ข้ามไปเนื้อหา

อักษรกอท

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก อักษรกอธิก)
อักษรกอท
ชนิด
ช่วงยุค
จากประมาณ ค.ศ. 350 เสื่อมถอยใน ค.ศ. 600
ทิศทางซ้ายไปขวา Edit this on Wikidata
ภาษาพูดภาษากอท
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่
อักษรกรีก เสริมด้วยอักษรละตินและอาจรวมอักษรรูน (เป็นที่สงสัย)
  • อักษรกอท
ISO 15924
ISO 15924Goth (206), ​Gothic
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง
Gothic
ช่วงยูนิโคด
U+10330–U+1034F
 บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ

อักษรกอท เป็นอักษรที่ใช้เขียนภาษากอท โดยอุลฟิลัส (วัลฟีลา) เป็นผู้คิดค้นอักษรชุดนี้เมื่อราวคริสต์ศตวรรษที่ 4 โดยมีจุดประสงค์เพื่ออำนวยความสะดวกในการแปลคัมภีร์ไบเบิล[1]

อักษรกอทใช้รูปอันเชียล (uncial) ของอักษรกรีกแต่ละตัว และได้มีการคิดค้นตัวอักษรเพิ่มบางตัวเพื่อให้สามารถแทนเสียงในภาษากอทได้ครบ:

ต้นกำเนิด

[แก้]

คาดว่าอุลฟิลัสตัดสินใจหลีกเลี่ยงที่จะใช้อักษรรูนเก่าเพื่อใช้อักษรนี้ เนื่องจากอักษรรูนมีส่วนเชื่อมโยงอย่างมากกับความเชื่อและพิธีกรรมนอกรีต[2] นอกจากนี้ อักษรที่มีฐานจากกรีกน่าจะมีส่วนช่วยในการรวมชาติกอทเข้ากับวัฒนธรรมกรีก-โรมันรอบทะเลดำ[3]

ตัวอักษร

[แก้]

ตารางข้างล่างคือตารางชุดตัวอักษรกอท[4]

อักษรกอทสามารถใช้ระบุค่าตัวเลขเหมือนกับชุดตัวอักษรกรีก ในกรณีเขียนป็นตัวเลข จะมีวิธีเขียนด้วยการเขียนระหว่างจุดสองจุด (•𐌹𐌱• = 12) หรือขีดเส้นบนตัวอักษร (𐌹𐌱 = 12) อักษรสองตัวนี้ 𐍁 (90) และ 𐍊 (900) ไม่มีรูปอ่าน

ชื่ออักษรมาจากเอกสารตัวเขียนที่บันทึกในคริสต์ศตวรรษที่ 9 ของ Alcuin (Codex Vindobonensis 795) ชื่อส่วนใหญ่ในรูปกอทก็ปรากฏในกวีอักษรรูน ชื่อเหล่านี้นำรูปที่ได้รับการรับรองแล้วมาสร้างรูปกอทและความหมายคำ[5]

อักษรทับศัพท์เทียบอักษรชื่อกอทชื่อรูนภาษาเยอรมันดั้งเดิมสัทอักษรสากลค่าตัวเลข รหัส XML
𐌰aΑaza < *ans "เทพ" หรือ asks "เถ้า"*ansuz[a, aː]1&#x10330;
𐌱bΒbercna < *bairka "เบิร์ช"*berkanan[b] [b, β]2&#x10331;
𐌲gΓgeuua < giba "ของขวัญ"*gebō[ɡ] [ɡ, ɣ, x]; [n] [ŋ]3&#x10332;
𐌳dΔ, Ddaaz < dags "วัน"*dagaz[d] [d, ð]4&#x10333;
𐌴eΕeyz < aiƕs "ม้า" หรือ eiws "yew"*eihwaz, *ehwaz[eː]5&#x10334;
𐌵q (Ϛ), ϰquetra < *qairþra ? หรือ qairna "เครื่องโม่"(ดู *perþō)[kʷ]6&#x10335;
𐌶zΖezec < (?)[6]*algiz[z]7&#x10336;
𐌷hΗhaal < *hagal หรือ *hagls "ทักทาย"*haglaz[h], [x]8&#x10337;
𐌸þ (th)Φ, Ψthyth < þiuþ "ดี" หรือ þaurnus "หนาม"*thurisaz[θ]9&#x10338;
𐌹iΙiiz < *eis "น้ำแข็ง"*īsaz[i]10&#x10339;
𐌺kΚchozma < *kusma หรือ kōnja "pine sap"*kaunan[k]20&#x1033A;
𐌻lΛlaaz < *lagus "ทะเล, ทะเลสาบ"*laguz[l]30&#x1033B;
𐌼mΜmanna < manna "มนุษย์"*mannaz[m]40&#x1033C;
𐌽nΝnoicz < nauþs "ความจำเป็น"*naudiz[n]50&#x1033D;
𐌾jG, ᛃgaar < jēr "ปี"*jēran[j]60&#x1033E;
𐌿uᚢuraz < *ūrus "aurochs"*ūruz[ʊ], [uː]70&#x1033F;
𐍀pΠpertra < *pairþa ?*perþō[p]80&#x10340;
𐍁Ϙ90&#x10341;
𐍂rRreda < *raida "เกวียน"*raidō[r]100&#x10342;
𐍃sSsugil < sauil หรือ sōjil "ดวงอาทิตย์"*sôwilô[s]200&#x10343;
𐍄tΤ, ᛏtyz < *tius "เทพ Týr"*tīwaz[t]300&#x10344;
𐍅wΥuuinne < winja "ทุ่งนา, ทุ่งเลี้ยงสัตว์" หรือ winna "ความเจ็บปวด"*wunjō/w/, /y/400&#x10345;
𐍆fϜ, Ffe < faihu "โค, ความมั่งคั่ง"*fehu[ɸ]500&#x10346;
𐍇xΧenguz < *iggus หรือ *iggws "เทพ Yngvi"*ingwaz[k][7]600&#x10347;
𐍈ƕ (hw)Θuuaer < *hwair "กาต้มน้ำ"[hʷ], /ʍ/700&#x10348;
𐍉oΩ, Ο, ᛟutal < *ōþal "ดินแดนบรรพบุรุษ"*ōþala[oː]800&#x10349;
𐍊ᛏ, Ͳ (Ϡ)900&#x1034a;

ยูนิโคด

[แก้]

อักษรกอทถูกเพิ่มในยูนิโคดในรุ่น 3.1 ซึ่งออกเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2544 มีช่วงยูนิโคดอยู่ที่ U+10330–U+1034F

กอท[1][2]
ผังอักขระทางการของยูนิโคดคอนซอร์เทียม (PDF)
 0123456789ABCDEF
U+1033x 𐌰 𐌱 𐌲 𐌳 𐌴 𐌵 𐌶 𐌷 𐌸 𐌹 𐌺 𐌻 𐌼 𐌽 𐌾 𐌿
U+1034x 𐍀 𐍁 𐍂 𐍃 𐍄 𐍅 𐍆 𐍇 𐍈 𐍉 𐍊
หมายเหตุ
1.^ อ้างอิงจากยูนิโคดรุ่น 13.0
2.^ ช่องที่เป็นสีเทาหมายถึงช่องที่ไม่ได้มีการกำหนดอักขระใด ๆ ไว้

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ According to the testimony of the historians Philostorgius, Socrates of Constantinople and Sozomen. Cf. Streitberg (1910:20).
  2. ↑ Cf. Jensen (1969:474).
  3. ↑ Cf. Haarmann (1991:434).
  4. ↑ For a discussion of the Gothic alphabet see also Fausto Cercignani, The Elaboration of the Gothic Alphabet and Orthography, in "Indogermanische Forschungen", 93, 1988, pp. 168-185.
  5. ↑ The forms which are not attested in the Gothic corpus are marked with an asterisk. For a detailed discussion of the reconstructed forms, cf. Kirchhoff (1854). For a survey of the relevant literature, cf. Zacher (1855).
  6. ↑ Zacher arrives at *iuya, *iwja or *ius, cognate to ON ȳr, OE īw, ēow, OHG īwa "yew tree", though he admits having no ready explanation for the form ezec. Cf. Zacher (1855:10-13).
  7. ↑ Streitberg, p. 47

ข้อมูล

[แก้]
  • Braune, Wilhelm (1952). Gotische Grammatik. Halle: Max Niemeyer.
  • Cercignani, Fausto, "The Elaboration of the Gothic Alphabet and Orthography", in Indogermanische Forschungen, 93, 1988, pp. 168–185.
  • Dietrich, Franz (1862). Über die Aussprache des Gotischen Wärend der Zeit seines Bestehens. Marburg: N. G. Elwert'sche Universitätsbuchhandlung.
  • Friesen, Otto von (1915). "Gotische Schrift" in Hoops, J. Reallexikon der germanischen Altertumskunde, Bd. II. pp. 306–310. Strassburg: Karl J. Trübner.
  • Haarmann, Harald (1991). Universalgeschichte der Schrift. Frankfurt: Campus.
  • Jensen, Hans (1969). Die Schrift in Vergangenheit und Gegenwart. Berlin: Deutscher Verlag der Wissenschaften.
  • Kirchhoff, Adolf (1854). Das gothische Runenalphabet. Berlin: Wilhelm Hertz.
  • Mees, Bernard (2002/2003). "Runo-Gothica: the runes and the origin of Wulfila's script", in Die Sprache, 43, pp. 55-79.
  • Streitberg, Wilhelm (1910). Gotisches Elementarbuch. Heidelberg: Carl Winter.
  • Weingärtner, Wilhelm (1858). Die Aussprache des Gotischen zur Zeit Ulfilas. Leipzig: T. O. Weigel.
  • Wright, Joseph (1910). Grammar of the Gothic Language. Oxford: Oxford University Press.
  • Zacher, Julius (1855). Das gothische Alphabet Vulvilas und das Runenalphabet. Leipzig: F. A. Brockhaus.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อักษรกอท&oldid=11783001"