การล้อมเลนินกราด
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
| การล้อมเลนินกราด | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เป็นส่วนหนึ่งของ แนวรบด้านตะวันออก ในสงครามโลกครั้งที่สอง | |||||||
 ประชาชนในเลนินกราดตอนที่กำลังถูกล้อม | |||||||
| |||||||
| คู่ขัดแย้ง | |||||||
 ไรช์เยอรมัน ฟินแลนด์[1][2] ราชอาณาจักรอิตาลี[3]
|
 สหภาพโซเวียต
| ||||||
| ผู้บัญชาการหรือผู้นำ | |||||||
| วิลเฮล์ม ริทเทอร์ ฟอน ลีบ เกออร์ก ฟอน คึชเลอร์ คาร์ล กุสตาฟ เอมิล มันเนอร์เฮม[4]
|
มาร์เคียน โปปอฟ คลีเมนต์ โวโรชีลอฟ เกออร์กี จูคอฟ Ivan F. Fedyuninsky Mihail Khozin เลโอนิด โกโวลอฟ
| ||||||
| กำลังพลสูญเสีย | |||||||
| กลุ่มกองทัพเหนือ: 1941: เสียชีวิตรวม 85,371 คน (KIA, WIA, MIA)[5] 1942:เสียชีวิตรวม 267,327 คน (KIA, WIA, MIA)[6] 1943:เสียชีวิตรวม 205,937 คน (KIA, WIA, MIA)[7] 1944: เสียชีวิตรวม 21,350 คน (KIA, WIA, MIA)[8] รวมทั้งหมด: 579,985 คน |
 แนวรบเหนือ:ทหาร 1,017,881 นายเสียชีวิต, ถูกจับหรือสูญหาย[9] ทหาร 2,418,185 นายบาดเจ็บหรือป่วย[9] รวมทั้งหมด: 3,436,066 นาย
| ||||||
การล้อมเลนินกราด (รัสเซีย: блокада Ленинграда blokada Leningrada) เป็นการล้อมยืดเยื้อซึ่งกลุ่มกองทัพเหนือของเยอรมันกระทำต่อเลนินกราด ซึ่งก่อนหน้านี้และปัจจุบันคือ เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ในแนวรบด้านตะวันออกของสงครามโลกครั้งที่สอง การล้อมเริ่มต้นเมื่อวันที่ 8 กันยายน 1941 เมื่อถนนเส้นสุดท้ายสู่นครถูกตัดขาด แม้ฝ่ายโซเวียตสามารถเปิดฉนวนทางบกแคบ ๆ สู่นครได้เมื่อวันที่ 18 มกราคม 1943 กว่าการล้อมจะยุติก็วันที่ 27 มกราคม 1944 กินเวลา 872 วัน เป็นการล้อมที่ยาวนานและทำลายล้างสูงสุดในประวัติศาสตร์ และอาจเป็นการล้อมที่มียอดผู้เสียชีวิตสูงสุดด้วย[10][11]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Brinkley & Haskey 2004, p. 210
- ↑ Wykes 1972, pp. 9–21
- ↑ Baryshnikov 2003; Juutilainen 2005, p. 670; Ekman, P-O: Tysk-italiensk gästspel på Ladoga 1942, Tidskrift i Sjöväsendet 1973 Jan.–Feb., pp. 5–46.
- ↑ Carell 1966, pp. 205–210
- ↑ http://ww2stats.com/cas_ger_okh_dec41.html
- ↑ http://ww2stats.com/cas_ger_okh_dec42.html
- ↑ http://ww2stats.com/cas_ger_okh_dec43.html
- ↑ http://ww2stats.com/cas_ger_okh_dec44.html
- ↑ 9.0 9.1 9.2 Glantz 2001, pp. 179
- ↑ The Siege of Leningrad, 1941 – 1944
- ↑
Walzer, Michael (1977). Just and Unjust Wars. p. 160. ISBN 978-0465037070.
More civilians died in the siege of Leningrad than in the modernist infernos of Hamburg, Dresden, Tokyo, Hiroshima, and Nagasaki, taken together.
