ประเทศแอลเบเนีย

คุณสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับ ประเทศแอลเบเนีย ได้โดยค้นหาจาก; โครงการพี่น้องของวิกิพีเดีย :
	หาความหมาย จากวิกิพจนานุกรม
	หนังสือ จากวิกิตำรา
	คำคม จากวิกิคำคม
	ข้อมูลต้นฉบับ จากวิกิซอร์ซ
	ภาพและสื่อ จากคอมมอนส์
	เนื้อหาข่าว จากวิกิข่าว
	แหล่งเรียนรู้ จากวิกิวิทยาลัย

สาธารณรัฐแอลเบเนีย
สาธารณรัฐแอลเบเนีย
Republika e Shqipërisë (แอลเบเนีย)
ธงชาติ	ตราแผ่นดิน
	คำขวัญ: ไม่มี
	เพลงชาติ: Hymni i Flamurit; ("เพลงสรรเสริญแก่ธง"); ;
เมืองหลวง; (และเมืองใหญ่สุด)	ติรานา; 41°20′N 19°48′E / 41.333°N 19.800°E
ภาษาราชการ	ภาษาแอลเบเนีย
การปกครอง	ประชาธิปไตยระบบรัฐสภา
เอกราช	จากจักรวรรดิออตโตมัน
พื้นที่
ประชากร
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
จีนี (2555)	29.0
HDI (2559)	0.764 (สูง) (75th)
สกุลเงิน	เลค (ALL)
เขตเวลา	CET (UTC+1)
โดเมนบนสุด	.al
รหัสโทรศัพท์	355

แอลเบเนีย (อังกฤษ: Albania; แอลเบเนีย: Shqipëri, ออกเสียง [ʃcipəˈɾi] ชจิเปอลี) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐแอลเบเนีย (อังกฤษ: Republic of Albania; แอลเบเนีย: Republika e Shqipërisë) เป็นประเทศแถบเมดิเตอร์เรเนียนในยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ พรมแดนทางเหนือติดต่อกับมอนเตเนโกร ตะวันออกเฉียงเหนือติดต่อกับเซอร์เบีย (คอซอวอ) ทางตะวันออกติดต่อกับมาซิโดเนีย และทางใต้ติดต่อกับกรีซ ชายฝั่งตะวันตกจรดทะเลเอเดรียติก ชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้จรดทะเลไอโอเนียน ปกครองภายใต้ระบอบประชาธิปไตย

ภูมิศาสตร์[แก้]

สภาพภูมิศาสตร์เป็นสิ่งกีดขวางตามธรรมชาติอย่างหนึ่งทำให้แอลเบเนียมีความแตกต่างทางภาษา ความแปลกแยกทางการเมืองกับประเทศอื่นๆในยุโรป เนื่องจากมีแนวภูเขาสูงเป็นปราการฝั่งตะวันออก ความสูงประมาณ 2,000 เมตร ซึ่งทอดยาวต่อเนื่องจากเทือกเขา Dinaric Alps วางตัวเป็นแนวตะวันตกเฉียงเหนือ ไปยังตะวันออกเฉียงใต้ สูงชันไปตามแนวที่ราบชายฝั่ง โดยทั่วไป หินส่วนใหญ่ เป็นหินปูน ส่วนในภาคกลางมีสินแร่เชิ้อเพลิงเป็นจำนวนมาก เช่น ทองแดง เหล็ก นิกเกิล และโครเมียม

ประวัติศาสตร์[แก้]

ยุคก่อนประวัติศาสตร์[แก้]

ยุคโบราณ[แก้]

ยุคกลาง[แก้]

ออตโตมันแอลเบเนีย[แก้]

Sanjak of Albania 1431

After serving the Ottoman Empire for 20 years Skanderbeg deserted and began a rebellion that halted Ottoman advance into Europe for 25 years.

ในยุครุ่งเรืองของการก่อตั้งจักรวรรดิออตโตมันนั้น ทางออตโตมันได้จัดตั้งกองทหารรักษาการณ์ทั่วทั้งแอลเบเนียทางตอนใต้ช่วงปี พ.ศ. 1958 (ค.ศ. 1415) และสามารถเข้ายึดครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอลเบเนียในช่วงปี พ.ศ. 1974 (ค.ศ. 1431)^[2] อย่างไรก็ดี ในปี พ.ศ. 1986 (ค.ศ. 1443) การปฏิวัติครั้งใหญ่ได้ประทุขึ้นภายใต้การนำของวีรบุรุษชาวแอลเบเนียนาม Skanderbeg ซึ่งดำเนินไปจนถึงปี พ.ศ. 2022 (ค.ศ. 1479) ซึ่งหลายครั้งก็สามารถเอาชนะกองทัพของจักรวรรดิออตโตมันที่นำโดยสุลต่าน Murad II และ เมห์เหม็ดที่ 2 Skanderbeg ได้สร้างความเป็นปึกแผ่นเบื้องต้นกับเจ้านายต่างๆในแอลเบเนีย ซึ่งในภายหลังได้สถาปนาเป็นศูนย์กลางอำนาจเหนือแผ่นดินที่ยังมิได้ถูกยึดครองของแอลเบเนีย กลายเป็นลอร์ดผู้ปกครองแอลเบเนีย เขาได้พยายามอย่างหนักแต่ก็ล้มเหลวในการสร้างพันธมิตรยุโรปในการต่อต้านออตโตมัน เขาถูกขัดขวางในทุกความพยายามโดยชาวเติร์กที่ต้องการกลับมาควบคุมแอลเบเนีย ซึ่งถูกมองว่าเป็นเหมือนเส้นทางหลักในการเข้ายึดอิตาลีและยุโรปตะวันตก การต่อสู้กับมหาอำนาจที่เหนือกว่าในยุคนั้นของเขาได้ความเคารพจากชาติอื่นๆในยุโรป และเนเปืล, รัฐพระสันตะปาปา, เวนิส และรากูซาก็ได้ให้ความช่วยเหลือแก่เขาทางการเงินและการทหารด้วย^[3]

ขบวนการชาตินิยม และ สันนิบาตปริซเรน[แก้]

สงครามโลกครั้งที่ 1 และ การประกาศเอกราช[แก้]

ความผันผวนทางการเมือง[แก้]

ภายหลังเมืองขึ้นของจักรวรรดิออตโตมัน ต่อมาได้ประกาศเอกราชและเกิดปัญหาความวุ่นวายภายในประเทศมาก ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ดำเนินนโยบายเป็นมิตรกับอิตาลีจนถูกอิตาลียึดครอง แอลเบเนียส่งทหารให้อิตาลีทำสงครามตลอด

สงครามโลกครั้งที่ 2[แก้]

คอมมิวนิสต์[แก้]

เมื่อสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 พรรคคอมมิวนิสต์แอลเบเนียเข้าครองอำนาจปกครองประเทศแบบคอมมิวนิสต์ จนมีการปฏิรูปการเมืองใหม่ ภายหลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียตเมื่อ พ.ศ. 2534 และ ปรับระบบของประเทศเป็นระบบเศรษฐกิจทุนนิยมเสรี

การเมืองการปกครอง[แก้]

บริหาร[แก้]

ประธานาธิบดีเป็นประมุขของประเทศมาจากการเลือกตั้งโดยสภาประชาชน มีวาระการดำรงตำแหน่ง 5 ปี ปัจจุบัน คือ นาย Alfred Moisiu นายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้ารัฐบาล ประธานาธิบดีเป็นผู้เสนอชื่อ โดยได้รับความเห็นชอบจากสภาประชาชน ดำรงตำแหน่ง 4 ปี ปัจจุบัน คือ นาย Sali Berisha

นิติบัญญัติ[แก้]

ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา โดยเป็นระบบสภาเดียว คือ สภาประชาชน (People’s Assembly) มีสมาชิก 140 คน โดย 100 คน มาจากการเลือกตั้งโดยตรง อีก 40 คนมาจากระบบบัญชีรายชื่อ

ตุลาการ[แก้]

สถานการณ์การเมือง[แก้]

สิทธิมนุษยชน[แก้]

ต่างประเทศ[แก้]

กองทัพ[แก้]

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

ประเทศแอลเบเนียแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 12 เขตบริหาร (administrative zones - qark or prefekturë) แต่ละเขตบริหารแบ่งย่อยลงไปอีกเป็น เขต (districts - rreth) รวมทั้งหมด 36 เขต

	มณฑล	เมืองหลวง	เขต	เทศบาล	เมือง	หมู่บ้าน
1	มณฑลเบรัต	เบรัต	เขตเบรัต เขตคูโชฟ เขตสคราปาร์	10 2 8	2 1 2	122 18 105
2	มณฑลดีเบอร์	เพชโคป	เขตบุงกีช์ เขตดีเบอร์ เขตมัท	7 14 10	1 1 2	63 141 76
3	มณฑลดูร์เรส	ดูร์เรส	เขตดูร์เรส เขตครุยจ์	6 4	4 2	62 44
4	มณฑลเอลบาซาน	เอลบาซาน	เขตเอลบาซาน เขตกรามช์ เขตลิบราซชด์ เขตเพกิน	20 9 9 5	3 1 2 1	177 95 75 49
5	มณฑลฟิเยร์	ฟิเยร์	เขตฟิเยร์ เขตลีอูชชีเนอ เขตมัลลาคาสเทอร์	14 14 8	3 2 1	117 121 40
6	มณฑลจิโรคาสเทอร์	จิโรคาสเทอร์	เขตจิโรคาสเทอร์ เขตเปอร์เมต เขตเทแพนเล	11 7 8	2 2 2	96 98 77
7	มณฑลโคร์ช	โคร์ช	เขตเดโวล เขตโคโลนจ์ เขตโคร์ช เขตโพกราเดค	4 6 14 7	1 2 2 1	44 76 153 72
8	มณฑลคูเคิช	คูเคิช	เขตฮาส์ เขตคูเคิช เขตโทโพรจ	3 14 7	1 1 1	30 89 68
9	มณฑลเลซ์	เลซ์	เขตคูร์บิน เขตเลซ์ เขตมิดิร์	2 9 5	2 1 2	26 62 80
10	มณฑลชโคดรา	ชโคดรา	เขตมาเลอซี อี มาด์เฮ เขตพูคา เขตชโคดรา	5 8 15	1 2 2	56 75 141
11	มณฑลติรานา	ติรานา	เขตคาเฟจา เขตติรานา	8 16	2 3	66 167
12	มณฑลวโลรา	วโลรา	เขตเดลฟินา เขตซารานดา เขตวโลรา	3 7 9	1 2 4	38 62 99

เศรษฐกิจ[แก้]

โครงสร้าง[แก้]

เพราะเป็นประเทศที่ยากจน[ต้องการอ้างอิง] จึงต้องพึ่งการเกษตร

ภาคเกษตรกรรม[แก้]

ภาคอุตสาหกรรม[แก้]

การท่องเที่ยว[แก้]

โครงสร้างพื้นฐาน[แก้]

การคมนาคม และ โทรคมนาคม[แก้]

คมนาคม[แก้]

โทรคมนาคม[แก้]

วิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยี[แก้]

การศึกษา[แก้]

สาธารณสุข[แก้]

ประชากรศาสตร์[แก้]

เชื้อชาติ[แก้]

เป็นชาวแอลเบเนีย ร้อยละ 95 ชาวกรีก ร้อยละ 3 และอื่น ๆ อีก ร้อยละ 2

ภาษา[แก้]

ศาสนา[แก้]

กีฬา[แก้]

วัฒนธรรม[แก้]

เป็นวัฒนธรรม มุสลิม บอลข่านเพราะในอดีตเป็นเมืองขึ้นของจักรวรรดิออตโตมันเติร์ก ทำให้มีประชากรเป็นชาวมุสลิมเป็นส่วนมากร้อยละ 70 ที่เหลือเป็นชาวคริสต์ร้อยละ 30

ดนตรี[แก้]

อาหาร[แก้]

สถาปัตยกรรม[แก้]

สื่อสารมวลชน[แก้]

วันหยุด[แก้]

อ้างอิง[แก้]

↑ "Albania". World Bank.
↑ Licursi, Emiddio Pietro (2011). "Empire of Nations: The Consolidation of Albanian and Turkish National Identities in the Late Ottoman Empire, 1878–1913". New York: Columbia University: 19. By 1415, after a chaotic interregnum, Sultan Mehmet I sent the military to erect the first Ottoman garrisons throughout southern Albania, establishing direct military authority in the region ... l jurisdiction over most of Albania ...
↑ "Albania :: The decline of Byzantium -- Encyclopedia Britannica". Encyclopedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 13 September 2014.

ประเทศแอลเบเนีย จากเว็บไซต์กระทรวงต่างประเทศ

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

รัฐบาล

การศึกษา
ด้านการท่องเที่ยว

Albanian Tourism Official Portal
Guide To Albania
ประเทศแอลเบเนีย ข้อมูลการท่องเที่ยวจาก วิกิท่องเที่ยว
ประเทศแอลเบเนีย ที่เว็บไซต์ Curlie

[GINI-1] "Albania". World Bank.

[2] Licursi, Emiddio Pietro (2011). "Empire of Nations: The Consolidation of Albanian and Turkish National Identities in the Late Ottoman Empire, 1878–1913". New York: Columbia University: 19. By 1415, after a chaotic interregnum, Sultan Mehmet I sent the military to erect the first Ottoman garrisons throughout southern Albania, establishing direct military authority in the region ... l jurisdiction over most of Albania ...

[3] "Albania :: The decline of Byzantium -- Encyclopedia Britannica". Encyclopedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 13 September 2014.

[1]

[2]

[3]

คุณสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับ ประเทศแอลเบเนีย ได้โดยค้นหาจาก โครงการพี่น้องของวิกิพีเดีย :
	หาความหมาย จากวิกิพจนานุกรม
	หนังสือ จากวิกิตำรา
	คำคม จากวิกิคำคม
	ข้อมูลต้นฉบับ จากวิกิซอร์ซ
	ภาพและสื่อ จากคอมมอนส์
	เนื้อหาข่าว จากวิกิข่าว
	แหล่งเรียนรู้ จากวิกิวิทยาลัย