อักษรสิทธัม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อักษรสิทธัม
Shukla Siddham.svg
คำว่า สิทฺธํ ในอักษรสิทธัม
ชนิดอักษรสระประกอบ
ภาษาพูดสันสกฤต
ช่วงยุคป. ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 6[1] – ป. ค.ศ. 1200[หมายเหตุ 1]
ระบบแม่
ระบบลูก
ระบบพี่น้องอักษรศารทา,[2][3][5] อักษรทิเบต[4]
ช่วงยูนิโคดU+11580–U+115FF

Final Accepted Script Proposal

Variant Forms
ISO 15924Sidd
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 ต้นกำเนิดเซมิติกของอักษรพราหมียังไม่เป็นที่ยอมรับ

อักษรสิทธัม (สันสกฤต: सिद्धं สิทธํ หมายถึง ทำให้สำเร็จหรือสมบูรณ์แล้ว, อังกฤษ: Siddham script, ทิเบต: སིད་དྷཾ།; จีน: 悉曇文字; พินอิน: Xītán wénzi; ญี่ปุ่น: 梵字, บนจิ) เป็นชื่ออักษรแบบหนึ่งของอินเดียตอนเหนือ ที่นิยมใช้เขียนภาษาสันสกฤต มีที่มาจากอักษรพราหมี โดยผ่านการพัฒนาจากอักษรคุปตะ ซึ่งก่อให้เกิดเป็นอักษรเทวนาครีในเวลาต่อมา และเกิดเป็นอักษรอื่นๆ จำนวนมากในเอเชีย เช่น อักษรทิเบต เป็นต้น อักษรสิทธัมเผยแพร่พร้อมคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาจากอินเดียเข้าไปสู่จีนและญี่ปุ่นตามลำดับ ตั้งแต่ พ.ศ. 1349 โดยคูไก (空海) ผู้เรียนภาษาสันสกฤตและศาสนาพุทธจากจีน ในญี่ปุ่นเรียกอักษรนี้ว่า "บนจิ" เขียนจากซ้ายไปขวา แนวนอน ปัจจุบันอักษรสิทธัมยังคงใช้ในการประกอบพิธีกรรมของนิกายชิงงง (真言宗, มนตรยาน) ในประเทศญี่ปุ่น

สระ[แก้]

รูปสระลอย อักษรสิทธัม เทียบอักษรไทย เทียบอักษรโรมัน รูปสระจม ประสมกับ
พยัญชนะ กฺย (Siddham kya.svg)		 รูปสระลอย อักษรสิทธัม เทียบอักษรไทย เทียบอักษรโรมัน รูปสระจม ประสมกับ
พยัญชนะ กฺย (Siddham kya.svg)
Siddham a.svg 𑖀 อ a Siddham kya.svg Siddham aa.svg 𑖁 อา ā Siddham kyaa.svg
Siddham i.svg 𑖂 อิ i Siddham kyi.svg Siddham ii.svg 𑖃 อี ī Siddham kyii.svg
Siddham u.svg 𑖄 อุ u Siddham kyu.svg Siddham uu.svg 𑖅 อู ū Siddham kyuu.svg
Siddham e.svg 𑖊 เอ e Siddham kye.svg Siddham ai.svg 𑖋 ไอ ai Siddham kyai.svg
Siddham o.svg 𑖌 โอ o Siddham kyo.svg Siddham au.svg 𑖍 เอา au Siddham kyau.svg
Siddham am.svg 𑖀𑖽 อํ aṃ Siddham kyam.svg Siddham ah.svg 𑖀𑖾 อะห์ aḥ Siddham kyah.svg
รูปสระลอย อักษรสิทธัม เทียบอักษรไทย เทียบอักษรโรมัน รูปสระจม ประสมกับ
พยัญชนะ กฺย (Siddham kya.svg)		 รูปสระลอย อักษรสิทธัม เทียบอักษรไทย เทียบอักษรโรมัน รูปสระจม ประสมกับ
พยัญชนะ กฺย (Siddham kya.svg)
Siddham ri.svg 𑖆 ฤ ṛ Siddham kri.svg Siddham rii.svg 𑖇 ฤๅ ṝ
Siddham li.svg 𑖈 ฦ ḷ Siddham lii.svg 𑖉 ฦๅ ḹ
Alternative forms
Siddham aa1.svg
𑖀𑖲 อา ā 		Siddham i1.svg
𑗘 อิ i 		Siddham i2.svg
อิ i 		Siddham ii1.svg
𑗚 อี ī 		Siddham ii2.svg
อี ī 		Siddham u1.svg
𑗛 อุ u 		Siddham uu1.svg
อู ū 		Siddham o1.svg
โอ o 		Siddham au1.svg
เอา au 		Siddham am1.svg
𑖀𑖼 อํ aṃ

พยัญชนะ[แก้]

เสียงพยัญชนะหยุด เสียงพยัญชนะเปิด เสียงพยัญชนะเสียดแทรก
อโฆษะ สิถิล อโฆษะ ธนิต โฆษะ สิถิล โฆษะ ธนิต นาสิก
กัณฐชะ Siddham h.svg 𑖮 ห h
Velar Siddham k.svg 𑖎 ก k Siddham kh.svg 𑖏 ข kh Siddham g.svg 𑖐 ค g Siddham gh.svg 𑖑 ฆ gh Siddham ng.svg 𑖒 ง ṅ
ตาลุชะ Siddham c.svg 𑖓 จ c Siddham ch.svg 𑖔 ฉ ch Siddham j.svg 𑖕 ช j Siddham jh.svg 𑖖 ฌ jh Siddham ny2.svg 𑖗 ญ ñ Siddham y.svg 𑖧 ย y Siddham sh1.svg 𑖫 ศ ś
มุทธชะ Siddham tt.svg 𑖘 ฏ ṭ Siddham tth.svg 𑖙 ฐ ṭh Siddham dd.svg 𑖚 ฑ ḍ Siddham ddh.svg 𑖛 ฒ ḍh Siddham nn.svg 𑖜 ณ ṇ Siddham r.svg 𑖨 ร r Siddham ss.svg 𑖬 ษ ṣ
ทันตชะ Siddham t.svg 𑖝 ต t Siddham th.svg 𑖞 ถ th Siddham d.svg 𑖟 ท d Siddham dh2.svg 𑖠 ธ dh Siddham n.svg 𑖡 น n Siddham l.svg 𑖩 ล l Siddham s.svg 𑖭 ส s
โอฏฐชะ Siddham p.svg 𑖢 ป p Siddham ph.svg 𑖣 ผ ph Siddham b.svg 𑖤 พ b Siddham bh.svg 𑖥 ภ bh Siddham m.svg 𑖦 ม m
ทันโตฏฐชะ Siddham v3.svg 𑖪 ว v
Conjuncts in alphabet
Siddham kss.svg 𑖎𑖿𑖬 kṣ Siddham llm.svg 𑖩𑖿𑖩𑖽 llaṃ
Alternative forms
Siddham ch1.svg
ฉ ch 		Siddham j1.svg
ช j 		Siddham ny.svg
ญ ñ 		Siddham tt1.svg
ฏ ṭ 		Siddham tth1.svg
ฐ ṭh 		Siddham ddh1.svg
ฒ ḍh 		Siddham ddh2.svg
ฒ ḍh 		Siddham nn1.svg
ณ ṇ 		Siddham nn3.svg
ณ ṇ 		Siddham th1.svg
ถ th 		Siddham th2.svg
ถ th 		Siddham dh.svg
ธ dh 		Siddham n2.svg
น n 		Siddham m1.svg
ม m 		Siddham sh.svg
ศ ś 		Siddham sh2.svg
ศ ś 		Siddham v.svg
ว v

ระเบียงภาพ[แก้]

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ ยังคงมีผู้ใช้งานเชิงพิธีกรรมในญี่ปุ่นและเกาหลี

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Singh, Upinder (2008). A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century. Delhi: Pearson. p. 43. ISBN 9788131716779.
  2. ↑ 2.0 2.1 https://archive.org/details/epigraphyindianepigraphyrichardsalmonoup_908_D/mode/2up,p39-41[ลิงก์เสีย]
  3. ↑ 3.0 3.1 Malatesha Joshi, R.; McBride, Catherine (11 June 2019). Handbook of Literacy in Akshara Orthography. ISBN 9783030059774.
  4. ↑ 4.0 4.1 Daniels, P.T. (January 2008). "Writing systems of major and minor languages". {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Masica, Colin (1993). The Indo-Aryan languages. p. 143.
  6. ↑ Handbook of Literacy in Akshara Orthography, R. Malatesha Joshi, Catherine McBride (2019), p. 27.

ข้อมูล[แก้]

  • Bonji Taikan (梵字大鑑). (Tōkyō: Meicho Fukyūkai, 1983)
  • Chaudhuri, Saroj Kumar (1998). Siddham in China and Japan, Sino-Platonic papers No. 88
  • e-Museum, National Treasures & Important Cultural Properties of National Museums, Japan (2018), "Sanskrit Version of Heart Sutra and Viyaya Dharani", e-Museum, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-22, สืบค้นเมื่อ 2022-10-07
  • Stevens, John. Sacred Calligraphy of the East. (Boston, MA: Shambala, 1995.)
  • Van Gulik, R.H. Siddham: An Essay on the History of Sanskrit Studies in China and Japan (New Delhi, Jayyed Press, 1981).
  • Yamasaki, Taikō. Shingon: Japanese Esoteric Buddhism. (Fresno: Shingon Buddhist International Institute, 1988.)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อักษรสิทธัม&oldid=10415318"