การรุกยาช–คีชีเนฟครั้งที่หนึ่ง

การรุกยาช–คีชีเนฟครั้งที่หนึ่ง
ส่วนหนึ่งของ แนวรบด้านตะวันออก ใน สงครามโลกครั้งที่สอง
การรุกของกองทัพแดง, ปี ค.ศ. 1943–1944
วันที่ 8 เมษายน​–6 มิถุนายน​ ค.ศ. 1944 สถานที่ โรมาเนียตะวันออก ผล ฝ่ายอักษะชนะ
คู่สงคราม
โรมาเนีย เยอรมนี	สหภาพโซเวียต
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
Petre Dumitrescu Otto Wöhler	อีวาน โคเนฟ โรดีออน มาลีนอฟสกี
กำลัง
300,000 men	830,000 men
ความสูญเสีย
45,000 casualties	150,000 casualties

การรุกยาช–คีชีเนฟครั้งที่หนึ่ง เป็นรหัสนามที่เอามาจากเมืองสำคัญสองเมืองคือ ยาช (Iași) และคีชีเนฟ (คีชีเนา) ในพื้นที่แห่งนั้น หมายถึงหนึ่งในการสู้รบทางทหารระหว่างวันที่ 8 เมษายน และ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1944 โดยโซเวียตและฝ่ายอักษะในสงครามโลกครั้งที่สอง ตามที่อ้างอิงจาก David Glantz, เป็นการรุกที่ได้ประสานงานร่วมกันตามที่คาดการณ์ไว้ในการบุกครองโรมาเนียที่ถูกดำเนินโดยแนวรบยูเครนที่ 2 และ 3 ของกองทัพแดง ตามที่สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ของโจเซฟ สตาลินในการขยายอำนาจทางทหารของโซเวียตและอิทธิลทางการเมืองเข้าสู่คาบสมุทรบอลข่าน

ตามแผนของกองบัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพโซเวียต (Stavka), ทั้งสองแนวรบของโซเวียตจะบุกทะลวงฝ่าแนวป้องกันที่สำคัญของฝ่ายอักษะในทางตอนเหนือของโรมาเนีย ภายหลังจากนั้นกองทัพแดงจะเข้ารุกอย่างง่ายดายสู่ภูมิภาคบอลข่านเอาไว้ทั้งหมด การโจมตีของโซเวียตจะเริ่มต้นด้วยยุทธการที่ Târgu Frumos ครั้งที่หนึ่ง และยุทธการที่ Podu Iloaiei และถึงจุดสูงสุดด้วยยุทธการที่ Târgu Frumos ครั้งที่สอง กองทัพโซเวียตได้ล้มเหลวในการเอาชนะการป้องกันของเยอรมันในภูมิภาคและปฏิบัติการรุกก็ต้องล้มเหลวในที่สุด สาเหตุหลักมาจากประสิทธิภาพการรบที่ไม่ดีของทหารโซเวียตและประสิทธภาพที่ดีเยี่ยมของการเตรียมความพร้อมในการป้องกันของเยอรมัน

ปฏิบัติการครั้งนี้ได้เป็นส่วนหนึ่งของหนึ่งในการรบที่ได้ถูกเมินเฉยอย่างสมบูรณ์โดยบันทึกจดหมายเหตุและประวัติศาสตร์ของโซเวียต ตามที่การอ้างอิงจากนักประวัติศาสตร์การทหาร David Glantz "ในช่วงเกือบ 60 ปี นับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง นักประวัติศาสตร์และนักทฤษฏีทางทหารของโซเวียตและรัสเซียได้ทำการลบบันทึกทางประวัติศาสตร์อย่างละเอียดถี่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นการกล่าวถึงการรุกยาช–คีชีเนฟครั้งที่หนึ่งของแนวรบยูเครนที่ 2 และ 3 ในช่วงระหว่างนั้นซึ่งทั้งสองแนวรบของกองทัพแดงได้พยายามที่จะบุกครองโรมาเนียในเดือนเมษายนและพฤษภาคม ค.ศ. 1944 เดียวกับกรณีที่ปฏิบัติการทางทหารอื่นๆอีกมากมายของกองทัพแดงที่ได้ดำเนินในช่วงสงคราม พวกเขาได้ทำสิ่งนี้อย่างจงใจ ในกระบวนการจัดให้การรุกครั้งนีให้อยู่ในรายชื่อที่ยืดยาวของ"การรบที่ถูกลืม"ของสงครามโซเวียต-เยอรมัน"