↑ แม้เรือบรรทุกเครื่องบินยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์ จะเทียบท่าอยู่ที่กวม แต่ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ
  61. ↑ เรือบรรทุกเครื่องบิน ชาร์ลเดอโกล ของกองทัพเรือฝรั่งเศส ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ
  62. ↑ กรณีเรือสัญชาติอังกฤษ ไดมอนด์พรินเซส ได้ถูกกักกันอยู่ในน่านน้ำญี่ปุ่น และดูแลจัดการผู้โดยสารอยู่ภายในเรือโดยรัฐบาลญี่ปุ่น กรณีนี้จึงไม่รวมอยู่ในการนับจำนวนผู้ติดเชื้ออย่างเป็นทางการของรัฐบาลญี่ปุ่น หรือสหราชอาณาจักร อย่างไรก็ตามองค์การอนามัยโลก แบ่งแยกกรณีเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ"
  63. ↑ แม้เรือ'เกร็กมอร์ติเมอร์ จะเทียบท่าอยู่ที่ประเทศอุรุกวัย แต่ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ
  64. ↑ กรณีเรือเอ็มเอส ซานดัม จอดอยู่ในน่านน้ำนอกชายฝั่งชิลีหลังถูกปฏิเสธการเข้าเทียบท่าตั้งแต่ 14 มีนาคม เรือเอ็มเอส รอตเทอร์ดัม มาสมทบกับเรือเอ็มเอส ซานดัม เพื่อให้การช่วยเหลือในวันที่ 26 มีนาคม ทั้งสองลำแสดงความประสงค์ที่จะผ่านคลองปานามา แต่ถูกปฏิเสธไม่มีท่าเรือที่แยกเฉพาะใดให้เทียบท่า[323] จำนวนกรณีบนเรือทั้งสองไม่นับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ
  65. ↑ กรณีพบผลตรวจเชื้อผู้โดยสารบนเรือ คอรัลพรินเซส เป็นบวก ตั้งแต่ต้นเดือนเมษายน 2563 แต่ไม่มีท่าเรือที่แยกเฉพาะใดให้เทียบท่า จำนวนกรณีบนเรือไม่นับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ
  66. ↑ จำนวนกรณีบนเรือ ซีดรีมวัน ปัจจุบันไม่ถูกนับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ
  67. ↑ กรณีทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเรือดำน้ำ ดลแฟง (HMLMS Dolfijn) ถูกรายงานขณะที่เรืออยู่ในน่านน้ำระหว่างสกอตแลนด์และเนเธอร์แลนด์ ไม่ชัดเจนว่า สถาบันสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมแห่งชาติเนเธอร์แลนด์ (RIVM) รวมกรณีเหล่านี้ในการนับรวมในรายงานหรือไม่ และเนื่องจาก RIVM ไม่ได้รายงานจำนวนผู้รักษาหาย สำหรับกองทัพเนื่องจากความกังวลใน ความมั่นคงในการปฏิบัติการ จึงสันนิษฐานว่าไม่มีรายงานอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับจำนวนผู้รักษาหาย

มีผู้ป่วยยืนยันแล้ว[แก้]

แผนที่ภาพเคลื่อนไหวการแพร่ของผู้ป่วย 2019-nCoV ยืนยันแล้วตั้งแต่วันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2563

ในวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2564 ประเทศไมโครนีเซีย พบผู้ติดเชื้อ 1 รายนับเป็นประเทศล่าสุดที่พบผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2) [331]

ในวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2564 ที่สนามบินเซนต์เฮเลนา พบผู้ติดเชื้อ 1 รายส่งผลให้เซนต์เฮเลนาเป็นดินแดนล่าสุดที่พบผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)[332]โดยผู้ป่วยเดินทางด้วยเที่ยวบิน สายการบินเช่าเหมาลำ เดินทางจากท่าอากาศยานลอนดอนสแตนสเต็ด

ณ 4 มิถุนายน ​พ.ศ. 2564​ เวลามาตรฐานกรีนิช 08.06 น. มีผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)​ ยืนยันแล้ว 172,924,672 คนใน 229 ประเทศและดินแดน[333] มีผู้เสียชีวิตโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ​แล้วมากกว่า 3,717,698 คน และผู้หายป่วยแล้ว 155,648,104 คน[334]

ณ 4 มิถุนายน ​พ.ศ. 2564​ เวลามาตรฐานกรีนิช 08.06 น. มีจำนวน​ 9 ประเทศ ที่มีผู้เสียชีวิต​มากกว่า ​100000 ราย ได้แก่ สหรัฐอเมริกา ประเทศบราซิล ประเทศอินเดีย ประเทศเม็กซิโก สหราชอาณาจักร ประเทศอิตาลี ประเทศรัสเซีย ประเทศฝรั่งเศส​ ประเทศเปรู

มีจำนวน​ 13 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 80,000 ราย​ โดย ประเทศสเปน รายงานรวม 80,099 ราย เป็นอันดับที่ 13 ของโลก

มีจำนวน​ 18 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิต​มากกว่า 51,000 รายขึ้นไปโดย ประเทศยูเครน มีผู้เสียชีวิตรวม 51,054 ราย เป็นอันดับที่ 18 ของโลก

มีจำนวน​ 28 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิต​มากกว่า 20000 รายขึ้นไปโดย ประเทศเอกวาดอร์ มีผู้เสียชีวิตรวม 20,706 ราย เป็นอันดับที่ 28 ของโลก

มีจำนวน​ 42 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิต​มากกว่า 10,600 รายขึ้นไปโดย ประเทศออสเตรีย มีผู้เสียชีวิตรวม 10,627 ราย เป็นอันดับที่ 42 ของโลก

มีจำนวน 57 ประเทศ ประเทศที่มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 5,000 รายขึ้นไป โดย ประเทศนอร์ทมาซิโดเนีย ​มีผู้​เสียชีวิต 5,435 ราย อันดับที่ 57 ของโลก​

ในส่วนของประเทศที่มีผู้ติดเชื้อ และ ผู้เสียชีวิตอยู่ใน 10 อันดับแรกของโลก ณ 1 พฤษภาคม ​พ.ศ. 2564​ เวลามาตรฐานกรีนิช 07.09 น. มี 9 ประเทศ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา​ ซึ่งมีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 1 ของโลก และ มีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 1 ของโลก ประเทศบราซิล​ มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 3 ของโลก และ มีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 2 ของโลก ประเทศอินเดีย มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 2 ของโลก และ มีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 4 ของโลก ประเทศสเปน มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 9 ของโลก และ มีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 10 ของโลก ประเทศรัสเซีย มีผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 6 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตเป็นอันดับที่ 7 ของโลก ประเทศฝรั่งเศส ​มีจำนวนผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 4 ของโลก จำนวนผู้เสียชีวิต เป็นอันดับที่ 8 ของโลก ประเทศอิตาลี ​มีจำนวนผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 8 ของโลก จำนวนผู้เสียชีวิต เป็นอันดับที่ 6 ของโลก สหราชอาณาจักร ​มีจำนวนผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 7 ของโลก จำนวนผู้เสียชีวิต เป็นอันดับที่ 5 ของโลก ประเทศเยอรมนี ​มีจำนวนผู้ติดเชื้อเป็นอันดับที่ 10 ของโลก จำนวนผู้เสียชีวิต เป็นอันดับที่ 9 ของโลก

อีกทั้งยังพบผู้ป่วยในเรือสำราญอีก 26 ลำ มีผู้เสียชีวิตบนเรือ เรือ เอ็มเอส ซานดัม 2 ราย และ ไดมอนด์พรินเซส (เรือ) 13 ราย เสียชีวิตที่ประเทศญี่ปุ่น ​ พื้นที่เหนือสุดของโลกที่พบผู้เสียชีวิต​ได้แก่แคว้นมูร์มันสค์ พื้นที่ใต้สุดของโลกที่พบผู้เสียชีวิตได้แก่ดินแดนแอนตาร์กติกาของชิลี​

ในวันทึ่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2563 ซึ่งตรงกับวันสิ้นปี​​ เวลามาตรฐานกรีนิช 23.59 น. มีผู้ติดเชื้อรวม 83,745,648 ราย มีผู้เสียชีวิต​รวม 1,824,074 ราย มีผู้หายป่วย ​59,279,270 ราย

ยุโรป[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในทวีปยุโรป พ.ศ. 2563

ในวันที่ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ เวลามาตรฐานกรีนิช 01.40 น. จำนวนผู้เสียชีวิตในทวีปยุโรป คิดเป็น 32.16 % ของจำนวนผู้เสียชีวิตทั่วโลก

ณ 5 มิถุนายน ​พ.ศ. 2564​ เมื่อเรียงตามจำนวนผู้เสียชีวิตสูงสุดในแต่ละประเทศ​ 25 อันดับแรกของโลก พบว่า​ 12 ประเทศอยู่ในทวีปยุโรปคิดเป็น​อัตราร้อยละ 48 % โดยจำนวนประเทศ​ 25 อันดับแรกของโลกมีผู้เสียชีวิตมากกว่า​ 25,000 รายของแต่ละประเทศ​ และเมื่อเรียงตามจำนวนผู้ติดเชื้อมากที่สุด 10 อันดับแรกของโลก พบว่าอยู่ในทวีปยุโรป 5 ประเทศ หรือคิดเป็นอัตราร้อยละ 50

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ศูนย์​กลางการแพร่ระบาดของทวีปยุโรป​อยู่ที่ ประเทศฝรั่งเศส สหราชอาณาจักร ประเทศรัสเซีย

ผู้ป่วยรายแรก ๆ ของทวีปยุโรปมีรายงานจากในประเทศฝรั่งเศสและในประเทศเยอรมนี​รวมถึงประเทศอื่น ๆ โดยเป็นผู้ป่วยเพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้น จนวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ได้เกิดการแพร่ระบาดครั้งใหญ่ขึ้นในประเทศอิตาลี ซึ่งผู้ติดเชื้อส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณตอนเหนือของมิลาน จากนั้นมีผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากการแพร่กระจายของโรคไปทั่วทั้งทวีปยุโรป โดยหลังจากที่ประเทศมอนเตเนโกรได้รายงานการพบผู้ติดเชื้อเมื่อวันที่ 17 มีนาคม ทำให้มีผู้ป่วยอยู่ในทุกประเทศเอกราชของทวีปยุโรป​

ต่อเมื่อวันที่ 19 มีนาคม ได้มีรายงานการพบผู้ติดเชื้อในไอล์ออฟแมนซึ่งเป็นอาณานิคมของสหราชอาณาจักร และพบการติดเชื้อในดินแดน​ที่ยังมีปัญหาข้อพิพาทเรื่องอำนาจอธิปไตยของตนเองอย่าง​ทรานส์นีสเตรีย[335]​นอกจากนี้ยังพบการติดเชื้อในดินแดนปกครองตนเองอย่างหมู่เกาะโอลันด์​ทำให้การติดเชื้อพบในทุกประเทศเอกราชและของทวีปยุโรป ปัจจุบันองค์การอนามัยโลก​ได้ประกาศให้ทวีปยุโรปเป็นศูนย์กลางแห่งใหม่ของไวรัสหลังจากสถานการณ์ดีขึ้นในประเทศจีน[336][337] [334][338][339][340]ณ วันที่ 2 ธันวาคม วาเลรี ฌิสการ์ แด็สแต็ง อดีตประธานาธิบดีสาธารณรัฐฝรั่งเศส ถึงแก่อสัญกรรมจากการติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่

ณ 5 มิถุนายน ​พ.ศ. 2564​ ผู้เสียชีวิตในทวีปยุโรปจำนวนสูงสุด 12 อันดับแรก​ (นับเฉพาะทวีปยุโรป) ​ได้แก่ สหราชอาณาจักร 127,823 ราย​ ประเทศอิตาลี 126,415 ราย​ ​ประเทศรัสเซีย​ 123,436 ราย ประเทศฝรั่งเศส 109,916 ราย ประเทศเยอรมนี​ ​89,733 ราย ประเทศสเปน 80196 ราย ประเทศโปแลนด์ 74,139 ราย ประเทศยูเครน 51,140 ราย ประเทศโรมาเนีย​ 30,725 ราย ประเทศเช็กเกีย 30,157 ราย ​ ประเทศฮังการี 29,842 ราย ประเทศเบลเยียม ​25,014 ราย ทั้ง 12 ประเทศยังจัดว่าเป็นประเทศที่มีผู้เสียชีวิต ติด 25 อันดับแรกของโลก (มากกว่า 25,000 รายขึ้นไป)

ณ 4 มิถุนายน ​พ.ศ. 2564​ ​ เวลามาตรฐานกรีนิช 08.23 น. ผู้ติดเชื้อในทวีปยุโรป ​46,774,284 ราย และเสียชีวิตรวม​ 1,076,009 ราย

พบผู้ติดเชื้อแต่ไม่พบผู้เสียชีวิตที่ หมู่เกาะโอลันด์​ และ นครรัฐวาติกัน พื้นที่ที่มีผู้เสียชีวิตน้อยที่สุดได้แก่ หมู่เกาะแฟโร เสียชีวิต 1 ราย

พื้นที่ที่ไม่พบผู้ติดเชื้อได้แก่ สฟาลบาร์​ และ ยานไมเอน ​ไม่พบผู้ติดเชื้อ

ดินแดนอาณานิคม​[แก้]

ณ วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2564 หมู่เกาะที่มีผู้เสียชีวิตเพียงรายเดียวได้แก่หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน​ (หมู่เกาะในทวีปอเมริกาเหนือ) ส่วน หมู่เกาะเคย์แมน​ มีผู้เสียชีวิต 2 ราย ไอล์ออฟแมน​ มีผู้​เสียชีวิต​ 25 ราย หมู่เกาะแชนเนล​ มีผู้เสียชีวิต 86 ราย เกิร์นซีย์​ มีผู้​เสียชีวิต ​14 ราย เรอูนียง​ มีผู้​เสียชีวิต ​52 ราย หมู่เกาะเติกส์และเคคอส มีผู้เสียชีวิต 17 ราย

ณ วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2564 แซ็งปีแยร์และมีเกอลง ​มีผู้ติดเชื้อ 16 ราย ไม่มีผู้เสียชีวิต แองกวิลลา มีผู้ติดเชื้อ 18 ราย ไม่มีผู้เสียชีวิต

รัสเซีย[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ประเทศรัสเซียมีจำนวนผู้ติดเชื้อ 4,702,101 ราย เป็นอันดับ 5 ของโลก และเสียชีวิต 105,582 ราย เป็นอันดับที่ 7 ของโลก

รัสเซียเป็นประเทศที่พบผู้เสียชีวิตใกล้ขั้วโลกเหนือมากที่สุดโดยผู้ป่วยโควิดเสียชีวิต 59 รายที่แคว้นมูร์มันสค์​

ทวีปอเมริกาเหนือ[แก้]

ณ วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 สหรัฐอเมริกา​ ประเทศเม็กซิโก และ ประเทศแคนาดา​ เป็นศูนย์กลาง​การแพร่ระบาดของทวีปอเมริกาเหนือ

ณ วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ทวีปอเมริกาเหนือมีจำนวน​ 3 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิต​ในแต่ละประเทศมากกว่า 23,600 ราย​ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา​ ประเทศเม็กซิโก ประเทศแคนาดา​ ​จำนวนผู้เสียชีวิตทั้งทวีปอเมริกาเหนือคิดเป็น 27.92 %

ณ วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2564หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ มีผู้เสียชีวิต 27 ราย ขณะที่ หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา มีผู้เสียชีวิต 2 ราย หมู่เกาะฮาวาย มีผู้เสียชีวิต 485 ราย

ประเทศที่ไม่พบผู้เสียชีวิตได้แก่ ประเทศดอมินีกา แองกวิลลา ประเทศเซนต์คิตส์และเนวิส กรีนแลนด์ แซ็งปีแยร์และมีเกอลง

ดินแดนโพ้นทะเลของฝรั่งเศส[แก้]

พบผู้ป่วยทั้งหมดจำนวน 4 คน โดยมีการยืนยันผู้ป่วยครั้งแรกจำนวน 2 คนเมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2563 ในเกาะเซนต์มาร์ติน ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส โดยตัวผู้ป่วยได้เดินทางมาจากฝรั่งเศสผ่านดินแดนซินต์มาร์เตินของเนเธอร์แลนด์ และแซ็ง-บาร์เตเลมี ซึ่งบุตรชายของผู้ป่วยได้เกิดการติดเชื้อขึ้น ทั้งคู่เดินทางกลับไปยังเกาะเซนต์มาร์ตินและถูกตรวจพบที่ท่าอากาศยาน และได้ถูกส่งตัวต่อไปกักโรคที่โรงพยาบาลบนเกาะ[341] ขณะที่ในกัวเดอลุป มีรายงานผู้ป่วยจำนวนหนึ่งคน[342]

ณ วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2564 เกาะเซนต์มาร์ติน มีผู้เสียชีวิต 12 ราย กัวเดอลุป มีผู้เสียชีวิต 159 ราย แซ็ง-บาร์เตเลมี มีผู้เสียชีวิต 1 ราย

ปานามา[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ประเทศปานามา มีผู้เสียชีวิต 6,188 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 360,841 ราย

กัวเตมาลา[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 ประเทศกัวเตมาลา ​มีผู้เสียชีวิต 7,221 ราย ผู้ติดเชื้อ 212,734 ราย

เม็กซิโก[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศเม็กซิโก พ.ศ. 2563

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ ประเทศเม็กซิโกมีการยืนยันผู้ป่วยครั้งแรกจำนวน 3 คน เป็นชายอายุ 35 ปี และ 59 ปีในเม็กซิโกซิตี และชายอายุ 41 ปีในรัฐซีนาโลอา ซึ่งทั้งสามมีผลการทดสอบเป็นบวกและได้ถูกกักโรคไว้ที่โรงพยาบาลและโรงแรม ตามลำดับ สองคนแรก ทั้งคู่ได้เดินทางไปยังเมืองเบอร์กาโม ประเทศอิตาลี และพำนักอยู่เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ในช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์[343][344][345][346] วันที่ 29 กุมภาพันธ์ มีการพบผู้ป่วยรายที่สี่ เป็นหญิงอายุ 20 ปี ซึ่งได้มีการเดินทางไปยังประเทศอิตาลีมา[347] วันที่ 1 มีนาคม มีการพบผู้ป่วยรายที่ 5 เป็นนักศึกษาในรัฐเชียปัส ซึ่งเพิ่งได้เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี[348]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 ประเทศเม็กซิโก มีผู้เสียชีวิต 212,339 ราย เป็นอันดับ 3 ของโลก และ มีจำนวนผู้ติดเชื้อ 2,305,602 ราย เป็นอันดับที่ 14 ของโลก

แคนาดา[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศแคนาดา พ.ศ. 2563

ณ วันที่ 4 มีนาคม มีรายงานผู้ป่วยโคโรนาไวรัสในประเทศแคนาดา 33 คน โดยแบ่งเป็นพบในบริติชโคลัมเบีย 8 คน รัฐออนแทรีโอ 24 คน และรัฐควิเบก 1 คน[349] ผู้ป่วยทุกคนมีประวัติการเดินทางไปยังประเทศที่มีผู้ป่วยจำนวนมาก และรักษาหายแล้วจำนวน 8 คน (แบ่งเป็นบริติชโคลัมเบีย 5 คน และรัฐออนแทรีโอ 3 คน)[350]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 แคนาดามีผู้เสียชีวิต 23,623 ราย พบผู้ติดเชื้อ 1,121,498 ราย ไม่พบผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตที่เกาะแบฟฟิน

สหรัฐ[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในสหรัฐ พ.ศ. 2563

วันที่ 21 มกราคม สหรัฐรายงานพบผู้ป่วยรายแรก เป็นชายอายุ 35 ปีที่อาศัยอยู่ในเทศมณฑลสโนโฮมิช รัฐวอชิงตัน ซึ่งเพิ่งเดินทางกลับมาจากอู่ฮั่นที่ท่าอากาศยานนานาชาติซีแอตเทิล–ทาโคมา ในวันที่ 15 มกราคม

วันที่ 25 กุมภาพันธ์ มีการพบผู้ป่วย 66 คน[351] และมีผู้หายป่วยจำนวน 7 คน วันที่ 27 กุมภาพันธ์ ศูนย์ควบคุมโรคสหรัฐรายงานพบผู้ป่วยใน รัฐแคลิฟอร์เนียซึ่งอาจเป็นกรณีแรกของการติดต่อกันภายในประเทศ[339] วันที่ 29 กุมภาพันธ์ ทางการรัฐวอชิงตันแถลงยืนยันว่าพบผู้เสียชีวิตรายแรกจากโรคโคโรนาไวรัสในสหรัฐ[352]

วันที่ 2 มีนาคม เทศมณฑลคิง รัฐวอชิงตัน ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินและมีรายงานพบผู้ป่วยยืนยัน 14 คน และยังมีรายงานผู้เสียชีวิตเพิ่มเติมอีก 5 คน[353] ศูนย์อนามัยออรีกอนยังได้รายงานว่าพบผู้อาจติดเชื้อใหม่จำนวนสามรายในรัฐด้วย ซึ่งเป็นชายในเทศมณฑลอูมาทิลลา ซึ่งเข้ารับการรักษาตัวในวัลลาวัลลา รัฐวอชิงตัน[354]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 ​ มีผู้เสียชีวิต 581,061 ราย มากเป็นอันดับ 1 ของโลก จำนวนผู้เสียชีวิตคิดเป็น 19.15% ของจำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมดทั่วโลก และมีจำนวนผู้​ติดเชื้อ​ 32,404,454 ราย มากเป็นอันดับ 1 ของโลกเช่นเดียวกัน พื้นที่ที่ไม่พบผู้เสียชีวิตได้แก่ อเมริกันซามัว

สาธารณรัฐโดมินิกัน[แก้]

วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานพบผู้ป่วยติดเชื้อไวรัสรายแรกในประเทศโดมินิกัน และภูมิภาคแคริบเบียน เป็นชายอายุ 62 ปีจากประเทศอิตาลี ซึ่งเดินทางเข้าประเทศในวันที่ 22 กุมภาพันธ์ และเกิดอาการป่วยในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยผู้นี้ถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาลทหารรามอนลารา[355]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต 3,418 ราย มีผู้ติดเชื้อ 261,129 ราย

ฮอนดูรัส[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ประเทศฮอนดูรัส​ มีผู้เสียชีวิต​ 4,954 ราย มีผู้ติดเชื้อ 200,259 ราย

อาร์กติก[แก้]

วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2564 ศูนย์กลาง​การแพร่ระบาดในพื้นที่วงกลมอาร์กติก ได้แก่แคว้นมูร์มันสค์ (Murmansk Oblast) ​มีผู้ติดเชื้อ 39,989 ราย หายแล้ว 35,767 และมีผู้เสียชีวิตแล้ว 728 ราย เทศบาลทรุมเซอ และ ​เทศมณฑลฟินมาร์ก ประเทศนอร์เวย์​ พบผู้ติดเชื้อ 1,241 ราย รัฐอะแลสกา เฉพาะพื้นที่ใน วงกลมอาร์กติก ได้แก่ เขตนอร์ทสโลป (North Slope Borough)​ ติดเชื้อ​ 746 ราย​ เสียชีวิต 2 ราย และ เขตนอร์ทเวสต์ อาร์กติก​ (Northwest Arctic Borough)​ ติดเชื้อ 376 ราย รวมจำนวนผู้ติดเชื้อทั้งหมด 42,352 ราย เสียชีวิต 730 ราย

ดินแดนในอาร์กติก​ที่อยู่ในวงกลมอาร์กติก มีรายงานว่าพบผู้ป่วยที่โรงงานแก๊สธรรมชาติเหลว ในหมู่บ้านเบโลคาเมนกา (Belokamenka) ในเมือง มูร์มันสค์ ในประเทศรัสเซีย ราว 200 ราย[356][357]

ทวีปอเมริกาใต้[แก้]

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ศูนย์​กลางการแพร่ระบาดของทวีปอเมริกาใต้ อยู่ที่ ประเทศบราซิล ประเทศเปรู และ ประเทศชิลี​ ในวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ทวีปอเมริกาใต้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า​ 12,000 ราย ทั้งหมด​ ​7 ประเทศ​ พื้นที่ที่ไม่พบผู้ติดเชื้อในทวีปคือ เกาะเซาท์จอร์เจียและหมู่เกาะเซาท์แซนด์วิช

พื้นที่ที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุด​ ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ​​ได้แก่ที่ ประเทศบราซิล 373,442 ราย อันดับที่ 2 ของโลก รองลงมาได้แก่ ​ประเทศโคลอมเบีย​ 68,328 ราย​ อันดับที่ 11 ของโลก ประเทศอาร์เจนตินา​ 59,228 ราย อันดับที่ 14 ของโลก ประเทศเปรู 57,230 ราย อันดับที่ 15 ของโลก ประเทศชิลี​ 25,177 ราย อันดับที่​ 23 ของโลก

พบผู้ติดเชื้อ 29 ราย แต่ไม่พบผู้เสียชีวิตที่ หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ ในขณะที่ หมู่เกาะกาลาปาโกส มีผู้เสียชีวิต 16 ราย

ประเทศชิลี[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ​​ทั้งประเทศมีผู้ติดเชื้อ 829,770 ราย อันดับที่​ 23 ของโลก เสียชีวิต 25,177 ราย อันดับที่​ 23 ของโลก ประเทศชิลีเป็นประเทศที่พบผู้เสียชีวิตใกล้แอนตาร์กติกา​มากที่สุดโดยพบที่ แคว้นมากายาเนสและลาอันตาร์ตีกาชีเลนา​ มีผู้เสียชีวิต 224 ราย[358]

ประเทศบราซิล[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ จำนวน​ผู้​ติดเชื้อ​ 13,943,071 ราย เป็นอันดับที่​ 3 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 373,442 ราย​ เป็นอันดับที่​ 2 ของโลก

ประเทศเปรู[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ​จำนวน​ผู้​ติดเชื้อ​ 1,704,757 ราย เป็นอันดับที่​ 17 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 57,230​ ราย​ เป็นอันดับที่​ 15 ของโลก

ประเทศโคลอมเบีย[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​จำนวน​ผู้​ติดเชื้อ​ 2,652,947 ราย เป็นอันดับที่​ 13 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 68,328​ ราย​ เป็นอันดับที่​ 11 ของโลก

ประเทศอาร์เจนตินา[แก้]

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ จำนวน​ผู้​ติดเชื้อ​ 2,694,014 ราย เป็นอันดับที่​ 11 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 59,228 ราย​ เป็นอันดับที่​ 14 ของโลก

ทวีปแอนตาร์กติกา[แก้]

วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2563 สำนักข่าวรอยเตอร์สรายงานว่า พบผู้ติดเชื้อ 36 รายในฐานวิจัยนายพลเบอร์นาร์โด โอ’ฮิกกินส์ เกลเม่ ซึ่งเป็น 1 ใน 13 ฐานวิจัยของชิลีที่ตั้งอยู่ในดินแดนแอนตาร์กติกาของชิลี

ในวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2564 ดินแดนแอนตาร์กติกาของชิลี รายงานผู้ติดเชื้อ 58 รายและหายป่วย 58 ราย

เอเชีย[แก้]

ตั้งแต่ วันที่ 5 ตุลาคม ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของทวีปเอเซีย อยู่ที่ ​ประเทศอินเดีย ประเทศอิหร่าน

ใน วันที่ 25 ธันวาคม ไม่พบรายงานผู้ติดเชื้อใน ประเทศเติร์กเมนิสถาน​ เกาะคริสต์มาส หมู่เกาะโคโคส (คีลิง) ​และ ประเทศเกาหลีเหนือ​

ณ​ วันที่​ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2564​ ​จำนวนประเทศที่มีผู้เสียชีวิต​มากกว่า 10000 ราย มีจำนวน 9 ประเทศ​ มีเพียง มาเก๊า เพียงพื้นที่เดียวในทวีปเอเซียที่ไม่พบผู้เสียชีวิต

กัมพูชา[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศกัมพูชา
(ณ วันที่ 22 มีนาคม 2563):
  พบผู้ป่วยยืนยันแล้ว
  พบผู้ต้องสงสัย

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ กัมพูชายืนยันพบผู้ป่วยครั้งแรกในเมืองพระสีหนุ เป็นชายชาวจีนอายุ 60 ปี เดินทางไปยังเมืองนี้จากนครอู่ฮั่นพร้อมครอบครัว[359] โดยคนในครอบครัวของเขาถูกกักไว้ พวกเขาไม่มีการแสดงอาการของไวรัส ขณะที่ชายคนดังกล่าวถูกแยกไว้เพื่อรักษาที่โรงพยาบาลส่งต่อพระสีหนุ (Preah Sihanouk Referral Hospital)[360] มีรายงานว่าอาการของเขาคงที่แล้ว[361][362]ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564​ ​​มีผู้ติดเชื้อ 6,389 ราย มีผู้เสียชีวิต​ 43 ราย

กาตาร์[แก้]

กระทรวงสาธารณสุขแห่งกาตาร์ รายงานว่าพบผู้ป่วยไวรัสรายแรกในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยเป็นชาวกาตาร์ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่าน[363][364][365]ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564​ ​มีผู้เสียชีวิต 382 ราย และมีผู้ติดเชื้อ​ 196,580 ราย

เกาหลีใต้[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในประเทศเกาหลีใต้ พ.ศ. 2563

เกาหลีใต้มีผู้ป่วยในวันที่ ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564​ ​​จำนวน​ 114,646 ราย และเสียชีวิต 1,801 ราย เป็นการระบาดที่ใหญ่ที่สุดนอกประเทศจีน[366] ผู้ป่วยรายแรกของการระบาดของโรคติดเชื้อโคโรนาไวรัส 2019 ในประเทศเกาหลีใต้ ได้รับการประกาศเมื่อวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2563[367] วันที่ 19 กุมภาพันธ์ จำนวนผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอีก 20 คน และวันที่ 20 เพิ่มขึ้นอีก 53 คน ทำให้มีผู้ป่วยรวมขณะนั้นที่ 104 คน ตามการรายงานของศูนย์ป้องกันและควบคุมโรคแห่งเกาหลีใต้ (KCDC) ผู้ป่วยรายใหม่ส่วนมากมาจาก "ผู้ป่วยรายที่ 31" ซึ่งเข้าร่วมชุมนุมที่โบสถ์ชินช็อนจีในแดกู[368]

คูเวต[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศคูเวต พ.ศ. 2563

ประเทศคูเวตในปัจจุบันเป็นประเทศที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดในโลกอาหรับ และมีจำนวนผู้ป่วยเป็นรองเพียงประเทศอิหร่านในเอเชียตะวันตก โดยมีผู้ป่วยในประเทศถูกพบแล้ว ​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​จำนวน 256,987 คน[369]เสียชีวิต 1,448 ราย

จอร์เจีย[แก้]

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ ประเทศจอร์เจีย​ยืนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 รายแรกของประเทศ เป็นชายอายุ 50 ปี ซึ่งเดินทางมาจากประเทศอิหร่าน โดยเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยายาลโรคติดเชื้อในทบิลีซี ซึ่งผู้ป่วยรายนี้กลับเข้าสู่จอร์เจียทางพรมแดนประเทศอาร์เซอร์ไบจานโดยรถแท็กซี[370][371][372][373]

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันว่าผู้หญิงชาวจอร์เจียอายุ 31 ปีที่เพิ่งเดินทางไปประเทศอิตาลีมามีผลการทดสอบเป็นบวก และเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยายาลโรคติดเชื้อในทบิลีซี[373] นอกจากนั้นยังมีผู้ถูกกักกันอยู่ณโรงพยาบาลทบิลิซีอีก 29 คน โดยที่ อามิรัน กัมเกรลิเซ รัฐมนตรีอนามัยระบุว่าพวกเขาเป็นบุคคลที่ "มีความเป็นไปได้สูง" ที่อาจมีไวรัสอยู่[374]

ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต 3,939 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 295,358 ราย

จอร์แดน[แก้]

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ ประเทศจอร์แดนริเริ่มการห้ามบุคคลที่เดินทางมาจากประเทศจีน ประเทศเกาหลีใต้ และประเทศอิหร่านเข้าสู่ราชอาณาจักรเป็นการชั่วคราว[375] ประเทศจอร์แดนได้ทำการคัดกรองทุกคนที่เดินทางเข้าสู่ประเทศผ่านทางท่าอากาศยาน โดยมีการตรวจสอบทรวงอกและลำคอตลอดจนอุณหภูมิร่างกาย ส่วนชาวจอร์แดนที่มีผลทดสอบเป็นบวกจะถูกกักโรคไว้เป็นเวลา 2 สัปดาห์[376]

วันที่ 2 มีนาคม นายกรัฐมนตรีจอร์แดนแถลงว่าพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายแรกในประเทศ[377][378] เป็นชาวจอร์แดนที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี เมื่อสองสัปดาห์ก่อนที่จะเริ่มใช้มาตรการกักโรคชาวจอร์แดนที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี[377][379]ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มี มีผู้เสียชีวิต 8,246 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 685,973 ราย

จีนแผ่นดินใหญ่[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ พ.ศ. 2563

ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​​มีผู้เสียชีวิต 4,636 ราย จำนวน​ผู้ติดเชื้อ 90,510 ราย ก่อนหน้านี้รัฐบาลจีนดำเนินการปิดเมืองอู่ฮั่นเนื่องด้วยการระบาดทั่วของโควิด-19

ซาอุดีอาระเบีย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศซาอุดีอาระเบีย พ.ศ. 2563

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ประเทศซาอุดีอาระเบียประกาศระงับการเข้าประเทศเป็นการชั่วคราวสำหรับผู้ที่ต้องการเดินทางไปประกอบพิธีอุมเราะห์ในเมกกะ หรือผู้ที่ต้องการเดินทางไปเข้าชมมัสยิดอันนะบะวี รวมถึงนักท่องเที่ยว ต่อมากฎนี้ได้ขยายไปครอบคลุมนักท่องเที่ยวที่มาจากประเทศที่มีความเสี่ยงต่อโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่[380]

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแห่งซาอุดีอาระเบีย ประกาศระงับการเข้าสู่ประเทศของพลเมืองในประเทศสมาชิกสภาความร่วมมืออ่าว (GCC) ยังเมกกะและมะดีนะหฺเป็นการชั่วคราว โดยพลเมืองของประเทศกลุ่ม GCC ที่พำนักอยู่ในประเทศซาอุดีอาระเบียนานเกิน 14 วันติดต่อกัน และไม่ปรากฏอาการใด ๆ อันแสดงถึงโรคโควิด-19 นั้นจะอยู่นอกเหนือกฎดังกล่าว[380]

วันที่ 2 มีนาคม ทางการซาอุดีอาระเบียยืนยันว่าพบผู้ป่วยเป็นรายแรก เป็นชาวซาอุดีอาระเบียที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่านผ่านทางประเทศบาห์เรน[381]

ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​มีผู้เสียชีวิต 6,823 ราย และมี​ผู้​ติดเชื้อ​ 404,970 ราย

ซีเรีย[แก้]

ประเทศซีเรีย ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต 1,446 ราย และมี​ผู้​ติดเชื้อ​ 21,142 ราย

ญี่ปุ่น[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศญี่ปุ่น พ.ศ. 2563

ประเทศญี่ปุ่นยืนยันผู้ป่วยรายแรกเป็นชาวจีนอายุ 30 ปี ซึ่งเคยมีการเดินทางไปยังอู่ฮั่นมาก่อน มีอาการเมื่อวันที่ 3 มกราคม และกลับเข้าสู่ประเทศญี่ปุ่นในวันที่ 6 มกราคม

ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต ​9,622 ราย​ และมีผู้​ติดเชื้อ​ 529,829 ราย

ที่ประเทศญี่ปุ่นมีผู้เสียชีวิตอีก 14 ราย บนเรือสำราญ แต่มีผู้เสียชีวิตที่ประเทศญี่ปุ่นเพียง 13 ราย เนื่องจากอีกหนึ่งราย เสียชีวิตในโรงพยาบาลที่ประเทศออสเตรเลีย ซึ่งไม่ได้นับรวมไว้กับตัวเลขที่รายงาน ในเว็บไซด์ worldometer

ไต้หวัน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศไต้หวัน

ประเทศไต้หวันพบผู้ป่วยรายแรกในวันที่ 21 มกราคม[382]​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต​รวม 11 ราย และผู้ติดเชื้อ 1,073 ราย

ตุรกี[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในประเทศตุรกี พ.ศ. 2563

ประเทศตุรกีเมื่อวันที่ 10 มีนาคม ผู้ป่วยติดเชื้อโควิดไวรัสโคโรนารายแรก เป็นผู้หญิงชาวจีนอุย อายุ 32 ปี ที่เดินทางมาจากอู่ฮั่น ประเทศจีน ซึ่งมีผลตรวลหา SARS-CoV-2 เป็นบวก ทำให้ชาวตุรกีถูกกักโรค โดยถูกส่งตัวต่อไปยังโรงพยาบาลในอิสตันบูล

​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ประเทศตุรกีมีผู้เสียชีวิต 35,926 ราย และมีจำนวนผู้​ติดเชื้อ 4,268,447​ ราย

ไทย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศไทย พ.ศ. 2563

วันที่ 13 มกราคม ประเทศไทยพบผู้ป่วยรายแรก ซึ่งเป็นการพบผู้ป่วยนอกประเทศจีนเป็นครั้งแรก[383][384][385] วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานผู้เสียชีวิตเป็นรายแรก[386]ในวันที่ 6 เมษายน เที่ยวบินจากจาการ์ตาที่ทำการบินลงที่ท่าอากาศยานหาดใหญ่ นำผู้ติดเชื้อเข้าสู่จังหวัดจำนวน 18 ราย​

เกาะที่มีขนาดใหญ่ 5 อันดับแรกของประเทศไทยพบผู้ติดเชื้อ 3 เกาะ ณ​ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เฉพาะที่ภูเก็ต ​มีผู้ติดเชื้อ 697 ราย เสียชีวิต 3 ราย​ซึ่งจำนวนผู้​เสียชีวิต​มากเป็นอันดับ 3 ของทั้งประเทศ​ รองจากกรุงเทพมหานคร และสมุทรปราการ​ เกาะสมุย​ ติดเชื้อ 83 ราย ส่วนเกาะพะงัน ซึ่งมีขนาดใหญ่​เป็นอันดับที่ 5 ของประเทศไทย ติดเชื้อ 19 ราย รวมเฌอมาลย์ บุญยศักดิ์ ซึ่งเดินทางเข้าเกาะพะงันก่อนตรวจพบเชื้อและถูกแจ้งความ[387]

วันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 พบผู้ติดเชื้อ 9,635 รายสูงสุดรายวันนับตั้งแต่มีการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน

วันที่มีผู้เสียชีวิตรายวันสูงสุด คือ วันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เสียชีวิต 47 ราย

ยอดรวมทั้งประเทศ ​ณ​ วันที่​ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เสียชีวิต 988 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 149,779 ราย

ทาจิกิสถาน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในประเทศทาจิกิสถาน พ.ศ. 2563

ประเทศทาจิกิสถาน ในวันที 30 เมษายน พบติดเชื้อโรคไวรัสโคโรนา เป็นผู้ชายชาวทาจิกิสามคนกลับมาจากประเทศอินเดีย มีผู้ป่วย 15 ราย วันที่ 2 พฤษภาคม พบผู้เสียชีวิตรายแรก

ต่อมาวันที่ 7 พฤษภาคม ทาจิกิสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกันอัฟกานิสถาน ​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต 90 ราย​ ผู้ติดเชื้อ 13,308 ราย

เนปาล[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศเนปาล
(ณ วันที่ 26 มกราคม 2563):
  พบผู้ป่วยยืนยันแล้ว
  พบผู้ต้องสงสัย

นักศึกษาชาวเนปาลซึ่งเดินทางกลับมาจากนครอู่ฮั่นและถูกกักโรคอยู่ในกาฐมาณฑุ[388] กลายเป็นผู้ป่วยรายแรกของประเทศเนปาลและภูมิภาคเอเชียใต้ในวันที่ 24 มกราคม หลังจากตัวอย่างถูกส่งไปยังศูนย์ร่วมองค์การอนามัยโลกในฮ่องกง[389][390] และถูกเลิกกักตัวหลังจากที่อาการดีขึ้น[391] ณ​ วันที่​ 2 มีนาคม พ.ศ. 2564​ รายงานผู้เสียชีวิต ​2,777 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 274,216 ราย

บาห์เรน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศบาห์เรน พ.ศ. 2563

​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564​ มีผู้ติดเชื้อ 164,110 ราย และเสียชีวิต 594 ราย

บังคลาเทศ​[แก้]

ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ประเทศบังคลาเทศ​มีผู้เสียชีวิต ​10,385 ราย เป็นและมีผู้ติดเชื้อ 718,950 ราย

เยเมน[แก้]

ประเทศเยเมน ในวันที่ 10 เมษายน พบผู้ป่วย 1 ราย ในเมืองฮาดราเมาต์ ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต 1,126 ราย ติดเชื้อ 5.812 ราย

พม่า[แก้]

ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​ ประเทศพม่า มีผู้ติดเชื้อ 142,628 ราย และเสียชีวิต 3,206 ราย

ปากีสถาน[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศปากีสถาน
(ณ วันที่ 9 เมษายน 2563):
  พบผู้ป่วยยืนยันแล้ว
  พบผู้ต้องสงสัย

รัฐบาลปากีสถานเริ่มใช้มาตรการคัดกรองผู้โดยสารที่ท่าอากาศยานในอิสลามาบาด การาจี ลาฮอร์ และเปศวาร์ เพื่อป้องกันการเข้าสู่ประเทศของไวรัสโคโรนา[392] นอกจากนี้ปากีสถานอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์ยังประกาศใช้มาตรการคัดกรองผู้โดยสารก่อนเดินทางขึ้นเครื่องในเที่ยวบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่งด้วย[393] วันที่ 27 มกราคม สภานิติบัญญัติกิลกิต-บัลติสตันประกาศหน่วงเวลาการเปิดด่านแนวเขตแดนจีน–ปากีสถานที่ช่องผ่านแดนคุนเยรับในเดือนกุมภาพันธ์[394] และยังประกาศปิดพรมแดนปากีสถาน–อิหร่านด้วย[395]

วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานพบผู้ป่วยโควิด-19 เพิ่มเติมในการาจีและอิสลามาบาด ทำให้จำนวนผู้ป่วยของประเทศเพิ่มเป็นสี่ราย[396] ส่วนผู้ป่วยรายแรกและรายที่สองมีประวัติการเดินทางไปยังประเทศอิหร่าน ซึ่งเจ้าหน้าที่สาธารณสุขเชื้อว่าเขาติดเชื้อ[397]

วันที่ 3 มีนาคม ทางการปากีสถานยืนยันพบผู้ป่วยรายที่ห้า ในแคว้นสินธ์ ผู้ที่เพิ่งเดินทางกลับจากการแสวงบุญที่ประเทศอิหร่านจำนวน 960 ราย ถูกกักโรคในทันที[398]

ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต 16,243 ราย มีผู้ติดเชื้อ 756,285 ราย

ฟิลิปปินส์[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศฟิลิปปินส์ พ.ศ. 2563

ผู้ป่วยรายแรกของประเทศฟิลิปปินส์ ได้รับการยืนยันในวันที่ 30 มกราคม[399] วันที่ 5 กุมภาพันธ์ กรมอนามัย (DOH) ได้มีการยืนยันผู้ป่วยรายที่สาม[400]

ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​ มีผู้เสียชีวิต 15,960 ราย ผู้ติดเชื้อ 936,133 ราย

มาเก๊า[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในมาเก๊า พ.ศ. 2563

​ มาเก๊า ​ ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​ มีผู้ติดเชื้อ 49 ราย

มองโกเลีย[แก้]

ประเทศมองโกเลีย ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​ มีผู้ติดเชื้อ 21,995 ราย เสียชีวิต 44 ราย

มาเลเซีย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศมาเลเซีย

ชาวจีนแปดคนถูกกักตัวอยู่ที่โรงแรมในรัฐยะโฮร์ เมื่อวันที่ 24 มกราคม หลังจากที่มีการติดต่อกับผู้ป่วยในประเทศสิงคโปร์[401] แม้จะมีรายงานในตอนแรกว่าผลการทบสอบให้ผลเป็นลบ[402] แต่ต่อมาในวันที่ 25 มกราคม มีการยืนยันว่าทั้งสามคนติดเชื้อ และถูกส่งตัวไปกักไว้ที่โรงพยาบาลสุไหงบูโลห์ในรัฐเซอลาโงร์[403][404]

วันที่ 16 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยรายที่สิบห้าซึ่งเป็นชาวจีนได้หายป่วยอย่างสมบูรณ์ นับเป็นผู้ป่วยที่หายป่วยเป็นรายที่แปดของประเทศมาเลเซีย[405] ต่อมาก็มีรายงานว่าชาวมาเลเซียอีกคนที่ติดเชื้อก็หายดีเป็นรายที่ 9[406]ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้ติดเชื้อ 375,054 ราย และมีผู้เสียชีวิต 1,378 ราย

เลบานอน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศเลบานอน พ.ศ. 2563

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ประเทศเลบานอนยีนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 รายแรก เป็นหญิงอายุ 45 ปีที่เดินทางมาจากกอม ประเทศอิหร่าน ซึ่งมีผลตรวจหา SARS-CoV-2 เป็นบวก โดยถูกส่งตัวต่อไปยังโรงพยาบาลในเบรุต[407]ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้ติดเชื้อ 510,403 ราย และเสียชีวิต ​6,925 ราย

เวียดนาม[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศเวียดนาม

ผู้ป่วยยืนยันสองรายแรกเข้าโรงพยาบาลในวันที่ 22 มกราคม และรับการรักษาที่โรงพยาบาลโช่เซย ในนครโฮจิมินห์ กรณีแรกเป็นชาวจีนที่เดินทางจากนครอู่ฮั่นไปฮานอย เพื่อเยื่ยมลูกชายที่อาศัยอยู่ในเวียดนาม และรายที่สองคือลูกชายของเชื่อว่าติดโรคจากผู้เป็นพ่อ[408] หลังจากที่ยืนยันแล้ว รักษาการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข สั่งให้เปิดใช้งานศูนย์ป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดฉุกเฉิน[409]

วันที่ 13 กุมภาพันธ์ บิดาของผู้ป่วยดังกล่าวมีผลการทดสอบเป็นบวก และกลายเป็นผู้ป่วยรายที่สิบหก[410] วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พวกเขาทั้งหมดได้หายป่วย[411] ​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้ติดเชื้อ 2,785 ราย เสียชีวิต 35 ราย

ศรีลังกา[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศศรีลังกา พ.ศ. 2563

​ ​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ผู้เสียชีวิต 618 ราย มีผู้ติดเชื้อ 96,796 ราย

สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ พ.ศ. 2563

ผู้ป่วยรายแรกของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้รับการยืนยันในวันที่ 29 มกราคม พรัอมกับครบครัว ของ ชาวอู่ฮั่น[412][413]​ เป็นผู้หญิงชราชาวจีน อายุ 72 ปี และ ลูกชาย อายุ 34 ปี ที่กรณีแรกเป็นชาวจีนเดินทางมาจากนครอู่ฮั่นไปนครดูไบ ซึ่งมีผลตวรจหา SASR-Cov-2 ถูกกักโรค โดยถูกส่งตัวไปเข้าโรงพยาบาลในดูไบ

ณ วันที่ 20 กุมภาพันธ์ หลังจากชาวเอมิเรตส์ได้ติดเชื้อโรคโควิด-19 เพื่อลูกสาวที่อาศัยอยู่ที่ดูไบ และรายที่สามคือลูกสาวของเชื้อว่าติดโรคกับแม่

วันที่ 2 มืนาคม กรุงอาบูดาบียีนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 เป็นผู้ชายชาวรัสเซีย อายุ 38 ปี และผู้หญิงชาวรัสเซีย อายุ 36 ปี กรณีแรกเป็นชาวรัสเซียเดินทางจากกรุงมอสโกไปอาบูดาบี ชาวรัสเซียสองคนถูกกักตัวอยู่ที่โรงแรมในอาบูดาบี ต่อมา วันที่ 25 มืนาคม รัฐบาลเอมิเรตส์ได้โอกาศปัญหากับ อาบูดาบีและดูไบ จากปิดชั่วคราว เช่า ร้านอาหาร ร้านกาแฟ หัง โรงภาพยนตร์ และทั้งหมด ยกเว็น โรงพยาบาล และร้านขายยา สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้ประกาศปิดพรมแดนที่ตัดกับประเทศซาอุดีอาระเบีย

​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้ติดเชื้อ 497,154 ราย เสียชีวิต 1,554 ราย

สิงคโปร์[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศสิงคโปร์ พ.ศ. 2563

ผู้ป่วยรายแรกในประเทศสิงคโปร์ได้รับการยืนยันในวันที่ 23 มกราคม[414] ต่อมามีการรายงานพบผู้ป่วยในท้องถิ่นเป็นรายแรกเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ร้านย่งไทฮั่ง (Yong Thai Hang) เป็นร้านค้าที่ให้บริการนักท่องเที่ยวชาวจีนได้รับการระบุเป็นสถานที่ที่เกิดการติดเชื้อ เนื่องจากมีผู้หญิงจำนวนสี่คนที่ไม่เคยเดินทางไปยังประเทศจีนเกิดติดเชื้อไวรัสขึ้น[415]

วันที่ 4 มีนาคม มีผู้ป่วยในประเทศรวม 112 คน[416]

​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้ติดเชื้อ 60,831 ราย จำนวนผู้เสียชีวิต 30 ราย

อัฟกานิสถาน[แก้]

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 มีพลเมืองในเฮรัตอย่างน้อยสามคน ซึ่งเพิ่งเดินทางกลับมาจากกอม ถูกต้องสงสัยว่าติดเชื้อโควิด-19 ตัวอย่างเลือดถูกส่งไปยังคาบูลเพื่อทดสอบเพิ่มเติม[417] ภายหลังอัฟกานิสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับอิหร่าน

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันผู้ป่วยรายแรก ซึ่งเป็นหนึ่งในสามคนจากเฮรัตดังกล่าว โดยเป็นชายอายุ 35 ปีซึ่งมีผลการทดสอบ SARS-CoV-2 เป็นบวก[418]​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​​ มีผู้เสียชีวิต​ ​2,546 ราย ผู้ติดเชื้อ 57,898 ราย

อาเซอร์ไบจาน[แก้]

ประเทศอาเซอร์ไบจานมีการยืนยันผู้ป่วยรายแรกในวันที่ 28 กุมภาพันธ์ จากรัสเซีย ซึ่งเคยเพิ่งเดินทางมาจากประเทศอิหร่าน[419] และยังมีการพบผู้ป่วยเพิ่มเติมอีกสองรายในประเทศ ทั้งหมดถูกกักโรค ต่อมาอาเซอร์ไบจานได้ประกาศปิดชายแดนที่ติดกับประเทศอิหร่าน[420]

​​​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต ​4,140 ราย ผู้ติดเชื้อ 300,666 ราย

คาซัคสถาน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศคาซัคสถาน พ.ศ. 2563

ประเทศคาซัคสถานยีนยันพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายในวันที่ 13 มีนาคม จากจีน ซึ่งเคยเพิ่งเดินทางมาจากประเทศตุรกี และยังมีการพบผู้ป่วยเพิ่มอีกสองรายในประเทศ ทั้งหมดถูกกักโรค ต่อมาคาซัคสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับประเทศรัสเซีย​ ​ ​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้​ติดเชื้อ​ 287,001 ราย ​และผู้​เสียชีวิต ​3,384 ราย

อาร์มีเนีย[แก้]

ประเทศอาร์มีเนียยืนยันพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายแรกในช่วงปลายของวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ถึงวันที่ 1 มีนาคม เป็นชาวอาร์มีเนียอายุ 29 ปีที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่านและมีรายงานยืนยันผลทดสอบเป็นบวก ภริยาของบุคคลนี้ได้ถูกนำไปทดสอบเช่นกัน โดยผลออกมาเป็นลบ นายกรัฐมนตรีนิกอล ปาชินยันแถลงว่าผู้ป่วยนั้น "มีอาการดีขึ้นแล้ว" นอกจากนี้ยังมีผู้เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยประมาณ 30 คนถูกนำไปทดสอบและจะถูกกักโรค ซึ่งก่อนหน้านี้อาร์มีเนียได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับประเทศอิหร่านไปแล้ว[421]​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​มีผู้เสียชีวิต 3,878 ราย และมี​ผู้ติดเชื้อ 208,520 ราย

อินเดีย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศอินเดีย
แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศอินเดีย
(ณ วันที่ 9 เมษายน 2563):
  พบผู้ป่วยยืนยันแล้ว
  พบผู้ต้องสงสัย

รัฐบาลอินเดียออกคำแนะนำการเดินทางแก่ประชาชน โดยเฉพาะกับนครอู่ฮั่น ซึ่งมีนักศึกษาแพทย์ชาวอินเดียกำลังศึกษาอยู่ประมาณ 500 คน[422]

ผู้โดยสารที่เดินทางมาจากประเทศจีนเข้าสู่ท่าอากาศยานหลักเจ็ดแห่งของประเทศอินเดีย ต้องเดินผ่านเครื่องตรวจจับความร้อน[423][424]

วันที่ 24 มกราคม มีรายงานผู้ต้องสงสัยจำนวนสองราย ซึ่งกำลังเข้ารับการรักษาอยู่ในมุมไบ[425]

​ณ​ วันที่​ 4 เมษายน พ.ศ. 2564 รัฐชัมมูและกัศมีร์ มีผู้ติดเชื้อ 133,012 ราย จำนวนผู้เสียชีวิต 2,008 ราย

​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 จำนวนผู้เสียชีวิตในอินเดียมากถึง 178,793 ราย มีผู้ติดเชื้อ 15,057,767 ราย เฉพาะ หมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ มีผู้เสียชีวิต 78 ราย

อินโดนีเซีย[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศอินโดนีเซีย พ.ศ. 2563

ประเทศอินโดนีเซียได้ทำการติดตั้งเครื่องตรวจอุณหภูมิที่เกตและท่าเรือโดยกระทรวงอนามัย และยังมีการจัดเตรียมห้องกักโรคที่โรงพยาบาลกว่า 100 แห่ง

อินโดนีเซียประกาศห้ามทุกเที่ยวบินที่เดินทางมาจากจีนแผ่นดินใหญ่เข้า รวมถึงออกจากประเทศ ซึ่งมีผลตั้งแต่วันที่ 5 กุมภาพันธ์เป็นต้นไป และยังยกเลิกการให้ฟรีวีซ่าและวีซ่าเมื่อมาถึงกับบุคคลสัญชาติจีนด้วย และยังห้ามผู้ที่อยู่หรือพำนักในประเทศจีนแผ่นดินใหญ่เป็นเวลาอย่างน้อย 14 วันเข้าหรือผ่านประเทศอินโดนีเซีย[426]

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ ชาวอินโดนีเซียจำนวน 9 คนที่เดินทางไปบนเรือไดมอนด์พรินเซสมีผลการทดสอบการติดเชื้อเป็นบวก ขณะที่รัฐบาลอินโดนีเซียเตรียมส่งลูกเรือที่เหลือ 68 คนจาก 188 คนจากเรือเวิลด์ดรีม ไปยังเกาะเซอบารูเคกิล ซึ่งเป็นเกาะที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ในบรรดาหมู่เกาะนับพัน[427][428][429]

วันที 2 มีนาคม ทางการอินโดนีเซียได้ยืนยันติดเชื้อว่าพบผู้ป่วย ชาวอินโดนีเซียที่เดินทางกลับมาจากประเทศจีน

วันที่ 4 ตุลาคม ที่หมู่เกาะมาลูกู พบผู้เสียชีวิต 115 ราย[430]

​​​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 อินโดนีเซียมีผู้เสียชีวิต 43,424 ราย ผู้ติดเชื้อ 1,604,348 ราย

อิรัก[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศอิรัก พ.ศ. 2563

​​​​​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​ประเทศอิรัก มี ผู้ติดเชื้อรวม 977,175 ราย และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 14,981 ราย[431]

อิหร่าน[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศอิหร่าน พ.ศ. 2563

ประเทศอิหร่านเป็นศูนย์กลางการแพร่ระบาดของโลกในทวีปเอเซีย

โดยเจอผู้ติดเชื้อรายแรกที่เมืองกอม (Qom City) ในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

​​​​​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 พบผู้ติดเชื้อ 2,237,089 ราย ประเทศอิหร่าน มีผู้เสียชีวิต 66,732 ราย

โอมาน[แก้]

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันผู้ป่วยโคโรนาไวรัสสองรายแรก เป็นหญิงชาวโอมานสองคนที่กลับมาจากประเทศอิหร่าน[432][433]​​​​​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564​​​ มีผู้เสียชีวิตรวม 1,878 ราย ผู้ติดเชื้อ 180,031 ราย

อิสราเอล[แก้]

​​​​​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564​​ ​ประเทศอิสราเอล มีผู้เสียชีวิต 6,335 ราย ติดเชื้อ 837,047 ราย

ฮ่องกง[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดของโคโรนาไวรัสในฮ่องกง พ.ศ. 2563

วันที่ 26 พฤษภาคม​ ศูนย์ปกป้องอนามัยฮ่องกงพบผู้ป่วยรวม 1,206 คน ในฮ่องกง และผู้เสียชีวิต 7 คน[434][435][436]​ณ​ วันที่​ 19 เมษายน พ.ศ. 2564​​ ฮ่องกง มีผู้เสียชีวิต 209 ราย ติดเชื้อ 11,684 ราย

โอเชียเนีย[แก้]

ณ วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2563 ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของโอเซียเนียได้แก่ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์​ และ​ เฟรนช์พอลินีเชีย​

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ​จำนวนผู้ติดเชื้อมากกว่า 2,500 ราย พบใน 4 ประเทศ คือ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์ ประเทศปาปัวนิวกินี เฟรนช์พอลินีเชีย​

​ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564​ ​โอเชียเนียมีผู้เสียชีวิตรวม​ 1,173 ราย ติดเชื้อรวม 61,225 ราย

ประเทศที่มีจำนวนผู้เสียชีวิตมากกว่า 1 ราย มี 5 ประเทศได้แก่ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์ ประเทศฟิจิ ประเทศปาปัวนิวกินี เฟรนช์พอลินีเชีย​ และ 1 ดินแดนอาณานิคม ได้แก่ วาลิสและฟูตูนา

ณ วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2564 ประเทศวานูอาตู มีผู้เสียชีวิต 1 ราย เป็นประเทศล่าสุดในทวีปโอเชียเนียที่มีผู้เสียชีวิต

พื้นที่ไม่มีผู้เสียชีวิตได้แก่ หมู่เกาะโซโลมอน สาธารณรัฐหมู่เกาะมาร์แชลล์ นิวแคลิโดเนีย ประเทศซามัว ประเทศไมโครนีเซีย หมู่เกาะพิตแคร์น หมู่เกาะคุก

ประเทศออสเตรเลีย[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศออสเตรเลีย
(ณ วันที่ 9 เมษายน​ 2563):
  มีรายงานยืนยันผู้ป่วย

วันที่ 25 มกราคม มีการยืนยันผู้ป่วยรายแรก เป็นชายอายุราว 50 ปี ซึ่งเดินทางจากเมืองกว่างโจวมายังเมลเบิร์นในวันที่ 19 มกราคม ผ่านสายการบินไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ CZ321 เขาเข้ารับการรักษาตัวที่ศูนย์การแพทย์โมนาชในเมลเบิร์น[437][438] จากนั้นมีการประกาศว่ามีผู้ป่วยอีกสามรายที่มีผลการทดสอบเป็นบวกในรัฐนิวเซาท์เวลส์[439][440] ต่อมามีการเฝ้าสังเกตอาการอีกหกราย และมีการยืนยันว่าจะเข้ารับการตรวจที่โรงพยาบาลหลังจากเพิ่งเดินทางกลับมาจากนครอู่ฮั่น จากในหกราย มีผู้ต้องสงสัยถึงสองรายที่มีโอกาสติดเชื้อไวรัส ส่วนที่เหลืออีกสี่รายอาจถูกสงสัยว่าติดเชื้อไวรัส[441]

หัวหน้าเจ้าหน้าที่การแพทย์ออสเตรเลีย ระบุว่าเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยทางชีวภาพ จะเริ่มคัดกรองผู้โดยสารที่เดินทางมาถึงในสามสัปดาห์โดยเที่ยวบินจากอู่ฮั่นถึงซิดนีย์ ในวันที่ 23 มกราคม ผู้โดยสารจะได้รับแผ่นพับข้อมูล และข้อให้แสดงตัวหากมีไข้หรือต้องสงสัยว่าอาจติดเชื้อโรค[442] รัฐแทสเมเนีย มีผู้เสียชีวิต 13 ราย

ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 ​มีผู้เสียชีวิต​ 910 ราย ผู้ติดเชื้อ 29,531 ราย

ประเทศนิวซีแลนด์[แก้]

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พบผู้ป่วยรายแรกกลับมาจากประเทศอิหร่าน[443] วันที่ 25 มีนาคม ประเทศนิวซีแลนด์ พบผู้ติดเชื้อ 205 ราย รักษาหายแล้ว 22 ราย ส่งผลให้นายกรัฐมนตรีประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน[444] 29 มีนาคม พบผู้เสียชีวิตรายแรก[445]ณ 2 มีนาคม ​พ.ศ. 2564​ ​ประเทศนิวซีแลนด์​มีผู้เสียชีวิต 26 ราย ​ผู้ติดเชื้อ 2,382 ราย

หมู่เกาะแชทัม​ และ เกาะสจวร์ต​ ไม่พบผู้ติดเชื้อ

ประเทศฟิจิ[แก้]

ประเทศฟิจิ​ ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 พบผู้ติดเชื้อ 72 ราย เสียชีวิต 2 ราย

ประเทศปาปัวนิวกินี[แก้]

ประเทศปาปัวนิวกินี ​ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 พบผู้ติดเชื้อ 9,738 ราย เสียชีวิต 89 ราย

เฟรนช์พอลินีเชีย[แก้]

เฟรนช์พอลินีเชีย ณ 19 เมษายน ​พ.ศ. 2564 พบผู้ติดเชื้อ 18,696 ราย เสียชีวิต 141 ราย

แอฟริกา[แก้]

ในวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2563 นายกรัฐมนตรีประเทศเอสวาตีนี ถึงแก่อสัญกรรมจากการติดเชื้อโควิด 19

ณ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 จำนวนผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตพบทั้ง57ดินแดนทั้งทวีปแอฟริกา จำนวนผู้เสียชีวิตมากกว่า 3000 ราย มีจำนวน 6 ประเทศ จำนวนผู้เสียชีวิตน้อยที่สุด อยู่ที่เวสเทิร์นสะฮารา เสียชีวิต 1 ราย ศูนย์กลางการแพร่ระบาดอยู่ที่ ประเทศแอฟริกาใต้ ประเทศอียิปต์ และ ประเทศโมร็อกโก​

พื้นที่ไม่พบผู้เสียชีวิตได้แก่ เซนต์เฮเลนา โดยพบผู้ติดเชื้อ เพียง 2 ราย

ประเทศแอฟริกาใต้[แก้]

ประเทศแอฟริกาใต้ เป็นประเทศพบผู้ป่วยรายแรก 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

ณ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​มีผู้เสียชีวิต 53,736 ผู้ติดเชื้อ 1,566,769 ราย

ประเทศอียิปต์​[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศอียิปต์
(ณ วันที่ 31 มีนาคม 2563):
  มีรายงานยืนยันผู้ป่วย
  มีการรายงานผู้ต้องสงสัย

ประเทศอียิปต์วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 อียิปต์ได้ยืนยันติดเชื้อผู้ป่วย มีผู้ชายชาวจีนอายุ 30 ปี ใด้เดินทางมาจาก ประเทศจีน ต้องหา ไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ เป็นบวก ทำไห้ชาวอียิปต์ถูกติดเชิ้อโควิด-19 ต้องสั่งไปเข้าโรงพยาบาลในไคโร

วันที่ 25 มีนาคม 2563 สายการบินอียิปต์แอร์ ถูกยกเลิกเที่ยวบินแล้ว ต่อมา วันที่ 12 เมษายน 2563 สนามบินแห่งไคโรได้ปิดทำการ อียิปต์ได้ประกาศปิดแดนทะเลซาอุดีอาระเบีย

ณ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ประเทศอียิปต์ มี​ผู้เสียชีวิต 12,738 ราย ผู้ติดเชื้อ 261,334 ราย

ประเทศโมร็อกโก[แก้]

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของโคโรนาไวรัสในประเทศโมร็อกโก พ.ศ. 2563

ณ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต 8,945 ราย ผู้ติดเชื้อ 505,811 ราย

ประเทศตูนิเซีย[แก้]

ณ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 มีผู้เสียชีวิต 9,783 ราย ผู้ติดเชื้อ 285,490 ราย

ประเทศแอลจีเรีย[แก้]

ณ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​มีผู้เสียชีวิต 3,155 ราย มีจำนวนผู้ติดเชื้อ 119,642​ ราย

ประเทศเอธิโอเปีย[แก้]

ณ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ​ประเทศเอธิโอเปีย ผู้เสียชีวิต 3,370 ผู้ติดเชื้อ 242,028 ราย

เส้นเวลาของการยืนยันผู้ป่วยกรณีแรกเรียงตามประเทศและดินแดน[แก้]

ผู้ป่วยกรณีแรกเรียงตามประเทศและดินแดน
วันที่ ประเทศหรือดินแดน
1 ธันวาคม 62 จีน (แผ่นดินใหญ่)
13 มกราคม ไทย
16 มกราคม ญี่ปุ่น
20 มกราคม เกาหลีใต้ • สหรัฐ
21 มกราคม ไต้หวัน[a]
22 มกราคม ฮ่องกง[b] • มาเก๊า[b]
23 มกราคม สิงคโปร์ • เวียดนาม
24 มกราคม ฝรั่งเศส • เนปาล
25 มกราคม ออสเตรเลีย • แคนาดา • มาเลเซีย
27 มกราคม กัมพูชา • เยอรมนี • ศรีลังกา
29 มกราคม ฟินแลนด์ • สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
30 มกราคม อินเดีย • อิตาลี • ฟิลิปปินส์
31 มกราคม รัสเซีย • สเปน • สวีเดน • สหราชอาณาจักร
4 กุมภาพันธ์ เบลเยียม
14 กุมภาพันธ์ อียิปต์
19 กุมภาพันธ์ อิหร่าน
21 กุมภาพันธ์ อิสราเอล • เลบานอน
24 กุมภาพันธ์ อัฟกานิสถาน • บาห์เรน • อิรัก • คูเวต • โอมาน
25 กุมภาพันธ์ แอลจีเรีย • ออสเตรีย • บราซิล • โครเอเชีย • สวิตเซอร์แลนด์
26 กุมภาพันธ์ จอร์เจีย • กรีซ • นอร์ทมาซิโดเนีย • นอร์เวย์ • ปากีสถาน • โรมาเนีย
27 กุมภาพันธ์ เดนมาร์ก • เอสโตเนีย • เนเธอร์แลนด์ • ไนจีเรีย • ซานมารีโน
28 กุมภาพันธ์ อาเซอร์ไบจาน • เบลารุส • ไอซ์แลนด์ • ลิทัวเนีย • เม็กซิโก • โมนาโก • นิวซีแลนด์ • เวลส์[c]
29 กุมภาพันธ์ เอกวาดอร์ • ไอร์แลนด์ • ลักเซมเบิร์ก • กาตาร์
1 มีนาคม อาร์เมเนีย • เช็กเกีย • สาธารณรัฐโดมินิกัน • แซ็ง-บาร์เตเลมี[d] • แซ็ง-มาร์แต็ง[d] • สกอตแลนด์[c]
2 มีนาคม อันดอร์รา • อินโดนีเซีย • จอร์แดน • ลัตเวีย • โมร็อกโก • โปรตุเกส • ซาอุดีอาระเบีย • เซเนกัล • ตูนิเซีย
3 มีนาคม อาร์เจนตินา • ชิลี • ยิบรอลตาร์[e] • ลิกเตนสไตน์ • ยูเครน
4 มีนาคม หมู่เกาะแฟโร[f] • เฟรนช์เกียนา[g] • ฮังการี • โปแลนด์ • สโลวีเนีย
5 มีนาคม บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา • มาร์ตีนิก[g] • ปาเลสไตน์ • แอฟริกาใต้
6 มีนาคม ภูฏาน • แคเมอรูน • โคลอมเบีย • คอสตาริกา • เปรู • เซอร์เบีย • สโลวาเกีย • โตโก • นครรัฐวาติกัน
7 มีนาคม มัลดีฟส์ • มอลตา • มอลโดวา • ปารากวัย
8 มีนาคม แอลเบเนีย • บังกลาเทศ • บัลแกเรีย
9 มีนาคม บรูไน • ไซปรัส • เกิร์นซีย์[h] • ปานามา
10 มีนาคม โบลิเวีย • บูร์กินาฟาโซ • สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก • จาเมกา • เจอร์ซีย์[h] • เมลียา[i] • มองโกเลีย • นอร์เทิร์นไซปรัส[a] • ตุรกี
11 มีนาคม คิวบา • เฟรนช์พอลินีเชีย[d] • กายอานา • ฮอนดูรัส • โกตดิวัวร์ • เรอูนียง[g]
12 มีนาคม เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ • ตรินิแดดและโตเบโก
13 มีนาคม แอนติกาและบาร์บูดา • อารูบา[j] • หมู่เกาะเคย์แมน[e] • เซวตา[i] • กือราเซา[j] • เอธิโอเปีย • กาบอง • กานา • กัวเดอลุป[g] • กัวเตมาลา • กินี • คาซัคสถาน • เคนยา • คอซอวอ[a] • ปวยร์โตรีโก[k] • เซนต์ลูเซีย • ซูดาน • ซูรินาม • หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ[k] • อุรุกวัย • เวเนซุเอลา
14 มีนาคม สาธารณรัฐแอฟริกากลาง • สาธารณรัฐคองโก • อิเควทอเรียลกินี • เอสวาตีนี • มอริเตเนีย • มายอต[g] • นามิเบีย • รวันดา • เซเชลส์
15 มีนาคม แอโครเทียรีและดิเคเลีย[e] • บาฮามาส • กวม[k] • อุซเบกิสถาน
16 มีนาคม เบนิน • กรีนแลนด์[f] • ไลบีเรีย • โซมาเลีย • แทนซาเนีย
17 มีนาคม บาร์เบโดส • แกมเบีย • มอนเตเนโกร • ซินต์มาร์เติน[j]
18 มีนาคม เบอร์มิวดา[e] • จิบูตี • เอลซัลวาดอร์ • คีร์กีซสถาน • มอริเชียส • มอนต์เซอร์รัต[e] • นิวแคลิโดเนีย[l] • นิการากัว • แซมเบีย
19 มีนาคม แองโกลา • ชาด • ฟิจิ • เฮติ • ไอล์ออฟแมน[h] • ไนเจอร์
20 มีนาคม กาบูเวร์ดี • ติมอร์-เลสเต • มาดากัสการ์ • ปาปัวนิวกินี • ยูกันดา • ซิมบับเว
21 มีนาคม หมู่เกาะโอลันด์[m] • สาธารณรัฐไครเมีย[n] • เอริเทรีย • ทรานส์นีสเตรีย[o]
22 มีนาคม โดมินิกา • เกรเนดา • โมซัมบิก • ซีเรีย
23 มีนาคม เบลีซ • พม่า • หมู่เกาะเติกส์และเคคอส[e]
24 มีนาคม เกาะอีสเตอร์[p] • อ่าวกวนตานาโม • ลาว • ลิเบีย
25 มีนาคม หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน[e] • กินี-บิสเซา • มาลี • เซนต์คิตส์และเนวิส
26 มีนาคม แองกวิลลา[e]
28 มีนาคม หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา[k]
30 มีนาคม บอตสวานา
31 มีนาคม บุรุนดี • สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์[q] • สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[q] • เซียร์ราลีโอน • ซินต์เอิสตาซียึส[r] • โซมาลีแลนด์[s]
2 เมษายน มาลาวี
3 เมษายน หมู่เกาะฟอล์กแลนด์[e][n]
4 เมษายน เวสเทิร์นสะฮารา[n][t]
5 เมษายน แซงปีแยร์และมีเกอลง[d] • เซาท์ซูดาน
6 เมษายน เซาตูเมและปรินซีปี
7 เมษายน อับคาเซีย[a] • นากอร์โน-คาราบัค[o]
10 เมษายน เยเมน
11 เมษายน ซาบา[r]
16 เมษายน โบแนเรอ[r]
30 เมษายน คอโมโรส • ทาจิกิสถาน
6 พฤษภาคม เซาท์ออสซีเชีย[a]
13 พฤษภาคม เลโซโท
25 กรกฎาคม สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี[a][n]
3 ตุลาคม หมู่เกาะโซโลมอน
16 ตุลาคม วาลิสและฟูตูนา[d]
28 ตุลาคม หมู่เกาะมาร์แชลล์
6 พฤศจิกายน อเมริกันซามัว [k]
11 พฤศจิกายน วานูอาตู
18 พฤศจิกายน ซามัว
 หมายเหตุ 
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 ไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์การสหประชาช่าติ และได้รับการรับรองอย่างจำกัดโดยรัฐสมาชิก UN บางรัฐ
  2. ↑ 2.0 2.1 เขตบริหารพิเศษของประเทศจีน
  3. ↑ 3.0 3.1 ประเทศของสหราชอาณาจักร
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 อาณานิคมโพ้นทะเลของประเทศฝรั่งเศส
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 5.7 5.8 ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร
  6. ↑ 6.0 6.1 ดินแดนปกครองตนเองของเดนมาร์ก
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 จังหวัดโพ้นทะเลของฝรั่งเศส
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ของสหราชอาณาจักร
  9. ↑ 9.0 9.1 นครปกครองตนเองของสเปน
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 ประเทศของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 11.4 ดินแดนของสหรัฐ
  12. ↑ อาณานิคมพิเศษของประเทศฝรั่งเศส
  13. ↑ ดินแดนปกครองตนเองของฟินแลนด์
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 ดินแดนที่เป็นข้อพิพาท
  15. ↑ 15.0 15.1 ไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์การสหประชาช่าติ และได้รับการรับรองอย่างจำกัดเฉพาะรัฐอื่นที่ไม่ได้เป็นสมาชิก UN
  16. ↑ ดินแดนพิเศษของชิลี
  17. ↑ 17.0 17.1 หนึ่งในสองรัฐจัดตั้งที่สถาปนาโดยกลุ่มกบฏที่รัสเซียหนุนหลัง ได้รับการรับรองระหว่างรัฐทั้งสองและเซาท์ออสซีเชียเท่านั้น
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 เทศบาลพิเศษของเนเธอร์แลนด์
  19. ↑ ไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์การสหประชาช่าติ และไม่ได้รับการรับรองจากรัฐใด
  20. ↑ กรณีผู้ป่วยได้รับการยืนยันในภูมิภาค Laâyoune-Sakia El Hamra ในส่วนที่ควบคุมโดยโมร็อกโก

ประเทศที่พบผู้ต้องสงสัย[แก้]

เอเชีย[แก้]

ประเทศเกาหลีเหนือ[แก้]

แผนที่การแพร่ระบาดในประเทศเกาหลีเหนือ
(ณ วันที่ 31 มกราคม 2563):
  มีรายงานยืนยันผู้ป่วย
  มีการรายงานผู้ต้องสงสัย

ประเทศเติร์กเมนิสถาน[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Lau, Hien; Khosrawipour, Veria; Kocbach, Piotr; และคณะ (March 2020). "Internationally lost COVID-19 cases". Journal of Microbiology, Immunology, and Infection [Wei Mian Yu Gan Ran Zia Zhi]. 53 (3): 454–458. doi:10.1016/j.jmii.2020.03.013. PMC 7102572. PMID 32205091.
  2. ↑ "Cases in U.S." CDC. 7 May 2020.
  3. ↑ 3.0 3.1 "COVID-19/Coronavirus Real Time Updates With Credible Sources in US and Canada | 1Point3Acres". coronavirus.1point3acres.com.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 "Coronavirus COVID-19 Global Cases by the Center for Systems Science and Engineering (CSSE) at Johns Hopkins University (JHU)". ArcGIS. Johns Hopkins CSSE. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  5. ↑ "Home – Ministry of Health and Family Welfare – GOI". mohfw.gov.in (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.
  6. ↑ "Painel Coronavírus" (ภาษาโปรตุเกส). Ministry of Health (Brazil). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  7. ↑ "Brasil passa de 137 mil mortes por Covid-19; média móvel é de 748 na última semana". G1 (ภาษาโปรตุเกส). 21 September 2020. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  8. ↑ "info coronavirus covid-19". Gouvernement.fr (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  9. ↑ "COVID-19 : bilan et chiffres clés en France". www.santepubliquefrance.fr (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  10. ↑ "T.C Sağlık Bakanlığı Türkiye Genel Koronavirüs Tablosu". covid19.saglik.gov.tr. 22 September 2020.
  11. ↑ "First death from coronavirus registered in Moscow". TASS. 19 March 2020. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
  12. ↑ "О подтвержденных случаях новой коронавирусной инфекции COVID-2019 в России". Rospotrebnadzor. 19 March 2020. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
  13. ↑ "Оперштаб заявил об отсутствии в России летальных исходов от коронавируса". RBC (ภาษารัสเซีย). 19 March 2020. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
  14. ↑ Оперативные данные. По состоянию на 22 сентября 10:30. Стопкоронавирус.рф (ภาษารัสเซีย). 22 September 2020. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  15. ↑ "Historic data". Public Health England. สืบค้นเมื่อ 4 April 2020.
  16. ↑ "Coronavirus (COVID-19) in the UK". coronavirus.data.gov.uk. Public Health England. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  17. ↑ "Italy blasts virus panic as it eyes new testing criteria". AP NEWS. February 27, 2020.
  18. ↑ Perrone, Alessio (March 14, 2020). "How Italy became the ground zero of Europe's coronavirus crisis" – โดยทาง www.wired.co.uk.
  19. ↑ "COVID-19 ITALIA" [COVID-19 ITALY]. opendatadpc.maps.arcgis.com (ภาษาอิตาลี). Protezione Civile. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  20. ↑ "Ministero della Salute – Nuovo coronavirus". www.salute.gov.it (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.
  21. ↑ "Información epidemiológica" (ภาษาสเปน). Ministerio de Salud. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  22. ↑ "REPORTE DIARIO MATUTINO NRO 371 SITUACIÓN DE COVID-19 EN ARGENTINA" (PDF) (ภาษาสเปน). Ministerio de Salud. 16 September 2020. สืบค้นเมื่อ 16 September 2020.
  23. ↑ "Corona-Karte Deutschland: COVID-19 live in allen Landkreisen und Bundesländern". Tagesspiegel (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  24. ↑ "Wie sich das Coronavirus in Ihrer Region ausbreitet" [How the coronavirus affects your region] (ภาษาเยอรมัน). Zeit Online. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  25. ↑ "La pandemia del coronavirus, en datos, mapas y gráficos". RTVE (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  26. ↑ "CORONAVIRUS (COVID-19)". covid19.minsalud.gov.co. 21 September 2020. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  27. ↑ "اخبار کرونا ویروس" [Corona virus news]. Ministry of Health and Medical Education.
  28. ↑ "COVID-19 kills 178 more Iranians over past 24 hours". IRNA (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  29. ↑ Ministerstwo Zdrowia [MZ_GOV_PL] (22 September 2020). "W ciągu doby wykonano ponad 22,5 tys. testów na #koronawirus" (ทวีต) (ภาษาโปแลนด์) – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  30. ↑ "Covid-19 Mexico" (ภาษาสเปน). Instituciones del Gobierno de México. 18 September 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  31. ↑ "Оперативна інформація про поширення коронавірусної інфекції 2019-nCoV" [Operational information on the spread of coronavirus infection 2019-nCoV] (ภาษายูเครน). Ministry of Healthcare (Ukraine). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  32. ↑ "МОЗ повідомляє". Ministry of Healthcare (Ukraine). 19 September 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020 – โดยทาง Facebook.
  33. ↑ Ministry of Health (Peru) (21 September 2020). "Sala Situactional COVID-19 Perú" (ภาษาสเปน).
  34. ↑ "Minsa: Casos confirmados por coronavirus Covid-19 ascienden a 772 896 en el Perú (Comunicado N°247)". gob.pe (ภาษาสเปน). 21 September 2020. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  35. ↑ "Peta Sebaran" (ภาษาอินโดนีเซีย). COVID-19 Response Acceleration Task Force. สืบค้นเมื่อ 13 August 2020.
  36. ↑ "COVID-19 | Onemocnění aktuálně od MZČR" (ภาษาเช็ก). en:Ministry of Health (Czech Republic). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  37. ↑ "COVID-19 Statistics in South Africa". sacoronavirus.co.za (ภาษาอังกฤษ). 21 September 2020. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  38. ↑ Dr Zweli Mkhize [DrZweliMkhize] (16 September 2020). "As of today, the total number of confirmed #COVID19 cases is 653 444, the total number of deaths is 15 705 and the total number of recoveries is 584 195" (ทวีต) (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 16 September 2020 – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  39. ↑ "Coronavirus in the Netherlands: the questions you want answered". Dutch News. 2020-03-12.
  40. ↑ "Actuele informatie over het nieuwe coronavirus (COVID-19)" (ภาษาดัตช์). RIVM. 21 September 2020. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  41. ↑ "Statistieken over het Coronavirus en COVID-19". allecijfers.nl. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  42. ↑ "Tracking every case of COVID-19 in Canada". CTV News. 21 September 2020. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  43. ↑ "Maladie à coronavirus (COVID-19) : Mise à jour sur l'éclosion" (ภาษาฝรั่งเศส). Gouvernement du Canada. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  44. ↑ "Casos confirmados COVID-19". Gobierno de Chile (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  45. ↑ "COVID-19 CASE BULLETIN". Department of Health (Philippines). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  46. ↑ "COVID-19 Tracker". Department of Health (Philippines). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  47. ↑ "The daily epidemiological situation of registered infections of the emerging coronavirus in Iraq" (ภาษาอังกฤษ). Ministry of Health of Iraq. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020 – โดยทาง Facebook.
  48. ↑ "Comunicate de presă". Ministry of Internal Affairs (ภาษาโรมาเนีย). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  49. ↑ "Comunicate de presă". Ministry of Health (ภาษาโรมาเนีย). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  50. ↑ "Antal fall av covid-19 i Sverige - data uppdateras 11:30 och siffrorna är tillgängliga 14:00". Public Health Agency of Sweden – Official statistics at arcgis (ภาษาสวีเดน). สืบค้นเมื่อ 18 September 2020. Lay summary – Antal fall av covid-19 – Statistik – antal fall covid-19. Data updated daily at 11:30 [CEST]
  51. ↑ "Coronavirus COVID-19". info-coronavirus.be (ภาษาดัตช์). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  52. ↑ "COVID-19 - Epidemiologische situatie". Sciensano (ภาษาดัตช์). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  53. ↑ "COVID-19 Health Advisory Platform by Ministry of National Health Services Regulations and Coordination". covid.gov.pk. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  54. ↑ "Ponto de Situação Atual em Portugal" (ภาษาโปรตุเกส). Direção-Geral da Saúde. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  55. ↑ "Já se encontra disponível o relatório de situação de hoje, 22 de setembro" (ภาษาโปรตุเกส). Direção-Geral da Saúde. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  56. ↑ נגיף הקורונה בישראל - תמונת מצב כללית [Corona virus in Israel] (ภาษาฮิบรู). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  57. ↑ "Tájékoztató oldal a koronavírusról Aktualis". koronavirus.gov.hu. สืบค้นเมื่อ 11 August 2020.
  58. ↑ করোনা ভাইরাস ইনফো ২০১৯. corona.gov.bd (ภาษาBengali). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  59. ↑ "কোভিড-১৯ ট্র্যাকার | বাংলাদেশ কম্পিউটার কাউন্সিল (বিসিসি)" [COVID-19 Tracker]. covid19tracker.gov.bd. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  60. ↑ 新型コロナウイルス感染症の現在の状況と厚生労働省の対応について（令和２年9月22日版）. Ministry of Health, Labour and Welfare (Japan) (ภาษาญี่ปุ่น). 22 September 2020. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  61. ↑ "فيروس كورونا المستجد (كوفيد-١٩)". corona.moh.gov.jo. สืบค้นเมื่อ 11 August 2020.
  62. ↑ "COVID-19". covid19.rs. Ministry of Health (Serbia). สืบค้นเมื่อ 14 August 2020.
  63. ↑ "Current situation in Switzerland". Federal Office of Public Health. สืบค้นเมื่อ 23 September 2020.
  64. ↑ "Cas d'infection au Sars-CoV-2 en Suisse". Tribune de Genève (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 23 September 2020.
  65. ↑ "Bundesministerium für Inneres: Aktuelle Zahlen zum Corona-Virus" (ภาษาเยอรมัน). Innenministerium. สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.
  66. ↑ "UAE CORONAVIRUS (COVID-19) UPDATES". UAE's national emergency crisis and disaster management authority. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  67. ↑ "Covid-19 (Latest Updates)". Ministry of Health of Malaysia. สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.
  68. ↑ "COVID-19 Dashboard" (ภาษาอังกฤษ). Ministry of Health and Population (Nepal). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  69. ↑ "नेपाल कोभिड-१९ ड्यासबोर्ड [Nepal COVID19 Monitor]". สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  70. ↑ "الجمهورية اللبنانية – وزارة اﻹعلام – الموقع الرسمي لمتابعة أخبار فيروس الكورونا في لبنان" (ภาษาอาหรับ). Lebanese Ministry of Information. สืบค้นเมื่อ 12 August 2020.
  71. ↑ "Covid-19: 3,426 Recoveries in 24 Hours, A Record [ⴰⴼⵉⵔⵓⵙ "ⴽⵓⵕⵓⵏⴰ" : ⵜⵜⵓⵣⵎⵎⴻⵎⵏ 1.376 ⵓⵎⴷⵢⴰ ⴰⵎⴰⵢⵏⵓ ⴳ 24 ⵜⵙⵔⴰⴳⵜ ⵉⵣⵔⵉⵏ, ⴷ 3.426 ⵓⵎⴷⵢⴰ ⵏ ⵜⵊⵊⵉⵜ]". Maghreb Arabe Press. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  72. ↑ "COVID 19 Dashboard: Saudi Arabia" (ภาษาอาหรับ). وزارة الصحة - مركز القيادة والتحكم لكوفيد ١٩ - مركز العمليات الوطني للطوارئ الصحية [Ministry of Health (Saudi Arabia)]. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  73. ↑ "Las cifras del COVID-19 en Ecuador" (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  74. ↑ "Actualización de casos de coronavirus en Ecuador". Ministerio de Salud Pública. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  75. ↑ "14069 са общо доказаните у нас случаи на COVID-19 според Националната информационна система" (ภาษาบัลแกเรีย). Ministry of Health (Bulgaria). สืบค้นเมื่อ 14 August 2020.
  76. ↑ "COVID-19 in Bulgaria". สืบค้นเมื่อ 13 August 2020.
  77. ↑ "covid19 Ελλάδα". Υπουργείο Υγείας (ภาษากรีก). 11 August 2020.
  78. ↑ В Беларуси 224 новых случая коронавируса в сутки и пять смертей. tut.by (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  79. ↑ "У Беларусі — 76 104 выпадкі захворвання на COVID-19. Выздаравелі 73 386 чалавек" [There are 76,104 cases of COVID-19 in Belarus. 73,386 people recovered]. Звязда (ภาษาเบลารุส). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  80. ↑ "Coronavirus in Slovakia". korona.gov.sk (ภาษาอังกฤษ). National Health Information Center. สืบค้นเมื่อ 11 August 2020.
  81. ↑ Ситуация с коронавирусом официально. coronavirus2020.kz (ภาษารัสเซีย). Kazinform. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  82. ↑ "Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі" (ภาษาคาซัค). Kazakhstan Ministry of Healthcare. สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  83. ↑ Ministerio de Salud de Panama [MINSAPma] (21 September 2020). "Compartimos la actualización de datos sobre #COVID19 en nuestro país" (ทวีต) (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020 – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  84. ↑ "Casos de Coronavirus COVID-19 en Panamá". Ministerio de Salud de la República de Panamá (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  85. ↑ "Datos Oficiales". Bolivia Segura (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 22 September 2020.
  86. ↑ "Službena stranica Vlade". Croatian Institute of Public Health. สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.
  87. ↑ "CONTADOR OFICIAL COVID-19 EN PARAGUAY" (ภาษาสเปน). Ministry of Public Health and Social Welfare (Paraguay). สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.
  88. ↑ კორონავირუსის საქართველოში გავრცელების პრევენცია [Prevention of Coronavirus spread in Georgia] (ภาษาจอร์เจีย). Government of Georgia. สืบค้นเมื่อ 11 August 2020.
  89. ↑ "Ministère de la santé وزارة الصحة" (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 11 August 2020 – โดยทาง Facebook.
  90. ↑ "Azərbaycanda cari vəziyyət" (ภาษาอาเซอร์ไบจาน). สืบค้นเมื่อ 14 August 2020.
  91. ↑ "Situacion Nacional Covid-19" (ภาษาสเปน). Ministerio de Salud (Costa Rica). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  92. ↑ "فايروس كورونا (COVID-19) في فلسطين" [Corona Virus (COVID-19) in Palestine]. corona.ps (ภาษาอาหรับ). สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.
  93. ↑ "COVID 19 Updates .::. Home". corona.e.gov.kw. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  94. ↑ "Visualizador de casos coronavirus COVID-19 en Uruguay". Sistema Nacional de Emergencias (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.
  95. ↑ "COVID-19 Numbers". Dominican Today (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  96. ↑ "Publicaciones Oficiales". Ministerio de Salud Pública (Dominican Republic) (ภาษาสเปน). 20 April 2020. สืบค้นเมื่อ 20 September 2020.
  97. ↑ name. "Epidemiologiske overvågningsrapporter om COVID-19". www.ssi.dk (ภาษาเดนมาร์ก). สืบค้นเมื่อ 2020-03-21.
  98. ↑ "Tal og overvågning af COVID-19" (ภาษาเดนมาร์ก). Sundhedsstyrelsen (Danish Health Authority). 14 August 2020. สืบค้นเมื่อ 15 August 2020.