ที่ราบสูงโกลัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ที่ราบสูงโกลัน

هضبة الجولان
רמת הגולן
ที่ตั้งของที่ราบสูงโกลัน
ที่ตั้งของที่ราบสูงโกลัน
พิกัด: 32°58′54″N 35°44′58″E / 32.98167°N 35.74944°E / 32.98167; 35.74944พิกัดภูมิศาสตร์: 32°58′54″N 35°44′58″E / 32.98167°N 35.74944°E / 32.98167; 35.74944
สถานภาพนานาชาติถือเป็นพื้นที่ของซีเรียที่ถูกอิสราเอลยึดครอง[1]
ดูเนื้อหา
พื้นที่
 • ทั้งหมด1,800 ตร.กม. (700 ตร.ไมล์)
 • ยึดครองโดยอิสราเอล1,200 ตร.กม. (500 ตร.ไมล์)
 • ควบคุมโดยซีเรีย (รวมเขต UNDOF 235 km2)600 ตร.กม. (200 ตร.ไมล์)
ความสูงจุดสูงสุด2,814 เมตร (9,232 ฟุต)
ความสูงจุดต่ำสุด−212 เมตร (−696 ฟุต)
ประชากร
ในเขตยึดครองโดยอิสราเอล[2][3][4]
 • ทั้งหมด40,000–49,700 คน
 • อาหรับ20,000–25,700 คน
 • ยิว20,000–22,300 คน
เขตเวลาUTC+2
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+3

ที่ราบสูงโกลัน (อาหรับ: هضبة الجولان, อักษรโรมัน: Haḍbatu l-Jawlān or مرتفعات الجولان Murtafaʻātu l-Jawlān, ฮีบรู: רמת הגולן) เป็นภูมิภาคในลิแวนต์ที่มีเนื้อที่ราว 1,800 ตารางกิโลเมตร (690 ตารางไมล์) ความหมายของที่ราบสูงโกลันแตกต่างไปตามสาขาวิชา ในทางธรณีวิทยาและชีวภูมิศาสตร์ ที่ราบสูงโกลันหมายถึงที่ราบสูงหินบะซอลต์ที่มีอาณาบริเวณแม่น้ำยาร์มุกทางใต้ ทะเลกาลิลีและหุบเขาฮูลาทางตะวันตก เทือกเขาแอนติเลบานอนและภูเขาเฮอร์มอนทางเหนือ และ Ruqqad ทางตะวันออก ขณะที่ในทางภูมิรัฐศาสตร์จะหมายถึงพื้นที่ของซีเรียที่ถูกอิสราเอลยึดครองในสงครามหกวันเมื่อปี ค.ศ. 1967 และปกครองโดยอิสราเอลตั้งแต่ปี ค.ศ. 1981

หลักฐานแรกสุดที่ชี้ว่ามนุษย์ตั้งถิ่นฐานในที่ราบสูงโกลันอยู่ในช่วงปลายยุคหิน[5] ในคัมภีร์ไบเบิลกล่าวว่าที่ราบสูงแห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของเบชัน อาณาจักรของชาวอามูร์ที่ถูกวงศ์วานอิสราเอลพิชิต[6] ในคัมภีร์โทราห์ระบุว่าที่ราบสูงโกลันเป็น "ศูนย์กลางของการแย่งชิงอำนาจระหว่างกษัตริย์แห่งอิสราเอลกับชาวแอราเมียนที่มีฐานอยู่ใกล้ดามัสกัสในปัจจุบัน"[7] หลังอัสซีเรียและบาบิโลเนียเสื่อมอำนาจ เปอร์เซียได้เข้ามามีอำนาจและอนุญาตให้ชาวยิวกลับมาอาศัยยังที่ราบสูงนี้หลังถูกกวาดต้อนมาจากเยรูซาเลมที่เสียเมืองให้แก่พระเจ้าเนบูคัดเนสซาร์ที่ 2 แห่งบาบิโลเนีย[8] ต่อมาในศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล ชาวอิทูเรียนตั้งรกรากที่นี่และอาศัยเรื่อยมาจนสิ้นยุคไบแซนไทน์[9] หลังจากนั้นมีชนหลายกลุ่มอาศัยในที่ราบสูงโกลัน เช่น เบดูอิน ดรูซ เติร์กเมน และเซอร์คัสเซียน[10]

นับตั้งแต่สงครามหกวัน พื้นที่ทางตะวันตกสองในสามของที่ราบสูงโกลันถูกยึดและปกครองโดยอิสราเอล[11] ขณะที่พื้นที่ทางตะวันออกอยู่ใต้การปกครองของซีเรีย ซีเรียปฏิเสธที่จะเจรจากับอิสราเอลตามข้อมติคาร์ทูมหลังสงคราม[12] ในปี ค.ศ. 1974 มีการจัดตั้งพื้นที่กันชนที่ดูแลโดยกองกำลังสังเกตการณ์การถอนกำลังแห่งสหประชาชาติ (UNDOF) ระหว่างอิสราเอล–ซีเรีย[13] ด้านอิสราเอลปกครองส่วนที่ยึดได้ด้วยกำลังทหารจนกระทั่งมีการผ่านกฎหมายปกครองในปี ค.ศ. 1981 ซึ่งบางฝ่ายมองว่าเป็นการผนวกดินแดน[14] ฝ่ายคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติประณามการผ่านกฎหมายนี้ โดยกล่าวว่า "การตัดสินใจของอิสราเอลในการบังคับใช้กฎหมาย เขตอำนาจ และการจัดการการปกครองที่ราบสูงโกลันที่ยึดครองจากซีเรียถือเป็นโมฆะ และไม่มีผลทางกฎหมายระหว่างประเทศ"[15] คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติยังเน้นย้ำถึง "การถือครองดินแดนด้วยสงครามเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้" ตามข้อมติที่ 242 ซึ่งอิสราเอลก็อ้างสิทธิ์ในการถือครองที่ราบสูงนี้ตามข้อมติเดียวกันที่เรียกร้องให้มี "เขตแดนที่ปลอดภัยและเป็นที่ยอมรับ ปลอดจากภัยคุกคามและกำลังทหาร"[16] เมื่อเกิดสงครามกลางเมืองซีเรียในปี ค.ศ. 2011 การปกครองที่ราบสูงโกลันของซีเรียแตกออกเป็นฝ่ายรัฐบาลกับฝ่ายค้าน และกลายเป็นสมรภูมิรบของทั้งสองฝ่ายจนในปี ค.ศ. 2018 ฝ่ายรัฐบาลก็มีชัยและควบคุมฝั่งตะวันออกไว้ได้[17]

ในปี ค.ศ. 2019 ดอนัลด์ ทรัมป์ ประธานาธิบดีสหรัฐประกาศยอมรับที่ราบสูงโกลันเป็นส่วนหนึ่งของอิสราเอล ทำให้สหรัฐกลายเป็นชาติแรกที่ยอมรับอำนาจอธิปไตยของอิสราเอลเหนือที่ราบสูงนี้[18] ด้านสหภาพยุโรปประกาศไม่ยอมรับอำนาจอธิปไตยของอิสราเอลเหนือที่ราบสูงโกลัน[19] ขณะที่อังตอนียู กูแตรึช เลขาธิการสหประชาชาติกล่าวว่า "สถานภาพของที่ราบสูงโกลันนั้นไม่เปลี่ยนแปลง"[20]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Korman, Sharon, The Right of Conquest: The Acquisition of Territory by Force in International Law and Practice, Oxford University Press, pp. 262–263
  2. ↑ Israel to send 250,000 settlers to occupied Golan
  3. ↑ Statistical Abstract of Israel 2018, 2.17. Israel Central Bureau of Statistics.
  4. ↑ Golan Heights profile 25 March 2019 BBC
  5. ↑ Tina Shepardson. Stones and Stories: Reconstructing the Christianization of the Golan, เก็บถาวร 15 เมษายน 2001 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Biblisches Forum, 1999.
  6. ↑ Dt 3:1, Dt 3:2, Dt 3:3, Dt 3:4, Dt 3:5, Dt 3:6, Dt 3:7
  7. ↑ Tatro, Nicolas (11 September 1988). "The Golan Heights: A Battlefield of the Ages". The Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 29 November 2011.
  8. ↑ HaReuveni, Immanuel (1999). Lexicon of the Land of Israel (in Hebrew). Miskal – Yedioth Ahronoth Books and Chemed Books. pp. 662–663 ISBN 965-448-413-7.
  9. ↑ Avraham Negev; Shimon Gibson (2005). Archaeological Encyclopedia of the Holy Land (Paperback ed.). Continuum. p. 249. ISBN 978-0-8264-8571-7.
  10. ↑ Schumacher (1888), pp. 42–61
  11. ↑ "Golan Heights". Britannica. October 16, 2020. สืบค้นเมื่อ November 1, 2020.
  12. ↑ "This Week in History: The Arab League Three No's". Jerusalem Post. สืบค้นเมื่อ 4 December 2017.
  13. ↑ "Agreement on Disengagement between Israeli and Syrian Force". Report of the Secretary-General concerning the Agreement on Disengagement between Israeli and Syrian Forces. United Nations. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 April 2012. สืบค้นเมื่อ 29 November 2011.
  14. ↑ Rabinowitz, Dan (28 March 2012). "17: Identity, the State and Borderline Disorder". ใน Thomas M. Wilson and Hastings Donnan (บ.ก.). A Companion to Border Studies. John Wiley & Sons. pp. 307–308. ISBN 978-1-118-25525-4.
  15. ↑ UN Security Council Resolution 497
  16. ↑ Y.Z Blum "Secure Boundaries and Middle East Peace in the Light of International Law and Practice" (1971) pages 24–46
  17. ↑ AP and TOI staff (2018-07-31). "Syria boots IS from Golan Heights, retaking full control of frontier with Israel". www.timesofisrael.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2019-03-25.
  18. ↑ Trump, Donald J. (2019-03-25). "Proclamation on Recognizing the Golan Heights as Part of the State of Israel". The White House (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-04-29. สืบค้นเมื่อ 2019-03-25.
  19. ↑ Stone, Jon (March 28, 2019). "EU member states unanimously reject Israel's sovereignty over Golan Heights, defying Trump and Netanyahu". The Independent. สืบค้นเมื่อ November 1, 2020.
  20. ↑ "U.N. chief clear that Golan status has not changed: spokesman". March 25, 2019 – โดยทาง www.reuters.com.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ที่ราบสูงโกลัน&oldid=10236183"