ข้ามไปเนื้อหา

จาง ชางผู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จาง ชางผู
張昌蒲
เกิดค.ศ. 199[1]
นครเฝินหยาง มณฑลชานซี
เสียชีวิตป.มีนาคม ค.ศ. 257 (58 ปี)[1]
คู่สมรสจงฮิว
บุตรจงโฮย

จาง ชางผู (จีน: 張昌蒲; พินอิน: Zhāng Chāngpú; ค.ศ. 199 – ป. มีนาคม ค.ศ. 257)[1] เป็นอนุภรรยาของจงฮิว เสนาบดีระดับสูงของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน จาง ชางผูยังเป็นมารดาของจงโฮย ขุนพลวุยก๊กผู้มีบทบาทสำคัญในการพิชิตจ๊กก๊กที่เป็นรัฐอริของวุยก๊กในปี ค.ศ. 263 ชื่อตัวของจาง ชางผูไม่มีการบันทืกในประวัติศาสตร์ ส่วนชื่อ "ชางผู" แท้จริงแล้วเป็นชื่อรอง[2] ในชีวประวัติของจาง ชางผูที่เขียนโดยจงโฮยระบุว่าจาง ชางผูเป็นมารดาผู้เข้มงวดของจงโฮยและมีบทบาทสำคัญในการศึกษาในช่วงต้นของจงโฮย จาง ชางผูยังมีชื่อเสียงในเรื่องความประพฤติอันดีงามและสติปัญญาอีกด้วย

ภูมิหลัง

[แก้]

แหล่งข้อมูลเดียวที่ยังหลงเหลือเกี่ยวประวัติของจาง ชางผู้คือชีวประวัติของจาง ชางผูที่เขียนโดยจงโฮยผู้เป็นบุตรชาย ในคริสต์ศตวรรษที่ 5 เผย์ ซงจือ (裴松之) นำเนื้อหาในชีวประวัติของจาง ชางผูมาประกอบเป็นอรรถาธิบายของบทชีวประวัติจงโฮยผู้เป็นบุตรชายของจาง ชางผูในบันทึกประวัติศาสตร์สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ) ซึ่งเขียนโดยตันซิ่ว (陳壽 เฉิน โช่ว) ในคริสต์ศตวรรษที่ 3

จาง ชางผูเป็นชาวอำเภอจือชื่อ (茲氏縣 จื่อชื่อ) เมืองไท่หยวน (太原郡 ไท่-ยฺเหวียนจฺวิ้น) ซึ่งอยู่บริเวณนครเฝินหยาง มณฑลชานซีในปัจจุบัน บรรพบุรุษของจาง ชางผูรับราชการกับราชสำนักของราชวงศ์ฮั่น และได้รับเบี้ยหวัดเป็นเป็นข้าวประมาณ 2,000 ต้าน (石) จาง ชางผูสูญเสียบิดามารดาตั้งแต่อยู่ในวัยเยาว์ แล้วได้สมรสกับจงฮิวในฐานะอนุภรรยาคนหนึ่ง จาง ชางผูได้รับการชื่นชมจากคนในตระกูลจงในเรื่องการประพฤติตนอย่างเหมาะสมและมีคุณธรรมดีเยี่ยม[2]

เสียชีวิต

[แก้]

จาง ชางผูเสียชีวิตด้วยอาการป่วยขณะอายุ 59 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) เมื่อประมาณเดือนมีนาคม ค.ศ. 257 โจมอจักรพรรดิวุยก๊กออกพระราชโองการให้ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์สุมาเจียวให้จัดงานศพแก่จาง ชางฝูและออกค่าใช้จ่ายในการจัดงานให้ทั้งหมด[3]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 (年五十有九,甘露二年二月暴疾薨。) อรรถาธิบายเกี่ยวกับมารดาของจงโฮยในสามก๊กจี่ เล่มที่ 28. เดือน 2 ของศักราชกำลอ (甘露 กานลู่) ปีที่ 2 เทียบได้กับช่วงเวลาระหว่างวันที่ 3 มีนาคมถึง 1 เมษายน ค.ศ. 257 ในปฏิทินจูเลียน
  2. 2.0 2.1 (會為其母傳曰:「夫人張氏,字昌蒲,太原茲氏人,太傅定陵成侯之命婦也。世長吏二千石。夫人少喪父母,充成侯家,脩身正行,非禮不動,為上下所稱述。) อรรถาธิบายเกี่ยวกับมารดาของจงโฮยในสามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
  3. (年五十有九,甘露二年二月暴疾薨。比葬,天子有手詔,命大將軍高都侯厚加賵贈,喪事無巨細,一皆供給。議者以為公侯有夫人,有世婦,有妻,有妾,所謂外命婦也。依春秋成風、定姒之義,宜崇典禮,不得緫稱妾名,於是稱成侯命婦。殯葬之事,有取於古制,禮也。」) อรรถาธิบายเกี่ยวกับมารดาของจงโฮยในสามก๊กจี่ เล่มที่ 28.

บรรณานุกรม

[แก้]