คาร์ล กุสตาฟ เอมิล มันเนอร์เฮม
| คาร์ล กุสตาฟ เอมิล มันเนอร์เฮม | |
|---|---|
| |
| ประธานาธิบดีคนที่ 6 ของฟินแลนด์ | |
| ดำรงตำแหน่ง 4 สิงหาคม 1944 – 11 มีนาคม 1946 | |
| นายกรัฐมนตรี | Antti Hackzell Urho Castrén J. K. Paasikivi |
| ก่อนหน้า | ริสโต รุติ |
| ถัดไป | ยุโฮ กุสติ ปาสิกิวิ |
| ผู้บัญชาการกองทัพฟินแลนด์ | |
| ดำรงตำแหน่ง 17 ตุลาคม 1939 – 12 มกราคม 1945 | |
| ก่อนหน้า | Hugo Österman (ในฐานะผู้บัญชาการของเจ้าภาพ) |
| ถัดไป | Axel Heinrichs (ในฐานะหัวหน้ากลาโหม) |
| ดำรงตำแหน่ง 25 มกราคม 1918 – 30 พฤษภาคม 1918 | |
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
| ถัดไป | Karl Fredrik Wilkama |
| ผู้สำเร็จราชการแห่งฟินแลนด์ | |
| ดำรงตำแหน่ง 12 ธันวาคม 1918 – 26 กรกฎาคม 1919 | |
| ก่อนหน้า | เปห์ เอวินด์ สวินฮุฟวุด |
| ถัดไป | คาร์โล ยุโฮ สโตห์ลเบิร์ก ในฐานะ ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 04 มิถุนายน ค.ศ. 1867 Askainen, ราชรัฐฟินแลนด์, จักรวรรดิรัสเซีย |
| เสียชีวิต | 27 มกราคม ค.ศ. 1951 (83 ปี) โลซาน, สวิตเซอร์แลนด์ |
| ที่ไว้ศพ | Hietaniemi cemetery, เฮลซิงกิ |
| เชื้อชาติ | ฟินแลนด์ |
| คู่สมรส | Anastasie Mannerheim, born Arapova (divorced 1919) |
| บุตร | Anastasie (1893–1977) Sophie (1895–1963) |
| วิชาชีพ | เจ้าหน้าที่ทหาร และ รัฐบุรุษ |
| ศาสนา | ลูเทอแรน |
| ลายมือชื่อ | 
|
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ |  รัสเซีย ฟินแลนด์
|
| สังกัด | กองทัพจักรวรรดิรัสเซีย White Guard กองทัพฟินแลนด์ |
| ประจำการ | 1887–1917 (รัสเซีย) 1918–1946 (ฟินแลนด์) |
| ยศ | พลโท (รัสเซีย) จอมพล (ฟินแลนด์) |
| การยุทธ์ | สงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สงครามกลางเมืองฟินแลนด์ สงครามโลกครั้งที่สอง |
บารอน คาร์ล กุสตาฟ เอมิล มันเนอร์เฮม (สวีเดน: Carl Gustaf Emil Mannerheim) เป็นผู้นำกองทัพและรัฐบุรุษชาวฟินแลนด์[1] มันเนอร์เฮมทำหน้าที่เป็นผู้นำกองทัพฝ่ายขาวในสงครามกลางเมืองฟินแลนด์ ผู้สำเร็จราชการแห่งฟินแลนด์ ( ค.ศ. 1918–1919) ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองกำลังป้องกันฟินแลนด์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง จอมพลแห่งฟินแลนด์ และประธานาธิบดีแห่งฟินแลนด์คนที่ 6 (ค.ศ. 1944–1946)
มันเนอร์เฮมได้เป็นทหารในกองทัพจักรวรรดิรัสเซีย ได้รับตำแหน่งยศพลโท เขายังมีส่วนในพิธีราชาภิเษกของซาร์นิโคลัสที่ 2 และต่อมาก็มีการพบปะเป็นการส่วนตัวหลายครั้งกับพระเจ้าซาร์ ภายหลังบอลเชวิคก่อการปฏิวัติ ฟินแลนด์ได้ประกาศอิสรภาพแต่ไม่นานก็ได้เข้าพัวพันกับสงครามกลางเมืองระหว่าง"ฝ่ายแดง" ที่สนับสนุนต่อบอลเชวิค และ "ฝ่ายขาว" ซึ่งเป็นกองกำลังทหารของวุฒิสภาแห่งฟินแลนด์ ได้รับการสนับสนุนจากทหารจักรวรรดิเยอรมัน
มันเนอร์เฮมได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้นำกองทัพฝ่ายขาว สิบสองปีต่อมา เมื่อฟินแลนด์ทำสงครามกับสหภาพโซเวียตถึงสองครั้ง ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1939 ถึงเดือนกันยายน ค.ศ. 1944 มันเนอร์เฮมได้ประสบความสำเร็จในการนำกองทัพทำการป้องกันประเทศฟินแลนด์ในฐานะผู้บัญชาการทหารสูงสุดของประเทศ ในปี ค.ศ. 1944 เมื่อเห็นโอกาสที่เยอรมันจะพ่ายแพ้สงครามในสงครามโลกครั้งที่สองอย่างชัดแจ้ง มันเนอร์เฮมได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีแห่งฟินแลนด์และควบคุมการเจรจาสันติภาพกับสหภาพโซเวียตและสหราชอาณาจักร เขาได้ลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดีในปี ค.ศ. 1946 และได้เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1951
ในการสำรวจประเทศฟินแลนด์ใน 53 ปีภายหลังจากที่เขาเสียชีวิต มันเนอร์เฮมได้รับการโหวตว่าเป็นชาวฟินแลนด์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล[2] เมื่อได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในฟินแลนด์และประเทศอื่นๆในบทบาทที่ไม่มีใครเทียบได้ในการก่อตั้งและต่อมาได้รักษาเอกราชของประเทศฟินแลนด์จากรัสเซีย มันเนอร์เฮมได้รับการขนานนามว่าเป็นบิดาแห่งฟินแลนด์ในยุคปัจจุบัน[3][4][5][6][7] และเฮลซิงกิ เมืองหลวงฟินแลนด์ได้มีพิพิธภัณฑ์มันเนอร์เฮมที่เป็นอนุสรณ์สถานรำลึกถึงเขาและช่วงเวลานั้นเรียกว่า "สิ่งที่ใกล้ที่สุดคือ อนุสรณ์แห่งชาติ[ฟินแลนด์]"[8] นอกจากนี้เขายังเป็นชาวฟินแลนด์เพียงคนเดียวที่ได้รับตำแหน่งจอมพล ซึ่งเป็นตำแหน่งกิตติมศักดิ์ที่มอบให้แก่นายพลทหารที่มีชื่อเสียงโดยเฉพาะ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Klinge, Matti. "Mannerheim, Gustaf (1867 – 1951)". National Biography of Finland. สืบค้นเมื่อ 21 April 2017.
- ↑ (ในภาษาฟินแลนด์) Suuret suomalaiset at YLE.fi
- ↑ Robert Edwards, White Death: Russia's War on Finland, 1939–40 , Phoenix, an Imprint of The Orion Publishing Group Ltd, (2007), p. 21
- ↑ Oliver Warner, Marshal Mannerheim and the Finns , Weidenfeld & Nicolson, (1967), pp.154 et seq.
- ↑ Binder, David (16 October 1983). "Finland's Heritage on parade". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 17 August 2013.
- ↑ "Field Marshal Mannerheim, THE FATHER OF FINLAND". 15 November 1945. สืบค้นเมื่อ 17 August 2013.
- ↑ "Finland Country Profile – Timeline". BBC News. 25 September 2012. สืบค้นเมื่อ 17 August 2013.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อThe New York Times Travel – David Binder4
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: คาร์ล กุสตาฟ เอมิล มันเนอร์เฮม |
- Mannerheim's Journey Across Asia including interactive Google maps, slide shows, videos and more
- C. G. E. Mannerheim in the history of Finland
- Mannerheim Museum
- Audio recordings of Hitler and Mannerheim's public and private talk (w/English text ที่ยูทูบ), 4 Jun 1942
- (ฟินแลนด์) and (สวีเดน) [1][ลิงก์เสีย] Mannerheim's 1944 inauguration address
- On Mannerheim's role in defending Jews เก็บถาวร 2012-03-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Валентин Рянжин. Маршал Финляндии Маннергейм (russian)
- Русский офицер у Далай-ламы (russian)
- Маннергейм – русский генерал, финский маршал (russian)
- Mannerheim League for Child Welfare English website