สฟาลบาร์

สฟาลบาร์
สฟาลบาร์
เมืองหลวง; (และเมืองใหญ่สุด)	ลองเยียร์เบียน
ภาษาราชการ	ภาษานอร์เวย์, ภาษารัสเซีย
กลุ่มชาติพันธุ์	ชาวนอร์เวย์ ร้อยละ 72; ชาวรัสเซีย / ชาวยูเครน ร้อยละ 16; อื่น ๆ ร้อยละ 12;
การปกครอง	พื้นที่ที่ยังไม่ได้ผนวกเข้ากับนอร์เวย์
พื้นที่
ประชากร
สกุลเงิน	โครนนอร์เวย์ (NOK)
เขตเวลา	CET (UTC+1)
โดเมนบนสุด	.no (.sj จดทะเบียนแล้วแต่ยังไม่ได้นำมาใช้)
รหัสโทรศัพท์	+47

แผนที่สฟาลบาร์

สฟาลบาร์^[2] (นอร์เวย์: Svalbard; รัสเซีย: Шпицбе́рген, Свальбард) เป็นหมู่เกาะในมหาสมุทรอาร์กติก ตั้งอยู่ทางเหนือของยุโรปภาคพื้นทวีป ระหว่างนอร์เวย์และขั้วโลกเหนือ ตั้งแต่ละติจูด 74 ถึง 81 องศาเหนือ สฟาลบาร์เป็นส่วนหนึ่งของประเทศนอร์เวย์ โดยเป็นส่วนที่อยู่เหนือที่สุดของประเทศ มีประชากรอาศัยอยู่บนสามเกาะคือ สปิตส์เบอร์เกน บีเยอร์เนอยา และโฮเปน

แรกเริ่ม สฟาลบาร์ได้ถูกใช้เป็นฐานล่าวาฬในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 และ 18 หลังจากนั้นหมู่เกาะดังกล่าวได้ถูกปล่อยร้าง การทำเหมืองถ่านหินเริ่มต้นขึ้นเมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 และชุมชนถาวรหลายแห่งได้รับการจัดตั้งขึ้น สนธิสัญญาสฟาลบาร์ ใน ค.ศ. 1920 เป็นการรับรองอธิปไตยของนอร์เวย์เหนือหมู่เกาะดังกล่าว และพระราชบัญญัติสฟาลบาร์ ใน ค.ศ. 1925 กำหนดให้สฟาลบาร์เป็นส่วนหนึ่งของนอร์เวย์ นอกจากนี้ สฟาลบาร์ยังได้รับจัดตั้งเป็นเขตเศรษฐกิจเสรีและเขตปลอดทหาร การวิจัยและการท่องเที่ยวได้กลายมาเป็นอุตสาหกรรมรองที่สำคัญ