รายชื่อผู้บัญชาการทหารในสงครามโลกครั้งที่สอง

ฝ่ายสัมพันธมิตร

สหรัฐ

นายแฟรงกลิน ดี.รูสเวลต์ ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา คนที่ 32

• นาย แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ (Franklin Delano Roosevelt) (30 มกราคม 2425 -12 เมษายน 2488) แฟรงกลิน ดี.รูสเวลต์ เกิดที่นครนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา เขาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาตั้งแต่วันที่ 4 มีนาคมพ.ศ. 2476 - 12 เมษายน พ.ศ. 2488 เขาได้นำสหรัฐอเมริกาเข้าสู่สงครามหลังการโจมตีของญี่ปุ่นที่อ่าวเพิร์ล ฮาร์เบอร์ โดยเข้าร่วมกับประเทศสัมพันธมิตรและการที่รูสเวลต์นำสหรัฐอเมริกาเข้าสู่สงครามนั้น เป็นเหตุทำให้ฝ่ายสัมพันธมิตรได้ชัยชนะในสงคราม ซึ่งก่อนสงครามโลกในยุโรปจะยุติลงไม่นาน รูสเวลต์ได้ถึงแก่กรรมในวันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2488

พันเอก แฮรี เอส. ทรูแมน ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา คนที่ 33

• พันเอก แฮรี เอส. ทรูแมน แฮรี เอส.ทรูแมน เกิดที่เมือง Lamar มลรัฐ Missouri ประเทศสหรัฐอเมริกา ในวัยเด็ก ทรูแมน ชอบฟังเพลงและอ่านหนังสือ โดยเฉพาะประวัติศาสตร์ และได้สมัครเรียนนายร้อยที่โรงเรียนนายร้อยเวสต์พอยต์ (United States Military Academy at West Point (USMA))

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 ทรูแมนได้เข้าร่วมรบที่สมรภูมิแนวรบด้านตะวันตก (Western Front) และเมื่อสงครามโลกครั้งที่ 1 สงบลง ทรูแมนได้กลับมาเล่นการเมืองและสมรสกับนาง Bess Wallance ในวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2462

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ทรูแมนได้รับตำแหน่งรองประธานาธิบดีและได้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาต่อจากรูสเวลต์ที่ถึงแก่อสัญกรรมลงไปเมื่อวันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2488 โดยเขาเป็นคนอนุมัติให้ทิ้งระเบิดปรมาณูลงที่เมืองฮิโรชิมาและนางาซากิของญี่ปุ่นด้วย หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สงบลง เขาได้มีการอนุมัติให้แผนการมาร์แชลล์ (Marshall Plan) เพื่อทำการช่วยเหลือและฟื้นฟูเศรษฐกิจของยุโรปหลังสิ้นสุดสงคราม

• จอมพล ดไวท์ ดี. ไอเซนฮาวร์ (Dwight David Eisenhower) (14 ตุลาคม 2433 - 28 มีนาคม 2512) ไอเซนฮาวร์เกิดที่ Denison รัฐเท็กซัส ประเทศสหรัฐอเมริกา เขาเป็นลูกคนที่ 3 จากพี่น้องทั้งหมด 7 คน เขาเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของฝ่ายสหรัฐฯ และพันธมิตรประจำภาคพื้นยุโรป โดยก่อนที่จะมาบัญชาการรบในยุโรปร่วมกับพลเอกเบอร์นาต มอนต์โกเมอรี่ เขาได้ทำการบัญชาการกองทัพพันธมิตรในการยกพลขึ้นบกที่แอฟริกาเหนือตามแผนยุทธการทอร์ช ในปี 2485 และหลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 แล้ว เขาได้ลาออกจากกองทัพ เพื่อจะมาลงชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯ โดยไอเซนฮาวร์สังกัดพรรค Republican จนเขาได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีสมัยแรกในปี พ.ศ. 2495 (ค.ศ. 1952) และอีกสมัยหนึ่งในปี พ.ศ. 2499 (ค.ศ. 1956) ไอเซนฮาวร์ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2512 ขณะมีอายุ 78 ปี
• จอมพล ดักลาส แมกอาเธอร์ (Douglas MacArthur) (26 มกราคม 2423 - 5 เมษายน 2507) ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของสหรัฐฯ ประจำภาคพื้นแปซิฟิก ช่วงก่อนที่ญี่ปุ่นจะถล่มเพิร์ล ฮาร์เบอร์วันที่ 7 ธันวาคม เขาได้เป็นผู้บัญชาการทหารสหรัฐฯ ในฟิลิปปินส์ หลังจากญี่ปุ่นถล่มเพิร์ล ฮาร์เบอร์แล้ว นายพลแมคอาเทอร์ได้เดินทางไปยังออสเตรเลีย โดยเขาบอกกับชาวฟิลิปปินส์ว่า ผมจะกลับมา (I shall return) โดยเขาได้กลับมาฟิลิปปินส์หลังจากนั้น 3 ปี แมคอาร์เทอร์ทำงานร่วมกับพลเรือเอก วิลเลียม นิมิตซ์ ผู้บัญชาการทหารเรือของสหรัฐฯ และแมคอาเทอร์ยังเป็นผู้บัญชาการรบในช่วงสงครามเกาหลีอีกด้วย นายพลแมคอาร์เทอร์ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2507 ขณะมีอายุ 84 ปีเศษ
• จอมพลเรือเชสเตอร์ ดับเบิลยู. นิมิตซ์ (Chester William Nimitz) (24 กุมภาพันธ์ 2428 - 20 กุมภาพันธ์ 2509) ผู้บัญชาการทหารเรือประจำภาคพื้นแปซิฟิกของสหรัฐฯ ทำงานร่วมกับ พลเอกดักลาส แมคอาเทอร์ เขาเป็นผู้ที่ทำให้กองทัพเรือสหรัฐฯ ชนะกองทัพญี่ปุ่นในยุทธนาวีมิดเวย์และอีกหลายๆ ยุทธภูมิในแถบแปซิฟิก จนสามารถเข้าใกล้แผ่นดินญี่ปุ่นได้
• พลเอก จอร์จ เอส. แพตตัน (George Smith Patton) (11พฤศจิกายน 2428 - 21 ธันวาคม 2488) เป็นหนึ่งในผู้บัญชาการทหารของสหรัฐฯ เขามีส่วนในบัญชาการรบที่แอฟริกาเหนือ การยกพลขึ้นบกที่เกาะชิชิลีของอิตาลี ภายใต้ปฏิบัติการฮัสกี้ (Operation Husky) จนทำให้ฝ่ายพันธมิตรยึดเกาะชิชิลีได้ และทำการยกพลขึ้นบกที่แผ่นดินใหญ่ของอิตาลีในเวลาต่อมา (Allied invasion of Italy) ด้วยลักษณะนิสัยที่มีความเคร่งครึมในตัว นายพลแพตตันจึงเป็นนายพลเพียงคนเดียวของฝ่ายพันธมิตรที่ทหารในกองทัพเยอรมันกลัว
• จอมพลจอร์จ มาร์แชลล์ (George Catlett Marshall) (31 ธันวาคม 2423 - 16 ตุลาคม 2502) หัวหน้าเสนาธิการทหารของสหรัฐอเมริกา เขาเป็นผู้เสนอแผนการมาร์แซลล์ในการช่วยเหลือและฟื้นฟูประเทศในทวีปยุโรปทางด้านเศรษฐกิจหลังสงคราม จนได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพเมื่อปี พ.ศ. 2496
• นาย จอห์น เอฟ เคนเนดี้ (John Fitzgerald Kennedy) (29 พฤษภาคม 2460 - 22 พฤศจิกายน 2506) เกิดที่ Brookline รัฐ Massachusetts สหรัฐอเมริกา เขาได้เข้าประจำการในกองทัพเรือสหรัฐฯ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยปฏิบัติอยู่ในหน่วย PT-109 หลังสงครามสิ้นสุดลง เคนเนดี้ได้รับยศเรือเอก จากนั้นเขาได้เป็นประธานาธิบดีสหรัฐฯ คนที่ 35 ต่อจากไอเซนฮาวร์ ซึ่งเขาเป็นประธานาธิบดีที่มีอายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์สหรัฐฯ โดยดำรงตำแหน่งตั้งแต่วันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2504 ขณะมีอายุเพียง 43 ปี จอห์น เอฟ. เคนเนดี้ ถูกลอบสังหารที่เมืองดัลลัส รัฐเท็กซัส เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2506 ขณะมีอายุ 46 ปี
• จอมพลโอมาร์ แบรดเลย์ (Omar Bradley) (12 กุมภาพันธ์ 2436 - 8 เมษายน 2524) ผู้บัญชาการกองทัพสหรัฐฯ ในยุโรปและแอฟริกาเหนือ โดยหลังจากแผนยุทธการทอร์ชแล้ว แบรดเลย์ได้ให้ทหารของเขาไปช่วยทำการรบในแอฟริกาเหนือกับนายพลไอเซนฮาวร์ในแนวหน้าหลายครั้ง
• นายพล Holland Smith (20 เมษายน 2425 - 12 มกราคม 2510) ผู้บัญชาการกองทัพสหรัฐฯ ในยุทธการที่มหาสมุทรแปซิฟิก นายพลSmith ได้บัญชาการรบในยุทธการที่เกาะกิลเบิร์ต (The Gilberts), เกาะมาร์แชลล์ (Marshalls), เกาะไซปัน (Saipan) และที่เกาะติเนียน (Tinian) ในหมู่เกาะมาเรียนา (The Mariana Islands) และเขายังเป็นผู้บัญชาการรบที่เกาะอิโวจิมา (Iwo Jima)
• จอมพลอากาศเฮนรี่ เอช. อาร์โนลด์ (Henry Harley Arnold) (25 มิถุนายน 2429 - 15 มกราคม 2493) จากสหรัฐอเมริกา
• พลเอกโจเซฟ สติลเวลล์ (Joseph Warren Stilwell) (19 มีนาคม 2426 - 12 ตุลาคม 2489) จากสหรัฐอเมริกา

สหราชอาณาจักร

วินสตัน เชอร์ชิล

• นาย วินสตัน เชอร์ชิลล์ (Winston Churchill) (30 พฤศจิกายน 2417 - 24 มกราคม 2508) นายกรัฐมนตรีอังกฤษ โดยเขาได้ให้คนอังกฤษทั้งประเทศยืนหยัดต่อสู้กับเยอรมนี จนเขาสามารถทำให้อังกฤษชนะสงครามโลกครั้งนี้ได้ในที่สุด
• จอมพลเบอร์นาต มอนต์โกเมอรี่ (Bernard Law Montgomery) (17 พฤศจิกายน 2430 - 24 มีนาคม 2519) มอนต์โกเมอรี่เกิดที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ เขารับราชการทหารตั้งแต่ปี 2451 ขณะมีอายุ 21 ปี และทำงานในกองทัพนานถึง 50 ปี เขาเป็นผู้บัญชาการทหารของอังกฤษ และเป็นผู้บังคับบัญชาการที่บัญชาการรบที่ทำให้ทหารพันธมิตรได้ชัยชนะในหลายสมรภูมิเช่น ยุทธการเอล-อาลาเมน การรบในตูนิเซีย การยกพลที่เกาะชิชิลี การยกพลที่แผ่นดินใหญ่ของอิตาลี การยกพลที่นอร์ม็องดีของฝรั่งเศส และการบุกข้ามแม่น้ำไรน์ของเยอรมนี มอนต์โกเมอรี่ได้ถึงแก่กรรมขณะมีอายุ 88 ปี
• จอมพลฮาโรลด์ อเล็กซานเดอร์ (Harold Alexander) (10 ธันวาคม 2434 - 16 มิถุนายน 2512) จากแคนาดา
• นาย หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน
• นาย อลัน บรู๊ก
• จอมพลอาชิบาลด์ วาเวลล์
• นาย จอห์น เวเกอร์
• เซอร์เคลาด์ ออเชนเลก
• นาย ชาร์ลี พอเทอ
• เซอร์อาร์เธอร์ แฮร์ริส
• นาย ฮิวจ์ โดว์ดิง
• นาย แอนดรูว์ คันนิงแฮม
• นาย ดูลลี่ ปอน

สหภาพโซเวียต

โจเซฟ สตาลิน

• จอมทัพโจเซฟ สตาลิน (Joseph Stalin) (18 ธันวาคม 2421 - 5 มีนาคม 2496) โจเซฟ สตาลิน เกิดที่เมือง Gori สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตจอร์เจีย เขาดำรงตำแหน่งเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์และดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสหภาพโซเวียตทันทีที่ วลาดิเมียร์ เลนิน ได้เสียชีวิตไปแล้ว ซึ่งเขาได้ครอบครองอำนาจเหนือสหภาพโซเวียตยาวนานเกือบ 30 ปี ในสมัยที่สตาลินดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสหภาพโซเวียต ได้มีการสังหารพลเรือนไปมากถึง 20 ล้านคน และในปี พ.ศ. 2476 มีชาวยูเครนเสียชีวิตถึง 7 ล้านคน ซึ่งชาวยูเครนส่วนใหญ่เสียชีวิตจากการขาดแคลนอาหาร และสตาลินยังเป็นผู้ที่ทำให้สหภาพโซเวียตมีชัยชนะเหนือนาซีเยอรมนีในช่วงสงครามโลกครั้งนี้อีกด้วยและเขาถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2496 ขณะมีอายุ 74 ปี เขาถึงแก่กรรมเนื่องจากทะเลาะกับ นิกิตา ครุสซอฟ อย่างรุนแรง ซึ่งครุสซอฟ ได้เป็นผู้นำสหภาพโซเวียตต่อจากสตาลิน โดยครุสซอฟได้มีการเปิดเผยรายละเอียดและสิ่งที่สตาลินเคยทำเอาไว้กับสหภาพโซเวียตในอดีต และได้สั่งทำลายรูปปั้นของเขาลง
• นายพล เกออร์กี จูคอฟ (Georgy Konstantinovich Zhukov) (1 ธันวาคม 2439 - 18 มิถุนายน 2517) เขาทำงานในกองทัพตั้งแต่ปี 2458 จนถึงปี 2500 เขาเป็นผู้บัญชาการของกองทัพแดงในการโต้ตอบกองทัพนาซีเยอรมันในยุทธการที่สตาลินกราด และเขายังสามารถทำให้กองทัพโซเวียตได้ชัยชนะในยุทธการเคิร์สและเขายังทำให้กองทัพโซเวียตสามารถยึดครองกรุงเบอร์ลิน นครหลวงของเยอรมนีได้
• นายพล คอนสตันติน โรคอสซอฟสกี (Konstantin Rokossovsky) (21 ธันวาคม 2439 - 3 สิงหาคม 2511) เขาทำงานในกองทัพจักรวรรดิรัสเซียในปี 2457- 2460 ในกองทัพสหภาพโซเวียต 2460-2492 เป็นผู้บัญชาการกองทัพโปแลนด์ 2492-2499 และกลับมาสหภาพโซเวียตอีกครั้งหนึ่งในปี 2499-2511 เขาเป็นนายพลที่รับใช้กองทัพโซเวียตจนกระทั่งเสียชีวิตในปี 2511 ด้วยอายุ 71 ปี
• นายพล อะเลคซันดร์ วาซีเลฟสกี (Aleksandr Mikhaylovich Vasilevsky) (30 กันยายน 2438 - 5 ธันวาคม 2520) เขาทำงานให้กับกองทัพจักรวรรดิรัสเซียในปี 2458- 2460 กองทัพของสหภาพโซเวียต 2460-2502 โดยเขาได้ทำการวางแผนการรบร่วมกับ นายพลกอร์กี้ ชูคอฟ ในการตอบโต้กองทัพเยอรมนีและเขาได้ออกจากองทัพในปี พ.ศ. 2502
• นายพล วาซีลี ชุยคอฟ (Vasily Ivanovich Chuikov) (12 กุมภาพันธ์ 2443 - 18 มีนาคม 2525) เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการปฏิวัติในรัสเซียเมื่อปี 2460 และเขาเป็นผู้ที่ทำให้กองทัพโซเวียตได้ชัยชนะในการรบที่ยุทธการสตาลินกราด
• นายพล อีวาน โคเนฟ (28 ธันวาคม 2440 - 21 พฤษภาคม 2516) เขาเป็นผู้บัญชาการกองทัพแดงของโซเวียตและยังเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังของการปราบปรามการก่อกบฏในฮังการีในปี พ.ศ. 2499
• นายพล เลโอนิต โกโวลอฟ (22 กุมภาพันธ์ 2440 - 19 มีนาคม 2498) เขาทำงานให้กับกองทัพแดงเมื่อปี พ.ศ. 2463 โดยเขาได้เป็นผู้บัญชาการกองทัพแดงในการต้านกับกองทัพเยอรมนีที่กรุงเลนินกราด ซึ่งกรุงเลนินกราดได้ถูกกองทัพฝ่ายอักษะล้อมไว้นานกว่า 900 วัน ก็ยังไม่สามารถที่จะตีแตกได้
• นายพล เซมิออน ตีโมเชนโค (Semyon Konstantinovich Timoshenko) (18 กุมภาพันธ์ 2438 - 31 มีนาคม 2513)
• นายพล นีโคไล บุลกานิน (Nikolai Fyodorovich Vatutin) (16 ธันวาคม 2444 - 14 เมษายน 2487)
• นายพล วาซีลี โซโคลอฟสกี (Vasily Danilovich Sokolovsky) (21 กรกฎาคม 2440 - 10 พฤษภาคม 2511)
• นายพล คลีเมนต์ โวโรชีลอฟ (4 กุมภาพันธ์ 2424 - 2 ธันวาคม 2512)
• นายพล ดมิลีร์ ลีไลยูเชนโก
• นายพล อเล็กสกี้ แอนโทนอฟ
• นายพล อิวาน เฟดยุนนินสกี้
• นายพล วาเลเรียน โฟรลอฟ
• นายพล วาซิลลี่ กอร์ดอฟ
• นายพล มิคาอิล คีร์โพนอส
• นายพล พาเวล ไลบัลโก
• นายพลเรือ นิโคเลย์ คูเนสซอฟ (Nikolay Gerasimovich Kuznetsov) (24 กรกฎาคม 2447 - 6 ธันวาคม 2517) เริ่มเขาทำงานในกองทัพเรือโซเวียตเมือปี พ.ศ. 2463-2499 ต่อมาเขาได้ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการกองทัพเรือโซเวียตในปี พ.ศ. 2484 ในการปฏิบัติการต่อสู้กับกองทัพนาซีเยอรมัน ร่วมกันกับ นายพล กอร์กี้ ชูคอฟ และ นายพล เซมโยน ทิโมเชนโก
• พลเรือเอก อิวาน ยูมาเชฟ (Ivan Stepanovich Yumashev) (9 ตุลาคม 2438 - 2 กันยายน 2515)
• พลเรือเอก วลาดิเมียร์ ตริบุคต์ (Vladimir Filippovich Tributs) (28 กรกฎาคม 2443 - 30 สิงหาคม 2520)

ฝรั่งเศส

ชาร์ลส์ เดอ โกล

• พลจัตวาชาร์ลส์ เดอ โกลล์ ผู้นำของฝรั่งเศส เขาได้ถูกนายเรโนด์ นายกรัฐมนตรีของฝรั่งเศสในสมัยนั้น ส่งไปราชการทหารที่ลอนดอนในวันที่ 5 มิถุนายน 2483 พอหลังจากฝรั่งเศสได้พ่ายแพ้ต่อกองทัพนาซีแล้ว เขาได้ประกาศให้ชาวฝรั่งเศสทำการต่อสู้กับผู้รุกรานต่อไป และหลังสงครามสงบลง เขาได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีแห่งฝรั่งเศส
• นายฌ็อง เดอ ลัทร์ เดอ ตาซีญี
• นายอัลฟงซ์ จูน
• นายมอริซ กาเมแลง
• นายแมกซิม เวแกน
• นายฟรานโก ดาลัน
• นายเฮนรี่ จีโฮค์
• นายฟิลิปเป้ เลอแคร์ เดอ ฮัวเตอร์เลอคัว
• นายมาเรีย-ปีแยร์ โคนิก
• นายจอร์จ คาทรูซ์

สาธารณรัฐจีน

เจียง ไคเช็ก

• จอมพลเจียง ไคเช็ก (Chiang Kai-shek) ผู้นำของสาธารณรัฐจีน
• นายเหมา เจ๋อตง (Mao Zedong) ประธานพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน
• นายจาง เซวเหลียง
• นายหยาน สีซาน
• นายเฉิน เฉิง
• นายจูเต๋อ
• นายชเว ยูเอะ

ฝ่ายอักษะ

นาซีเยอรมัน

อดอล์ฟ ฮิตเลอร์

แฮร์มัน เกอริง

ไฮน์ริช ฮิมเลอร์

• กองบัญชาการใหญ่แห่งแวร์มัคท์ (Oberkommando der Wehrmacht)
  • ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งแวร์มัคท์ (Oberste befehlshaber der Wehrmacht)
    • ฟือเรอร์และนายกรัฐมนตรี อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (ปี 1935–1945)
    • จอมพลเรือ คาร์ล เดอนิทซ์ (ปี 1945)
  • หัวหน้ากองบัญชาการใหญ่แห่งแวร์มัคท์ (Chef des Oberkommandos der Wehrmacht) – เทียบเท่ารัฐมนตรีกลาโหม
    • จอมพล วิลเฮล์ม ไคเทิล (ปี 1938–1945)
  • เสนาธิการกิจการทหารแห่งแวร์มัคท์ (Chef des Wehrmachtführungsstabes der Wehrmacht)
    • พลเอกอาวุโส อัลเฟรด โยเดิล (ปี 1939–1945)
• กองบัญชาการใหญ่กองทัพบก (Oberkommando des Heeres)
  • ผู้บัญชาการใหญ่กองทัพบก (Oberbefehlshaber des Heeres)
    • พลเอกอาวุโส แวร์เนอร์ ฟ็อน ฟริทช์ (ปี 1935–1938)
    • จอมพล วัลเทอร์ ฟ็อน เบราคิทช์ (ปี 1938–1941)
    • ฟือเรอร์และนายกรัฐมนตรี อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (ปี 1941–1945)
    • จอมพล แฟร์ดีนันท์ เชอร์เนอร์ (ปี 1945)
  • เสนาธิการกองทัพบก (Generalstabschef des Heeres)
    • พลเอกทหารปืนใหญ่ ลูทวิช เบ็ค (ปี 1935–1938)
    • พลเอกอาวุโส ฟรันทซ์ ฮัลเดอร์ (ปี 1938–1942)
    • พลเอกอาวุโส ควร์ท ไซทซ์เลอร์ (ปี 1942–1944)
    • พลโท อาด็อล์ฟ ฮ็อยซิงเงอร์ (ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่ง; กรกฎาคม 1944)
    • พลเอกอาวุโส ไฮนทซ์ กูเดรีอัน (ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่ง; 1944–1945)
    • พลเอกทหารราบ ฮันส์ เครพส์ (ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่ง; มีนาคม–พฤษภาคม 1945)
    • จอมพล วิลเฮล์ม ไคเทิล (ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่ง; 1-13 พฤษภาคม 1945)
    • พลเอกอาวุโส อัลเฟรท โยเดิล (ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่ง; 13-23 พฤษภาคม 1945)
• กองบัญชาการใหญ่กองทัพเรือ (Oberkommando der Marine)
  • ผู้บัญชาการใหญ่กองทัพเรือ (Oberbefehlshaber der Marine)
    • จอมพลเรือ เอริช เรเดอร์ (ปี 1928–1943)
    • จอมพลเรือ คาร์ล เดอนิทซ์ (ปี 1943–1945)
    • พลเรือเอกอาวุโส ฮันส์-เกออร์ค ฟ็อน ฟรีเดอบวร์ค (ปี 1945)
• กองบัญชาการใหญ่กองทัพอากาศ (Oberkommando der Luftwaffe)
  • ผู้บัญชาการใหญ่กองทัพอากาศ (Oberbefehlshaber der Luftwaffe)
    • จอมพลไรช์ แฮร์มัน เกอริง (ปี 1935–1945)
    • จอมพลอากาศ โรแบร์ท ฟ็อน ไกรม์ (ปี 1945)
• กองทัพบกกลุ่มเหนือ (Heeresgruppe Nord)
  • จอมพล เฟดอร์ ฟ็อน บ็อค
  • จอมพล วิลเฮ็ล์ม ริทเทอร์ ฟ็อน เลพ
  • จอมพล กึนเทอร์ ฟ็อน คลูเกอ
  • จอมพล วัลเทอร์ โมเดิล
  • พลเอกอาวุโส เกออร์ค ลินเดอมัน
  • พลเอกอาวุโส โยฮันเนส ฟรีสเนอร์
  • จอมพล แฟร์ดีนันท์ เชอร์เนอร์
  • พลเอกอาวุโส โลทาร์ เร็นดูลิค
• กองทัพบกกลุ่มกลาง (Heeresgruppe Mitte)
  • จอมพล เฟดอร์ ฟ็อน บ็อค
  • จอมพล กึนเทอร์ ฟ็อน คลูเกอ
  • จอมพล แอ็นสท์ บุช
  • พลเอกอาวุโส วัลเทอร์ โมเดิล
  • พลเอกอาวุโส เกออร์ค-ฮันส์ ไรน์ฮาร์ท
  • พลเอกอาวุโส แฟร์ดีนันท์ เชอร์เนอร์
• กองทัพบกกลุ่มใต้ (Heeresgruppe Süd)
  • จอมพล แกร์ท ฟ็อน รุนท์ชเต็ท
  • จอมพล วัลเทอร์ ฟ็อน ไรเชอเนา
  • จอมพล เฟดอร์ ฟ็อน บ็อค
  • จอมพล มัคซีมีลีอาน ฟ็อน ไวชส์
  • จอมพล เอริช ฟ็อน มันชไตน์
  • พลเอกอาวุโส โยฮันเนส ฟรีสเนอร์
  • พลเอกทหารราบ อ็อทโท เวอเลอร์
• กองทัพยานเกราะแอฟริกา (Panzerarmee Afrika)
  • พลเอกอาวุโส แอร์วีน ร็อมเมิล
  • พลเอกทหารยานเกราะ ลูทวิช ครือเว็ล
  • จอมพล แอร์วีน ร็อมเมิล
  • พลเอกทหารยานเกราะ เกออร์ค ชตุมเมอ
  • จอมพล แอร์วีน ร็อมเมิล
  • พลเอกทหารยานเกราะ กุสทัพ เฟน
  • จอมพล แอร์วีน ร็อมเมิล
  • พลเอกอาวุโส ฮันส์-เยือร์เกิน ฟ็อน อาร์นิม
• องค์การชุทซ์ชตัฟเฟิล (SS)
  • ไรชส์ฟือเรอร์-เอ็สเอ็ส ไฮน์ริช ฮิมเลอร์
  • เซ็พ ดีทริช
  • ควร์ท ดาลือเกอ

ราชอาณาจักรอิตาลี

เบนิโต มุสโสลินี

• สิบโทเบนิโต มุสโสลินี (BenitoMussolini) (29 กรกฎาคม 2426 - 28 เมษายน 2488) ผู้นำของอิตาลี ซึ่งเขาได้นำพาอิตาลีไปอยู่ฝ่ายเดียวกันกับนาซีเยอรมัน และก่อนสงครามสิ้นสุดลง เขากับภรรยาถูกฝ่ายคอมมิวนิสต์ลอบสังหารเมื่อวันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2488 โดยศพของเขากับภรรยาถูกลากไปที่ Piazzale Loreto (มิลาน) และถูกห้อยหัวลงที่หน้าปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง
• นายปีเอโตร บาโดลโย
• จอมพลโรดอลโฟ กราซีอานี
• นายพลเอมีลีโอ เด โบโน
• นายอูโก คาวาเยโร
• นายอาร์ตูโร ริคาร์ดี
• นายอิตาโล บัลโบ
• นายกาลีซโซ ชิอาโน
• นายโจวานนี เมสซี

จักรวรรดิญี่ปุ่น

พลเอกฮิเดกิ โตโจ
นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น คนที่ 27

• จักรพรรดิฮิโระฮิโตะ (29 เมษายน 2444 -7 มกราคม 2532) ระหว่างสงครามทรงพระราชทานคำปรึกษาด้านนโยบายแก่ผู้นำทางทหาร ตลอดจนพระราชทานขวัญกำลังใจ
• พลเอก ฮิเดะกิ โทโจ (30 ธันวาคม 2427 -23 ธันวาคม 2491) นายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น ภายหลังแพ้สงครามได้กระทำอัตวินิบาตกรรมแต่ไม่สำเร็จ และถูกพิจารณาคดีในฐานะอาชญากรสงคราม
• พลเอก โคะเระชิกะ อะนะมิ (21 กุมภาพันธ์ 2430 - 15 สิงหาคม 2488) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการสงคราม ภายหลังแพ้สงครามได้กระทำอัตวินิบาตกรรม
• พลเรือเอก อิโซะโระกุ ยะมะโมะโตะ (4 เมษายน 2427 - 18 เมษายน 2486) ผู้บัญชาการกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น
• พลเอก นะกะมุระ โคะตะโร (28 สิงหาคม 2424 - 29 สิงหาคม 2490) ผู้บัญชาการกองทัพภาคตะวันออก (คันโต และ ฮนชู)
• พลเอก โทะโมะยุกิ ยะมะชิตะ (8 พฤศจิกายน 2428 - 23 กุมภาพันธ์ 2489) ในยศพลโทเขานำกำลังเข้ายึดสิงคโปร์และมาลายาของอังกฤษ
• พลเอก ทะดะมิชิ คุริบะยะชิ (7 กรกฎาคม 2434 - 23 มีนาคม 2488) ผู้นำกำลังเข้ายึดฮ่องกง และผู้บัญชาการในยุทธการที่อิโวะจิมะ
• พลโท ฮะรุกิชิ เฮียะกุตะเกะ (25 พฤษภาคม 2431 - 10 มีนาคม 2490) ผู้บัญชาการกองกำลังญี่ปุ่นที่นำกำลังเข้ายึดปาปัวนิวกินี และหมู่เกาะโดยรอบ
• พลโท นะกะมุระ อะเกะโตะ (1 เมษายน ค.ศ. 2432 – 12 กันยายน 2509) ผู้บัญชาการกองทัพญี่ปุ่นประจำประเทศไทย เป็นนายพลระดับสูงเพียงไม่กี่คนที่รอดพ้นโทษประหาร
• พลโท โยะชิสึงุ ไซโต (2 พฤศจิกายน 2433 - 6 กรกฎาคม 2487) ผู้บัญชาการในยุทธการไซปัน