การทัพหมู่เกาะมาเรียนาและปาเลา
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
การทัพมาเรียนาและปาเลา | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ เขตสงครามทะเลแปซิฟิกในสงครามโลกครั้งที่สอง | |||||||
รถสายพานสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกที่บรรจุด้วยนาวิกโยธินกำลังเข้าใกล้เกาะทีเนียนในช่วงที่สหรัฐยกพลขึ้นบกบนเกาะ | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
สหรัฐ | ญี่ปุ่น | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
Chester Nimitz Raymond A. Spruance Richmond K. Turner Holland Smith Roy Geiger Harry Schmidt William H. Rupertus Paul J. Mueller |
Yoshitsugu Saito † Chuichi Nagumo † Jisaburō Ozawa Kakuji Kakuta † Takeshi Takashina † Hideyoshi Obata † Kiyochi Ogata † Sadae Inoue Kunio Nakagawa † | ||||||
กำลัง | |||||||
128,000 600+ ships | 71,000 | ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
8,125 killed and missing | 67,000+ killed |
การทัพหมู่เกาะมาเรียนาและปาเลา ยังเป็นที่รู้จักกันคือ ปฏิบัติการโฟเรเจอร์ เป็นการรุกที่เปิดฉากโดยกองทัพสหรัฐต่อกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นในหมู่เกาะมาเรียนาและปาเลาในมหาสมุทรแปซิฟิกในช่วงระหว่างเดือนมิถุนายน – พฤศจิกายน ค.ศ. 1944 ในช่วงสงครามแปซิฟิก การุกของสหรัฐภายใต้คำสั่งโดยรวมของเชสเตอร์ นิมิซท ภายหลังจากการทัพเกาะกิลเบิร์ตและมาร์แชลล์และมีเป้าหมายเพื่อปราศจากฐานทัพญี่ปุ่นในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนกลาง สนับสนุนการรุกของฝ่ายสัมพันธมิตรเพื่อยึดครองฟิลิปปินส์กลับคืนมา และจัดตั้งเป็นฐานทัพสำหรับการทัพทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์กับญี่ปุ่น
การรุกได้เริ่มต้นขึ้น เหล่านาวิกโยธินสหรัฐและกองทัพบกสหรัฐ ด้วยการสนับสนุนจากกองทัพเรือสหรัฐ ได้ทำการยกพลขึ้นบกที่เกาะไซปันในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1944 ในการตอบสนอง กองเรือผสมของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ทำการโจมตีกองเรือสหรัฐที่ให้การสนับสนุนการยกพลขึ้นบก ในผลลัพธ์ครั้งนี้ทำให้เรือบรรทุกเครื่องบินในยุทธการที่ทะเลฟิลิปปินส์(ซึ่งเรียกกันว่า “Great Marianas Turkey Shoot”) เมื่อวันที่ 19-20 มิถุนายน กองทัพเรือญี่ปุ่นได้พบความปราชัยอย่างย่อยยับพร้อมกับความสูญเสียอย่างหนักและไม่สามารถทดแทนมาได้สำหรับเรือบรรทุกเครื่องบินและฐานทัพอากาศยานบนบก
สหรัฐได้ทำการยกพลขึ้นบกบนเกาะกวมและทีเนียนในเดือนกรกฏาคม ค.ศ. 1944 ภายหลังการต่อสู้อย่างหนัก เกาะไซปันถูกยึดครองในเดือนกรกฏาคมตามมาด้วยเกาะกวมและทีเนียนในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1944 สหรัฐได้สร้างสนามบินขึ้นที่ไซปันและทีเนียนซึ่งเป็นที่ประจำการของเครื่องบินรุ่นบี-29เอส ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อปฏิบัติภารกิจการทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์เหนือญี่ปุ่นแผ่นดินใหญ่จนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง รวมทัั้งการทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ที่ฮิโรชิมาและนางาซากิ
ในเวลาเดียวกัน ในคำสั่งเพื่อรักษาปีกสำหรับกองทัพสหรัฐที่ได้เตรียมรับมือกับการโจมตีของกองทัพญี่ปุ่นในฟิลิปปินส์ ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1944 เหล่านาวิกโยธินและกองทัพบกสหรัฐได้ทำการยกพลขึ้นบกบนเกาะปาเลลิวและอาเงาร์ในหมู่เกาะปาเลา ภายหลังจากการต่อสู้อย่างหนักและเข้มข้นในเกาะปาเลลิว เกาะนี้ได้ถูกยึดครองโดยกองทัพสหรัฐในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1944
ภายหลังจากการยกพลขึ้นบกในหมู่เกาะมาเรียนาและปาเลา ฝ่ายสัมพันธมิตรได้ประสบความสำเร็จในการทัพต่อต้านญี่ปุ่นมาอย่างต่อเนื่องจนในที่สุดกองทัพสหรัฐยกพลขึ้นบกที่ฟิลิปปินส์ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1944 และหมู่เกาะโวลคาโนและรีวกีวได้เริ่มต้นในเดือนมกราคม ค.ศ. 1945