ยุทธการที่อี้จิง
ยุทธการที่อี้จิง | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ สงครามยุคสิ้นราชวงศ์ฮั่น | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
อ้วนเสี้ยว กองกำลังที่เหลือของเล่าหงี อูหฺวาน ซฺยงหนู[1] เซียนเปย์ |
กองซุนจ้าน โจรเขาเอ๊งสัน | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
อ้วนเสี้ยว เป๊กตุ้น เชียน เจา |
กองซุนจ้าน † เตียวเอี๋ยน กงซุน ซฺวี่ † เต๊งไก๋ † กวาน จิ้ง † เตียวอี้ | ||||||
กำลัง | |||||||
100,000 (กองกำลังของเซียนยฺหวี ฝู่และออหวน)[2] 7,000 (ทหารม้าเซียนเปย์) | 100,000+ (กองกำลังของเตียวเอี๋ยน) |
ยุทธการที่อี้จิง (อังกฤษ: Battle of Yijing) การรบที่เกิดขึ้นในช่วง ค.ศ. 198 – มีนาคม ค.ศ. 199 โดยนับเป็นสงครามครั้งสุดท้ายระหว่าง กองซุนจ้าน ขุนศึกผู้มีฉายาว่า ขุนศึกม้าขาว กับ อ้วนเสี้ยว อดีตผู้นำกองทัพพันธมิตรในคราวปราบตั๋งโต๊ะ
โดยฝ่ายกองซุนจ้านและอ้วนเสี้ยวได้รบพุ่งกันมาอย่างยาวนานตั้งแต่ ค.ศ. 191 เพื่อแย่งชิงดินแดนทางภาคเหนือโดยในสงครามครั้งนี้ฝ่ายกองซุนจ้านได้ขอความช่วยเหลือจาก โจโฉ แต่โจโฉได้ปฏิเสธไปและหันไปช่วยเหลืออ้วนเสี้ยวทำให้กองซุนจ้านต้องไปขอความช่วยเหลือจาก เตียวเอี๋ยน หัวหน้าโจรป่าแห่งภูเขาดำแทนส่วนอ้วนเสี้ยวได้รับความช่วยเหลือจากชนเผ่านอกด่าน
ซึ่งกองซุนจ้านได้ใช้เมืองอี้จิงเป็นฐานที่มั่นและเก็บเสบียงจำนวนมหาศาลไว้ในเมืองและคาดการณ์ว่าอ้วนเสี้ยวจะล่าถอยไปเองเพราะขาดแคลนเสบียงแต่กองซุนจ้านคิดผิดเพราะอ้วนเสี้ยวได้ใช้ยุทธวิธีใหม่คือให้ทหารขุดอุโมงค์ใต้กำแพงเมืองจนสามารถบุกเข้าไปในเมืองทำให้กองซุนจ้านต้องฆ่าลูกเมียและฆ่าตัวตายตามใน ค.ศ. 199 ทำให้อ้วนเสี้ยวสามารถยึดครองดินแดนทางภาคเหนือได้เกือบทั้งหมดก่อนจะเสียให้กับโจโฉใน ศึกกัวต๋อ เมื่อ ค.ศ. 200 หรือในปีต่อมา