อักษรละติน
อะไร
อักษรละตินเป็นแม่แบบให้กับสัทอักษรสากล (International Phonetic Alphabet) อันเป็นอักษร 26 ตัวซึ่งแพร่หลายมากที่สุด ประกอบไปด้วย ISO อักษรละตินพื้นฐาน (ISO basic Latin alphabet) ที่เป็นอักษรรูปแบบเดียวกับอักษรอังกฤษ (English alphabet)
ชุดตัวอักษรละตินเป็นแม่แบบให้กับตัวอักษรจำนวนมากที่สุดของระบบการเขียนทั้งหมด[1] และยังเป็นระบบการเขียนที่ได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายมากที่สุด อักษรละตินเป็นระบบอักษรซึ่งเป็นมาตรฐานในการเขียนให้กับหลายภาษาในยุโรปตะวันตกและยุโรปกลาง ส่วนใหญ่ในภูมิภาคทะเลทรายซาฮาราทางแอฟริกาตอนใต้ อเมริกา และโอเชียเนีย รวมถึงภาษาต่าง ๆ ที่กระจายไปตามส่วนต่าง ๆ ของโลก
ชื่อและที่มา
[แก้]อักษรชุดนี้เรียกกันว่าอักษรละตินหรืออักษรโรมัน มีแหล่งกำเนิดมาจากนครรัฐโรมโบราณ (แม้ว่าตัวพิมพ์ใหญ่บางตัวจะมีต้นแบบมาจากอักษรกรีกก็ตาม) การทับศัพท์ด้วยอักษรชุดนี้มักเรียกกันว่า "การถอดเป็นอักษรโรมัน" ("romanization")[2][3] ในผังยูนิโคดใช้ชื่อว่า "Latin"[4] เช่นเดียวกันกับหลักขององค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐาน (ISO)[5]
ระบบตัวเลขในอักษรชุดนี้ใช้ระบบเลขโรมันรวม ๆ แล้วเรียกว่าตัวเลขโรมัน ตัวเลข 1, 2, 3 ... เป็นตัวเลขอักษรละติน/โรมันซึ่งมีที่มาจากระบบเลขแบบฮินดู–อารบิก
ยูนิโคด
[แก้]อ้างอิง
[แก้]แหล่งอ้างอิง
[แก้]- ↑ Haarmann 2004, p. 96.
- ↑ "Search results | BSI Group". Bsigroup.com. สืบค้นเมื่อ 12 May 2014.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Romanisation_systems". Pcgn.org.uk. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 June 2014. สืบค้นเมื่อ 12 May 2014.
- ↑ "ISO 15924 – Code List in English". Unicode.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 May 2013. สืบค้นเมื่อ 22 July 2013.
- ↑ "Search – ISO". Iso.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 May 2014. สืบค้นเมื่อ 12 May 2014.
แหล่งข้อมูล
[แก้]- Haarmann, Harald (2004). Geschichte der Schrift [History of Writing] (ภาษาเยอรมัน) (2nd ed.). München: C. H. Beck. ISBN 978-3-406-47998-4.
