อักษรฮันจา
| อักษรฮันจา | |
|---|---|
.svg) Hanja เขียนในอักษรฮันจา | |
| ชนิด | Logographic
|
ช่วงยุค | 400 ปีก่อน ค.ศ. – ปัจจุบัน |
| ภาษาพูด | เกาหลี, จีนคลาสสิก |
| อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | |
ระบบพี่น้อง | คันจิ, จีนตัวเต็ม, จีนตัวย่อ, คีตัน, จื่อฮ้าน, จื๋อโนม, อักษรจูร์เชน, อักษรตังกุต |
| ISO 15924 | |
| ISO 15924 | Hani (500), Han (Hanzi, Kanji, Hanja) |
| ยูนิโคด | |
ยูนิโคดแฝง | Han |
ฮันจา (เกาหลี: 한자; ฮันจา: 漢字; สัทอักษรสากล: [ha(ː)ntɕ͈a]) เป็นอักษรจีนที่ใช้เขียนภาษาเกาหลี[a] โดยนำเข้าตัวอักษรนี้สู่เกาหลีเพื่อเขียนภาษาจีนวรรณกรรม ซึ่งเริ่มดัดแปลงเพื่อเขียนภาษาเกาหลีเร็วสุดตั้งแต่สมัยโชซ็อนโบราณ
ฮันจาออ (한자어; 漢字語) สื่อถึงคำศัพท์จีน-เกาหลีที่เขียนด้วยอักษรฮันจา และฮันมุน (한문; 漢文) สื่อถึงรูปเขียนภาษาจีนคลาสสิก แม้ว่าฮันจาบางครั้งยังใช้เพื่อรวมเอาทั้งสองแนวคิดไว้ เนื่องจากอักษรฮันจาไม่เคยผ่านการปฏิรูปครั้งใหญ่ใด ๆ ทำให้มีลักษณะคล้ายคลึงกับอักษรจีนตัวเต็มแบบคังซีและอักษรญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม แม้ว่าลำดับขีดเส้นของอักษรบางตัวจะแตกต่างกันเล็กน้อย ตัวอย่างเช่น อักษร 教 กับ 敎 และ 研 กับ 硏[2] มีอักษรฮันจาจำนวนน้อยที่ถูกดัดแปลงหรือเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของภาษาเกาหลี ส่วนที่เหลือเหมือนกับอักษรจีนตัวเต็มทุกประการ ในทางตรงกันข้าม อักษรจีนหลายตัวที่ใช้ในจีนแผ่นดินใหญ่ มาเลเซีย และสิงคโปร์ในปัจจุบัน ได้รับการทำให้เรียบง่ายลง และมีเส้นน้อยกว่าอักษรฮันจาที่สอดคล้องกัน
เอกสาร ประวัติศาสตร์ วรรณกรรม และบันทึกเกาหลีเขียนด้วยภาษาจีนวรรณกรรมโดยใช้อักษรฮันจาเป็นหลักจนกระทั่งสมัยใหม่ พระเจ้าเซจงมหาราชทรงประกาศใช้อักษรฮันกึล (เกาหลีเหนือรู้จักกันในชื่อ โชซ็อนกึล) ผ่าน Hunminjeongeum เร็วสุดที่ ค.ศ. 1446 แต่ยังไม่แพร่หลายอย่างเป็นทางการจนกระทั่งปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 ถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20[3][4] ดังนั้น ความชำนาญในอักษรจีนจึงเป็นสิ่งจำเป็นในการศึกษาประวัติศาสตร์เกาหลี ศัพทมูลวิทยาของคำศัพท์จีน-เกาหลีสะท้อนไว้ในอักษรฮันจา[5]
ครั้งหนึ่งอักษรฮันจาใช้เขียนศัพท์เกาหลีในระบบต่าง ๆ ที่เรียกรวมกันว่า idu แต่ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ชาวเกาหลีใช้อักษรฮันจาเฉพาะการเขียนคำศัพท์จีน-เกาหลี ส่วนรูปเขียนคำศัพท์ภาษาแม่และคำยืมจากภาษาอื่นเขียนด้วยอักษรฮันกึล ซึ่งเป็นระบบที่รู้จักกันในชื่อ อักษรผสม ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 แม้แต่คำศัพท์จีน-เกาหลีส่วนใหญ่ก็เขียนด้วยอักษรฮันกึล โดยบางครั้งจะมีอักษรจีนที่ตรงกันเขียนไว้ข้าง ๆ เพื่อป้องกันความสับสนหากมีอักษรอื่นหรือคำที่มีการสะกดแบบฮันกึลเหมือนกัน พจนานุกรมภาษาเกาหลีมาตรฐานที่ตีพิมพ์โดยสถาบันภาษาเกาหลีแห่งชาติ (NIKL) รายงานว่า คำศัพท์เกาหลีประมาณครึ่งหนึ่ง (50%) เป็นศัพท์จีน-เกาหลี ส่วนใหญ่อยู่ในแวดวงวิชาการ (วิทยาศาสตร์ รัฐบาล และสังคม)[6] พจนานุกรมอื่น ๆ อย่าง Urimal Keun Sajeon อ้างว่าจำนวนคำศัพท์นี้อาจต่ำถึงเกือบร้อยละ 30[7][8]
ประวัติ
[แก้]ตัวอักษรจีนได้แพร่เข้าสู่อาณาจักรเกาหลีผ่านพระพุทธศาสนา และชาวเกาหลีได้ปรับใช้ให้เข้ากับไวยากรณ์ภาษาเกาหลี และต่อมาได้แพร่สู่ญี่ปุ่น อย่างไรก็ตาม ตำราที่นำตัวอักษรฮันจาเผยแพร่สู่เกาหลีมิได้เป็นวรรณกรรมทางศาสนา ตำรานั้นมีชื่อว่า "อักษรพันตัว" (จีน: 千字文, ฮันกึล: 천자문 Cheonjamun, อังกฤษ: Thousand Character Classic) อักษรฮันจาได้ใช้ในการเขียนภาษาเกาหลีตลอดมา จนกระทั่งพระเจ้าเซจง ได้ทรงประดิษฐ์ตัวอักษรฮันกึลขึ้นระหว่างปี พ.ศ. 1987 - 1989 อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการเผยแพร่อักษรฮันกึลแล้ว บัณฑิตเกาหลีจำนวนมากก็ยังคงใช้ตัวอักษรฮันจา จนกระทั่งคริสต์ศตวรรษที่ 20 อักษรฮันกึลได้แทนอักษรฮันจาโดยสมบูรณ์ เกาหลีเหนือได้ยกเลิกการใช้อักษรฮันจาตั้งแต่มิถุนายน พ.ศ. 2492 (โดยให้เขียนอักษรแนวนอนจากที่แต่เดิมเขียนแนวตั้ง) เนื่องจากคิม อิล-ซ็องได้กล่าวว่าตัวอักษรฮันจาเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมญี่ปุ่น นอกจากนี้ หลายคำที่ยืมจากภาษาจีนได้ถูกแทนที่โดยคำเกาหลีดั้งเดิม
ดูเพิ่ม
[แก้]
หมายเหตุ
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Hanja – All about Chinese characters & their meanings". Koreabridge (ภาษาอังกฤษ). 28 April 2021. สืบค้นเมื่อ 18 January 2025.
- ↑ "Korean Hanja Characters". SayJack. สืบค้นเมื่อ 2017-11-04.
- ↑ 알고 싶은 한글. National Institute of Korean Language. สืบค้นเมื่อ 22 March 2018.
- ↑ Fischer, Stephen Roger (2004-04-04). A History of Writing. Globalities. London: Reaktion Books. pp. 189–194. ISBN 1-86189-101-6. สืบค้นเมื่อ 2009-04-03.
- ↑ Byon, Andrew Sangpil (2017). Modern Korean Grammar: A Practical Guide. Taylor & Francis. pp. 3–18. ISBN 978-1351741293.
- ↑ Choo, Miho; O'Grady, William (1996). Handbook of Korean Vocabulary: An Approach to Word Recognition and Comprehension. University of Hawaii Press. pp. ix. ISBN 0824818156.
- ↑ 사전소개 | 겨레말큰사전남북공동편찬사업회. www.gyeoremal.or.kr (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ 2022-11-23.
- ↑ 우리말 70%가 한자말? 일제가 왜곡한 거라네. The Hankyoreh (ภาษาเกาหลี). 2009-09-11. สืบค้นเมื่อ 2022-11-23.
ข้อมูล
[แก้]- Brown, R. A. (1990). "Korean Sociolinguistic Attitudes in Japanese Comparative Perspective". Journal of Asian Pacific Communication. 1: 117–134.
- DeFrancis, John (1990). The Chinese Language: Fact and Fantasy. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-1068-6.
- Hannas, William C. (1997). Asia's Orthographic Dilemma. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-1842-3.
- Hannas, William C. (2003). The Writing on the Wall: How Asian Orthography Curbs Creativity. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-3711-0.
- Ledyard, Gari K. (1998), The Korean Language Reform of 1446
- Taylor, Insup; Taylor, Martin M. (1983). The psychology of reading. New York: Academic Press. ISBN 0-12-684080-6.
