ประเทศเซนต์ลูเชีย

เซนต์ลูเชีย
เซนต์ลูเชีย
Saint Lucia (อังกฤษ)
ธงชาติ
	คำขวัญ: The Land, The People, The Light; (แผ่นดิน ประชาชน แสงสว่าง)
	เพลงชาติ: "Sons and Daughters of Saint Lucia"; เพลงสรรเสริญพระบารมี: "ก็อดเซฟเดอะควีน";
เมืองหลวง; (และเมืองใหญ่สุด)	แคสตรีส์; 14°1′N 60°59′W / 14.017°N 60.983°W
ภาษาราชการ	ภาษาอังกฤษ
การปกครอง	ประชาธิปไตยระบบรัฐสภา
เอกราช	จาก สหราชอาณาจักร
พื้นที่
ประชากร
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
HDI (2559)	0.735 (สูง) (92nd)
สกุลเงิน	ดอลลาร์แคริบเบียนตะวันออก (XCD)
เขตเวลา	(UTC-4)
ขับรถด้าน	ซ้ายมือ
โดเมนบนสุด	.lc
รหัสโทรศัพท์	1-758

เซนต์ลูเชีย (อังกฤษ: Saint Lucia) เป็นประเทศที่เป็นเกาะ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของทะเลแคริบเบียน และติดกับมหาสมุทรแอตแลนติก เซนต์ลูเชียเป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะเลสเซอร์แอนทิลลีส (Lesser Antilles) โดยอยู่ทางทิศเหนือของประเทศเซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศบาร์เบโดส และทางทิศใต้ของเกาะมาร์ตินีกของฝรั่งเศส ประเทศเซนต์ลูเชียรู้จักในนาม "Helen of the West"

ภูมิศาสตร์[แก้]

แผนที่ของเซนต์ลูเชีย

เซนต์ลูเชียมีลักษณะเป็นเกาะภูเขาไฟ ภูมิประเทศมีความเป็นภูเขามากกว่าเกาะอื่นๆในแถบทะเลแคริบเบียน จุดที่สูงที่สุดของประเทศอยู่ที่ Mount Gimie มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 950 เมตร ลักษณะเด่นของภูมิประเทศเกิดจากการวางตัวของภูเขาสองลูก ที่เรียกว่า the Pitons ทอดตัวระหว่างเขตซูฟรีแยร์และเขตชัวเซิล ทางด้านทิศตะวันตกของเกาะ

1 ใน 3 ของประชากรของเซนต์ลูเชียอาศัยอยู่ในกรุงแคสตรีส์ (Castries) ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศ เมืองสำคัญอื่น ๆ ของประเทศได้แก่ ซูฟรีแยร์และวีเยอฟอร์ ลักษณะภูมิอากาศของเซนต์ลูเชียเป็นแบบเขตร้อน และได้รับอิทธิพลจากลมสินค้าตะวันออกเฉียงเหนือ อากาศจะแห้งในช่วงเดือนมกราคมถึงเมษายน และฝนตกชุกในช่วงเดือนพฤษภาคมถึงพฤศจิกายน

ประวัติศาสตร์[แก้]

เซนต์ลูเชียเป็นหนึ่งในหมู่เกาะวินด์เวิร์ด (Windward Islands) ได้รับการตั้งชื่อตามนามของนักบุญลูซีแห่งไซราคิวส์ ซึ่งเป็นนักบวชในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ชาวยุโรปมาเยือนเซนต์ลูเชียครั้งแรกประมาณปี พ.ศ. 2043 มีการทำสนธิสัญญาระหว่างชนพื้นเมืองที่นี่กับฝรั่งเศส ทำให้เซนต์ลูเชียก็ตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2203 ในระหว่างปี พ.ศ. 2206-2210 เซนต์ลูเชียถูกอังกฤษเข้ายึดครอง และต่อมา เกิดสงครามแย่งชิงเซนต์ลูเชียระหว่างอังกฤษกับฝรั่งเศสทั้งหมด 14 ครั้ง จนท้ายที่สุด อังกฤษสามารถยึดครองเซนต์ลูเชียได้สมบูรณ์ในปี พ.ศ. 2357 เซนต์ลูเชียเริ่มใช้การปกครองระบอบประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน ในปี พ.ศ. 2467 (เริ่มเปิดให้มีการออกเสียงของประชาชนในปี พ.ศ. 2496) และในระหว่างปี พ.ศ. 2501-2505 เซนต์ลูเชียได้เข้าเป็นสมาชิกสหพันธรัฐเวสต์อินดีส ท้ายที่สุด ในวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2522 เซนต์ลูเชียได้รับเอกราช และเป็นส่วนหนึ่งของเครือจักรภพอังกฤษ ดังนั้นในวันนี้ของทุก ๆ ปีจึงถือเป็นวันหยุดสำคัญประจำชาติ นอกจากนี้วันที่ 22 กุมภาพันธ์ ยังบังเอิญตรงกับวันเกิดของนักการทูตอังกฤษที่มีชื่อเสียงชื่อ ลูเซีย ลาดี (Lucia Ladi) อีกด้วย

การเมืองการปกครอง[แก้]

ในฐานะที่เป็นสมาชิกของเครือจักรภพ เซนต์ลูเชียมีสมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร เป็นประมุขของประเทศ อย่างไรก็ตาม อำนาจในการปกครองประเทศจะอยู่ที่รัฐบาลโดยนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรี โดยปกตินายกรัฐมนตรีจะมาจากหัวหน้าพรรคการเมืองที่ชนะการเลือกตั้ง โดยในรัฐสภา ประกอบด้วยสภาผู้แทนราษฎร 17 คน และวุฒิสภา 11 คน

เซนต์ลูเชีย เป็นหนึ่งในสมาชิกของประชาคมแคริบเบียน (Caribbean Community: CARICOM) และองค์การรัฐแคริบเบียนตะวันออก (Organisation of Eastern Caribbean States: OECS)

นิติบัญญัติ[แก้]

บริหาร[แก้]

ตุลาการ[แก้]

คณะรัฐมนตรีแต่งตั้งโดยผู้สำเร็จราชการ ภายใต้การเสนอของนายกรัฐมนตรี โดยทั่วไปนายกรัฐมนตรี มาจากหัวหน้าพรรคที่ได้คะแนนเสียงข้างมาก ซึ่งได้รับการแต่งตั้งจากผู้สำเร็จราชการ

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

เซนต์ลูเชียแบ่งการปกครองออกเป็น 11 เขต (quarters) ดังนี้

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/75/Coat_of_Arms_of_Saint_Lucia.svg

นโยบายต่างประเทศ[แก้]

กองทัพ[แก้]

เศรษฐกิจ[แก้]

โครงสร้าง[แก้]

เศรษฐกิจของเซนต์ลูเชียขึ้นอยู่กับผลิตภัณฑ์จากกล้วยและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว รวมถึงอุตสาหกรรมขนาดเล็กบางส่วน ประเทศเซนต์ลูเชียมีกิจการทางด้านเกษตรกรรมทั้งขนาดเล็กและขนาดกลางเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก และภาษีจากภาคเกษตรกรรมก็มีส่วนในการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมของประเทศเป็นอย่างมากตั้งแต่ พ.ศ. 2503

การท่องเที่ยว[แก้]

อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของเซนต์ลูเชียมีความสำคัญอย่างมากต่อเศรษฐกิจของประเทศรองจากการส่งออกผลิตภัณฑ์จากกล้วย และเป็นที่คาดหวังว่าอุตสาหรรมท่องเที่ยวจะเจริญเติบโตต่อไปเรื่อยๆ เนื่องจากปัจจุบันตลาดการส่งออกกล้วยเริ่มมีการแข่งขันที่สูงขึ้น ทุก ๆ ปีในช่วง dry season (มกราคม-เมษายน) นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปเซนต์ลูเชีย โดยสิ่งที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้มากก็คือลักษณะภูมิประเทศและภูมิอากาศที่เป็นเขตร้อน รวมถึงชายหาดและรีสอร์ทต่างๆมากมาย นอกจากนี้ สิ่งอื่นๆที่สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยว ได้แก่ การเป็นเกาะภูเขาไฟ สวนพฤกษศาสตร์ ป่าดิบชื้น (Rainforest) และอุทยานแห่งชาติเกาะพิเจียน

สถานที่ท่องเที่ยว[แก้]

ทิวทัศน์จาก Pigeon Point (Fort Rodney)
(พ.ศ. 2549)
อ่าว Soufriere
(กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549)
ชายหาดของเซนต์ลูเชีย
(กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549)
บ้านบนเนินเขาใน Canaries
(มิถุนายน พ.ศ. 2549)

ประชากรศาสตร์[แก้]

เชื้อชาติ[แก้]

ประชากรมากกว่า 90% ของประเทศสืบเชื้อสายมาจากชาวแอฟริกา ประมาณร้อยละ 5 ของประชากรทั้งหมดเป็นลูกครึ่งระหว่างชาวผิวขาวกับผิวดำ คนกลุ่มนี้มีความสำคัญอย่างมากต่อเศรษฐกิจของประเทศ นอกจากนี้เซนต์ลูเชียยังมีประชากรเชื้อสายอื่น ๆ อีก ได้แก่ อินโด-แคริบเบียน (อินเดีย) ประมาณร้อยละ 3 และมีเพียงร้อยละ 1.1 ที่เป็นชาวยุโรปแท้ (สืบเชื้อสายฝรั่งเศส อังกฤษ สกอตแลนด์ หรือไอร์แลนด์ ตั้งแต่ยุคล่าอาณานิคม)

เซนต์ลูเชียเป็นประเทศที่มีอัตราส่วนของจำนวนผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบล ต่อจำนวนประชากรทั้งหมดของประเทศสูงที่สุดในโลก กล่าวคือ มีผู้ได้รับรางวัลโนเบลทั้งหมด 2 คนที่เป็นชาวเซนต์ลูเชีย คือ เซอร์อาเทอร์ ลิวอิส ซึ่งได้รับรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์ ในปี พ.ศ. 2522 และเดเร็ก วัลคอตต์ ซึ่งได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมใน ปี พ.ศ. 2535

ศาสนา[แก้]

ประชากรของเซนต์ลูเชียประมาณร้อยละ 68 ของประชากรทั้งหมดนับถือศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก นอกจากนี้มีศาสนาอื่น ๆ ได้แก่ เซเวนท์-เดย์แอดเวนติสต์ (ร้อยละ 9) เพนเทคอสทัล (ร้อยละ 6) อีแวนเจลิคัล (ร้อยละ 2) แองกลิกัน (ร้อยละ 2) และราสตาฟาเรียน (ร้อยละ 2) เป็นต้น (ข้อมูล พ.ศ. 2544[1]) ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนต์

ภาษา[แก้]

ภาษาทางการประจำหมู่เกาะคือภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตาม ตามท้องถิ่นต่าง ๆ พบว่ามีการใช้ภาษาฝรั่งเศส (French patois) ด้วย

วัฒนธรรม[แก้]

วัฒนธรรมของเซนต์ลูเชียมีประวัติศาสตร์มายาวนาน โดยได้รับอิทธิพลมาจากวัฒนธรรมแอฟริกา, ฝรั่งเศส และอังกฤษ หนึ่งในภาษาที่สองของประเทศ คือ ภาษา Kreole เป็นภาษาที่เป็นที่เป็นรูปแบบหนึ่งของภาษาฝรั่งเศส เกทะกะพี

ดนตรีและการเต้นรำ[แก้]

การเต้นรำแบบพื้นเมืองที่เป็นที่นิยมในเซนต์ลูเชีย คือ กาดรีย์ (Quadrille) นอกจากนี้ ในส่วนของดนตรี เซนต์ลูเชียมีดนตรีพื้นบ้านที่เป็นจุดแข็งไม่แพ้ดนตรีประเภท soca zouk หรือ reggae ของชาวแคริบเบียนแห่งอื่น ๆ และทุกๆ ปี เริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ. 2535 เซนต์ลูเชียจะเป็นเจ้าภาพในการจัดงานเทศกาลเพลงแจ๊สที่มีชื่อเสียงในระดับนานาชาติ

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

Official website of the Government of Saint Lucia (อังกฤษ)
Compendium of Environmental Statistics (อังกฤษ)
Official Home of the Saint Lucia Solid Waste Management Authority (อังกฤษ)
2001 Population and Housing Census Report (อังกฤษ)
Official Website of Saint Lucia Met. Service (อังกฤษ)
Portal of the Saint Lucia Tourist Board (อังกฤษ)
Saint Lucia - Simply Beautiful (อังกฤษ)
Pictures & Images of St. Lucia (อังกฤษ)
Teaching Resources on St Lucia (อังกฤษ)
Map of St. Lucia (อังกฤษ)