อักษรไกถี
| อักษรไกถี อักษรกยถี, อักษรกยัสถี, 𑂍𑂶𑂟𑂲 | |
|---|---|
 | |
| ชนิด | |
ช่วงยุค | พุทธศตวรรษที่ 21–25 |
| ทิศทาง | ซ้ายไปขวา  |
| ภาษาพูด | ภาษาอังคิกา, ภาษาอวัธ, ภาษาโภชปุระ, ภาษามคธ, ภาษาไมถิลี, ภาษาอูรดู |
| อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | |
ระบบลูก | อักษรสิเลฏินาครี |
ระบบพี่น้อง | อักษรเทวนาครี |
| ISO 15924 | |
| ISO 15924 | Kthi (317), Kaithi |
| ยูนิโคด | |
ยูนิโคดแฝง | Kaithi |
ช่วงยูนิโคด | U+11080-U+110CF |
อักษรไกถี (कैथी), หรืออักษรกยถี หรืออักษรกยัสถี เป็นชื่อของอักษรที่เคยใช้ในอินเดียเหนือสมัยโบราณ โดยเฉพาะบริเวณที่ต่อมาจะเป็นจังหวัดตะวันตกเฉียงเหนือ อวัธ และพิหาร ซึ่งเคยใช้เป็นตัวอักษรในทางกฎหมาย การบริหาร และบันทึกส่วนตัว[1]
ที่มา
[แก้]ชื่อของอักษรไกถีได้มาจากคำว่า กยัสถะ ซึ่งเป็นกลุ่มทางสังคมในอินเดีย[2] ชุมชนกยัสถะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเจ้านครรัฐและรัฐบาลอาณานิคมในอินเดียเหนือ อักษรจึงมีชื่อว่าอักษรไกถี
ประวัติ
[แก้]
เอกสารที่เขียนด้วยอักษรไกถิที่ตรวจสอบได้พบตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 21 อักษรนี้ใช้มากในสมัยจักรวรรดิโมกุล ในราว พ.ศ. 1933 ในสมัย บริติชราช อักษรนี้เป็นอักษรทางการในศาลของพิหาร ซึ่งนิยมใช้อักษรไกถีมากกว่าอักษรเทวนาครี แต่ต่อมาความนิยมใช้ได้ลดลง
ยูนิโคด
[แก้]| Kaithi[1] ผังอักษรของ Unicode.org (PDF) | ||||||||||||||||
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | A | B | C | D | E | F | |
| U+1108x | 𑂀 | 𑂁 | 𑂂 | 𑂃 | 𑂄 | 𑂅 | 𑂆 | 𑂇 | 𑂈 | 𑂉 | 𑂊 | 𑂋 | 𑂌 | 𑂍 | 𑂎 | 𑂏 |
| U+1109x | 𑂐 | 𑂑 | 𑂒 | 𑂓 | 𑂔 | 𑂕 | 𑂖 | 𑂗 | 𑂘 | 𑂙 | 𑂚 | 𑂛 | 𑂜 | 𑂝 | 𑂞 | 𑂟 |
| U+110Ax | 𑂠 | 𑂡 | 𑂢 | 𑂣 | 𑂤 | 𑂥 | 𑂦 | 𑂧 | 𑂨 | 𑂩 | 𑂪 | 𑂫 | 𑂬 | 𑂭 | 𑂮 | 𑂯 |
| U+110Bx | 𑂰 | 𑂱 | 𑂲 | 𑂳 | 𑂴 | 𑂵 | 𑂶 | 𑂷 | 𑂸 | 𑂹 | 𑂺 | 𑂻 | 𑂼 | | 𑂾 | 𑂿 |
| U+110Cx | 𑃀 | 𑃁 | ||||||||||||||
หมายเหตุ
| ||||||||||||||||
อ้างอิง
[แก้]- ↑ King, Christopher R. (1994). One Language, Two Scripts: The Hindi Movement in Nineteenth Century North India. Bombay: Oxford University Press. ISBN 0-19-563565-5. OCLC 1508150041.
- ↑ Grierson, George A. (1899). A Handbook to the Kaithi Character (microform) (2nd rev. ed.). Calcutta: Thacker, Spink & Co. OCLC 17879208.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อักษรไกถี
