อักษรรัญชนา

อักษรรัญชนา
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ภาษาพูด	ภาษาเนวาร์, ภาษาสันสกฤต, ภาษาทิเบต
ช่วงยุค	ป. ค.ศ. 1100-ปัจจุบัน
ระบบแม่	อักษรพราหมี อักษรคุปตะ สิทธัม เนปาล อักษรรัญชนา
ระบบลูก	อักษรโซยอมโบ
ระบบพี่น้อง	อักษรภูชิโมล, อักษรปรัจลิต
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด

อักษรรัญชนา (रंजना, Rañjanā) หรือกูติลา หรือลันต์ซา (Lantsa) เป็นอักษรที่พัฒนามาจากอักษรพราหมี เมื่อราว พ.ศ. 1600 และใช้มาจนถึงราว พ.ศ. 2500 ในอินเดียและเนปาล ชาวทิเบตเรียกอักษรนี้ว่าลันต์ซา ใช้เขียนภาษาสันสกฤตก่อนจะแปลเป็นภาษาทิเบต ชาวทิเบตเลิกใช้อักษรนี้เมื่อถูกจีนยึดครอง นอกจากนี้ มีการใช้อักษรนี้ในหมู่ชาวพุทธในจีน มองโกเลีย และญี่ปุ่น

ใช้เขียน

• ภาษาเนวาร์ ซึ่งอยู่ในกลุ่มทิเบต-พม่า มีผู้พูดในอินเดียและเนปาลราว 775,000 คน นอกจากนี้ ภาษาเนวาร์ยังเขียนด้วยอักษรเทวนาครีและอักษรอื่นๆอีกหลายชนิดอีกด้วย
• ภาษาสันสกฤต

พยัญชนะ

มนตร์ที่เขียนด้วยอักษรรัญชนาบนเพดานของวัดแห่งหนึ่งใน เทียนจิน, จีน

Rañjanā "Oṃ" syllables surrounding the implements of the Four Heavenly Kings. Jing'an Temple, Shanghai, China.

Sanskrit manuscript in the Rañjanā script. Aṣṭasāhasrikā Prajñāpāramitā Sūtra, India, 12th century.

รัสสระ	a -ะ अ	i -ิ इ	u -ุ उ	ṛ ฤ ऋ	ḷ ฦ ऌ	e เ-ะ ए	o โ-ะ ओ
ทีฆสระ	ā -า आ	ī -ี ई	ū -ู ऊ	ṝ ฤๅ ॠ	ḹ ฦๅ ॡ	ai ไ- ऐ	au เ-า औ

aṃ ํ अं

aḥ -ะฮ์ अः

k क	kh ख	g ग	gh घ	ṅ ङ
c च	ch छ	j ज	jh झ	ñ ञ
ṭ ट	ṭh ठ	ḍ ड	ḍh ढ	ṇ ण
t त	th थ	d द	dh ध	n न
p प	ph फ	b ब	bh भ	m म
y य	r र	l ल	v व
ś श	ṣ ष	s स	h ह

kṣ क्ष

tr त्र

jñ ज्ञ

อ้างอิง

• อักษรรัญชนา