ประเทศเติร์กเมนิสถาน
เติร์กเมนิสถาน Türkmenistan (เติร์กเมน) | |
|---|---|
.svg) ที่ตั้งของ ประเทศเติร์กเมนิสถาน (แดง) | |
| เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | อาชกาบัต 37°58′N 58°20′E / 37.967°N 58.333°E |
| ภาษาราชการ | เติร์กเมน[3] |
| ภาษาสำหรับการสื่อสารระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ | รัสเซีย |
| ภาษาอื่น ๆ | |
| กลุ่มชาติพันธุ์ (ค.ศ. 2020) | |
| ศาสนา | |
| การปกครอง | รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบประธานาธิบดีที่มีพรรคการเมืองเดียว ภายใต้ระบอบเผด็จการรวบอำนาจเบ็ดเสร็จ |
| เซร์ดาร์ เบร์ดือมูฮาเมดอว์ | |
| ราชิต เมเรดอว์ | |
• ประธานสภาประชาชน | กูร์บันกูลือ เบร์ดือมูฮาเมดอว์ |
| สภานิติบัญญัติ | สภาแห่งชาติ[4] |
• สภาสูง | สภาประชาชน |
• สภาล่าง | สมัชชา |
| เอกราชจากรัสเซียและสหภาพโซเวียต | |
• การพิชิต | ค.ศ. 1879 |
| 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1925 | |
• ประกาศเป็นรัฐเอกราช | 22 สิงหาคม ค.ศ. 1990 |
• จากสหภาพโซเวียต | 27 ตุลาคม ค.ศ. 1991 |
• ได้รับการยอมรับ | 26 ธันวาคม ค.ศ. 1991 |
| 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1992 | |
| พื้นที่ | |
• รวม | 491,210 ตารางกิโลเมตร (189,660 ตารางไมล์)[5] (อันดับที่ 52) |
| 4.9 | |
| ประชากร | |
• ค.ศ. 2020 ประมาณ | 6,031,187[6] (อันดับที่ 113) |
| 10.5 ต่อตารางกิโลเมตร (27.2 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 221) | |
| จีดีพี (อำนาจซื้อ) | ค.ศ. 2018 (ประมาณ) |
• รวม | 112,659 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[7] |
• ต่อหัว | 19,526 ดอลลาร์สหรัฐ[7] |
| จีดีพี (ราคาตลาด) | ค.ศ. 2018 (ประมาณ) |
• รวม | 42,764 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[7] |
• ต่อหัว | 7,411 ดอลลาร์สหรัฐ[7] |
| จีนี (ค.ศ. 1998) | 40.8 ปานกลาง |
| เอชดีไอ (ค.ศ. 2019) |  0.715[8]สูง · อันดับที่ 111 |
| สกุลเงิน | มานัตเติร์กเมนิสถาน (TMT) |
| เขตเวลา | UTC+05 (TMT) |
| ขับรถด้าน | ขวามือ |
| รหัสโทรศัพท์ | +993 |
| โดเมนบนสุด | .tm |
เติร์กเมนิสถาน (อังกฤษ: Turkmenistan; เติร์กเมน: Türkmenistan, ออกเสียง [tʏɾkmønʏˈθːɑːn])[9] เป็นประเทศในเอเชียกลาง มีพรมแดนติดกับคาซัคสถาน อุซเบกิสถาน ประเทศอัฟกานิสถาน อิหร่าน และมีชายฝั่งบนทะเลแคสเปียน โดยมีอาชกาบัตเป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ มีประชากรในประเทศประมาณ 6 ล้านคน ซึ่งถือว่าน้อยที่สุดในเอเชียกลาง และมีประชากรเบาบางมากที่สุดในเอเชีย
เติร์กเมนิสถานเป็นทางแยกของอารยธรรมมานานนับศตวรรษ โดยเมิร์ฟเป็นหนึ่งในเมืองโอเอซิสที่เก่าแก่ที่สุดในเอเชียกลาง[10] และเคยเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก[11] ในยุคกลาง เมิร์ฟถือเป็นหนึ่งในเมืองใหญ่ของโลกอิสลามและเป็นจุดหยุดสำคัญบนเส้นทางสายไหม ต่อมาถูกผนวกโดยจักรวรรดิรัสเซียใน ค.ศ. 1881 ซึ่งมีขบวนการต่อต้านบอลเชวิคในเอเชียกลาง ใน ค.ศ. 1925 เติร์กเมนิสถานกลายเป็นสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเติร์กเมน สาธารณรัฐของสหภาพโซเวียต แล้วเป็นเอกราชหลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียตใน ค.ศ. 1991[12]
เติร์เมนิสถานมีก๊าซธรรมชาติสำรองขนาดใหญ่เป็นอันดับ 4 ของโลก[13] โดยส่วนใหญ่อยู่ที่ทะเลทรายการากุมหรือทะเลทรายดำ จาก ค.ศ. 1993 ถึง 2017 พลเมืองในประเทศได้รับไฟฟ้า น้ำ และก๊าซธรรมชาติจากรัฐบาลโดยไม่คิดเงิน[14]
ประเทศนี้ได้รับเสียงวิจารณ์อย่างมากจากสิทธิมนุษยชนที่ย่ำแย่[15][16] โดยปัญหาส่วนใหญ่คือการดูแลชนกลุ่มน้อย, เสรีภาพสื่อ และเสรีภาพทางศาสนา หลังเป็นเอกราชจากสหภาพโซเวียตใน ค.ศ. 1991 รัฐเอกราชเติร์กเมนิสถานถูกปกครองโดยผู้ปกคอรงเผด็จการสองคน ได้แก่ประธานาธิบดีตลอดชีพซาปาร์มือรัต นือยาซอว์ (มีอีกชื่อว่า ทืร์กเมนบาชือ หรือ "หัวหน้าของชาวเติร์กเมนทั้งปวง") จนกระทั่งเสียชีวิตใน ค.ศ. 2006 กูร์บันกูลือ เบร์ดือมูฮาเมดอว์กลายเป็นประธานาธิบดีใน ค.ศ. 2007 หลังชนะการเลือกตั้งที่ไม่เป็นประชาธิปไตย (เขาเคยดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีและรักษาการประธานาธิบดี) การใช้บทลงโทษด้วยการประหารชีวิตถูกยกเลิกอย่างเป็นทางการในรัฐธรรมนูญฉบับปี 2008[17][18]
การแบ่งเขตการปกครอง
[แก้]ดูเพิ่มที่อำเภอของประเทศเติร์กเมนิสถานและ OpenStreetMap Wiki: Turkmenistan Geoname Changes[19]
ประเทศเติร์กเมนิสถานแบ่งออกเป็น 5 จังหวัด (เติร์กเมน: welaýat) และ 1 เมืองหลวง (şäher) แต่ละจังหวัดแบ่งออกเป็นอำเภอ (etrap) ซึ่งอาจเป็นทั้งเทศมณฑลหรือเมือง ตามรายงานจากรัฐธรรมนูญเติร์กเมนิสถาน (มาตราที่ 16 ตามรัฐธรรมนูญฉบับปี 2008; มาตราที่ 47 ตามรัฐธรรมนูญฉบับปี 1992) บางเมืองมีสถานะ จังหวัด หรือ อำเภอ
 |
เขตการปกครอง | ISO 3166-2 | เมืองหลัก | พื้นที่[20] | ประชากร (ค.ศ. 2022)[20] | หมายเลข |
|---|---|---|---|---|---|---|
| เมืองอาชกาบัต | TM-S | อาชกาบัต | 470 ตารางกิโลเมตร (180 ตารางไมล์) | 1,030,063 | ||
| จังหวัดอาฮัล | TM-A | แอเน็ว | 97,160 ตารางกิโลเมตร (37,510 ตารางไมล์) | 886,845 | 1 | |
| จังหวัดบัลกัน | TM-B | บัลกานาบัต | 139,270 ตารางกิโลเมตร (53,770 ตารางไมล์) | 529,895 | 2 | |
| จังหวัดดาโชกุซ | TM-D | ดาโชกุซ | 73,430 ตารางกิโลเมตร (28,350 ตารางไมล์) | 1,550,354 | 3 | |
| จังหวัดเลบัป | TM-L | ทืร์กเมนาบัต | 93,730 ตารางกิโลเมตร (36,190 ตารางไมล์) | 1,447,298 | 4 | |
| จังหวัดมารือ | TM-M | มารือ | 87,150 ตารางกิโลเมตร (33,650 ตารางไมล์) | 1,613,386 | 5 |
เศรษฐกิจ
[แก้]เศรษฐกิจหลักของเติร์กเมนิสถานอยู่บนพื้นฐานอุตสาหกรรมปิโตรเลียม ขณะที่อุตสาหกรรมอื่น ๆ ได้แก่ สิ่งทอและอาหาร พืชเศรษฐกิจที่สำคัญได้แก่ ฝ้ายและธัญพืช สัตว์เลี้ยงส่วนใหญ่เป็นปศุสัตว์ ได้แก่ แพะ โค และสัตว์ปีก
เติร์กเมนิสถานเป็นทางผ่านของท่อส่งน้ำมันสำคัญในเขตทะเลแคสเปียน สู่ทวีปยุโรป จีน เอเชียใต้ และมี ความสัมพันธ์อันดีกับรัสเซีย อิหร่าน อัฟกานิสถาน อินเดีย และปากีสถาน[21]
ประชากรส่วนใหญ่ของประเทศยังคงเผชิญกับความยากจน การปกครองแบบเผด็จการและการแทรกแซงของรัฐในภาคเศรษฐกิจสำคัญ ๆ ได้ขัดขวางการปฏิรูปโครงสร้างที่จำเป็น ขัดขวางการเติบโตทางเศรษฐกิจในวงกว้าง และยับยั้งการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ (FDI) นอกเหนือจากภาคอุตสาหกรรมไฮโดรคาร์บอน[22] เติร์กเมนิสถานมีการพึ่งพาไฮโดรคาร์บอนในระดับสูง (90% ของการส่งออกและรายได้ของรัฐ)[23] คะแนนเสรีภาพทางเศรษฐกิจของเติร์กเมนิสถานอยู่ที่ 47.1 ทำให้เศรษฐกิจของประเทศมีเสรีภาพมากที่สุดเป็นอันดับที่ 162 ในดัชนีเสรีภาพทางเศรษฐกิจ ปี 2025 คะแนนนี้เพิ่มขึ้น 0.8 จุดจากปีที่แล้ว และเติร์กเมนิสถานอยู่ในอันดับที่ 37 จาก 39 ประเทศในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก[24]
ด้านการค้ากับไทย
[แก้]มูลค่าการค้า รวม 1,840,000 ล้าน USD ไทยส่งออก 1,500,000 ล้าน USD นำเข้า 340,000 ล้าน USD จึงได้เปรียบดุลการค้า 1,160,000 ล้าน USD (ข้อมูลจากกระทรวงพาณิชย์ ปี 2561)[21][25]
ประชากร
[แก้]ศาสนา
[แก้]ชาวเติร์กเมนส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม 85% ศาสนาคริสต์ 10% ศาสนาบาไฮ ศาสนาโซโรอัสเตอร์ และไสยศาสตร์ 5%
ภาษา
[แก้]เติร์กเมนิสถานเป็นภาษาราชการและมีการใช้ภาษารัสเซียอย่างกว้างขวาง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ""Turkmenistan is the motherland of Neutrality" is the motto of 2020 | Chronicles of Turkmenistan". En.hronikatm.com. 28 December 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-08. สืบค้นเมื่อ 26 May 2020.
- ↑ "Turkmen parliament places Year 2020 under national motto "Turkmenistan – Homeland of Neutrality" – tpetroleum". Turkmenpetroleum.com. 29 December 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-08. สืบค้นเมื่อ 26 May 2020.
{{cite web}}: ระบุ|accessdate=และ|access-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help) - ↑ "Turkmenistan's Constitution of 2008" (PDF).
- ↑ "Turkmenistan approves new constitution to increase president's powers". PravdaReport. 26 September 2008.
- ↑ Государственный комитет Туркменистана по статистике : Информация о Туркменистане: О Туркменистане เก็บถาวร 7 มกราคม 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน : Туркменистан — одна из пяти стран Центральной Азии, вторая среди них по площади (491,21 тысяч км2), расположен в юго-западной части региона в зоне пустынь, севернее хребта Копетдаг Туркмено-Хорасанской горной системы, между Каспийским морем на западе и рекой Амударья на востоке.
- ↑ "World Population Prospects – Population Division – United Nations". population.un.org.
- 1 2 3 4 "Turkmenistan". International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 2 June 2016.
- ↑ Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
- ↑ Clark, Larry (1998). Turkmen Reference Grammar (ภาษาอังกฤษ). Wiesbaden: Harrassowitz Verlag. p. 50.
- ↑ "State Historical and Cultural Park "Ancient Merv"". UNESCO-WHC.
- ↑ Tharoor, Kanishk (2016). "LOST CITIES #5: HOW THE MAGNIFICENT CITY OF MERV WAS RAZED – AND NEVER RECOVERED". The Guardian.
Once the world’s biggest city, the Silk Road metropolis of Merv in modern Turkmenistan destroyed by Genghis Khan’s son and the Mongols in AD1221 with an estimated 700,000 deaths.
- ↑ "Turkmenistan". The World Factbook. United States Central Intelligence Agency. สืบค้นเมื่อ 25 November 2013.
- ↑ "BP Statistical Review of World Energy 2019" (PDF). p. 30.
- ↑ "Turkmen ruler ends free power, gas, water – World News". Hürriyet Daily News.
- ↑ "Russians 'flee' Turkmenistan". BBC News. 20 June 2003. สืบค้นเมื่อ 25 November 2013.
- ↑ Spetalnick, Matt (November 3, 2015). "Kerry reassures Afghanistan's neighbors over U.S. troop drawdown". Reuters. สืบค้นเมื่อ August 23, 2020.
- ↑ Turkmenistan's Constitution of 2008. constituteproject.org
- ↑ "Asia-Pacific – Turkmenistan suspends death penalty". BBC News.
- ↑ "Turkmenistan Geoname Changes - OpenStreetMap Wiki". wiki.openstreetmap.org.
- 1 2 Statistical Yearbook of Turkmenistan 2000–2004, National Institute of State Statistics and Information of Turkmenistan, Ashgabat, 2005.
- 1 2 "เติร์กเมนิสถาน (Turkmenistan)". กระทรวงการต่างประเทศ. สืบค้นเมื่อ 2025-10-23.
- ↑ "Turkmenistan GDP and Economic Data". Global Finance Magazine (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2025-10-23.
- ↑ "Turkmenistan: Country File, Economic Risk Analysis". Coface (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2025-10-23.
- ↑ Foundation, The Heritage. "Index of Economic Freedom: Turkmenistan | The Heritage Foundation". Index of Economic Freedom | The Heritage Foundation (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2025-10-23.
- ↑ "เติร์กเมนิสถาน (Turkmenistan)". กรมเอเชียใต้ ตะวันออกกลางและแอฟริกา. สืบค้นเมื่อ 2025-10-23.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- Abazov, Rafis (2005). Historical Dictionary of Turkmenistan. Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-5362-1.
- Blackwell, Carole (2001). Tradition and Society in Turkmenistan: Gender, Oral Culture and Song. Curzon. ISBN 0-7007-1354-9.
- Brummel, Paul (2006). Bradt Travel Guide: Turkmenistan. Bradt Travel Guides. ISBN 978-1-84162-144-9.
- Clammer, Paul; Kohn, Michael; Mayhew, Bradley (2014). Lonely Planet Guide: Central Asia. Lonely Planet. ISBN 978-1-74179-953-8.
- Clement, Victoria (2018). Learning to Become Turkmen. University of Pittsburgh Press. ISBN 978-0822964636.
- Edgar, Adrienne Lynn (2004). Tribal Nation: The Making of Soviet Turkmenistan. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-12799-6.
- Hopkirk, Peter (1992). The Great Game: The Struggle for Empire in Central Asia. Kodansha International. ISBN 978-1-56836-022-5.
- Kaplan, Robert (2001). Eastward to Tartary: Travels in the Balkans, the Middle East, and the Caucasus. Vintage. ISBN 978-0-3757-0576-2.
- Kropf, John (2006). Unknown Sands: Journeys Around the World's Most Isolated Country. Dusty Spark Publishing. ISBN 978-0-9763-5651-6.
- Lobanov-Rostovsky, Andrei (1965). Russia and Asia. Ann Arbor, Michigan: George Wahr Publishing Co. ISBN 978-1-1259-8932-6.
- Nahaylo, Bohdan; Swoboda, Victor (1990). Soviet Disunion: A History of the Nationalities problem in the USSR. ISBN 0029224012.
- Rall, Ted (2006). Silk Road to Ruin: Is Central Asia the New Middle East?. NBM Publishing. ISBN 978-1-56163-454-5.
- Rashid, Ahmed (2017). The Resurgence of Central Asia: Islam or Nationalism?.
- Rasizade, Alec (October 2003). "Turkmenbashi and his Turkmenistan". Contemporary Review. Oxford. 283 (1653): 197–206. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 January 2007. สืบค้นเมื่อ 2021-10-08.
{{cite journal}}: ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help) - Smith, Graham, บ.ก. (1995). The Nationalities Question in the Soviet Union (2nd ed.).
- Theroux, Paul (28 May 2007). "The Golden Man: Saparmurat Niyazov's reign of insanity". The New Yorker.
- Vilmer, Jean-Baptiste (2009). Turkménistan (ภาษาฝรั่งเศส). Editions Non Lieu. ISBN 978-2352700685.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
หาความหมายจากวิกิพจนานุกรม
ภาพและสื่อจากคอมมอนส์
เนื้อหาข่าวจากวิกิข่าว
คำคมจากวิกิคำคม
ข้อมูลต้นฉบับจากวิกิซอร์ซ
หนังสือจากวิกิตำรา
ข้อมูลการเดินทางจากวิกิท่องเที่ยว
- Turkmenistan. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
- Modern Turkmenistan photos
- Turkmenistan at UCB Libraries GovPubs
- ประเทศเติร์กเมนิสถาน ที่เว็บไซต์ Curlie
- Turkmenistan profile from the BBC News
Wikimedia Atlas of Turkmenistan- OpenStreetMap online atlas of Turkmenistan
- OpenStreetMap wiki article on Turkmenistan
คู่มือการท่องเที่ยว ประเทศเติร์กเมนิสถาน จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)- Key Development Forecasts for Turkmenistan from International Futures
- รัฐบาล
- Turkmenistan government information portal
- Chief of State and Cabinet Members
- Tourism Committee of Turkmenistan
- อื่น ๆ
- "Chronicles of Turkmenistan". Publication of Turkmen Initiative for Human Rights.
- Official photo gallery from Turkmenistan and Ashgabat
- daily news and analysis in Turkish English and Turkmen เก็บถาวร 3 พฤศจิกายน 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ภูมิศาสตร์ | |
| วิชาการ | |
| ศิลปิน | |
| ประชาชน | |
| อื่น ๆ | |
 | บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |