ประเทศเลโซโท
พิกัดภูมิศาสตร์: 29°36′S 28°18′E / 29.6°S 28.3°E
| ราชอาณาจักรเลโซโท | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
Mmušo wa Lesotho (โซโท) Kingdom of Lesotho (อังกฤษ) |
||||||
|
||||||
| คำขวัญ: Khotso, Pula, Nala "สันติภาพ ฝน มั่งคั่ง" |
||||||
| เพลงชาติ: Lesotho Fatse La Bontata Rona เลโซโท, ที่ดินของบรรพบุรุษของเรา |
||||||
 ที่ตั้งของ ประเทศเลโซโท (น้ำเงินเข้ม) – ในทวีปแอฟริกา (ฟ้าสว่าง & เทาเข้ม) |
||||||
| เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด) | มาเซรู 29°28′S 27°56′E / 29.467°S 27.933°E | |||||
| ภาษาราชการ | ภาษาโซโท ภาษาอังกฤษ |
|||||
| เดมะนิม | โมโซโท (เอกพจน์) บาโซโท (พหูพจน์) |
|||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ | |||||
| • | พระมหากษัตริย์ | สมเด็จพระราชาธิบดีเลตซีที่ 3 | ||||
| • | นายกรัฐมนตรี | Moeketsi Majoro | ||||
| เอกราช | จากสถานะรัฐในอารักขาของสหราชอาณาจักร | |||||
| • | ประกาศ | 4 ตุลาคม พ.ศ. 2509 | ||||
| พื้นที่ | ||||||
| • | รวม | 30,355 ตร.กม. (138) 11,720 ตร.ไมล์ |
||||
| • | แหล่งน้ำ (%) | 0.0032% | ||||
| ประชากร | ||||||
| • | 1 ก.ค. 2560 (ประเมิน) | 2,233,000[1] | ||||
| • | 2549 (สำมะโน) | 1,876,633[2] | ||||
| • | ความหนาแน่น | 68.1 คน/ตร.กม. (138) 162.4 คน/ตร.ไมล์ |
||||
| จีดีพี (อำนาจซื้อ) | 2560 (ประมาณ) | |||||
| • | รวม | $ 7.448 พันล้าน | ||||
| • | ต่อหัว | $ 3,868 | ||||
| จีดีพี (ราคาตลาด) | 2560 (ประมาณ) | |||||
| • | รวม | $ 2.721 พันล้าน | ||||
| • | ต่อหัว | $ 1,413 | ||||
| จีนี (2553) | 52.5 [3] | |||||
| HDI (2559) |  0.497 (ต่ำ) (160th) |
|||||
| สกุลเงิน | โลตี (LSL) |
|||||
| เขตเวลา | SAST (UTC+2) | |||||
| ขับรถด้าน | ซ้ายมือ | |||||
| โดเมนบนสุด | .ls | |||||
| รหัสโทรศัพท์ | +266 | |||||
เลโซโท (โซโทและอังกฤษ: Lesotho) มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า ราชอาณาจักรเลโซโท (โซโท: Mmušo wa Lesotho; อังกฤษ: Kingdom of Lesotho) เป็นประเทศขนาดเล็กในทวีปแอฟริกา มีพื้นที่ทั้งหมด 30,355 ตารางกิโลเมตร (11,720 ตารางไมล์) พรมแดนถูกล้อมรอบด้วยประเทศแอฟริกาใต้ทุกทิศทำให้ไม่มีทางออกสู่ทะเล ลักษณะภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาและที่ราบสูง[4] มีเมืองหลวงและเมืองใหญ่ที่สุดคือมาเซรู เลโซโทมีรูปแบบการปกครองแบบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ และเป็นหนึ่งในสามประเทศในทวีปแอฟริกาที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข เช่นเดียวกับประเทศโมร็อกโกและประเทศสวาซิแลนด์[ต้องการอ้างอิง]
ประวัติศาสตร์[แก้]
เลโซโทเป็นหนึ่งในสามของประเทศในทวีปแอฟริกาที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข (อีก 2 ประเทศ คือ ประเทศโมร็อกโกและประเทศเอสวาตีนี) เดิมประเทศเลโซโทมีชื่อว่าบาซูโต ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2361 โดยมีสมเด็จพระราชาธิบดีโมโชโชที่ 1 เป็นผู้ปกครอง ต่อมา ชนเผ่าซูลู และคนผิวขาวเข้าไปตั้งหลักแหล่งในประเทศ และถูกแอฟริกาใต้รุกราน บาซูโตจึงต้องขอรับความคุ้มครองจากรัฐบาลสหราชอาณาจักร และมีฐานะเป็นรัฐในปกครองของสหราชอาณาจักร (British protectorate of Basutoland) ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2411 ต่อมาเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2509 ได้ประกาศเอกราชและเปลี่ยนชื่อประเทศเป็นเลโซโท
การเมือง[แก้]
ระบอบการเมือง ระบอบประชาธิปไตยมีกษัตริย์เป็นประมุข โดยฝ่ายบริหาร มีนายกรัฐมนตรีเป็นผู้นำฝ่ายบริหาร ฝ่ายนิติบัญญัติรัฐสภา (National Assembly) แบบ 2 สภา (bicameral) ประกอบด้วยวุฒิสมาชิก 33 คน (ซึ่งในจำนวนนี้ 11 คน กษัตริย์เป็นผู้เสนอและพรรครัฐบาลเป็นผู้แต่งตั้งอีก 22 คนมาจากหัวหน้าเผ่าต่าง ๆ) และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 65 คน ซึ่งอยู่ในวาระคราวละ 5 ปี ฝ่ายตุลาการ ประกอบด้วย ศาลสูง ศาลอุทธรณ์ ศาลพิพากษา และศาลพื้นเมือง
การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]
เลโซโทมี 10 เขต คือ:
- เขตเบเรีย (Berea)
- เขตบูทา-บูเท (Butha-Buthe)
- เขตเลริเบ (Leribe)
- เขตมาเฟเตง (Mafeteng)
- เขตมาเซรู (Maseru)
- เขตโมเฮลส์ฮุก (Mohale's Hoek)
- เขตโมคอตลอง (Mokhotlong)
- เขตคาชาส์เนก (Qacha's Nek)
- เขตคูทิง (Quthing)
- เขตทาบา-เซกา (Thaba-Tseka)
ภูมิศาสตร์[แก้]
ประเทศเลโซโท เป็นประเทศที่มีแอฟริกาใต้ล้อมรอบหมดทุกด้าน มีพื้นที่ประมาณ 30,000 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณสองเท่าของจังหวัดอุบลราชธานี ของประเทศไทย แต่เลโซโทมีพื้นที่ส่วนมากอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 1,400-1,800 เมตร จึงทำให้มีหิมะปกคลุม เป็นเพียงไม่กี่ประเทศในทวีปแอฟริกาที่มีหิมะ แต่ใช้ประโยชน์จากหิมะที่ละลายเป็นน้ำอุปโภคบริโภคใช้ในประเทศ[5]
นโยบายต่างประเทศ[แก้]
ความสัมพันธ์กับราชอาณาจักรไทย[แก้]
| Map indicating location of เลโซโท and ไทย | |
 เลโซโท |
 ไทย |
ด้านการเมือง[แก้]
ไทยและเลโซโทได้สถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างกันเมื่อวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2532 โดยไทยได้มอบหมายให้สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงพริทอเรีย แอฟริกาใต้ มีเขตอาณาครอบคลุมเลโซโท และเอกอัครราชทูต ณ กรุงพริทอเรียดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตประจำเลโซโทอีกตำแหน่งหนึ่งด้วย ส่วนเลโซโทได้มอบหมายให้สถานเอกอัครราชทูตเลโซโท ณ กรุงกัวลาลัมเปอร์ดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตประจำประเทศไทยและได้แต่งตั้ง อภิชาติ สุดแสวง เป็นกงสุลกิตติมศักดิ์ประจำประเทศไทย
- เลโซโทให้การสนับสนุนไทยมาตลอดในเรื่องปัญหากัมพูชา
- รัฐบาลไทยได้ส่งเอกอัครราชทูต ณ กรุงพริทอเรียเข้าร่วมในพระราชพิธีพระบรมศพกษัตริย์สมเด็จพระราชาธิบดีโมโชโชที่ 2 แห่งเลโซโท ซึ่งมีขึ้นเมื่อวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2536
- รัฐบาลไทยได้ให้ความช่วยเหลือเพื่อบรรเทาภาวะขาดแคลนพืชพันธุ์ธัญญาหาร อันเนื่องมาจากความแห้งแล้งแก่นรัฐบาลเลโซโทในปี พ.ศ. 2538 เป็นมูลค่า 10,000 ดอลลาร์สหรัฐ และต่อมาในปี พ.ศ. 2539 ไทยได้ให้ความช่วยเหลืออีก 10,000 ดอลลาร์สหรัฐ เมื่อเลโซโทประสบภัยจากหิมะ
ด้านเศรษฐกิจ[แก้]
มูลค่าการค้าระหว่างไทย – เลโซโทยังมีไม่มากนัก ในปี พ.ศ. 2543 การค้าระหว่างไทย – เลโซโทมีมูลค่ารวม 3.1 ล้านบาท โดยไทยเป็นฝ่ายส่งออก 3.1 ล้านบาท สินค้าสำคัญที่ไทยส่งออกไปเลโซโท ได้แก่ กระดาษ เยื่อกระดาษและผลิตภัณฑ์ เครื่องใช้บนโต๊ะอาหารในครัวและบ้านเรือน น้ำมันสำเร็จรูป ปูนซีเมนต์ สิ่งทอ เสื้อผ้าสำเร็จรูป ยานพาหนะ อุปกรณ์และส่วนประกอบ และสินค้าสำคัญที่ไทยนำเข้าจากเลโซโท ได้แก่ กุ้งสดแช่เย็นและแช่แข็ง ยากำจัดศัตรูพืช ไม้ซุง ไม้แปรรูปและไม้อื่น ๆ เคมีภัณฑ์ เมล็ดพืช น้ำมัน เครื่องคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์และส่วนประกอบ เครื่องจักรไฟฟ้าและส่วนประกอบ
เศรษฐกิจ[แก้]
ประเทศเลโซโท มีความสัมพันธ์อันดีกับประเทศแอฟริกาใต้ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 หลังจากที่เนลสัน แมนเดลา ประธานาธิบดีของแอฟริกาใต้ได้ไปเยือน ซึ่งก่อนหน้านั้นความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศไม่ค่อยดีนัก ต่อมาจึงมีการพัฒนาความสัมพันธ์ตามลำดับ บนพื้นฐานของการมีผลประโยชน์ร่วมกัน ที่สำคัญได้แก่ โครงการสร้างเขื่อนและอุโมงค์ส่งน้ำขนาดใหญ่ เพื่อส่งน้ำจากเลโซโทไปให้แอฟริกาใต้ อันทำรายได้ให้เลโซโทปีละประมาณ 70 ล้านดอลลาร์ และสร้างงานให้ชาวเลโซโทประมาณ 10,000 คน
เศรษฐกิจของประเทศเลโซโท นอกเหนือจากการส่งน้ำให้แอฟริกาใต้แล้ว ก็มีการทำเหมืองเพชร และสินแร่อื่น ๆ การเกษตรกรรม เช่น การปลูกข้าวโพด ข้าวฟ่าง ข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์ และการปศุสัตว์ แต่ปัญหาสำคัญของประเทศคือ ผลิตอาหารได้ไม่พอเพียง ต้องนำเข้าจากต่างประเทศถึงร้อยละ 70 ของการบริโภค ทำให้ขาดดุลการค้าปีละประมาณ 900 ล้านดอลลาร์ อย่างต่อเนื่อง[5]
ประชากร[แก้]
เลโซโทเป็นประเทศที่ไม่มีปัญหาเรื่องเชื้อชาติเหมือนหลายประเทศในทวีปแอฟริกา เพราะประชากรที่มีประมาณ 2,000,000 คน ร้อยละ 99.7 เป็นชนเผ่าโซโท[5]
วัฒนธรรม[แก้]
![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "World Population Prospects: The 2015 Revision" (PDF). United Nations, Department of Economic and Social Affairs. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม 2559. Check date values in:
|accessdate=(help) - ↑ "Indicators - Lesotho Population Census, 2006" (PDF). Lesotho Bureau of Statistics. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม 2559. Check date values in:
|accessdate=(help) - ↑ "Income Gini coefficient". United Nations Development Programme Human Development Reports. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม 2015. Check date values in:
|accessdate=(help) - ↑ "ข้อมูลรายประเทศ: ราชอาณาจักรเลโซโท". กรมเอเชียใต้ ตะวันออกกลางและแอฟริกา. สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2015. Check date values in:
|accessdate=(help) - ↑ 5.0 5.1 5.2 "ไทยกับเลโซโท". คมชัดลึก. 29 October 2014. สืบค้นเมื่อ 29 October 2014.
| ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||
บทความเกี่ยวกับประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล