อักษรสิงหล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อักษรสิงหล
ชนิดอักษรสระประกอบ
ภาษาพูดภาษาสิงหล, ภาษาบาลี, ภาษาสันสกฤต
ช่วงยุคค.ศ.700–ปัจจุบัน
ระบบแม่
ระบบพี่น้องGoykanadi
อักษรจาม
Tigalari alphabet
อักษรมลยาฬัม
อักษรดิเวส อกุรุ
ช่วงยูนิโคด
ISO 15924Sinh
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด

อักษรสิงหล พัฒนามาจากอักษรพราหมี เมื่อราว พ.ศ. 243 – 343 ใช้เขียนภาษาสิงหลซึ่งเป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยัน มีผู้พูดในศรีลังการาว 12 ล้านคน และมีผู้พูดในสิงคโปร์ ไทย แคนาดา และสหรัฐอาหรับฯ ด้วย ชาวสิงหลใช้อักษรนี้เขียนภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตเช่นกัน พยัญชนะที่มีเสียงควบ /ร/ หรือ /ย/ จะมีรูปเฉพาะ

พยัญชนะ[แก้]

พยัญชนะอักษรสิงหลมี 39 ตัว ได้แก่

อักษรสิงหล
อักษรสิงหล
อักษรสิงหล สัทอักษรสากล อักษรไทย
ka
kʰa
ɡa
ɡʱa
ŋa
ca
cʰa
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง
ตัวอย่าง ตัวอย่าง ตัวอย่าง

ยูนิโคด[แก้]

สิงหล
Unicode.org chart (PDF)
  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
U+0D8x      
U+0D9x      
U+0DAx
U+0DBx        
U+0DCx              
U+0DDx    
U+0DEx                                
U+0DFx                          


อ้างอิง[แก้]